Among the various toxic activities

Among the various toxic activities exerted by snake venom PLA2s, the ability to induce acute skeletal muscle necrosis is particularly relevant from the clinical stand- point, being associated with local and systemic myotoxicity. Viperid myotoxic PLA2s mostly induce local tissue damage which, in conjunction with the action of other toxins such as hemorrhagic metalloproteinases, generates a complex pathology which often results in poor tissue regeneration and sequelae. In turn, elapid myotoxic PLA2s, and some viperid enzymes as well, provoke systemic myotoxicity associated with myoglobinuria and acute renal failure. The first studies on the mechanism of action of purified myotoxic PLA2s from snake venoms had evidenced the occurrence of early plasma membrane lesions, sug- gesting that sarcolemmal disruption was the initial action of these toxins, resulting in loss of ion gradients and a prominent calcium influx, with the consequent onset of several degenerative intracellular processes ending in irreversible cell damage (Harris and Maltin, 1982; Gutiérrez et al., 1984; Gopalakrishnakone et al., 1984). However, the possibility that these PLA2s may be internalized, therefore having an intracellular site of action, had not been discarded.
The work of Dixon and Harris, using immunohisto- chemical and immunoelectron microscopy methodolo- gies, clearly showed that notexin, an archetypical myotoxic PLA2 from the venom of the Australian tiger snake Notechis scutatus, binds to the sarcolemma of skeletal muscle fibers. No binding was observed in intracellular sites, except in overly damaged fibers, in which case the toxin entered the cytoplasm after primary sarcolemmal damage and bound intracellularly in a non- specific fashion. The immunogold technique used in this study provided unequivocal evidence that this toxin binds to sarcolemma as the initial step in the process of muscle damage. Furthermore, ultrastructural experi- ments using scanning electron microscopy beautifully evidenced the first stages in sarcolemmal damage, con- sisting of small lesions associated with areas of hyper- contraction. These lesions are likely to provoke a calcium influx which in turn induces hypercontraction of neigh- boring myofilaments. Furthermore, muscle fibers in a more advanced stage of degeneration showed abundant foci of hypercontraction associated with stretched regions and larger sarcolemmal lesions. It was proposed that, after the first stage of plasma membrane perturba- tion induced by the direct action of the toxin, hyper- contraction of myofilaments causes further mechanical damage to sarcolemma, thus expanding the intensity of cellular damage.
This work thus confirmed the hypothesis that sarco- lemma was the first site of action of myotoxic PLA2s, also suggesting that specific ‘acceptor’ sites are likely to be present in the plasma membrane of skeletal muscle fibers. After such initial binding, the enzymatic hydrolysis of sarcolemmal phospholipids by notexin provokes membrane damage resulting in calcium influx, hyper- contration of myofilaments and further membrane damage, together with other cellular degenerative events. Owing to the similar pathological features described for many myotoxic PLA2s from viperid and elapid venoms, it is likely that a similar mechanism of action operates in all of them, although some catalytically-inactive PLA2 homo- logues in viperid venoms are able to provoke membrane damage in the absence of catalysis.
The following is a personal account on this work by John B. Harris: “The isolation of neuro-myotoxic phos- pholipase A2, notexin, from the venom of the Australian tiger snake in 1972, led rapidly to its use as a tool in the study of the degeneration and regeneration of mammalian
skeletal muscle and its innervation. I was interested in determining whether the primary target of notexin was the plasma membrane of the relevant cell or intra-cellular targets such as the mitochondria following the internali- zation of the toxin. I worked on this question on and off from the early 1980s trying to produce either a radioactive or a fluorescent conjugate of notexin and other toxic PLA2s but whenever labeling was successful the toxin was inac- tivated. I was also working on the involvement of the protein dystrophin in the pathogenesis of Duchenne’s muscular dystrophy and its cellular distribution. Mike Cullen, the late Louise Nicholson and I used primary anti- bodies to known epitopes of dystrophin and appropriate gold-conjugated secondary antibodies to map the distri- bution of dystrophin within the cell (Cullen et al., 1990, 1991). I decided to use similar immunological techniques to identify the binding site of notexin and was joined in this project by a new graduate student, Rupert Dixon. We looked at muscles very soon after exposure to notexin, before the plasma membrane had degenerated, and showed selective binding located to the plasma membrane of the muscle fibers. The binding site at the nerve terminal was more difficult to determine because nerve terminals breakdown so quickly. The problem was finally resolved as the result of a collaboration with colleagues in Ljubljana and Glasgow (Logonder et al., 2009)”.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สามารถก่อให้เกิดการตายเฉพาะส่วนกล้ามเนื้ออีกเฉียบพลันคือไม่เกี่ยวข้องโดยเฉพาะอย่างยิ่งจากทางคลินิกยืนจุด การเกี่ยวข้องกับท้องถิ่น และระบบ myotoxicity ระหว่างที่พิษกิจกรรมต่าง ๆ นั่นเอง โดยพิษงู PLA2s Viperid myotoxic PLA2s ส่วนใหญ่ก่อให้เกิดความเสียหายของเนื้อเยื่อภายในที่ ร่วมกับการกระทำของสารพิษอื่น ๆ เช่น metalloproteinases เลือดออก พยาธิวิทยาที่ซับซ้อนซึ่งมักจะส่งผลในการฟื้นฟูเนื้อเยื่อที่ดีและ sequelae ที่สร้าง กลับ elapid myotoxic PLA2s และ viperid เอนไซม์บางอย่างเช่น กระตุ้น myotoxicity ระบบที่เกี่ยวข้องกับ myoglobinuria และภาวะไตวายเฉียบพลัน ศึกษากลไกของการดำเนินการของ PLA2s myotoxic บริสุทธิ์จากงูดีแรกก็เป็นหลักฐานเหตุการณ์ช่วงได้พลาสมาเมมเบรน sug gesting ว่า ทรัพย sarcolemmal มีการดำเนินการเริ่มต้นของสารพิษเหล่านี้ เป็นผลขาดทุนของการไล่ระดับสีของไอออนและมีแคลเซียมที่โดดเด่นอีก กับเริ่มทอดของเสื่อม intracellular กระบวนการต่าง ๆ สิ้นสุดในความเสียหายให้เซลล์ (แฮร์ริสและ Maltin, 1982 Gutiérrez et al., 1984 Gopalakrishnakone et al., 1984) อย่างไรก็ตาม ความเป็นไปได้ที่ PLA2s เหล่านี้อาจมี internalized มีการไซต์ intracellular ของการดำเนินการ ดังนั้น ก็ไม่ถูกละทิ้งไปการทำงานของนดิกซันและแฮริส การใช้สารเคมี immunohisto และ immunoelectron microscopy methodolo-gies ชัดเจนพบว่า notexin, myotoxic มี archetypical PLA2 จากพิษเสือออสเตรเลียงู Notechis scutatus, binds กับ sarcolemma ของเส้นใยกล้ามเนื้ออีก ผูกไม่ถูกตรวจสอบในเว็บไซต์ intracellular ยกเว้นในเส้นใยเสียหายมากเกินไป ซึ่งป้อนไซโทพลาซึมหลังจากเสียหลัก sarcolemmal และผูก intracellularly ไม่ใช่เฉพาะในกรณีสารพิษ เทคนิค immunogold ที่ใช้ในการศึกษานี้ให้หลักฐาน unequivocal ที่พิษนี้ binds กับ sarcolemma เป็นขั้นตอนแรกในกระบวนการความเสียหายของกล้ามเนื้อ นอกจากนี้ ultrastructural experi-ments ใช้ microscopy อิเล็กตรอนสแกนอย่างสวยงามเป็นหลักฐานชั้นต้นในความเสียหาย sarcolemmal คอน sisting ของได้ขนาดเล็กที่สัมพันธ์กับพื้นที่ของไฮเปอร์หดตัว เหล่านี้ได้มีแนวโน้มที่จะกระตุ้นการหลั่งไหลของแคลเซียมซึ่งจะก่อให้เกิด hypercontraction ของเห็น - myofilaments น่าเบื่อ นอกจากนี้ เส้นใยกล้ามเนื้อในขั้นสูงขึ้นของเสื่อมพบ foci อุดมสมบูรณ์ของ hypercontraction ที่เกี่ยวข้องกับภูมิภาคยืดได้ใหญ่ sarcolemmal มีเสนอว่า หลังจากระยะแรกของพลาสมาเมมเบรนเกิดจากการกระทำโดยตรงมีสารพิษ perturba-สเตรชัน ไฮเปอร์หดตัวของ myofilaments ทำให้เพิ่มเติมความเสียหายทางกล sarcolemma จึง ขยายความรุนแรงของความเสียหายของโทรศัพท์มือถืองานนี้จึงยืนยันสมมติฐานที่ว่า sarco จับมือเป็นเว็บไซต์แรกของการดำเนินการของ myotoxic PLA2s นอกจากนี้ยัง แนะนำว่า ไซต์เฉพาะ 'acceptor' มีแนวโน้มที่จะอยู่ในเมมเบรนของพลาสม่าของเส้นใยกล้ามเนื้ออีก หลังจากผูกดังกล่าวเริ่มต้น ไฮโตรไลซ์เอนไซม์ในระบบของ phospholipids sarcolemmal โดย notexin เรียกเสียเยื่อในแคลเซียมอีก ไฮเปอร์-contration myofilaments และเพิ่มเติมเมมเบรนความเสียหาย กับเหตุการณ์เสื่อมอื่น ๆ โทรศัพท์มือถือ เพราะเหมือนทางพยาธิวิทยาคุณลักษณะที่อธิบายไว้ในหลาย myotoxic PLA2s จาก viperid และ elapid ดี เป็นไปได้ว่า กลไกที่คล้ายคลึงกันของการดำเนินการดำเนินการทั้งหมดของพวกเขา แม้ว่าบาง catalytically งาน PLA2 ตุ๊ดโลกูส์ในดี viperid จะกระตุ้นเยื่อเกิดความเสียหายในกรณีเร่งปฏิกิริยาต่อไปนี้เป็นบัญชีส่วนบุคคลในการทำงานนี้โดยจอห์น B. เบสท์: "แยกของ A2 สมอง myotoxic phos pholipase, notexin จากพิษของงูเสือออสเตรเลียในปี 1972 นำอย่างรวดเร็วเพื่อใช้เป็นเครื่องมือในการศึกษาการเสื่อมและฟื้นฟู mammalianกล้ามเนื้ออีกและ innervation ของ ผมสนใจในการกำหนดว่า เป้าหมายหลักของ notexin เป็นเยื่อพลาสมาของเซลล์ที่เกี่ยวข้องหรือเป้าหมายภายในเซลล์เช่น mitochondria ตามความ internali มีสารพิษ ฉันทำงานในคำถามนี้ใน และปิดจนในช่วงต้นทศวรรษ 1980 ผลิตเป็นกัมมันตรังสีหรือค่าสังยุคฟลูออเรส notexin และ PLA2s สารพิษอื่น ๆ แต่เมื่อใดก็ ตามที่ติดฉลากสำเร็จ สารพิษถูก inac-tivated ผมยังทำงานบน dystrophin โปรตีนในพยาธิกำเนิดของโรคของกล้ามเนื้อ dystrophy และการกระจายของโทรศัพท์มือถือมีส่วนร่วม คุ ลเลนไมค์ Nicholson หลุยส์สาย และใช้ร่างกายต่อต้านหลักการรู้จัก epitopes dystrophin และแอนตี้รองทองกลวงที่เหมาะสมเพื่อแม็ป bution distri ของ dystrophin ภายในเซลล์ (คุลเลนและ al., 1990, 1991) ฉันตัดสินใจที่จะใช้เทคนิคคล้ายระเบียบระบุรวมเว็บไซต์ของ notexin และเข้าร่วมในโครงการนี้ โดยใหม่บัณฑิตวิทยาลัย รูเพิร์ตนดิกซัน เรามองที่กล้ามเนื้อเร็ว ๆ หลังจากสัมผัสกับ notexin ก่อนเมมเบรนพลาสม่ามี degenerated และแสดงงานรวมอยู่กับเยื่อพลาสมาของเส้นใยกล้ามเนื้อ รวมเว็บไซต์ที่หน้าเทอร์มินัลยากต่อการตรวจสอบเนื่องจากประสาทแบ่งขั้วอย่างรวดเร็ว แก้ไขปัญหาที่เป็นผลของความร่วมมือกับเพื่อนร่วมงานในลูบลิยานาและกลาสโกว์ (Logonder et al., 2009) สุดท้าย "

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในกิจกรรมที่เป็นพิษต่างๆที่กระทำโดย PLA2s พิษงู, ความสามารถในการก่อให้เกิดเนื้อร้ายกล้ามเนื้อโครงร่างเฉียบพลันโดยเฉพาะอย่างยิ่งที่เกี่ยวข้องจากจุดที่ยืนทางคลินิกที่เกี่ยวข้องกับ myotoxicity ท้องถิ่นและระบบ Viperid myotoxic PLA2s ส่วนใหญ่ทำให้เกิดความเสียหายของเนื้อเยื่อในท้องถิ่นซึ่งร่วมกับการกระทำของสารพิษอื่น ๆ เช่น metalloproteinases ไข้เลือดออกสร้างพยาธิวิทยาที่ซับซ้อนซึ่งมักจะส่งผลในการสร้างเนื้อเยื่อที่ไม่ดีและผลที่ตามมา ในทางกลับกัน elapid PLA2s myotoxic และบางเอนไซม์ viperid เช่นกันกระตุ้น myotoxicity ระบบที่เกี่ยวข้องกับ myoglobinuria และภาวะไตวายเฉียบพลัน การศึกษาครั้งแรกในกลไกการออกฤทธิ์ของบริสุทธิ์ PLA2s myotoxic จากพิษงูได้หลักฐานการเกิดแผลที่เยื่อหุ้มต้น gesting sug- ที่หยุดชะงัก sarcolemmal คือการดำเนินการเริ่มต้นของสารพิษเหล่านี้มีผลในการสูญเสียของการไล่ระดับสีไอออนและที่โดดเด่นไหลบ่าเข้ามาของแคลเซียม กับการโจมตีที่เกิดขึ้นของกระบวนการภายในเซลล์หลายเสื่อมสิ้นสุดในความเสียหายของเซลล์กลับไม่ได้ (แฮร์ริสและ Maltin 1982;. Gutiérrez et al, 1984;. Gopalakrishnakone, et al, 1984) แต่เป็นไปได้ว่า PLA2s เหล่านี้อาจจะ internalized จึงมีเว็บไซต์ภายในเซลล์ของการกระทำไม่ได้ถูกทิ้ง.
การทำงานของดิกสันและแฮร์ริสโดยใช้สารเคมี immunohisto- และกล้องจุลทรรศน์ immunoelectron methodolo- Gies อย่างเห็นได้ชัดแสดงให้เห็นว่า notexin, myotoxic archetypical PLA2 จากพิษของงูเสือออสเตรเลีย Notechis scutatus, ผูกกับ Sarcolemma ของเส้นใยกล้ามเนื้อโครงร่าง ไม่มีผลผูกพันพบว่าในเว็บไซต์ภายในเซลล์ยกเว้นในเส้นใยที่เสียหายมากเกินไปในกรณีที่สารพิษป้อน cytoplasm หลังจากความเสียหาย sarcolemmal หลักและผูกไว้ภายในเซลล์ในแฟชั่นที่ไม่เฉพาะเจาะจง เทคนิค immunogold ใช้ในการศึกษาครั้งนี้มีหลักฐานชัดเจนว่าสารพิษนี้ผูกกับ Sarcolemma เป็นขั้นตอนแรกในกระบวนการของการเสียหายของกล้ามเนื้อ นอกจาก ments ประสบการณ์จุลภาคโดยใช้กล้องจุลทรรศน์อิเล็กตรอนแบบส่องกราดหลักฐานอย่างสวยงามขั้นตอนแรกในการสร้างความเสียหาย sarcolemmal, sisting างของรอยโรคขนาดเล็กที่เกี่ยวข้องกับพื้นที่ของการหดตัว Hyper- แผลเหล่านี้มีแนวโน้มที่จะก่อให้เกิดการไหลบ่าเข้ามาแคลเซียมซึ่งจะก่อให้เกิดการ hypercontraction ของ myofilaments น่าเบื่อเพื่อนบ้าน นอกจากนี้เส้นใยกล้ามเนื้อในขั้นตอนที่สูงขึ้นของการเสื่อมสภาพที่แสดงให้เห็นความอุดมสมบูรณ์ของ foci hypercontraction ที่เกี่ยวข้องกับภูมิภาคยืดและมีขนาดใหญ่แผล sarcolemmal มันก็เสนอว่าหลังจากที่ขั้นตอนแรกของเยื่อหุ้ม perturba- การที่เกิดจากการกระทำโดยตรงของสารพิษ, การหดตัวของ Hyper-myofilaments ทำให้เกิดความเสียหายทางกลต่อไป Sarcolemma จึงขยายความรุนแรงของความเสียหายของเซลล์.
งานนี้จึงได้รับการยืนยันสมมติฐาน ที่แทรก sarco- เป็นเว็บไซต์แรกของการดำเนินการของ PLA2s myotoxic ยังบอกว่าเฉพาะ 'ยอมรับ' เว็บไซต์ที่มีแนวโน้มที่จะอยู่ในเยื่อหุ้มของเส้นใยกล้ามเนื้อโครงร่าง หลังจากนั้นเริ่มต้นผูกพันการย่อยของเอนไซม์ฟอสโฟ sarcolemmal โดยกระตุ้นให้เกิดความเสียหาย notexin เมมเบรนมีผลในการไหลบ่าเข้ามาแคลเซียม Hyper-contration ของ myofilaments และความเสียหายต่อเยื่อร่วมกับเหตุการณ์ที่เกิดความเสื่อมของเซลล์อื่น ๆ เนื่องจากคุณสมบัติทางพยาธิวิทยาที่คล้ายกันอธิบาย PLA2s myotoxic จำนวนมากจาก viperid และออกฤทธิ์ elapid ก็เป็นไปได้ว่ากลไกที่คล้ายกันของการดำเนินการดำเนินงานในทั้งหมดของพวกเขาแม้ว่าบาง PLA2-ตัวเร่งปฏิกิริยาที่ไม่ใช้งาน homo- Logues ในออกฤทธิ์ viperid สามารถที่จะยั่วยุให้เกิดความเสียหายเมมเบรน . ในกรณีที่ไม่มีปฏิกิริยา
ต่อไปนี้เป็นบัญชีส่วนบุคคลในการทำงานโดยจอห์นบีแฮร์ริส "แยกประสาท myotoxic phos- pholipase A2, notexin จากพิษของงูเสือออสเตรเลียในปี 1972 นำอย่างรวดเร็วของ ใช้เป็นเครื่องมือในการศึกษาของการเสื่อมสภาพและฟื้นฟูเลี้ยงลูกด้วยนม
กล้ามเนื้อโครงร่างและปกคลุมด้วยเส้นของมัน ผมมีความสนใจในการกำหนดว่าเป้าหมายหลักของ notexin เป็นเยื่อหุ้มเซลล์ที่เกี่ยวข้องหรือเป้าหมายภายในเซลล์เช่น mitochondria ต่อไปนี้ zation internali- ของสารพิษ ผมทำงานเกี่ยวกับคำถามนี้และปิดจากต้นปี 1980 พยายามที่จะผลิตทั้งกัมมันตรังสีหรือผันเรืองแสงของ notexin และ PLA2s พิษอื่น ๆ แต่เมื่อใดก็ตามที่การติดฉลากสารพิษที่ประสบความสำเร็จเป็น inac- tivated ผมยังทำงานเกี่ยวกับการมีส่วนร่วมของ dystrophin โปรตีนในการเกิดโรคของ Duchenne กล้ามเนื้อเสื่อมและการจัดจำหน่ายโทรศัพท์มือถือของตน ไมค์คัลเลนปลายหลุยส์นิโคลสันและผมใช้ร่างกายต้านหลักที่จะ epitopes รู้จัก dystrophin และทองผันเหมาะสมแอนติบอดีรอง map แจกแจงของ dystrophin ภายในเซลล์ (คัลเลน et al., 1990, 1991) ฉันตัดสินใจที่จะใช้เทคนิคทางภูมิคุ้มกันที่คล้ายกันในการระบุเว็บไซต์ที่มีผลผูกพันของ notexin และได้รับการเข้าร่วมในโครงการนี้โดยนักศึกษาปริญญาโทใหม่, รูเพิร์ตดิกสัน เรามองที่กล้ามเนื้อเร็ว ๆ นี้หลังจากที่สัมผัสกับ notexin ก่อนที่เมมเบรนพลาสม่าได้ถดถอยและแสดงให้เห็นเลือกผูกพันอยู่กับเยื่อหุ้มของเส้นใยกล้ามเนื้อ เว็บไซต์ผูกพันที่สถานีประสาทเป็นเรื่องยากมากขึ้นในการตรวจสอบเพราะเส้นประสาทการสลายขั้วอย่างรวดเร็ว ปัญหาได้รับการแก้ไขในที่สุดก็เป็นผลมาจากการทำงานร่วมกันกับเพื่อนร่วมงานในลูบลิยานาและกลาสโกว์ (Logonder et al., 2009) "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ระหว่างต่างๆพิษนั่นเอง โดย pla2s พิษงู , ความสามารถในการทำให้เกิดอาการกล้ามเนื้อกระดูกเนื้อเยื่อตายเกี่ยวข้องโดยเฉพาะอย่างยิ่งจากยืน - คลินิกจุด คลุกคลี กับ myotoxicity ท้องถิ่นและระบบ viperid myotoxic pla2s ท้องถิ่นส่วนใหญ่ทำให้เนื้อเยื่อที่เสียหายซึ่ง ควบคู่กับการกระทําของสารพิษอื่น ๆเช่น เมทาโลโปรทีนเนสเลือดออก ,สร้างที่ซับซ้อนโรคซึ่งมักจะส่งผลในเนื้อเยื่อยากจนและทางหัวใจ . ในการเปิด elapid myotoxic pla2s และบาง viperid เอนไซม์ได้ดี กระตุ้น myotoxicity ระบบที่เกี่ยวข้องกับไมโอโกลบินยูเรีย และภาวะไตวายอย่างเฉียบพลัน การศึกษาครั้งแรกในกลไกการออกฤทธิ์ของโปรตีนจากพิษงู myotoxic pla2s มีหลักฐานการเกิดต้นหน้าใหญ่รอยโรคซากุ - gesting ที่ sarcolemmal หยุดชะงักคือการเริ่มต้นของสารพิษเหล่านี้ส่งผลในการสูญเสียของการไล่ระดับสีและแคลเซียมไอออนไหลโดดเด่นด้วยการโจมตีจากหลาย degenerative กระบวนการการลงท้ายในความเสียหายของเซลล์กลับไม่ได้ ( Harris และ maltin , 1982 ; gutie ́ rrez et al . , 1984 ; gopalakrishnakone et al . , 1984 ) อย่างไรก็ตามเป็นไปได้ว่าเหล่านี้ pla2s อาจจะ internalized จึงมีเว็บไซต์ชนิดของการกระทำ มิได้ละทิ้ง
งานของ Dixon และแฮร์ริส , ใช้ immunohisto - เคมีและกล้องจุลทรรศน์ immunoelectron methodolo - ไก ก็พบว่า notexin , archetypical myotoxic pla2 จากพิษของออสเตรเลีย notechis scutatus เสืองู ,ที่ผูกกับซาร์โคเลมมาของเส้นใยกล้ามเนื้อกระดูก ไม่ผูก พบว่าภายในเว็บไซต์ ยกเว้นในเส้นใยเสียหายมากเกินไป ซึ่งในกรณีนี้ สารพิษเข้าไปในไซโตปลาสซึมหลังจากการ sarcolemmal ความเสียหายและผูก intracellularly ใน Non - แฟชั่นโดยเฉพาะการ immunogold เทคนิคที่ใช้ในการศึกษาครั้งนี้ ให้ชัดเจน หลักฐานว่า สารพิษนี้ผูกกับซาร์โคเลมมาเป็นขั้นตอนแรกในกระบวนการของความเสียหายของกล้ามเนื้อ นอกจากนี้ การประสบการ - ments ด้วยกล้องจุลทรรศน์อิเล็กตรอนแบบส่องกราด อย่างสวยงาม ซึ่งขั้นตอนแรกในความเสียหาย sarcolemmal con - sisting แผลเล็ก ๆ ที่เกี่ยวข้องกับพื้นที่ของ Hyper - การหดตัวแผลเหล่านี้มีแนวโน้มที่จะกระตุ้นให้แคลเซียมไหลเข้าซึ่งจะก่อให้เกิด hypercontraction ของฮี้ - น่าเบื่อ myofilaments . นอกจากนี้ เส้นใยกล้ามเนื้อในขั้นตอนที่สูงขึ้นของการพบบันทึกมากมายที่เกี่ยวข้องกับ hypercontraction เหยียดภูมิภาคและรอยโรค sarcolemmal ขนาดใหญ่ จึงได้เสนอว่าหลังจากขั้นตอนแรกของ perturba - พลาสมาเมมเบรน , ที่เกิดจากการกระทำโดยตรงของสารพิษ , การหดตัวของ Hyper - myofilaments สาเหตุเพิ่มเติมความเสียหายเชิงกลกับซาร์โคเลมมาจึงขยายความรุนแรงของความเสียหายของเซลล์ .
งานนี้จึงยืนยันสมมติฐานที่ซาโก - แทรกเป็นเว็บไซต์แรกของการกระทำของ pla2s myotoxic ,ยังแนะนำว่าเว็บไซต์ที่เฉพาะเจาะจง ' พระนาสิก ' มีแนวโน้มที่จะอยู่ในเยื่อหุ้มเซลล์ของเส้นใยกล้ามเนื้อกระดูก หลังจากการเริ่มต้นผูก , เอนไซม์ของ sarcolemmal phospholipids โดย notexin ให้เกิดความเสียหายเยื่อที่เกิดในการท้องเกร็งแคลเซียม , Hyper - myofilaments และความเสียหายเยื่อเพิ่มเติม พร้อมกับกิจกรรมอื่น ๆ เกี่ยวกับโทรศัพท์มือถือเนื่องจากพยาธิสภาพลักษณะคล้ายกัน อธิบาย pla2s myotoxic มากมายจาก viperid elapid พิษและ มีแนวโน้มว่า กลไกที่คล้ายกันของการประกอบธุรกิจในทั้งหมดของพวกเขา แม้ว่าบาง catalytically งาน pla2 โฮโม - logues ใน viperid พิษสามารถที่จะกระตุ้นเยื่อความเสียหายในกรณีที่ไม่มีปฏิกิริยา
ต่อไปนี้เป็นบัญชีส่วนบุคคลในการทำงาน โดยจอห์นแฮร์ริส : B" การแยกประสาท myotoxic phos - pholipase A2 , notexin จากพิษของงู เสือ ออสเตรเลีย ในปี 1972 , LED อย่างรวดเร็ว เพื่อใช้เป็นเครื่องมือในการศึกษาความเสื่อมและฟื้นฟูของสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม
กล้ามเนื้อโครงกระดูกและกระจกเว้า .ฉันสนใจในการพิจารณาว่าเป้าหมายหลักของ notexin เป็นพลาสมาเมมเบรนของเซลล์ที่เกี่ยวข้องหรือภายในเซลล์ เช่น ไมโทคอนเดรีย เป้าหมายต่อไป internali - รับรองเอกสารของสารพิษผมทำงานเกี่ยวกับคำถามนี้ ใน และ นอกจากไฟต์แรก ๆพยายามที่จะผลิตให้กัมมันตรังสีหรือฟลูออเรสเซนต์ คือ notexin และ pla2s ที่เป็นพิษอื่น ๆ แต่เมื่อใดก็ตามที่ฉลากประสบความสำเร็จพิษถูก inac - tivated . ฉันยังทำงานในการมีส่วนร่วมของโปรตีนดิสโทรฟินในพยาธิกำเนิดของโรคกล้ามเนื้อ dystrophy เป็นและเซลล์กระจาย ไมค์ คัลเลนสายหลุยส์นิโคลสันและฉันใช้ในการป้องกันร่างกายจากที่รู้จักของดิสโทรฟินและเหมาะสมทองและแอนติบอดีทุติยภูมิ แผนที่ distri - bution ของดิสโทรฟินภายในเซลล์ ( คัลเลน et al . , 1990 , 1991 ) ฉันตัดสินใจที่จะใช้เทคนิคทางภูมิคุ้มกันที่คล้ายกันเพื่อระบุเว็บไซต์ผูกพันของ notexin และได้เข้าร่วมในโครงการนี้ โดยนักศึกษาที่จบการศึกษาใหม่รูเพิร์ตดิกสันเราดูกล้ามเนื้อมากเร็ว ๆนี้หลังจากการ notexin ก่อนเยื่อหุ้มเซลล์มีการทะเลาะเบาะแว้ง และให้เลือกผูกพันอยู่กับเยื่อหุ้มเซลล์ของเส้นใยกล้ามเนื้อ . เว็บไซต์รวมที่หน้าสถานียากที่จะตรวจสอบ เพราะเส้นประสาทขั้วสลายอย่างรวดเร็วปัญหาก็แก้ไขผลของความร่วมมือกับเพื่อนร่วมงานใน Ljubljana และกลาสโกว์ ( logonder et al . , 2009 ) "