Thirty-three subjects requiring hos

Thirty-three subjects requiring hospitalization for acute congestive heart failure, and a serum sodium < 135 mmol/L, were randomized to tolvaptan 30 mg orally daily or furosemide 5 mg/h intravenously for initial 24 h, after which treatments could be escalated. Median daily dose throughout was tolvaptan 30 mg and furosemide 120 mg, with four subjects in each group requiring dose escalation. Urine output and net fluid balance were not different between groups at 24 h or subsequent time points up to 96 h. Changes in estimated glomerular filtration rate were comparable. Cystatin C im- proved at 24 h with tolvaptan compared with furosemide (
6.4 ± 11.8 vs. 4.1 ± 17.2% change, P = 0.036), but the effect was transient. No significant between group differences were seen for NT-proBNP, plasma renin activity, or urinary neutrophil gelatinase-associated lipocalin:Cr. Serum sodium, as well as copeptin levels, increased with tolvaptan compared with furosemide.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผู้ป่วยจำนวน 33 รายที่ต้องเข้ารับการรักษาในโรงพยาบาลเนื่องจากภาวะหัวใจล้มเหลวเฉียบพลัน และโซเดียมในเลือด < 135 มิลลิโมล/ลิตร ได้รับการสุ่มให้เป็น tolvaptan 30 มก. รับประทานทุกวัน หรือ furosemide 5 มก./ชม. ฉีดเข้าเส้นเลือดดำเป็นเวลา 24 ชั่วโมงแรก หลังจากนั้นการรักษาสามารถเพิ่มขึ้นได้ ค่ามัธยฐานของขนาดยารายวันตลอดคือ โทลวาปแทน 30 มก. และฟูโรเซไมด์ 120 มก. โดยมีผู้ป่วย 4 รายในแต่ละกลุ่มที่ต้องเพิ่มขนาดยา ปัสสาวะที่ออกและความสมดุลของของเหลวสุทธิไม่แตกต่างกันระหว่างกลุ่มที่ 24 ชั่วโมงหรือจุดเวลาต่อมาจนถึง 96 ชั่วโมง การเปลี่ยนแปลงอัตราการกรองของไตโดยประมาณสามารถเทียบเคียงได้ Cystatin C ดีขึ้นที่ 24 ชั่วโมงด้วย tolvaptan เมื่อเทียบกับ furosemide (การเปลี่ยนแปลง 6.4 ± 11.8 เทียบกับ 4.1 ± 17.2%, P = 0.036) แต่ผลลัพธ์เป็นแบบชั่วคราว ไม่พบความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญระหว่างกลุ่มสำหรับ NT-proBNP, กิจกรรมเรนินในพลาสมา หรือไลโปคาลินที่เกี่ยวข้องกับนิวโทรฟิลเจลาติเนสในปัสสาวะ: Cr โซเดียมในเลือดและระดับโคเปปติน เพิ่มขึ้นด้วยโทลวาแทน เมื่อเทียบกับฟูโรเซไมด์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

33 รายที่ต้องเข้ารับการรักษาในโรงพยาบาลเนื่องจากภาวะหัวใจล้มเหลวเฉียบพลันโซเดียมในซีรั่ม <135 mmol / L ถูกสุ่มแบ่งเป็น tovaputan 30 มก. รับประทานทางปากหรือ furosemide 5 มก. / ชม. ทางหลอดเลือดดำเป็นเวลา 24 ชั่วโมงแรกหลังจากนั้นการรักษาสามารถยกระดับได้ ปริมาณรายวันเฉลี่ยของหลักสูตรคือ tovaputan 30 มก. และ furosemide 120 มก. กลุ่มตัวอย่าง 4 คนต้องการปริมาณที่เพิ่มขึ้น ในช่วงเวลา 24 ชั่วโมงหรือ 96 ชั่วโมงต่อมาไม่มีความแตกต่างระหว่างปริมาณปัสสาวะและความสมดุลของของเหลวสุทธิในแต่ละกลุ่ม การเปลี่ยนแปลงของอัตราการกรองไตโดยประมาณสามารถเปรียบเทียบได้ เมื่อเปรียบเทียบกับ furosemide tovaputan แสดงให้เห็นถึงสารยับยั้ง cysteine protease C (6.4 ± 11.8 vs. 4.1 ± 17.2%, P = 0.036) ที่ 24 ชั่วโมง แต่ผลเป็นระยะเวลาสั้น ๆ NT-proBNP, กิจกรรม renin พลาสม่าหรือ neutrophil ในปัสสาวะที่เกี่ยวข้องกับไลโปโปรตีน: Cr ไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญระหว่างกลุ่ม Tovaptan ช่วยเพิ่มระดับโซเดียมและ copeptin ในซีรั่มเมื่อเทียบกับ furosemide

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผู้ป่วย33คนที่ต้องเข้ารับการรักษาในโรงพยาบาลเนื่องจากภาวะหัวใจล้มเหลวเฉียบพลันและโซเดียมซีรั่ม< 135 mmol/lได้รับการสุ่มตัวอย่างเพื่อรับtofalupram 30มิลลิกรัมต่อวันหรือ5มิลลิกรัมต่อชั่วโมงในการฉีดยาทางหลอดเลือดดําเป็นเวลา24ชั่วโมงแรกหลังจากนั้นสามารถปรับปรุงการรักษาได้ ปริมาณยาเฉลี่ยต่อวันคือ30มิลลิกรัมของtofapentamและ120มิลลิกรัมของazepamและ4คนในแต่ละกลุ่มต้องเพิ่มปริมาณยา ไม่มีความแตกต่างระหว่างปริมาณปัสสาวะและความสมดุลของเหลวสุทธิระหว่างทั้งสองกลุ่มในเวลา24ชั่วโมงหรือ96ชั่วโมงต่อมา การเปลี่ยนแปลงของอัตราการกรองไตโดยประมาณสามารถเปรียบเทียบได้ cystein cดีขึ้นใน24ชั่วโมงหลังจากใช้travapentam (6.4 11.8เทียบกับ4.1±17.2 % p =0. 036 )แต่ผลกระทบนี้เป็นระยะเวลาสั้นๆ ไม่มีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสําคัญทางสถิติระหว่างทั้งสองกลุ่มของNT-proBNP,กิจกรรมพลาสม่าreninหรือneutrophil gelatinaseในปัสสาวะ: Cr ระดับโซเดียมและฮาโลเจนในเซรุ่มในกลุ่มtofapentamเพิ่มขึ้นเมื่อเทียบกับazosemide