THE LANDLADY ROALD DAHL Billy Weave

THE LANDLADY
ROALD DAHL
Billy Weaver had travelled down from
London on the slow afternoon train, with a
change at Swindon on the way, and by the
time he got to Bath it was about nine
o’clock in the evening and the moon was
coming up out of a clear starry sky over
the houses opposite the station entrance.
But the air was deadly cold and the wind
was like a flat blade of ice on his cheeks.
“Excuse me,” he said, “but is there a
fairly cheap hotel not too far away from
here?”
“Try The Bell and Dragon,” the porter
answered, pointing down the road. “They
might take you in. It’s about a quarter of a
mile along on the other side.”
Billy thanked him and picked up his
suitcase and set out to walk the quarter-
mile to The Bell and Dragon. He had
20 never been to Bath before. He didn’t know
anyone who lived there. But Mr
Greenslade at the Head Office in London
had told him it was a splendid city. “Find
your own lodgings,” he had said, “and
then go along and report to the Branch
Manager as soon as you’ve got yourself
settled.”
Billy was seventeen years old. He was
wearing a new navy-blue overcoat, a new
brown trilby hat, and a new brown suit,
and he was feeling fine. He walked briskly
down the street. He was trying to do
everything briskly these days. Briskness,
he had decided, was the one common
characteristic of all successful
businessmen. The big shots up at Head
Office were absolutely fantastically brisk
all the time. They were amazing.
There were no shops on this wide street
40 that he was walking along, only a line of
tall houses on each side, all them
identical. They had porches and pillars
and four or five steps going up to their
front doors, and it was obvious that once
upon a time they had been very swanky
residences. But now, even in the
darkness, he could see that the paint was
peeling from the woodwork on their doors
and windows, and that the handsome
white façades were cracked and blotchy from
neglect.
Suddenly, in a downstairs window that was
brilliantly illuminated by a street-lamp not six
yards away, Billy caught sight of a printed
notice propped up against the glass in one of
the upper panes. It said BED AND
BREAKFAST. There was a vase of yellow
chrysanthemums, tall and beautiful, standing
just underneath the notice.
60 He stopped walking. He moved a bit closer.
Green curtains (some sort of velvety
material) were hanging down on either side of
the window. The chrysanthemums looked
wonderful beside them. He went right up and
peered through the glass into the room, and
the first thing he saw was a bright fire burning
in the hearth. On the carpet in front of the fire,
a pretty little dachshund was curled up asleep
with its nose tucked into its belly.
The room itself, so far as he could see in
the half-darkness, was filled with pleasant
furniture. There was a baby-grand piano and
a big sofa and several plump armchairs; and
in one corner he spotted a large parrot in a
cage. Animals were usually a good sign in a
place like this, Billy told himself; and all in all,
it looked to him as though it would be a pretty
decent house to stay in. Certainly it would be
more comfortable than The Bell and Dragon.
80 On the other hand, a pub would be more
congenial than a boarding-house. There
would be beer and darts in the evenings, and
lots of people to talk to, and it would probably
be a good bit cheaper, too. He had stayed a
couple of nights in a pub once before and he
had liked it. He had never stayed in any
boarding-houses, and, to be perfectly honest,
he was a tiny bit frightened of them. The
name itself conjured up images of watery
cabbage, rapacious landladies, and a
powerful smell of kippers in the living-room.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เจ้าของบ้าน
โรอัลด์ดาห์ล
บิลลี่วีเวอร์ได้เดินทางลงจาก
ลอนดอนบนรถไฟช่วงบ่ายช้าด้วย
เปลี่ยนที่ สวินดอน ระหว่างทาง และด้วยเวลาที่เขาต้องอาบน้ำ

มันเป็นประมาณเก้าโมง เย็น และพระจันทร์
ขึ้นมาจากท้องฟ้าเต็มไปด้วยดวงดาวชัดเจนกว่า
บ้านอยู่ตรงข้ามทางเข้าสถานี .
แต่อากาศหนาวและลม
มรณะเหมือนแบนใบมีดน้ำแข็งบนแก้มของเขา
" ขอโทษนะครับ " เขากล่าว " แต่จะมีโรงแรม
ค่อนข้างราคาถูกไม่ไกลจาก
ที่นี่เลย "
" ลองระฆังและมังกร " พอตเตอร์
ตอบ ชี้ลงถนน " พวกเขา
อาจพาท่านไป มันเกี่ยวกับไตรมาสของ
ไมล์ไปในด้านอื่น ๆ . "
บิลลี่ขอบคุณเขาและหยิบกระเป๋าของเขาและการตั้งค่าออกเดิน
-
1ไมล์ กระดิ่งและมังกร เขามี
20 ไม่เคยอาบน้ำมาก่อน เขาไม่ได้รู้
ใครอาศัยอยู่ที่นั่น แต่คุณ
กรีนสเลิด สำนักงานใหญ่ในลอนดอน
เคยบอกเขาว่าเป็นเมืองที่สวยงาม " ค้นหา
ที่พักของคุณเอง " เขากล่าว " และ
งั้นไปรายงานผู้จัดการ
ทันทีที่คุณได้ตัดสินเอง
.
บิลลี่อายุสิบเจ็ดปี เขา
ใส่ชุดใหม่สีน้ำเงินเสื้อกันหนาว , หมวก trilby สีน้ำตาลใหม่

และ สูทสีน้ำตาลใหม่และเขาก็รู้สึกดี เขาเดินเหยง
ลงถนน เขาพยายามทำ
ทุกอย่างเหยงวันเหล่านี้ ความรีบร้อน
, เขาตัดสินใจเป็นนักธุรกิจที่ประสบความสําเร็จ ลักษณะหนึ่งที่พบบ่อย

ทุกคน ภาพใหญ่ที่ขึ้นที่สำนักงานใหญ่อย่างน่าขนลุกเร็ว

อยู่ตลอดเวลา พวกเขากำลังที่น่าตื่นตาตื่นใจ
ไม่มีร้านค้าบนถนนกว้างนี้
40 ว่าเขาเดินตามเพียงบรรทัด
บ้านสูงในแต่ละด้านให้
เหมือนกัน พวกเขามี Porches และเสา
และสี่หรือห้าขั้นตอนไปถึงประตูด้านหน้าของพวกเขา
, และมันชัดเจนว่าเมื่อ
เมื่อเวลาที่พวกเขาได้รับมากโก้เก๋
หอพัก มี now , even in the
darkness , he ช่วง that the paint was
ลอกจากไม้บนประตูของพวกเขา
และ Windows , และที่หล่อ
ฟ้าขาว 5 เอดึสเป็นรอยร้าว และรอยจาก
ละเลย
ทันทีในหน้าต่างข้างล่างนั่น
เรืองรองสว่างไสวด้วยโคมไฟถนนไม่หก
หลา บิลลี่จับสายตาของพิมพ์
สังเกตเห็นมัดเข้ากับกระจกหนึ่ง
บานบน มันบอกว่า
เตียงและอาหารเช้า มีแจกันสีเหลือง
ดอกเบญจมาศ สูงและสวยงาม ยืน
อยู่ใต้สังเกตเห็น
เขาก็หยุดเดิน เขาย้ายบิตใกล้ชิด
ผ้าม่านสีเขียว ( บางจัดเรียงของนุ่ม
วัสดุ ) ถูกแขวนลงบนด้านข้างของ
หน้าต่าง ดอกเบญจมาศดู
วิเศษอยู่ข้าง ๆ เขาก็ลุกขึ้นและ
เหลือบมองผ่านกระจกเข้าไปในห้อง และสิ่งแรกที่เขาเห็นคือ

สดใสไฟไหม้ในเตาไฟ บนพรมในด้านหน้าของไฟ
Dachshund สวยน้อยนอนขดตัวหลับ
กับจมูกของมันซุกเข้าไปในท้องของมัน
ห้องตัวเอง เท่าที่เขาเห็นใน
ครึ่งมืด เต็มไปด้วยเฟอร์นิเจอร์ที่ถูกใจ

มีเปียโนแกรนด์และ
โซฟาใหญ่ และหลาย ๆอวบ เก้าอี้ และมุมหนึ่งเขาพบ

นกแก้วขนาดใหญ่ในกรงสัตว์เป็นปกติใน
สถานที่แบบนี้ บิลลี่บอกตัวเอง และเลย
ดูเขาเป็นแม้ว่ามันจะสวยบ้าน
ที่ดีที่จะเข้าพัก แน่นอนมันจะ
สะดวกสบายมากขึ้นกว่าเบลล์และมังกร
80 บนมืออื่น ๆที่ผับจะมากขึ้น
ถูกใจกว่าบ้านเช่า . มี
จะเป็นเบียร์และปาเป้าในตอนเย็นและ
หลายคน คุยด้วยและมันคงจะ
เป็นบิตดีถูกด้วย เขาก็มี
2 คืนในผับมาก่อน และเขา
ชอบมัน เขาเคยอยู่ในบ้าน
กินนอน และด้วยความสัตย์จริง
เขานิดหน่อย กลัวของพวกเขา the
name itself เดแล up images ของ watery
โปนแต่งงาน landladies , ( a
smell ความคิดของ kippers in the ลืมขยะเล่นใน