SummaryBackgroundCochrane reviews w

Summary
Background
Cochrane reviews with meta-analyses and trial sequential analyses of randomised clinical
trials provide guidance for clinical practice and health-care decision making. High quality
systematic reviews can facilitate implementation of evidence-based medical interventions
into clinical practice. Patients with type 2 diabetes mellitus have a high number of
complications and increased mortality. Therefore, interventions based on evidence are
highly warranted. Furthermore, the prevalence of type 2 diabetes mellitus is increasing so
effective interventions without undue harms are requested by the society to reduce the
suffering and costs.
Objectives
To assess the benefits or harms of targeting intensive glycaemic control versus targeting
conventional glycaemic control; of sulphonylurea monotherapy versus other antidiabetic
monotherapy or placebo; and of metformin plus insulin versus insulin alone in patients with
type 2 diabetes mellitus.
Methods
We performed three systematic reviews of all relevant randomised clinical trials. To
quantify the estimated effect of various interventions, we performed meta-analyses using
The Cochrane Collaboration risk of bias tools and trial sequential analysis to adjust the risk
of random errors for sparse data and repetitive testing. All reviews were based on
published protocols. Included trials were identified through The Cochrane Library,
MEDLINE, EMBASE, Science Citation Index Expanded, Latin American Caribbean Health
Sciences Literature (LILACS), and Cumulative Index to Nursing & Allied Health Literature
(CINAHL). In addition, we handsearched abstracts of major diabetes conferences as well
as checked the reference lists of the included trials and identified (systematic) reviews,
meta-analyses, and health technology assessment reports. We searched the US Food and
Drug Administration website for unpublished trials. Two authors independently screened
the retrieved titles and abstracts for inclusion. Authors of the included trials were asked if
6
they knew of any additional relevant trials. Data extraction and the assessment of risk of
bias were conducted by two authors independently of each other.
Results
The three systematic reviews included a total of 116 trials with 51,385 participants. Only
one of the trials could be considered low risk of bias regarding all bias domains. Only 17 of
the trials were classified as lower risk of bias considering only generation of the allocation
sequence, allocation concealment, and blinding. The reporting of patient-important
outcomes was in general sparse.
We included 20 trials with 16,106 participants randomised to targeting intensive glycaemic
control versus 13,880 participants randomised to targeting conventional glycaemic control.
In a random-effects model, targeting intensive glycaemic control versus targeting
conventional glycaemic control did not significantly affect all-cause mortality (relative risk
(RR) 1.01, 95% confidence interval (CI) 0.90 to 1.13), cardiovascular mortality (RR 1.06,
95% CI 0.90 to 1.26), or non-fatal myocardial infarction (RR 0.86, 95% CI 0.76 to 1.00). In
a random-effects model, targeting intensive glycaemic control reduced the risk of
amputation (RR 0.64, 95% CI 0.43 to 0.95; P = 0.03), the composite outcome of
microvascular disease (RR 0.89, 95% CI 0.83 to 0.95; P = 0.0006), retinopathy (RR 0.79,
95% CI 0.68 to 0.92; P = 0.002), retinal photocoagulation (RR 0.77, 95% CI 0.61 to 0.97; P
= 0.03), and nephropathy (RR 0.78, 95% CI 0.61 to 0.99; P = 0.04). Targeting intensive
glycaemic control increased the risk of severe hypoglycaemia (RR 2.05, 95% CI 1.39 to
3.02; P = 0.0003). Trial sequential analysis for all-cause mortality suggested that a 10% or
greater relative risk reduction could be rejected at this point. Trial sequential analysis
showed that only a part of the required information size to establish evidence for a 10%
relative risk increase or reduction was accrued so far for the following outcomes:
cardiovascular mortality, non-fatal myocardial infarction, amputation, retinopathy, and
retinal photocoagulation. Trial sequential analyses disregarding the risk of bias showed
that firm evidence for a 10% relative risk reduction in favour of intensive glycaemic control
was established for the composite microvascular outcome. Trial sequential analysis
disregarding the risk of bias showed conclusive evidence for a relative risk increase of
30% for severe hypoglycaemia in favour of conventional glycaemic control.
7
We included 72 randomised clinical trials with 9589 participants randomised to a
sulphonylurea versus 12,805 randomised to the control group of any other antidiabetic
monotherapy, placebo, or no intervention. First-generation sulphonylurea versus placebo
showed statistical significance for cardiovascular mortality in favour of placebo (RR 2.63,
95% CI 1.32 to 5.22; P = 0.006). The remaining comparisons of sulphonylurea
monotherapy versus other antidiabetic monotherapies or no intervention could either not
be performed due to lack of data, or showed no significance for all-cause mortality,
cardiovascular mortality, or non-fatal myocardial infarction. The risk of macrovascular
complications was changed in favour of second-generation sulphonylurea compared with
metformin (RR 0.67, 95% CI 0.48 to 0.93; P = 0.02). However, trial sequential analysis
showed that only a minor fraction of the required information size to detect or reject a 10%
relative risk reduction was accrued so far. The risk of severe hypoglycaemia was elevated
with second-generation sulphonylurea compared with metformin (RR 5.64, 95% CI 1.22 to
26.00; P = 0.03) and the thiazolidinediones (RR 6.11, 95% CI 1.57 to 23.79; P = 0.009).
However, trial sequential analysis showed that only a minor fraction of the required
information sizes was accrued so far.
We included 26 randomised clinical trials with 2286 participants randomised to metformin
plus insulin versus insulin alone, of which 23 trials with 2117 participants could provide
data in this systematic review. Metformin plus insulin versus insulin alone did not
significantly affect all-cause mortality (RR 1.30, 95% CI 0.57 to 2.99), cardiovascular
mortality (RR 1.70, 95% CI 0.35 to 8.30), or severe hypoglycaemia (RR 2.43, 95% CI 0.54
to 10.85). The reporting of macrovascular and microvascular complications was infrequent,
and all the outcomes assessed could either not be meta-analysed due to lack of data or
showed non-significant effect estimates.
Conclusions
Firm evidence for a 10% relative risk reduction for the composite microvascular outcome
with intensive glycaemic control was the only benefit of the investigated and most
commonly used glucose-lowering interventions in patients with type 2 diabetes mellitus.
Almost all of the trials had methodological limitations leading to systematic error (bias)
8
risks, small number of participants and outcomes leading to random error (play of chance)
risks, and short trial duration. Many of the patient-important outcomes were poorly
reported in most of the trials. There is an urgent need for randomised clinical trials with low
risk of bias and low risk of random errors to justify the use of some of the most prescribed
glucose-lowering interventions.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สรุปพื้นหลังขั้นตรวจทานกับ meta-วิเคราะห์ และทดลองวิเคราะห์ลำดับของ randomised คลินิกทดลองให้คำแนะนำคลินิกและตัดสินใจดูแลสุขภาพ คุณภาพสูงรีวิวระบบสามารถช่วยในการปฏิบัติตามหลักฐานงานวิจัยทางการแพทย์สู่การปฏิบัติทางคลินิก ผู้ป่วยเบาหวานชนิดที่ 2 มีตัวเลขที่สูงของภาวะแทรกซ้อนและการตายเพิ่มขึ้น ดังนั้น การแทรกแซงตามหลักฐานwarranted สูง นอกจากนี้ ความชุกของเบาหวานชนิดที่ 2 เพิ่มได้งานวิจัยที่มีประสิทธิภาพ โดย harms ไม่ครบกำหนดชำระจะร้องขอสังคมเพื่อลดการทุกข์และต้นทุนวัตถุประสงค์ในการประเมินประโยชน์หรือ harms ของ glycaemic เร่งรัดควบคุมและกำหนดเป้าหมายการกำหนดเป้าหมายควบคุม glycaemic ธรรมดา ของ monotherapy sulphonylurea กับ antidiabetic อื่น ๆmonotherapy หรือยาหลอก และเมตฟอร์มินและอินซูลินและอินซูลินเพียงอย่างเดียวในผู้ป่วยที่มีพิมพ์ 2 เบาหวานวิธีการเราทำสามรีวิวระบบเกี่ยวข้อง randomised คลินิก ถึงกำหนดปริมาณการประเมินผลของมาตรการต่าง ๆ เราทำ meta-วิเคราะห์โดยใช้ความเสี่ยงความร่วมมือคอเครนตั้งเครื่องมือและวิเคราะห์ลำดับทดลองเพื่อปรับปรุงความเสี่ยงข้อผิดพลาดแบบสุ่มข้อมูลบ่อและการทดสอบซ้ำ รีวิวทั้งหมดก็ตามโพรโทคอเผยแพร่ ระบุการทดลองรวมถึงไลบรารีขั้นดัชนีอ้างอิงวิทยาศาสตร์ MEDLINE, EMBASE ขยาย ริกาสุขภาพคาริบเบียนวิทยาศาสตร์วรรณคดี (LILACS), และดัชนีสะสมการพยาบาลและสุขภาพพันธมิตรวรรณคดี(CINAHL) นอกจากนี้ handsearched บทคัดย่อจากการประชุมโรคเบาหวานหลักเช่นเราเป็นการตรวจสอบรายการอ้างอิงของการรวมการทดลองและการระบุ (ระบบ)meta-วิเคราะห์ และรายงานการประเมินเทคโนโลยีสุขภาพ เราค้นหาเราอาหาร และเว็บไซต์บริหารยาสำหรับทดลองประกาศ ผู้เขียนสองอิสระฉายดึงข้อมูลชื่อและบทคัดย่อจากการรวม ผู้เขียนทดลองรวมได้ถามถ้า6พวกเขารู้ของการทดลองใด ๆ ที่เกี่ยวข้องเพิ่มเติม ดึงข้อมูลและการประเมินความเสี่ยงความโน้มเอียงได้ดำเนินการ โดยผู้เขียนทั้งสองเป็นอิสระจากกันผลลัพธ์รีวิวระบบสามรวมทั้งหมดของการทดลองกับผู้เข้าร่วม 51,385 116 เท่านั้นทดลองอย่างใดอย่างหนึ่งอาจจะพิจารณาความเสี่ยงต่ำของความโน้มเอียงเกี่ยวกับโดเมนทั้งหมดที่ตั้ง 17 เท่าของมีจัดทดลองเป็นความเสี่ยงที่ต่ำกว่าของความโน้มเอียงในการพิจารณารุ่นของการปันส่วนลำดับ สอดแนมการปันส่วน ก blinding รายงานผู้ป่วยสำคัญผลโดยทั่วไปบ่อได้เรารวมการทดลอง 20 กับผู้เข้าร่วม 16,106 randomised เพื่อกำหนดเป้าหมายเร่งรัด glycaemicควบคุมเมื่อเทียบกับผู้เข้าร่วม 13,880 randomised เพื่อกำหนดเป้าหมายควบคุม glycaemic ธรรมดาในรูปแบบสุ่มผลกระทบ glycaemic เร่งรัดควบคุมและกำหนดเป้าหมายการกำหนดเป้าหมายควบคุม glycaemic ธรรมดาได้อย่างมีนัยสำคัญมีผลต่อการตายทุกสาเหตุ (ความเสี่ยงสัมพัทธ์(RR) 1.01 ช่วงความเชื่อมั่น 95% (CI) 0.90-1.13), หัวใจและหลอดเลือดตาย (RR 1.0695% CI 0.90-1.26), หรือไม่ร้ายแรงกล้ามเนื้อหัวใจตายเหตุขาดเลือด (RR 0.86, 95% CI 0.76-1.00) ในผลสุ่มแบบ ควบคุม glycaemic เร่งรัดการกำหนดเป้าหมายลดความเสี่ยงของamputation (RR 0.64, 95% CI 0.43 ถึง 0.95 P = 0.03), ผลรวมของโรค microvascular (RR 0.89, 95% CI 0.83 การ 0.95 P = 0.0006), (RR 0.79 ดวงตา95% CI 0.68 ถึง 0.92 P = 0.002), จอประสาทตา photocoagulation (RR 0.77, 95% CI 0.61 ถึง 0.97 P= 0.03), และโรคไต (RR 0.78, 95% CI 0.61 ถึง 0.99 P = 0.04) กำหนดเป้าหมายเร่งรัดควบคุม glycaemic เพิ่มความเสี่ยงของ hypoglycaemia รุนแรง (RR 2.05, 95% CI 1.39 การ3.02 P = 0.0003) ทดลองวิเคราะห์ลำดับการตายทุกสาเหตุแนะนำที่ 10% หรือสามารถปฏิเสธลดความเสี่ยงสัมพัทธ์มากณจุดนี้ วิเคราะห์ทดลองตามลำดับพบว่าเฉพาะส่วนของขนาดข้อมูลที่จำเป็นเพื่อสร้างหลักฐาน 10%ความเสี่ยงสัมพัทธ์เพิ่มขึ้นหรือลดลงถูกสะสมจนผลดังต่อไปนี้:การตายที่หัวใจและหลอดเลือด กล้ามเนื้อหัวใจตายไม่ร้ายแรง amputation ดวง ตา และphotocoagulation จอประสาทตา ทดลองวิเคราะห์ตามลำดับโดยความเสี่ยงของความโน้มเอียงที่แสดงให้เห็นว่าที่ยืนยันหลักฐานในการลดความเสี่ยงสัมพัทธ์ 10% ลงควบคุม glycaemic แบบเร่งรัดได้ก่อตั้งขึ้นสำหรับผล microvascular คอมโพสิต วิเคราะห์ทดลองตามลำดับโดยความเสี่ยงของความโน้มเอียงแสดงมิใช่หลักฐานสำหรับการเพิ่มความเสี่ยงสัมพัทธ์30% สำหรับ hypoglycaemia รุนแรงลงควบคุม glycaemic ธรรมดา7เรารวม 72 randomised ทดลองทางคลินิกกับผู้เข้าร่วม 9589 randomised เพื่อเป็นsulphonylurea เทียบกับ 12,805 randomised กลุ่มควบคุมของ antidiabetic อื่น ๆmonotherapy ประการ หรือแทรกแซงไม่ Sulphonylurea รุ่นเมื่อเทียบกับยาหลอกพบนัยสำคัญทางสถิติสำหรับการตายที่หัวใจและหลอดเลือดลงยาหลอก (RR 2.6395% CI 1.32 การ 5.22 P = 0.006) การเปรียบเทียบ sulphonylurea เหลือmonotherapy เทียบกับ monotherapies อื่น ๆ antidiabetic หรือแทรกแซงไม่ได้ไม่ได้ดำเนินการเนื่องจากขาดข้อมูล หรือแสดงให้เห็นความสำคัญในการตายทุกสาเหตุการตายที่หัวใจและหลอดเลือด หรือไม่ร้ายแรงกล้ามเนื้อหัวใจตาย ความเสี่ยงของ macrovascularมีการเปลี่ยนแปลงภาวะแทรกซ้อนลง sulphonylurea second-generation เมื่อเทียบกับเมตฟอร์มิน (RR 0.67, 95% CI 0.48 ถึง 0.93 P = 0.02) อย่างไรก็ตาม วิเคราะห์ทดลองตามลำดับพบว่ามีเพียงเศษเสี้ยวเล็กน้อยของขนาดข้อมูลที่จำเป็นเพื่อตรวจสอบ หรือปฏิเสธ 10%ลดความเสี่ยงสัมพัทธ์ถูกสะสมจน มีการยกระดับความเสี่ยงของ hypoglycaemia รุนแรงกับ second-generation sulphonylurea เทียบกับเมตฟอร์มิน (RR 5.64, 95% CI 1.22 การ26.00 P = 0.03) และ thiazolidinediones (RR 6.11, 95% CI 1.57 กับ 23.79 P = 0.009)อย่างไรก็ตาม ตามลำดับวิเคราะห์ทดลองใช้พบว่าเพียงเศษเสี้ยวเล็กน้อยของที่จำเป็นขนาดข้อมูลถูกสะสมจนเรารวม 26 randomised ทดลองทางคลินิกกับผู้เข้าร่วมที่ 2286 randomised การเมตฟอร์มินนอกจากอินซูลินและอินซูลินเพียงอย่างเดียว ของการทดลองที่ 23 กับ 2117 คนสามารถให้ข้อมูลในระบบนี้ เมตฟอร์มินและอินซูลินและอินซูลินเพียงอย่างเดียวไม่อย่างมีนัยสำคัญมีผลต่อการตายทุกสาเหตุ (RR 1.30, 95% CI 0.57-2.99), หัวใจและหลอดเลือดการตาย (RR 1.70, 95% CI 0.35-8.30), หรือรุนแรง hypoglycaemia (RR 2.43, 95% CI 0.54ถึง 10.85) รายงาน macrovascular และภาวะแทรกซ้อน microvascular ได้ดำรัสและทั้งหมดสามารถประเมินผลลัพธ์อย่างใดอย่างหนึ่งไม่มีเมตา analysed ขาดข้อมูล หรือแสดงให้เห็นว่าการประเมินผลไม่สำคัญบทสรุปหลักฐานยืนยันในการลดความเสี่ยงสัมพัทธ์ 10% สำหรับผล microvascular คอมโพสิตglycaemic เร่งรัดควบคุมมีประโยชน์เฉพาะการ investigated และส่วนใหญ่โดยทั่วไปใช้มาตรการลดกลูโคสในผู้ป่วยเบาหวานชนิดที่ 2เกือบทั้งหมดของการทดลองที่มีข้อจำกัด methodological ที่นำไปสู่ข้อผิดพลาดของระบบ (อคติ)8ความเสี่ยง จำนวนผู้เข้าร่วมและนำไปสู่ข้อผิดพลาดแบบสุ่ม (เล่นของโอกาส) ผลขนาดเล็กความเสี่ยง และสั้นทดลอง ผลสำคัญผู้ป่วยมากมายไม่ดีรายงานเป็นการทดลอง มีการจำเป็นเร่งด่วนสำหรับคลินิก randomised กับต่ำความเสี่ยงของความโน้มเอียงและความเสี่ยงต่ำของข้อผิดพลาดแบบสุ่มของบางที่กำหนดมากที่สุดการแทรกแซงลดน้ำตาลกลูโคส

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สรุป
ความเป็นมา
Cochrane ความคิดเห็นกับการวิเคราะห์เมตาและการพิจารณาคดีต่อเนื่องของการวิเคราะห์ทางคลินิกแบบสุ่ม
ทดลองให้คำแนะนำสำหรับการปฏิบัติทางคลินิกและการดูแลสุขภาพการตัดสินใจ ที่มีคุณภาพสูง
การแสดงความคิดเห็นเป็นระบบสามารถอำนวยความสะดวกในการดำเนินการตามหลักฐานการแทรกแซงทางการแพทย์
ในการปฏิบัติทางคลินิก ผู้ป่วยที่มีโรคเบาหวานชนิดที่ 2 มีจำนวนสูงของ
ภาวะแทรกซ้อนและการเสียชีวิตเพิ่มขึ้น ดังนั้นการแทรกแซงตามหลักฐานที่มีการ
รับประกันสูง นอกจากนี้ความชุกของเบาหวานชนิดที่ 2 จะเพิ่มขึ้นดังนั้น
การแทรกแซงที่มีประสิทธิภาพโดยไม่เป็นอันตรายเกินควรได้รับการร้องขอจากสังคมเพื่อลด
ความทุกข์ทรมานและค่าใช้จ่าย.
วัตถุประสงค์
เพื่อประเมินผลประโยชน์หรืออันตรายของการกำหนดเป้าหมายการควบคุมระดับน้ำตาลในเลือดอย่างเข้มข้นเมื่อเทียบกับการกำหนดเป้าหมาย
การควบคุมระดับน้ำตาลในเลือดธรรมดา; ของยา sulphonylurea เมื่อเทียบกับเบาหวานอื่น ๆ
ยาหรือยาหลอก; และ metformin ร่วมกับอินซูลินอินซูลินอยู่คนเดียวในผู้ป่วยที่มี
โรคเบาหวานประเภท 2 เบาหวาน.
วิธีการ
เราดำเนินการสามความคิดเห็นเป็นระบบของการทดลองทางคลินิกที่เกี่ยวข้องทั้งหมดสุ่ม ที่จะ
มีผลบังคับใช้ประมาณปริมาณของการแทรกแซงต่างๆที่เราดำเนินการเมตาโดยใช้การวิเคราะห์
ความเสี่ยง Cochrane ร่วมมือของเครื่องมืออคติและการพิจารณาคดีการวิเคราะห์ต่อเนื่องเพื่อปรับความเสี่ยง
ของความผิดพลาดสุ่มสำหรับข้อมูลที่เบาบางและการทดสอบซ้ำ ความคิดเห็นทั้งหมดอยู่บนพื้นฐานของ
โปรโตคอลการตีพิมพ์ รวมการทดลองที่ถูกระบุผ่าน Cochrane Library,
MEDLINE, EMBASE, ดัชนีอ้างอิงวิทยาศาสตร์ขยายละตินอเมริกาแคริบเบียนสุขภาพ
วรรณกรรมวิทยาศาสตร์ (ไลแลค) และดัชนีสะสมเพื่อการพยาบาลและพันธมิตรสุขภาพวรรณคดี
(CINAHL) นอกจากนี้เรา handsearched บทคัดย่อของการประชุมโรคเบาหวานที่สำคัญเช่นกัน
ในขณะที่การตรวจสอบรายชื่อการอ้างอิงของการทดลองรวมและระบุ (ระบบ) ความคิดเห็น,
การวิเคราะห์อภิมาและรายงานการประเมินเทคโนโลยีด้านสุขภาพ เราได้ค้นหาอาหารและ
เว็บไซต์ยาสำหรับการทดลองที่ไม่ได้เผยแพร่ ผู้เขียนสองอิสระฉาย
ดึงชื่อและบทคัดย่อสำหรับการรวม ผู้เขียนของการทดลองรวมถูกถามว่า
6
พวกเขารู้ว่าการทดลองที่เกี่ยวข้องเพิ่มเติมใด ๆ การสกัดข้อมูลและการประเมินความเสี่ยงของการ
มีอคติได้ดำเนินการโดยสองนักเขียนอิสระจากกัน.
ผล
สามความคิดเห็นเป็นระบบรวมทั้งหมด 116 การทดลองกับผู้เข้าร่วม 51,385 เพียง
หนึ่งในการทดลองได้รับการพิจารณาความเสี่ยงต่ำของการมีอคติเกี่ยวกับโดเมนทั้งหมดอคติ เพียง 17 ของ
การทดลองที่ถูกจัดเป็นความเสี่ยงที่ลดลงของอคติพิจารณารุ่นเฉพาะของการจัดสรร
ลำดับการปกปิดการจัดสรรและทำให้ไม่เห็น การรายงานของผู้ป่วยเป็นสำคัญ
ผลก็คือโดยทั่วไปเบาบาง.
เรารวม 20 การทดลองกับผู้เข้าร่วม 16,106 สุ่มให้การกำหนดเป้าหมายระดับน้ำตาลในเลือดอย่างเข้มข้น
การควบคุมเมื่อเทียบกับ 13,880 ผู้เข้าร่วมการสุ่มเพื่อกำหนดเป้าหมายการควบคุมระดับน้ำตาลในเลือดธรรมดา.
ในรูปแบบผลสุ่มการกำหนดเป้าหมายการควบคุมระดับน้ำตาลในเลือดอย่างเข้มข้นเมื่อเทียบกับการกำหนดเป้าหมาย
ระดับน้ำตาลในเลือดธรรมดา ควบคุมไม่ได้ส่งผลกระทบต่ออัตราการเสียชีวิตจากทุกสาเหตุ (ความเสี่ยง
(RR) 1.01, 95% confidence interval (CI) 0.90-1.13), การตายของโรคหัวใจและหลอดเลือด (RR 1.06,
95% CI 0.90-1.26) หรือกล้ามเนื้อหัวใจตายที่ไม่ร้ายแรง ( RR 0.86, 95% CI 0.76-1.00) ใน
รูปแบบผลสุ่มการกำหนดเป้าหมายการควบคุมระดับน้ำตาลในเลือดเข้มข้นช่วยลดความเสี่ยงของ
การตัดแขนขา (RR 0.64, 95% CI 0.43-0.95; p = 0.03), ผลประกอบ
โรคหลอดเลือดฝอย (RR 0.89, 95% CI 0.83-0.95; P = 0.0006), จอประสาทตา (RR 0.79,
95% CI 0.68-0.92; P = 0.002), photocoagulation จอประสาทตา (RR 0.77, 95% CI 0.61-0.97; P
= 0.03) และโรคไต (RR 0.78, 95% CI 0.61 ไป 0.99; p = 0.04) การกำหนดเป้าหมายอย่างเข้มข้น
การควบคุมระดับน้ำตาลในเลือดเพิ่มขึ้นความเสี่ยงของการเกิดภาวะรุนแรง (RR 2.05, 95% CI 1.39
3.02; P = 0.0003) การวิเคราะห์ลำดับการพิจารณาคดีการเสียชีวิตจากทุกสาเหตุชี้ให้เห็นว่า 10% หรือ
ลดความเสี่ยงที่มากขึ้นจะได้รับการปฏิเสธที่จุดนี้ การวิเคราะห์ลำดับการทดลอง
พบว่ามีเพียงส่วนหนึ่งของขนาดข้อมูลที่จำเป็นต้องใช้ในการสร้างหลักฐานที่ 10%
เพิ่มขึ้นความเสี่ยงหรือลดลงได้รับการค้างเพื่อให้ห่างไกลสำหรับผลต่อไปนี้:
การตายของกล้ามเนื้อหัวใจที่ไม่ร้ายแรง, การตัดแขนขา, จอประสาทตาและ
จอประสาทตา photocoagulation . ลำดับทดลองวิเคราะห์ไม่คำนึงถึงความเสี่ยงของการมีอคติแสดงให้เห็น
ว่าหลักฐานที่มั่นคงสำหรับ 10% ลดความเสี่ยงในความโปรดปรานของการควบคุมระดับน้ำตาลในเลือดเข้มข้น
ก่อตั้งขึ้นเพื่อผล microvascular คอมโพสิต การวิเคราะห์ลำดับทดลอง
ไม่คำนึงถึงความเสี่ยงของการมีอคติพบหลักฐานแน่ชัดสำหรับการเพิ่มขึ้นของความเสี่ยงสัมพัทธ์ของ
30% สำหรับภาวะรุนแรงในความโปรดปรานของการควบคุมระดับน้ำตาลในเลือดธรรมดา.
7
เรารวม 72 การทดลองทางคลินิกแบบสุ่มกับ 9589 ผู้เข้าร่วมสุ่มให้
sulphonylurea เมื่อเทียบกับ 12,805 สุ่มให้กลุ่มควบคุม ของเบาหวานอื่น ๆ
ยา, ยาหลอกหรือไม่มีการแทรกแซง sulphonylurea รุ่นแรกเมื่อเทียบกับยาหลอก
พบว่ามีนัยสำคัญทางสถิติการเสียชีวิตจากโรคหัวใจและหลอดเลือดในความโปรดปรานของยาหลอก (RR 2.63,
95% CI 1.32-5.22; P = 0.006) การเปรียบเทียบที่เหลืออยู่ของ sulphonylurea
ยาเมื่อเทียบกับ monotherapies เบาหวานอื่น ๆ หรือไม่มีการแทรกแซงทั้งไม่สามารถ
ดำเนินการได้เนื่องจากขาดข้อมูลหรือแสดงให้เห็นว่าไม่มีความสำคัญของการเสียชีวิตจากทุกสาเหตุ
การตายของโรคหลอดเลือดหัวใจหรือกล้ามเนื้อหัวใจตายที่ไม่ร้ายแรง ความเสี่ยงของหลอดเลือด
ภาวะแทรกซ้อนที่มีการเปลี่ยนแปลงในความโปรดปรานของ sulphonylurea รุ่นที่สองเมื่อเทียบกับ
ยา metformin (RR 0.67, 95% CI 0.48-0.93; p = 0.02) อย่างไรก็ตามการวิเคราะห์ลำดับการทดลอง
พบว่ามีเพียงส่วนเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่มีขนาดข้อมูลที่จำเป็นในการตรวจสอบหรือปฏิเสธ 10%
ลดความเสี่ยงได้รับการค้างเพื่อให้ห่างไกล ความเสี่ยงของการเกิดภาวะรุนแรงที่ได้รับการยกระดับ
ด้วย sulphonylurea รุ่นที่สองเมื่อเทียบกับยา metformin (RR 5.64, 95% CI 1.22 เพื่อ
26.00; p = 0.03) และ thiazolidinediones (RR 6.11, 95% CI 1.57-23.79 P = 0.009).
อย่างไรก็ตาม การวิเคราะห์ลำดับการทดลองพบว่ามีเพียงส่วนเล็ก ๆ น้อย ๆ ของที่จำเป็นต้องใช้
ข้อมูลขนาดถูกค้างเพื่อให้ห่างไกล.
เรารวม 26 การทดลองทางคลินิกแบบสุ่มที่มีผู้เข้าร่วม 2,286 สุ่มให้ยา metformin
บวกเมื่อเทียบกับอินซูลินอินซูลินคนเดียวที่ 23 การทดลองกับ 2117 ผู้เข้าร่วมสามารถให้
ข้อมูลในเรื่องนี้ ระบบตรวจสอบ metformin ร่วมกับอินซูลินอินซูลินเพียงอย่างเดียวไม่ได้
ส่งผลกระทบต่ออัตราการเสียชีวิตจากทุกสาเหตุ (RR 1.30, 95% CI 0.57-2.99), โรคหัวใจและหลอดเลือด
การตาย (RR 1.70, 95% CI 0.35-8.30) หรือภาวะที่รุนแรง (RR 2.43, 95% CI 0.54
-10.85) การรายงานของหลอดเลือดและภาวะแทรกซ้อน microvascular ก็ไม่บ่อยนัก
และผลทั้งหมดจะได้รับการประเมินอย่างใดอย่างหนึ่งไม่ได้เป็นอภิวิเคราะห์เนื่องจากขาดข้อมูลหรือ
แสดงให้เห็นว่าประมาณการผลกระทบที่ไม่ได้อย่างมีนัยสำคัญ.
สรุป
หลักฐาน Firm สำหรับ 10% ลดความเสี่ยงสำหรับผลประกอบ microvascular
มีการควบคุมระดับน้ำตาลในเลือดอย่างเข้มข้นเป็นประโยชน์เฉพาะของการตรวจสอบและส่วนใหญ่
ที่ใช้กันทั่วไปแทรกแซงลดน้ำตาลในเลือดในผู้ป่วยเบาหวานชนิดที่ 2.
เกือบทั้งหมดของการทดลองมีข้อ จำกัด วิธีการที่นำไปสู่ความผิดพลาดของระบบ (อคติ)
8
ความเสี่ยงเล็ก ๆ จำนวนมากของผู้เข้าร่วมและ ผลที่นำไปสู่ความผิดพลาดแบบสุ่ม (เล่นของโอกาส)
ความเสี่ยงและระยะเวลาการพิจารณาคดีสั้น หลายของการรักษาผู้ป่วยที่มีความสำคัญไม่ดีถูก
รายงานในส่วนของการทดลอง มีความจำเป็นเร่งด่วนสำหรับการทดลองทางคลินิกแบบสุ่มที่มีต่ำ
มีความเสี่ยงของการมีอคติและความเสี่ยงต่ำของความผิดพลาดแบบสุ่มแสดงให้เห็นถึงการใช้บางส่วนของที่กำหนดมากที่สุด
การแทรกแซงการลดระดับน้ำตาลในเลือด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สรุป

รีวิวหลังใช้ต่อเนื่องโดยวิธีการวิเคราะห์เมต้า Cochrane ที่มีการวิเคราะห์ด้านคลินิก
การทดลองให้คำแนะนำสำหรับการปฏิบัติทางคลินิก และดูแลสุขภาพของการตัดสินใจ การทบทวนวรรณกรรมอย่างเป็นระบบคุณภาพสูงสามารถอำนวยความสะดวกในการ

หลักฐานการแทรกแซงทางการแพทย์ในการปฏิบัติทางคลินิก ผู้ป่วยโรคเบาหวานชนิดที่ 2 มีจำนวนสูงของ
ภาวะแทรกซ้อนและเพิ่มอัตราการตาย ดังนั้น การแทรกแซงจากหลักฐาน
ขอหมายจับ นอกจากนี้ ชุกของโรคเบาหวานชนิดที่ 2 เพิ่มขึ้น ดังนั้นการแทรกแซงอันก่อ
มีประสิทธิภาพโดยไม่มีการร้องขอ โดยสังคม เพื่อลดความเจ็บปวดและค่าใช้จ่าย

.
วัตถุประสงค์เพื่อประเมินประโยชน์หรืออันตรายของเป้าหมายการควบคุมเข้มกับเป้าหมาย
ไกลซีมิกควบคุมไกลซีมิกปกติ โดยเมื่อเทียบกับอื่น ๆของ sulphonylurea กว่า
เดียวหรือยาหลอก และบวกกับอินซูลินอินซูลินของ metformin อย่างเดียว ในผู้ป่วยเบาหวานชนิดที่ 2
.

เราแสดงวิธีการที่เกี่ยวข้องทั้งหมด 3 รีวิวด้านคลินิก .

ช่วงประมาณผลของการแทรกแซงต่างๆที่เราดำเนินการโดยวิธีการวิเคราะห์เมต้าใช้
ส่วนริงโก สตาร์ ความเสี่ยงของเครื่องมือและการวิเคราะห์ลำดับการทดลองเพื่อปรับค่าความเสี่ยง
ของความคลาดเคลื่อนสุ่มข้อมูลเบาบางและการทดสอบซ้ำ ทั้งหมดรีวิวตาม
โปรโตคอลเผยแพร่ รวมการทดลองระบุผ่าน Cochrane ห้องสมุด
Medline embase วิทยาศาสตร์การอ้างอิงดัชนี , ขยาย , ละตินอเมริกาแคริบเบียน
สุขภาพวิทยาศาสตร์วรรณคดี ( ดอก )พยาบาลและดัชนีสะสม&พันธมิตรวรรณกรรมสุขภาพ
( cinahl ) นอกจากนี้ เรา handsearched บทคัดย่อจากการประชุมวิชาการโรคเบาหวานที่สำคัญเช่นกัน
เท่าที่ตรวจสอบการอ้างอิงรายชื่อรวมการทดลองและระบุ ( ระบบ ) รีวิว
โดยวิธีการวิเคราะห์เมต้า และรายงานการประเมินเทคโนโลยีสุขภาพ เราค้นหาเราอาหาร
เว็บไซต์การบริหารยาสำหรับการทดลองพิมพ์ .ผู้เขียนสองอิสระมุ้งลวด
ดึงชื่อเรื่องและบทคัดย่อสำหรับรวม ผู้เขียนของการรวมการทดลองก็ถามว่า
6
พวกเขารู้ของการทดลองใด ๆ ที่เกี่ยวข้องเพิ่มเติม การสกัดข้อมูลและการประเมินความเสี่ยงของอคติที่เกิดจากผู้เขียน
2 เป็นอิสระของแต่ละอื่น ๆ .

รีวิวผลสามระบบรวมรวม 116 51385 การทดลองกับผู้เข้าร่วม
เท่านั้นหนึ่งในการทดลองที่อาจจะถือว่ามีความเสี่ยงต่ำของอคติเกี่ยวกับโดเมนอคติทั้งหมด เพียง 17
การทดลองแบ่งเป็นลดความเสี่ยงของอคติพิจารณารุ่นของการจัดสรร
ลำดับ การปกปิด การจัดสรรและทำให้มองไม่เห็น รายงานผลที่สำคัญคือ โดยทั่วไปผู้ป่วย

เราป่าโปร่ง รวม 20 การทดลองกับ 16106 เข้าร่วมหัวใจเป้าหมายไกลซีมิก
เข้มข้นควบคุมและ 13880 เข้าร่วมหัวใจเป้าหมายควบคุมไกลซีมิกปกติ .
ในรูปแบบผลสุ่มเป้าหมายควบคุมไกลซีมิกเข้มข้น เมื่อเทียบกับเป้าหมาย
ควบคุมไกลซีมิกปกติไม่มีผลต่อลดอัตราการตายจากทุกสาเหตุ (
ความเสี่ยงสัมพัทธ์ ( RR ) 1.01 , ช่วงความเชื่อมั่น 95% ( CI ) 0.90 1.13 ) และตาย ( RR 1.06
95% CI 0.90 1.26 )ไม่ร้ายแรง หรือกล้ามเนื้อหัวใจตาย ( RR 0.86 , 95%CI เท่ากับ 1 ) ใน
รูปแบบผลสุ่มเป้าหมายควบคุมไกลซีมิกเข้มข้น ลดความเสี่ยงของ
ตัด ( RR 0.64 , 95% CI 0.43 0.95 ; p = 0.03 ) ผลประกอบของ
เกิดโรค ( RR 0.89 , 95% CI เท่ากับ 0.83 ถึง 0.95 ; P = 0.0006 ) , retinopathy ( RR เท่ากับ
95% CI 0.68 0.92 ; P = 0.002 ) , จอประสาทตา photocoagulation ( RR 0.77 , 95% CI 061 ถึง 0.97 ; P
= 0.03 ) และโรคไต ( RR 0.78 , 95% CI 0.61 0.99 , p = 0.04 ) เป้าหมายควบคุมไกลซีมิกเข้มข้น
เพิ่มความเสี่ยงของอาการ hypoglycaemia ( RR 2.05 , 95% CI 1.39

3.02 ; p = 0.0003 ) การวิเคราะห์ลำดับขั้นการทดลองเพื่อลดอัตราการตายจากทุกสาเหตุ พบว่า 10% หรือมากกว่าญาติ
ลดความเสี่ยงไม่สามารถปฏิเสธได้ในจุดนี้ ทดลองใช้ระบบการวิเคราะห์
พบว่า เฉพาะส่วนของข้อมูลที่ต้องการขนาดสร้างหลักฐานสำหรับการประเมินความเสี่ยงเพิ่มขึ้น 10 %
หรือมีการสะสมจนสำหรับผลลัพธ์ต่อไปนี้ :
โรคหัวใจตายไม่ร้ายแรง การผ่าตัด โรคกล้ามเนื้อหัวใจขาดเลือด และจอประสาทตา photocoagulation
. ลำดับการวิเคราะห์เรื่องความเสี่ยงของการพบ
.หลักฐานที่บริษัทเป็น 10% ลดความเสี่ยงสัมพัทธ์ในความโปรดปรานของ
ควบคุมไกลซีมิกเข้มข้นก่อตั้งขึ้นเพื่อผลด้วยคอมโพสิต พิจารณาลำดับการวิเคราะห์เรื่องความเสี่ยงของอคติ
พบหลักฐานสำหรับการประเมินความเสี่ยงเพิ่มขึ้นของ
30% สำหรับ hypoglycaemia รุนแรงในความโปรดปรานของการควบคุม ไกลซีมิก ธรรมดา

7เรารวม 72 ด้านการทดลองทางคลินิกกับผู้เข้าร่วมเพื่อ 9589 (
sulphonylurea เมื่อเทียบกับ 12805 หัวใจกลุ่มอื่นๆโดยกว่า
, placebo หรือไม่ การแทรกแซง รุ่นแรกที่ sulphonylurea เมื่อเทียบกับยาหลอก พบสถิติการเสียชีวิต
หัวใจและหลอดเลือดในความโปรดปรานของยาหลอก ( RR 2.63 ,
95% CI 1.32 ถึง 5.22 ; p = 0.006 )ที่เหลือโดยการเปรียบเทียบ sulphonylurea
เมื่อเทียบกับ monotherapies กว่าอื่น ๆ หรือการแทรกแซงอาจไม่ได้
ได้เนื่องจากขาดข้อมูล หรือพบว่า เพื่อลดอัตราการตายจากทุกสาเหตุการตาย
หัวใจและหลอดเลือด , หรือ ไม่ร้ายแรง โรคกล้ามเนื้อหัวใจขาดเลือด ความเสี่ยงของภาวะแทรกซ้อน macrovascular
ถูกเปลี่ยนในความโปรดปรานของรุ่น sulphonylurea
เมื่อเทียบกับแรดอินเดีย ( RR เท่ากับ 0.67 , 95% CI 0.48 0.93 ; p = 0.02 ) อย่างไรก็ตาม การทดลองพบว่าลำดับการวิเคราะห์
เพียงเล็กน้อย ส่วนของข้อมูลที่จำเป็นเพื่อตรวจสอบขนาดหรือปฏิเสธ 10 %
การประเมินความเสี่ยงมีการสะสมจน ความเสี่ยงของ hypoglycaemia รุนแรงคือยกระดับ
กับทายาทรุ่น sulphonylurea เทียบกับ metformin ( RR 5.64 , 95%CI 1.22

26.00 ; p = 003 ) และไธ โซลิดีนไดโ ( RR 6.11 , 95% CI 1.57 จะ้น 23.79 ; p = 0.009 ) .
แต่จากการวิเคราะห์ลำดับการทดลอง พบว่า เป็นเพียงเศษเสี้ยวเล็กน้อยของความต้องการ
ข้อมูลขนาดถูกสะสมจน
เรารวม 26 ด้านการทดลองทางคลินิกกับผู้เข้าร่วมหัวใจที่ดีบวกกับ metformin
อินซูลินอินซูลินอย่างเดียว ที่ 23 การทดลองกับเข้าร่วมสามารถให้
2097ข้อมูลในการตรวจสอบนี้อย่างเป็นระบบ บวกกับอินซูลินอินซูลิน metformin อย่างเดียวไม่ได้
มีผลต่อลดอัตราการตายจากทุกสาเหตุ ( RR 1.30 , 95% CI 0.57 ถึง 2.99 ) โรคหัวใจและหลอดเลือด
ตาย ( RR 1.70 , 95% CI เท่ากับ 8.30 ) หรือ hypoglycaemia รุนแรง ( RR 2.43 , 95% CI 0.34
ถึง 10.85 ) รายงาน macrovascular ด้วยภาวะแทรกซ้อนเป็นไม่บ่อย
,และผลการประเมินอาจไม่ถูกอภิวิเคราะห์ เนื่องจากขาดข้อมูลหรือพบว่าไม่มีผลต่อประมาณการ


สรุป หลักฐานมั่นคง เป็น 10% ลดความเสี่ยงสัมพัทธ์สำหรับคอมโพสิตที่มีการควบคุมด้วยผล
ไกลซีมิกเข้มข้นเป็นประโยชน์เฉพาะของการตรวจสอบและใช้บ่อยที่สุด
กลูโคสในผู้ป่วยที่มีการลดการแทรกแซงโรคเบาหวานชนิดที่ 2 .
เกือบทั้งหมดของการทดลองมีข้อจำกัดตรงที่นำไปสู่ข้อผิดพลาดระบบ ( อคติ )
8
ความเสี่ยง จำนวนเล็ก ๆของผู้เข้าร่วมและผลลัพธ์ที่นำไปสู่ข้อผิดพลาดแบบสุ่ม ( เล่นของโอกาส )
ความเสี่ยง และระยะเวลาการทดลองสั้นๆ จำนวนมากของผู้ป่วยเป็นสำคัญ ผลไม่ดี
รายงานในส่วนของการทดลอง มีความต้องการเร่งด่วนด้านคลินิก
ต่ำความเสี่ยงจากอคติและความเสี่ยงต่ำของความคลาดเคลื่อนสุ่มที่จะปรับใช้บางส่วนของส่วนใหญ่ที่สั่ง
กลูโคส ลดการแทรกแซง .