1:1 ด้วยพระนามของอัลลอฮฺ ผู้ทรงกรุณ

1:1 ด้วยพระนามของอัลลอฮฺ ผู้ทรงกรุณาปราณี ผู้ทรงเมตตาเสมอ
1:2 การสรรเสริญทั้งหลายนั้น เป็นสิทธิของอัลลอฮฺผู้เป็นพระเจ้าแห่งสากลโลก
1:3 ผู้ทรงกรุณาปราณี ผู้ทรงเมตตาเสมอ
1:4 ผู้ทรงอภิสิทธิ์แห่งวันตอบแทน
1:5 เฉพาะพระองค์เท่านั้นที่พวกข้าพระองค์เคารพอิบาดะฮฺ และเฉพาะพระองค์เท่านั้นที่พวกข้าพระองค์ขอความช่วยเหลือ
1:6 ขอพระองค์ทรงแนะนำพวกข้าพระองค์ซึ่งทางอันเที่ยงตรง
1:7 (คือ) ทางของบรรดาผู้ที่พระองค์ได้ทรงโปรดปราณแก่พวกเขา มิใช่ในทางของพวกที่ถูกกริ้ว และมิใช่ทางของพวกที่หลงผิด
2:1 อะลิฟ ลาม มีม
2:2 คัมภีร์นี้ ไม่มีความสงสัยใด ๆ ในนั้น เป็นคำแนะนำสำหรับบรรดาผู้ยำเกรงเท่านั้น
2:3 คือบรรดาผู้ศรัทธาต่อสิ่งเร้นลับ และดำรงไว้ซึ่งการละหมาด และส่วนหนึ่งจากสิ่งที่เราได้ให้เป็นปัจจัยยังชีพแก่พวกเขานั้น พวกเขาก็บริจาค
2:4 และบรรดาผู้ที่ศรัทธาต่อสิ่งที่ถูกประทานลงมาแก่เจ้า และสิ่งที่ถูกประทานลงมาก่อนเจ้า และต่อวันปรโลกนั้นพวกเขาเชื่อมั่น
2:5 ชนเหล่านี้ คือ ผู้ที่(ตั้ง)อยู่บนคำแนะนำที่มาจากพระผู้เป็นเจ้าของพวกเขา และชนเหล่านี้คือผู้ที่บรรลุผล
2:6 แท้จริงบรรดาผู้ที่ปฏิเสธการศรัทธานั้นย่อมมีผลเท่ากันแก่พวกเขา เจ้าจะตักเตือนพวกเขาแล้วหรือยังมิได้ตักเตือนพวกเขาก็หาได้ศรัทธาไม่
2:7 อัลลอฮฺได้ทรงประทับตราบนหัวใจของพวกเขา และบนหูของพวกเขาแล้ว และบนตาของพวกเขาก็มีสิ่งบดบังอยู่และเขาเหล่านั้น จะได้รับการลงโทษอันมหันต์
2:8 และจากหมู่ชนนั้น มีผู้กล่าว่า เราได้ศรัทธาต่ออัลลอฮฺ และวันปรโลกแล้ว ทั้ง ๆ ที่พวกเขาหาใช่เป็นผู้ศรัทธาไม่
2:9 เขาเหล่านั้นต่างหลอกลวงอัลลอฮฺ และบรรดาผู้ที่ศรัทธา และพวกเขาหาได้หลอกลวงใครไม่ นอกจากตัวของพวกเขาเองเท่านั้น แต่พวกเขาไม่รู้สึก
2:10 ในหัวใจของพวกเขามีโรคอย่างหนึ่ง แล้วอัลลอฮฺได้ทรงเพิ่มโรคอีกอย่างหนึ่ง ให้แก่พวกเขา และพวกเขาจะได้รับการนลงโทษอันเจ็บแสบเนื่องจากการที่พวกเขากล่าวเท็จ
2:11 และเมื่อได้ถูกกล่าวแก่พวกเขาว่า พวกท่านจงอย่าก่อความเสียหาแก่แผ่นดิน ซิ พวกเขาก็กล่าวว่า ที่จริงนั้น เราเป็นผู้ปรับปรุงให้ดีต่างหาก
2:12 พึงรู้เถอะว่าแท้จริงพวกเขานั่นแหละ เป็นผู้ที่ก่อความเสียหาย แต่ทว่าพวกเขาไม่รู้สึก
2:13 และเมื่อได้ถูกล่าวแก่พวกเขาว่า พวกท่านจงศรัทธาเยี่ยงที่ประชาชน เขาศรัทธากันซิ พวกเขาก็กล่าวว่า จะให้เราศรัทธาเยี่ยงผู้โฉดเขลาเหล่านั้นศรัทธากัน กระนั่นหรือ? พึงรู้เถิดว่าพวกเขาเองนั่นแหละเป็นผู้ที่โฉดเขลาแต่พวกเขาหารู้ไม่
2:14 และเมื่อพวกเขาพบบรรดาผู้ศรัทธาพวกเขาก็กล่าวว่า เราศรัทธาแล้ว และเมื่อพวกเขาได้ร่วมอยู่กับบรรดาหัวใจพวกเขาแต่ลำพัง พวกเขาก็กล่าวว่า แท้จริงเรายังอยู่กับพวกท่าน ที่จริงเราเป็นแต่เพียงผู้เย้ยหยันเท่านั้น
2:15 อัลลอฮฺจะทรงเย้ยหยันพวกเขา และจะทรงยืดเวลาให้พวกเขาระเหเร่ร่อนอยู่ในการละเมิดของพวกเขาต่อไป
2:16 ชนเหล่านี้คือผู้ที่ซื้อทางหลงผิด ด้วยทางที่ถูก ดังนั้น การค้าของพวกเขาจึงไม่ได้กำไร และทั้งพวกเขาก็ไม่เคยเป็นผู้รับเอาทางที่ถูกต้อง
2:17 อุปมาพวกเขานั้น ดังผู้ที่จุดไฟขึ้น ครั้งเมื่อไฟได้ให้แสงสว่างแก่สิ่งที่อยู่รอบ ๆ ตัวเขา อัลลอฮฺก็ทรงนำเอาแสงสว่างของพวกเขาไป และปล่อยพวกเขาไว้ในบรรดาความมืด ซึ่งพวกเขาไม่สามารถจะมองเห็นได้
2:18 เขาเหล่านั้นเป็นคนหูหนวก เป็นใบ้ และตาบอด ดังนั้นพวกเขาจึงไม่สามารถจะกลับมาได้
2:19 หรือดังฝนที่หลั่งลงมาจากฟากฟ้า โดยที่ในฝนนั้นมีทั้งบรรดาความมืด ฟ้าคำรน และฟ้าแลบ พวกเขาจึงเอานิ้วมือของพวกเขาอุดหูไว้ เนื่องจากฟ้าผ่า ทั้งนี้เพราะกลัวความตายและอัลลอฮฺนั้นทรงล้อม พวกปฏิเสธการศรัทธาเหล่านั้นไว้แล้ว
2:20 สายฟ้าแลบแทบจะเฉี่ยวสายตาของพวกเขาไป คราใดที่มันให้แสงสว่างแก่พวกเขา พวกเขาก็เดินไปในแสงสว่างนั้น และเมื่อมันมืดลงแก่พวกเขา พวกเขาก็หยุดยืน แลหากอัลลอฮฺทรงประสงค์แล้ว แท่นอนก็ทรงนำเอาหูและตาของพวกเขาไปแล้ว แท้จริงอัลลอฮฺนั้นทรงอานุภาพเหนือทุกสิ่งทุกอย่าง
2:21 มนุษย์เอ๋ย! จงเคารพอิบาดะฮฺ พระผู้เป็นเจ้าของพวกเจ้าที่ทรงบังเกิดพวกเจ้า และบรรดาผู้ที่มาก่อนพวกเจ้าเถิด เพื่อว่าพวกเจ้าจะทรงยำเกรง
2:22 คือผู้ทรงให้แผ่นดินเป็นที่นอน และฟ้าเป็นอาคาร แก่พวกเจ้า และทรงให้น้ำหลั่งลงมาจากฟากฟ้า แล้วได้ทรงให้บรรดาผลไม้ออกมา เนื่องด้วยน้ำนั้น ทั้งนี้เพื่อเป็นปัจจัยยังชีพแก่พวกเจ้า ดังนั้นพวกเจ้าจงอย่าให้มีผู้เท่าเทียมใด ๆ ขึ้น สำหรับอัลลอฮฺ โดยที่พวกเจ้าก็รู้กันอยู่
2:23 และหากปรากฏว่าพวกเจ้าอยู่ในความแคลงใจใด ๆ จากสิ่ง ที่เราได้ลงมาแก่บ่าวของเราแล้ว ก็จงนำมาสักซูเราะฮฺหนึ่งเยี่ยงสิ่งนั้น และจงเชิญชวนผู้ที่อยู่ในหมู่พวกเจ้าอื่นนอกจากอัลลอฮฺหากพวกเจ้าเป็นผู้พูดจริง
2:24 แต่พวกเจ้าก็ยังมิได้ทำ และจะไม่กระทำตลอดไปแล้ว ก็จงระวังไฟนรก ซึ่งเชื้อเพลิงของมันนั้นคือ มนุษย์ และหิน โดยที่มันได้ถูกเตรียมไว้ สำหรับบรรดาผู้)ปฏิเสธศรัทธา
2:25 และ(มุฮัมมัด) จงแจ้งข่าวดีแก่บรรดาผู้ศรัทธา และประกอบสิ่งที่ดีทั้งหลายว่า แน่นอนพวกเขาจะได้รับบรรดาสวนสวรรค์ ซึ่งมีแม่น้ำหลายสาย ไหลอยู่ภายใต้สวนสวรรค์เหล่านั้น คราใดที่พวกเขาได้รับผลไม้จากสวนสวรรค์นั้นเป็นเครื่องยังชีพ พวกเขาก็กล่าวว่า นี่คือสิ่งที่เราได้รับเป็นปัจจัยยังชีพมาก่อนแล้ว และสิ่งที่พวกเขาได้รับนั้น มีลักษณะคล้ายคลึงกัน และในสวรรค์นั้น พวกเขาจะได้รับคู่ครองที่บริสุทธิ์ และพวกเขาจะพำนักอยู่ในสวรรค์นั้นตลอดกาล
2:26 แท้จริงอัลลอฮฺไม่ทรงละอาย ในการที่ระองค์จะทรงยกอุทาหรณ์ใด ๆ ขึ้นเปรียบเทียบไม่ว่าจะเป็นริ้นสักตัวหนึ่งแล้วก็สิ่งที่ยิ่งไปกว่านั้นก็ตาม ส่วนบรรดาผู้ที่ศรัทธานั้นพวกเขาย่อมรู้ว่าแท้จริงมัน คือ ความจริงที่มาจากพระเจ้าของพวกเขา และส่วนบรรดาผู้ที่ปฏิเสธการศรัทธานั้นพวกเขาจะพูดว่า อัลลอฮฺทรงประสงค์สิ่งใดในการยกอุทาหรณ์ด้วยสิ่งนี้ ? พระองค์ทรงให้คนมากมายหลงผิดด้วยอุทาหรณ์นั้น และทรงแนะนำทางที่ถูกต้องแก่คนมากมายด้วยอุทาหรณ์นั้น และพระองค์จะไม่ทรงให้ใครหลงผิดด้วยอุทาหรณ์นั้นนอกจากผู้ที่ฝ่าฝืนเท่านั้น
2:27 คือบรรดาผู้ที่ทำลายสัญญาของอัลลอฮฺหลังจากที่ได้มีสัญญาไว้แก่พระองค์ และตัดสิ่งที่อัลลอฮฺทรงใช้ให้ต่อ และบ่อนทำลายในผืนแผ่นดิน ชนเหล่านี้แหละคือพวกที่ขาดทุน
2:28 พวกเจ้าจะปฏิเสธการศรัทธาต่ออัลลอฮฺได้อย่างไร? ทั

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผู้ทรงเมตตาเสมอผู้ทรงกรุณาปราณีด้วยพระนามของอัลลอฮฺ 1:11:2 การสรรเสริญทั้งหลายนั้นเป็นสิทธิของอัลลอฮฺผู้เป็นพระเจ้าแห่งสากลโลกผู้ทรงเมตตาเสมอผู้ทรงกรุณาปราณี 1:3ผู้ทรงอภิสิทธิ์แห่งวันตอบแทน 1:41:5 เฉพาะพระองค์เท่านั้นที่พวกข้าพระองค์เคารพอิบาดะฮฺและเฉพาะพระองค์เท่านั้นที่พวกข้าพระองค์ขอความช่วยเหลือขอพระองค์ทรงแนะนำพวกข้าพระองค์ซึ่งทางอันเที่ยงตรง 1:61:7 (คือ) ทางของบรรดาผู้ที่พระองค์ได้ทรงโปรดปราณแก่พวกเขามิใช่ในทางของพวกที่ถูกกริ้วและมิใช่ทางของพวกที่หลงผิดมีมลามอะลิฟ 2:12:2 คัมภีร์นี้ไม่มีความสงสัยใดๆ ในนั้นเป็นคำแนะนำสำหรับบรรดาผู้ยำเกรงเท่านั้น2:3 คือบรรดาผู้ศรัทธาต่อสิ่งเร้นลับและดำรงไว้ซึ่งการละหมาดและส่วนหนึ่งจากสิ่งที่เราได้ให้เป็นปัจจัยยังชีพแก่พวกเขานั้นพวกเขาก็บริจาค2:4 และบรรดาผู้ที่ศรัทธาต่อสิ่งที่ถูกประทานลงมาแก่เจ้าและสิ่งที่ถูกประทานลงมาก่อนเจ้าและต่อวันปรโลกนั้นพวกเขาเชื่อมั่น2:5 ชนเหล่านี้คือผู้ที่ (ตั้ง) อยู่บนคำแนะนำที่มาจากพระผู้เป็นเจ้าของพวกเขาและชนเหล่านี้คือผู้ที่บรรลุผล2:6 แท้จริงบรรดาผู้ที่ปฏิเสธการศรัทธานั้นย่อมมีผลเท่ากันแก่พวกเขาเจ้าจะตักเตือนพวกเขาแล้วหรือยังมิได้ตักเตือนพวกเขาก็หาได้ศรัทธาไม่2:7 อัลลอฮฺได้ทรงประทับตราบนหัวใจของพวกเขาและบนหูของพวกเขาแล้วและบนตาของพวกเขาก็มีสิ่งบดบังอยู่และเขาเหล่านั้นจะได้รับการลงโทษอันมหันต์2:8 และจากหมู่ชนนั้นมีผู้กล่าว่าเราได้ศรัทธาต่ออัลลอฮฺและวันปรโลกแล้วทั้งๆ ที่พวกเขาหาใช่เป็นผู้ศรัทธาไม่2:9 เขาเหล่านั้นต่างหลอกลวงอัลลอฮฺและบรรดาผู้ที่ศรัทธาและพวกเขาหาได้หลอกลวงใครไม่นอกจากตัวของพวกเขาเองเท่านั้นแต่พวกเขาไม่รู้สึก2:10 ในหัวใจของพวกเขามีโรคอย่างหนึ่งแล้วอัลลอฮฺได้ทรงเพิ่มโรคอีกอย่างหนึ่งให้แก่พวกเขาและพวกเขาจะได้รับการนลงโทษอันเจ็บแสบเนื่องจากการที่พวกเขากล่าวเท็จ2:11 และเมื่อได้ถูกกล่าวแก่พวกเขาว่าพวกท่านจงอย่าก่อความเสียหาแก่แผ่นดินซิพวกเขาก็กล่าวว่าที่จริงนั้นเราเป็นผู้ปรับปรุงให้ดีต่างหาก2:12 พึงรู้เถอะว่าแท้จริงพวกเขานั่นแหละเป็นผู้ที่ก่อความเสียหายแต่ทว่าพวกเขาไม่รู้สึก2:13 และเมื่อได้ถูกล่าวแก่พวกเขาว่าพวกท่านจงศรัทธาเยี่ยงที่ประชาชนเขาศรัทธากันซิพวกเขาก็กล่าวว่าจะให้เราศรัทธาเยี่ยงผู้โฉดเขลาเหล่านั้นศรัทธากันกระนั่นหรือ พึงรู้เถิดว่าพวกเขาเองนั่นแหละเป็นผู้ที่โฉดเขลาแต่พวกเขาหารู้ไม่2:14 และเมื่อพวกเขาพบบรรดาผู้ศรัทธาพวกเขาก็กล่าวว่าเราศรัทธาแล้วและเมื่อพวกเขาได้ร่วมอยู่กับบรรดาหัวใจพวกเขาแต่ลำพังพวกเขาก็กล่าวว่าแท้จริงเรายังอยู่กับพวกท่านที่จริงเราเป็นแต่เพียงผู้เย้ยหยันเท่านั้น2:15 อัลลอฮฺจะทรงเย้ยหยันพวกเขาและจะทรงยืดเวลาให้พวกเขาระเหเร่ร่อนอยู่ในการละเมิดของพวกเขาต่อไป2:16 ชนเหล่านี้คือผู้ที่ซื้อทางหลงผิดด้วยทางที่ถูกดังนั้นการค้าของพวกเขาจึงไม่ได้กำไรและทั้งพวกเขาก็ไม่เคยเป็นผู้รับเอาทางที่ถูกต้อง2:17 อุปมาพวกเขานั้นดังผู้ที่จุดไฟขึ้นครั้งเมื่อไฟได้ให้แสงสว่างแก่สิ่งที่อยู่รอบๆ ตัวเขาอัลลอฮฺก็ทรงนำเอาแสงสว่างของพวกเขาไปและปล่อยพวกเขาไว้ในบรรดาความมืดซึ่งพวกเขาไม่สามารถจะมองเห็นได้2:18 เขาเหล่านั้นเป็นคนหูหนวกเป็นใบ้และตาบอดดังนั้นพวกเขาจึงไม่สามารถจะกลับมาได้2:19 หรือดังฝนที่หลั่งลงมาจากฟากฟ้าโดยที่ในฝนนั้นมีทั้งบรรดาความมืดฟ้าคำรนและฟ้าแลบพวกเขาจึงเอานิ้วมือของพวกเขาอุดหูไว้เนื่องจากฟ้าผ่าทั้งนี้เพราะกลัวความตายและอัลลอฮฺนั้นทรงล้อมพวกปฏิเสธการศรัทธาเหล่านั้นไว้แล้ว2:20 สายฟ้าแลบแทบจะเฉี่ยวสายตาของพวกเขาไปคราใดที่มันให้แสงสว่างแก่พวกเขาพวกเขาก็เดินไปในแสงสว่างนั้นและเมื่อมันมืดลงแก่พวกเขาพวกเขาก็หยุดยืนแลหากอัลลอฮฺทรงประสงค์แล้วแท่นอนก็ทรงนำเอาหูและตาของพวกเขาไปแล้วแท้จริงอัลลอฮฺนั้นทรงอานุภาพเหนือทุกสิ่งทุกอย่าง2:21 มนุษย์เอ๋ย จงเคารพอิบาดะฮฺพระผู้เป็นเจ้าของพวกเจ้าที่ทรงบังเกิดพวกเจ้าและบรรดาผู้ที่มาก่อนพวกเจ้าเถิดเพื่อว่าพวกเจ้าจะทรงยำเกรง2:22 คือผู้ทรงให้แผ่นดินเป็นที่นอนและฟ้าเป็นอาคารแก่พวกเจ้าและทรงให้น้ำหลั่งลงมาจากฟากฟ้าแล้วได้ทรงให้บรรดาผลไม้ออกมาเนื่องด้วยน้ำนั้นทั้งนี้เพื่อเป็นปัจจัยยังชีพแก่พวกเจ้าดังนั้นพวกเจ้าจงอย่าให้มีผู้เท่าเทียมใดๆ ขึ้นสำหรับอัลลอฮฺโดยที่พวกเจ้าก็รู้กันอยู่2:23 และหากปรากฏว่าพวกเจ้าอยู่ในความแคลงใจใดๆ จากสิ่งที่เราได้ลงมาแก่บ่าวของเราแล้วก็จงนำมาสักซูเราะฮฺหนึ่งเยี่ยงสิ่งนั้นและจงเชิญชวนผู้ที่อยู่ในหมู่พวกเจ้าอื่นนอกจากอัลลอฮฺหากพวกเจ้าเป็นผู้พูดจริง2:24 แต่พวกเจ้าก็ยังมิได้ทำและจะไม่กระทำตลอดไปแล้วก็จงระวังไฟนรกซึ่งเชื้อเพลิงของมันนั้นคือมนุษย์และหินโดยที่มันได้ถูกเตรียมไว้สำหรับบรรดาผู้) ปฏิเสธศรัทธา2:25 และ(มุฮัมมัด)จงแจ้งข่าวดีแก่บรรดาผู้ศรัทธาและประกอบสิ่งที่ดีทั้งหลายว่าแน่นอนพวกเขาจะได้รับบรรดาสวนสวรรค์ซึ่งมีแม่น้ำหลายสายไหลอยู่ภายใต้สวนสวรรค์เหล่านั้นคราใดที่พวกเขาได้รับผลไม้จากสวนสวรรค์นั้นเป็นเครื่องยังชีพพวกเขาก็กล่าวว่านี่คือสิ่งที่เราได้รับเป็นปัจจัยยังชีพมาก่อนแล้วและสิ่งที่พวกเขาได้รับนั้นมีลักษณะคล้ายคลึงกันและในสวรรค์นั้นพวกเขาจะได้รับคู่ครองที่บริสุทธิ์และพวกเขาจะพำนักอยู่ในสวรรค์นั้นตลอดกาล2:26 แท้จริงอัลลอฮฺไม่ทรงละอายในการที่ระองค์จะทรงยกอุทาหรณ์ใดๆ ขึ้นเปรียบเทียบไม่ว่าจะเป็นริ้นสักตัวหนึ่งแล้วก็สิ่งที่ยิ่งไปกว่านั้นก็ตามส่วนบรรดาผู้ที่ศรัทธานั้นพวกเขาย่อมรู้ว่าแท้จริงมันคือความจริงที่มาจากพระเจ้าของพวกเขาและส่วนบรรดาผู้ที่ปฏิเสธการศรัทธานั้นพวกเขาจะพูดว่าอัลลอฮฺทรงประสงค์สิ่งใดในการยกอุทาหรณ์ด้วยสิ่งนี้ พระองค์ทรงให้คนมากมายหลงผิดด้วยอุทาหรณ์นั้นและทรงแนะนำทางที่ถูกต้องแก่คนมากมายด้วยอุทาหรณ์นั้นและพระองค์จะไม่ทรงให้ใครหลงผิดด้วยอุทาหรณ์นั้นนอกจากผู้ที่ฝ่าฝืนเท่านั้น2:27 คือบรรดาผู้ที่ทำลายสัญญาของอัลลอฮฺหลังจากที่ได้มีสัญญาไว้แก่พระองค์และตัดสิ่งที่อัลลอฮฺทรงใช้ให้ต่อและบ่อนทำลายในผืนแผ่นดินชนเหล่านี้แหละคือพวกที่ขาดทุน2:28 พวกเจ้าจะปฏิเสธการศรัทธาต่ออัลลอฮฺได้อย่างไร ทั

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

1 : 1 ด้วยพระนามของอัลลอฮฺผู้ทรงกรุณาปราณีผู้ทรงเมตตาเสมอ
2
1 : 3 การสรรเสริญทั้งหลายนั้นเป็นสิทธิของอัลลอฮฺผู้เป็นพระเจ้าแห่งสากลโลกผู้ทรงกรุณาปราณีผู้ทรงเมตตาเสมอ
1 ผู้ทรงอภิสิทธิ์แห่งวันตอบแทน
15 เฉพาะพระองค์เท่านั้นที่พวกข้าพระองค์เคารพอิบาดะฮฺและเฉพาะพระองค์เท่านั้นที่พวกข้าพระองค์ขอความช่วยเหลือขอพระองค์ทรงแนะนำพวกข้าพระองค์ซึ่งทางอันเที่ยงตรง
6
17 ( ความ ) ทางของบรรดาผู้ที่พระองค์ได้ทรงโปรดปราณแก่พวกเขามิใช่ในทางของพวกที่ถูกกริ้วและมิใช่ทางของพวกที่หลงผิด
2 : 1 อะลิฟลามมีม
2 : 2 คัมภีร์นี้ไม่มีความสงสัยใดจะในนั้นเป็นคำแนะนำสำหรับบรรดาผู้ยำเกรงเท่านั้น
2 :3 คือบรรดาผู้ศรัทธาต่อสิ่งเร้นลับและดำรงไว้ซึ่งการละหมาดและส่วนหนึ่งจากสิ่งที่เราได้ให้เป็นปัจจัยยังชีพแก่พวกเขานั้นพวกเขาก็บริจาค
2 :4 และบรรดาผู้ที่ศรัทธาต่อสิ่งที่ถูกประทานลงมาแก่เจ้าและสิ่งที่ถูกประทานลงมาก่อนเจ้าและต่อวันปรโลกนั้นพวกเขาเชื่อมั่น
2 :5 ชนเหล่านี้ความผู้ที่ ( ตั้ง ) อยู่บนคำแนะนำที่มาจากพระผู้เป็นเจ้าของพวกเขาและชนเหล่านี้คือผู้ที่บรรลุผล
2 :6 แท้จริงบรรดาผู้ที่ปฏิเสธการศรัทธานั้นย่อมมีผลเท่ากันแก่พวกเขาเจ้าจะตักเตือนพวกเขาแล้วหรือยังมิได้ตักเตือนพวกเขาก็หาได้ศรัทธาไม่
2 :