Chapter 122 – Infuriated to the poi

Chapter 122 – Infuriated to the point of discarding all rational thoughts (8)

Unless one had a heavenly treasure that could move him, such as the precious and rare Primeval Pill Recipes, getting him to act would be, difficult… extremely difficult.

If his highness Prince Jin’s name was used to accomplish this… no, it would be inappropriate. He would not even dignify to the King’s request with an answer, much less entertain His Highness Prince Jin. Not to mention, with so many enemies out there after His Highness Prince Jin’s life, if the news of his Highness’s injury were to leak out, that would far from being good!

If it was in the capital, Prince Jin’s manor had countless rare treasures. But here in the Nanming Prefecture, the treasures that could be counted were far from sufficient.

Steward Xu’s heart was anxious and apprehensive, yet he could only retrieve the most precious treasures from within the warehouse. He left in a hurry with an escort party towards the Apothecary’s estate.

Su Luo tailed after Ling Feng in the direction he flew with a surprisingly fast speed.

When she arrived, she saw two rows of uniformed guards outside the room. Every one of them bore a similar expression and movements; solemn, majestic, their imposing manner was intimidating and emitted a fully oppressive atmosphere.

Su Luo was stopped outside the door.

Ling Feng hollered out. “Throw her in here!”

Even though Ling Feng was very worried, he had not completely lost his mind yet. Although he was very unwilling to let Su Luo near his own master, it was already obvious that only with her around, would his Highness fight to live.

Such a discovery would drive people mad! Accordingly, Ling Feng had become so depressed that he started to pull out his own hair!

Su Luo completely was unaware of Ling Feng’s inner conflict. When she entered, she discovered that Ling Feng had already placed Nangong Liuyun in bed.

On the sickbed, Nangong Liuyun’s eyes were tightly closed.

His eyes when open were sharp and abstruse, cold and steady; but now they were tightly shut. Despite his vulnerability, his current appearance still gave off a strong enough aura to make people tremble with fear.

His red lips were alluring and formed a picturesque face that could grace a painting.

Hot, fresh blood dyed his white robe, and the outside of his cheeks, from his neck down, was dotted with bloodstains.

The him right now, although frail and pale, still leaked out the same formidable domineering air as before.

“You do it!” Ling Feng’s hands held a piece of embroidered cloth, and, with a with a trace of anger, he tossed it to Su Luo.

His highness Prince Jin was very mysophobia. Even though he had followed at his highness’s side for more than ten years, he still had to maintain a distance of one meter from his highness’s body. Just now, when he carried his highness inside, it was due to a moment of desperation and because he saw no other option.

However, this evildoer, Su Luo, was different. His Highness would probably be more than eager to have her get closer to him, right?! Ling Feng hatefully thought.

Su Luo held the soft, clean towel and slowly walked to Nangong Liuyun’s side. Sitting by his bedside, she silently gazed at him.

The ever noble, conceited and icily-cold Highness Prince Jin now appeared to be painfully suffering in a deep abyss. He appeared to be very pitiable and his current condition could not help but make people’s hearts soften.

Her cool, jade-like slender fingers brushed away a few strands of hair on his forehead and delicately, using the soft towel, wiped clean, centimeter by centimeter, the blood that covered his skin. That pure white jade like radiant skin, little by little regained its glittering splendor in the wake of her towel.

But, he remained unconscious, and his body was like an block of shifting ice, entirely stiff as iron and continuously shivering. As if he was so cold, he could pass away at any moment.

“Why has the Apothecary not come yet?! His Highness can’t hold on any longer!” Ling Feng was so worried that both his eyes became red. He then resolutely spoke to Su Luo, “Take good care of His Highness! I’ll go out return quickly!”

He said what he needed to say, and without waiting for Su Luo’s reply, his silhouette had already disappeared from where he was standing.

Su Luo secretly reasoned that, Ling Feng was an expert, and not just any expert; but one who was second only to Nangong Liuyun.

Suddenly, she felt something lock around her hand. Looking down once more, she discovered Nangong Liuyun’s bony and smooth hand tightly griped around hers.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทที่ 122 – ทำให้จุดที่ทิ้งความคิดที่มีเหตุผลทั้งหมด (8)เว้นแต่ว่าหนึ่งมีสมบัติสวรรค์ที่สามารถย้ายเขา เช่นสูตรยาดึกดำบรรพ์มีค่า และหายาก การให้เขาทำจะเป็น ยาก...ยากมากถ้าพระเขาใช้ชื่อเจ้าโรงดังนี้...ไม่มี มันจะไม่เหมาะสม นอกจากนี้เขาไม่ได้จะ dignify พระขอตอบคำถาม มากน้อยให้ Jin สมเด็จเจ้าพระ ไม่ต้องพูดถึง กับศัตรูมากมายมีหลังจากชีวิตของพระองค์เจ้าชาย Jin หากข่าวการบาดเจ็บพระเขามีรั่ว ที่จะห่างไกลจากการดีหากเป็นในเมืองหลวง เจ้าชาย Jin เนอร์มีสมบัติหายากมากมาย แต่นี่ในจังหวัด Nanming สมบัติที่สามารถนับได้ไกลเพียงพอหัวใจ steward Xu เป็นกังวล และความวิตก แต่เขาสามารถเรียกสมบัติล้ำค่าจากภายในคลังสินค้าเท่านั้น เขาซ้ายรีบกับบุคคลการพิทักษ์ต่ออสังหาริมทรัพย์ของ ApothecarySu ลูหางหลัง Ling Feng ในทิศทางที่เขาบิน ด้วยความเร็วใจเร็วเมื่อเธอมาถึง เธอเห็นสองแถวของยามสวมนอกห้องพัก พวกเขาเจาะนิพจน์ที่คล้ายกันและการเคลื่อนไหว เหตุผล มาเจสติก ลักษณะการจัดเก็บภาษีถูกข่มขู่ และจากบรรยากาศกดขี่อย่างเต็มSu ลูถูกหยุดอยู่นอกประตูLing Feng hollered ออก "โยนเธอนี่"ถึงแม้ว่า Ling Feng เป็นห่วง เขาได้ไม่สมบูรณ์สูญเสียจิตใจของเขายัง แต่เขาไม่เต็มใจให้ลู Su ใกล้หลักของตัวเองมาก ได้แล้วเห็นได้ชัดเท่านั้นกับรอบ พระของเขาจะต่อสู้อยู่การค้นพบจะบ้าคน ตาม Ling Feng ได้กลายเป็นซึมเศร้าว่า เขาเริ่มต้นการดึงผมของเขาเองSu ลูสมบูรณ์รับรู้ความขัดแย้งภายใน Ling Feng เมื่อป้อนเธอ เธอค้นพบว่า Ling Feng ได้วาง Nangong Liuyun เตียงใน sickbed, Nangong Liuyun ตาถูกปิดแน่นเมื่อเปิดตาได้คมชัด และลึก ซึ้ง เย็นและคง แต่ตอนนี้ พวกเขาถูกปิดแน่น แม้ มีช่องโหว่ของเขา ลักษณะของเขาปัจจุบันยังคงให้ปิดแข็งแรงพอออร่าจะทำให้คนที่สั่น ด้วยความกลัวริมฝีปากสีแดงของเขามีเสน่ห์ และเกิดใบหน้างดงามที่สามารถผ่อนผันการวาดภาพเลือดร้อน สดย้อมเสื้อคลุมสีขาวของเขา และด้านนอกของแก้มของเขา จากคอของเขาลง ก็มี bloodstainsเขาตอนนี้ แม้ว่าขี้โรค และ ซีด ยังคงรั่วออกเดียวกลัวโดยอากาศเป็นก่อน"คุณทำได้" Ling Feng มือถือชิ้นส่วน ของผ้าปัก และ ด้วยการ มีร่องรอยของความโกรธ เขาโยนมันไปลู Suพระของเขา Jin เจ้าถูก mysophobia มาก แม้ว่าเขาได้ตามที่ข้างพระของเขามากกว่าสิบปี เขายังคงมีการรักษาระยะห่าง 1 เมตรจากตัวพระของเขา ตอนนี้ เมื่อเขาทำพระของเขาภายใน ก็เนื่องจากช่วงเวลาที่ถูกลืมและเนื่อง จากเขาเห็นไม่อย่างไรก็ตาม นี้ evildoer, Su Luo ถูกแตกต่างกัน พระของเขาก็อาจจะมากกว่าอยากให้เธอได้ใกล้ชิดกับเขา ขวา คิด Ling Feng hatefullySu ลูจัดผ้านุ่ม สะอาด และค่อย ๆ เดินไปข้าง Nangong Liuyun นั่งข้างเตียงของเขา เธอเงียบจ้องเขาโรงสมเด็จเจ้าเคยโนเบิล conceited และ icily-เย็นตอนนี้ปรากฏขึ้นเพื่อที่ จะเจ็บปวดทุกข์ทรมานในนรกลึก เขาดูเหมือนจะทุ่มเทมาก และสภาพปัจจุบันของเขาจะช่วยแต่ทำให้หัวใจของผู้คนที่นุ่มเธอเย็น หยกเหมือนเรียวนิ้วแปรงห่างกันกี่เส้นผม บนหน้าผากของเขา และ ประณีต ใช้ผ้านุ่ม เช็ดสะอาด เซนติเมตรโดย เซนติเมตร เลือดที่ปกคลุมผิวของเขา ที่ขาวหยกชอบผิว ค่อย ๆ งยนต์งดงามของดวงในการปลุกของผ้าของเธอแต่ เขายังคงสติ และร่างกายของเขาก็เหมือนบล็อกเลื่อนน้ำแข็ง แข็งทั้งเป็นเหล็กและสั่นอย่างต่อเนื่อง ว่าเขาถูกเย็นมาก เขาสามารถผ่านไปได้ทุกขณะ"ทำไมมี Apothecary ไม่มาหรือยัง พระของเขาไม่สามารถยึดอีกต่อไป" Ling Feng ได้จึงกังวลว่า ดวงตาของเขาทั้งสองก็กลายเป็นสีแดง แล้วความเด็ดขาดพูดกับ Su Luo "ดูแลดีของพระของเขา ฉันจะออกไปเที่ยวกลับได้อย่างรวดเร็ว"เขากล่าวว่า สิ่งที่เขาต้องพูด และโดยไม่ต้องรอการตอบกลับ Su ลู เงาของพระองค์แล้วหายไปจากที่เขายืนSu ลูแอบ reasoned ว่า Ling Feng เป็นผู้เชี่ยวชาญ และผู้เชี่ยวชาญไม่เพียงใด แต่ที่หนึ่งที่สองกับ Nangong Liuyun เท่านั้นทันใดนั้น เธอรู้สึกบางสิ่งบางอย่างล็อคทั่วมือของเธอ มองลงมาอีกครั้ง เธอพบ Nangong Liuyun หลุด และลื่นมือแน่น griped รอบเธอ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทที่ 122 - โกรธแค้นไปยังจุดทิ้งความคิดที่มีเหตุผลทั้งหมด (8) . ถ้าผู้ใดมีสมบัติสวรรค์ที่สามารถย้ายเขาเช่นมีค่าและหายากสูตรยาบรรพกาลรับเขาที่จะทำหน้าที่จะเป็นเรื่องยาก ... ยากมากถ้าเขา ชื่อสมเด็จเจ้าชายจินถูกนำมาใช้เพื่อให้บรรลุนี้ ... ไม่มีก็จะไม่เหมาะสม เขาจะไม่ได้ทำให้สง่างามต่อการร้องขอของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวที่มีคำตอบมากน้อยความบันเทิงเสด็จเจ้าชายจิน ไม่พูดถึงกับศัตรูจำนวนมากออกมีชีวิตหลังจากเสด็จเจ้าชายจินถ้าข่าวของการบาดเจ็บสมเด็จของเขากำลังจะรั่วไหลออกว่าจะห่างไกลจากการที่ดี! ถ้ามันเป็นในเมืองหลวงคฤหาสน์เจ้าชายจินมีสมบัติที่หายากนับไม่ถ้วน . แต่ที่นี่ใน Nanming จังหวัดสมบัติที่สามารถนับได้ไกลจากที่เพียงพอ. หัวใจสจ๊วตเสี่ยวเป็นกังวลและวิตก แต่เขาเท่านั้นที่สามารถเรียกสมบัติที่มีค่ามากที่สุดจากภายในคลังสินค้า เขาทิ้งรีบร้อนกับบุคคลคุ้มกันต่ออสังหาริมทรัพย์ของ Apothecary. ซูลูเทลด์หลังจากที่หลิงฮในทิศทางที่เขาบินด้วยความเร็วที่รวดเร็วน่าแปลกใจ. เมื่อเธอมาถึงเธอเห็นสองแถวของยามเครื่องแบบนอกห้อง ทุกคนเบื่อการแสดงออกที่คล้ายกันและการเคลื่อนไหว; เคร่งขรึมตระหง่านลักษณะการจัดเก็บภาษีของพวกเขาถูกข่มขู่และปล่อยออกมาบรรยากาศที่กดขี่อย่างเต็มที่. ซู Luo หยุดนอกประตู. หลิงฮตะโกนออกมา "โยนของเธอในที่นี่!" แม้ว่าหลิงฮเป็นห่วงมากเขาไม่ได้หายไปอย่างสมบูรณ์ใจของเขาเลย แม้ว่าเขาจะไม่เต็มใจมากที่จะปล่อยให้ซู Luo ใกล้กับเจ้านายของเขาเองก็มีอยู่แล้วที่เห็นได้ชัดว่ามีเพียงกับเธอไปรอบ ๆ จะต่อสู้สมเด็จของเขาจะมีชีวิตอยู่. ค้นพบดังกล่าวจะขับรถคนบ้า! ดังนั้นหลิงฮจึงกลายเป็นซึมเศร้าที่เขาเริ่มที่จะดึงออกผมของเขาเอง! ซู Luo สมบูรณ์ไม่รู้ความขัดแย้งภายในหลิงฮ เมื่อเธอเดินเข้ามาเธอค้นพบว่าลิงฮวางแล้ว Nangong Liuyun ในเตียง. บนเตียงคนไข้ตา Nangong Liuyun ของถูกปิดให้สนิท. ดวงตาของเขาเปิดได้คมชัดและลึกซึ้งเย็นและมั่นคง; แต่ตอนนี้พวกเขาถูกปิดแน่น แม้จะมีช่องโหว่ของเขาปรากฏตัวในปัจจุบันของเขายังคงให้ออกกลิ่นอายแข็งแรงพอที่จะทำให้คนตัวสั่นด้วยความกลัว. ริมฝีปากสีแดงของเขามีเสน่ห์และรูปแบบที่มีใบหน้างดงามที่อาจพระคุณภาพวาด. ร้อนเลือดสดย้อมเสื้อคลุมสีขาวของเขาและด้านนอกของ แก้มของเขามาจากลำคอของเขาลงได้ดารดาษไปด้วยคราบเลือด. เขาในขณะนี้แม้จะอ่อนแอและอ่อนยังคงรั่วไหลออกเดียวกันอากาศครอบงำที่น่ากลัวเหมือนก่อน. "คุณทำมันได้!" มือหลิงฮจัดชิ้นส่วนของผ้าปัก, และด้วยความที่มีร่องรอยของความโกรธเขาโยนมันซู Luo. เสด็จเจ้าชายจินเป็น mysophobia มาก แม้เขาจะตามมาด้านข้างสมเด็จของเขามานานกว่าสิบปีที่ผ่านมาเขายังคงมีการรักษาระยะห่างของหนึ่งเมตรจากร่างกายสมเด็จของเขา เพียงแค่ตอนนี้เมื่อเขาดำเนินการเสด็จภายในมันเป็นเพราะช่วงเวลาของความสิ้นหวังและเพราะเขาไม่เห็นตัวเลือกอื่น ๆ . แต่คนทำความชั่วนี้ซู Luo เป็นที่แตกต่างกัน เสด็จอาจจะมากกว่าความกระตือรือร้นที่จะมีเธอได้ใกล้ชิดกับเขาขวา ?! หลิงฮคิด hatefully. ซู Luo จัดขึ้นนุ่มผ้าขนหนูที่สะอาดและค่อยๆเดินไปที่ด้านข้างของ Nangong Liuyun นั่งอยู่ข้างเตียงของเขาเธอเงียบจ้องไปที่เขา. เคยขุนนางหยิ่งและไม่ไยดีเย็นสมเด็จเจ้าชายจินตอนนี้ปรากฏว่าได้รับความเจ็บปวดทุกข์ทรมานในเหวลึก เขาดูเหมือนจะเป็นที่น่าสังเวชมากและสภาพปัจจุบันของเขาไม่สามารถช่วย แต่ทำให้หัวใจของผู้คนทำให้ผิวอ่อนนุ่ม. เย็นหยกเหมือนนิ้วเรียวของเธอปัดออกไปเส้นไม่กี่ของเส้นผมบนหน้าผากของเขาและประณีตโดยใช้ผ้าขนหนูนุ่ม ๆ เช็ดทำความสะอาดเซนติเมตรโดย เซนติเมตรเลือดที่ปกคลุมผิวของเขา ว่าหยกสีขาวบริสุทธิ์เช่นผิวกระจ่างใสนิด ๆ คืนความงดงามอร่ามของมันในการปลุกของผ้าขนหนูของเธอ. แต่เขาก็ยังคงไม่ได้สติและร่างกายของเขาเป็นเหมือนบล็อกของการขยับน้ำแข็งแข็งทั้งหมดเป็นเหล็กและตัวสั่นอย่างต่อเนื่อง ราวกับว่าเขาเป็นเย็นเพื่อให้เขาสามารถผ่านไปในช่วงเวลาใด. "ทำไมมี Apothecary ไม่มาเลย ?! เสด็จไม่สามารถถือใด ๆ อีกต่อไป! "หลิงฮเป็นห่วงเพื่อให้ดวงตาทั้งสองข้างของเขากลายเป็นสีแดง จากนั้นเขาก็เฉียบขาดพูดกับซู Luo "ดูแลที่ดีของเสด็จ! ฉันจะออกไปกลับมาได้อย่างรวดเร็ว " เขากล่าวว่าสิ่งที่เขาต้องการที่จะพูดและโดยไม่ต้องรอการตอบกลับซู Luo ของเงาของเขาได้หายไปแล้วจากที่เขากำลังยืนอยู่. ซู Luo แอบให้เหตุผลว่าหลิงฮเป็นผู้เชี่ยวชาญและไม่ เพียงผู้เชี่ยวชาญใด ๆ แต่อย่างหนึ่งที่เป็นที่สองเท่านั้นที่ Nangong Liuyun. ทันใดนั้นเธอรู้สึกว่าบางสิ่งบางอย่างรอบล็อคมือของเธอ มองลงมาอีกครั้งเธอค้นพบกระดูก Nangong Liuyun และเนียนมือสอง griped แน่นรอบเธอ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทที่ 122 –โกรธไปยังจุดของการคิดที่มีเหตุผลทั้งหมด ( 8 )เว้นแต่หนึ่งมีทิพย์สมบัติที่สามารถเคลื่อนย้ายเขา เช่น มีค่าและหายาก สูตรยาแรกเริ่ม รับเขามาทำคงจะยาก . . . ยากมากถ้าชื่อองค์ชายขององค์ชายจินถูกใช้เพื่อให้บรรลุนี้ . . . . . . . ไม่ มันคงไม่เหมาะสม เขาจะไม่ยืนยันให้แก่กษัตริย์ขอให้คำตอบ อย่าว่าแต่เลี้ยงดูองค์ชายจิน ไม่ต้องพูดถึง มีศัตรูอยู่มากมายหลังจากองค์ชาย องค์ชายจิน ชีวิต ถ้าข่าวอาการบาดเจ็บขององค์ชาย จะรั่ว จะห่างไกลจากการเป็นดีถ้าเป็นในเมืองหลวง ขององค์ชายจินเนอร์ ได้สมบัติที่หายากที่นับไม่ถ้วน แต่ที่นี่ใน nanming ญี่ปุ่น สมบัติที่สามารถนับได้อยู่ห่างไกลจากความเพียงพอหัวใจสจ๊วต Xu เป็นกังวลและความวิตกกังวล แต่เขาทำได้แค่เรียกสมบัติล้ำค่าที่สุดจากภายในคลังสินค้า เขารีบออกไปกับพิทักษ์พรรคของเภสัชกรที่มีต่ออสังหาริมทรัพย์ซู หลัว หางหลังหลิงฟงไปในทิศทางที่เขาขับด้วยความเร็วอย่างแปลกใจที่รวดเร็วเมื่อเธอมาถึง เธอเห็นสองแถวของทหารในเครื่องแบบนอกห้อง ทุกหนึ่งของพวกเขาแบกสีหน้าที่คล้ายกันและการเคลื่อนไหว ; เคร่งขรึม สง่างาม ตนถูกข่มขู่และกริยาท่าทางออกมาบรรยากาศอย่างกดขี่ซู หลัวถูกหยุดลงหน้าประตูหลิงฟงตะโกนออกมา " เธอโยนลงในนี้ "ถึงแม้ว่าหลิงฟงเป็นห่วงมาก เขาไม่ได้เสียสติไปแล้วหรือยัง ถึงแม้ว่าเขามากไม่อยากให้ซูหลัวใกล้เจ้านายของเขาเอง มันชัดเจนอยู่แล้วว่า แค่กับเธออยู่ จะทรงต่อสู้เพื่อมีชีวิตอยู่การค้นพบดังกล่าว จะทำให้คนโกรธ ตาม หลิงฟงกลายเป็นหดหู่ เขาเริ่มดึงผมของเขาเอง !ซูหลัวสมบูรณ์ไม่ทราบว่าหลิงฟงภายในความขัดแย้ง เมื่อเธอเข้าไป เธอพบว่าหลิงฟงได้วางไว้แล้ว นังก๊อก liuyun ในเตียงบนเตียงผู้ป่วย , liuyun นังก๊อก ดวงตาปิดแน่นดวงตาของเขา เมื่อเปิดได้คมและลึกซึ้ง , เย็นและนิ่ง แต่ตอนนี้พวกเขาได้แน่นสนิท แม้จะมีความอ่อนแอของเขาที่ปรากฏในปัจจุบันของเขายังให้ปิดออร่าแรงพอที่จะทำให้คนตัวสั่นด้วยความกลัวริมฝีปากแดงของเขามีเสน่ห์และรูปแบบที่งดงาม ใบหน้าที่งดงาม ภาพวาดร้อน เลือดสดๆย้อมชุดสีขาวของเขา และออกจากแก้มของเขา จากคอลงไปยังจุดที่มีรอยเลือดเขาในตอนนี้ แต่เปราะบางและสีซีดยังคงรั่วไหลออกมาเหมือนกัน น่ากลัวที่กดขี่ข่มเหงอากาศก่อน" คุณทำมัน ! " มือของหลิงฟงจับชิ้นส่วนของผ้าปัก และด้วยกับร่องรอยของความโกรธ เขาโยนมันซูหลอ .องค์ชายจิน โรคกลัวความสกปรกมาก . ถึงแม้ว่าเขาจะดูที่ด้านข้างของพระองค์ มากกว่าสิบปี เขาก็ยังต้องรักษาระยะห่าง 1 เมตร จากร่างกายของพระองค์ แค่ตอนนี้ ตอนที่เขาอุ้มองค์ชายอยู่ข้างใน มันเป็นเพราะช่วงเวลาแห่งความสิ้นหวัง และเพราะเขาเห็นไม่มีตัวเลือกอื่น ๆอย่างไรก็ตาม ผู้ทำบาปนี้ซู Luo , แตกต่าง องค์ชายอาจจะมากกว่าความกระตือรือร้นที่จะได้ใกล้ชิดกับเขา ใช่ไหม ? ! หลิงเฟิงอย่างเต็มไปด้วยความเกลียดคิดซูหลัวจัดขึ้นนุ่ม , ผ้าขนหนูสะอาดและค่อยๆเดินไปข้างนังก๊อก liuyun . นั่งอยู่ข้างเตียงของเขา เธอเงียบ จ้องมองเขาที่เคยสูงส่ง อวดดีอย่างเย็นชาเย็นและองค์จินตอนนี้ดูเหมือนจะเจ็บปวดทรมานในเหวลึก เขาดูเหมือนจะน่าสงสารมาก และสภาพปัจจุบันของเขาไม่สามารถช่วย แต่ทำให้หัวใจของคนดูนางเย็น หยกชอบนิ้วเรียวปัดไปไม่กี่เส้นผมบนหน้าผากของเขาและประณีต ใช้ผ้านุ่มเช็ดทำความสะอาดทีละเซนติเมตร เลือดที่ครอบคลุมผิวของเขา ที่ขาวบริสุทธิ์ เหมือนผิวเปล่งปลั่ง หยก ๆกินได้ประกายความงดงามในการปลุกของผ้าขนหนูของเธอแต่เขายังคงไม่รู้สึกตัว และร่างกายของเขาเป็นเหมือนบล็อกขยับแข็งเป็นเหล็กแข็งทั้งหมดอย่างต่อเนื่อง และตัวสั่น ถ้าเขาเป็นคนเย็นชามาก เขาอาจจะตายในขณะใด ๆ" ทำไมต้องมีเภสัชกรมาหรือยัง ! องค์ชายเอาไว้ไม่ได้อีกต่อไป " หลิงฟงเป็นกังวลว่าทั้งตาของเขากลายเป็นสีแดง จากนั้นเขาก็เฉียบขาดคุยกับซูหลัว " ดูแลองค์ชาย ฉันจะรีบกลับมา ! "เขาพูดในสิ่งที่เขาต้องการจะพูด และโดยไม่รอซูลู ตอบ เงาของเขาก็หายไปจากที่ที่เขายืนอยู่ซูหลัวแอบให้เหตุผลว่า หลิงฟงเป็นผู้เชี่ยวชาญ และไม่ใช่ผู้เชี่ยวชาญ แต่ที่เป็นเพียงรองนังก๊อก liuyun .ทันใดนั้น เธอรู้สึกบางอย่างล็อครอบมือของเธอ มองลงไปอีกครั้ง เธอพบว่าเป็นนังก๊อก liuyun กระดูกเนียนมือแน่น griped รอบเธอ