THE NATURAL scenery of America has

THE NATURAL scenery of America has often been contrasted, in its general features as well as in detail, with the landscape of the Old World--more especially of Europe--and not deeper has been the enthusiasm, than wide the dissension, of the supporters of each region. The discussion is one not likely to be soon closed, for, although much has been said on both sides, a word more yet remains to be said.

The most conspicuous of the British tourists who have attempted a comparison, seem to regard our northern and eastern seaboard, comparatively speaking, as all of America, at least, as all of the United States, worthy consideration. They say little, because they have seen less, of the gorgeous interior scenery of some of our western and southern districts--of the vast valley of Louisiana, for example,--a realization of the wildest dreams of paradise. For the most part, these travellers content themselves with a hasty inspection of the natural lions of the land--the Hudson, Niagara, the Catskills, Harper's Ferry, the lakes of New York, the Ohio, the prairies, and the Mississippi. These, indeed, are objects well worthy the contemplation even of him who has just clambered by the castellated Rhine, or roamed

By the blue rushing of the arrowy Rhone;
but these are not all of which we can boast; and, indeed, I will be so hardy as to assert that there are innumerable quiet, obscure, and scarcely explored nooks, within the limits of the United States, that, by the true artist, or cultivated lover of the grand and beautiful amid the works of God, will be preferred to each and to all of the chronicled and better accredited scenes to which I have referred.

In fact, the real Edens of the land lie far away from the track of our own most deliberate tourists--how very far, then, beyond the reach of the foreigner, who, having made with his publisher at home arrangements for a certain amount of comment upon America, to be furnished in a stipulated period, can hope to fulfil his agreement in no other manner than by steaming it, memorandum- book in hand, through only the most beaten thoroughfares of the country!

I mentioned, just above, the valley of Louisiana. Of all extensive areas of natural loveliness, this is perhaps the most lovely. No fiction has approached it. The most gorgeous imagination might derive suggestions from its exuberant beauty. And beauty is, indeed, its sole character. It has little, or rather nothing, of the sublime. Gentle undulations of soil, interwreathed with fantastic crystallic streams, banked by flowery slopes, and backed by a forest vegetation, gigantic, glossy, multicoloured, sparkling with gay birds and burthened with perfume--these features make up, in the vale of Louisiana, the most voluptuous natural scenery upon earth.

But, even of this delicious region, the sweeter portions are reached only by the bypaths. Indeed, in America generally, the traveller who would behold the finest landscapes, must seek them not by the railroad, nor by the steamboat, not by the stage-coach, nor in his private carriage, not yet even on horseback--but on foot. He must walk, he must leap ravines, he must risk his neck among precipices, or he must leave unseen the truest, the richest, and most unspeakable glories of the land.

Now in the greater portion of Europe no such necessity exists. In England it exists not at all. The merest dandy of a tourist may there visit every nook worth visiting without detriment to his silk stockings; so thoroughly known are all points of interest, and so well-arranged are the means of attaining them. This consideration has never been allowed its due weight, in comparisons of the natural scenery of the Old and New Worlds. The entire loveliness of the former is collated with only the most noted, and with by no means the most eminent items in the general loveliness of the latter.

River scenery has, unquestionably, within itself, all the main elements of beauty, and, time out of mind, has been the favourite theme of the poet. But much of this fame is attributable to the predominance of travel in fluvial over that in mountainous districts. In the same way, large rivers, because usually highways, have, in all countries, absorbed an undue share of admiration. They are more observed, and, consequently, made more the subject of discourse, than less important, but often more interesting streams.

A singular exemplification of my remarks upon this head may be found in the Wissahiccon, a brook, (for more it can scarcely be called,) which empties itself into the Schuylkill, about six miles westward of Philadelphia. Now the Wissahiccon is of so remarkable a loveliness that, were it flowing in England, it would be the theme of every bard, and the common topic of every tongue, if, indeed, its banks were not parcelled off in lots, at an exorbitant price, as building-sites for the villas of the opulent. Yet it is only within a very few years that any one has more than heard of the Wissahiccon, while the broader and more navigable water into which it flows, has been long celebrated as one of the finest specimens of American river scenery. The Schuylkill, whose beauties have been much exaggerated, and whose banks, at least in the neighborhood of Philadelphia, are marshy like those of the Delaware, is not at all comparable, as an object of picturesque interest, with the more humble and less notorious rivulet of which we speak.

It was not until Fanny Kemble, in her droll book about the United States, pointed out to the Philadelphians the rare loveliness of a stream which lay at their own doors, that this loveliness was more than suspected by a few adventurous pedestrians of the vicinity. But, the "Journal" having opened all eyes, the Wissahiccon, to a certain extent, rolled at once into notoriety. I say "to a certain extent," for, in fact, the true beauty of the stream lies far above the route of the Philadelphian picturesque-hunters, who rarely proceed farther than a mile or two above the mouth of the rivulet--for the very excellent reason that here the carriage-road stops. I would advise the adventurer who would behold its finest points to take the Ridge Road, running westwardly from the city, and, having reached the second lane beyond the sixth mile-stone, to follow this lane to its termination. He will thus strike the Wissahiccon, at one of its best reaches, and, in a skiff, or by clambering along its banks, he can go up or down the stream, as best suits his fancy, and in either direction will meet his reward.

I have already said, or should have said, that the brook is narrow. Its banks are generally, indeed almost universally, precipitous, and consist of high hills, clothed with noble shrubbery near the water, and crowned at a greater elevation, with some of the most magnificent forest trees of America, among which stands conspicuous the liriodendron tulipiferum. The immediate shores, however, are of granite, sharply defined or moss-covered, against which the pellucid water lolls in its gentle flow, as the blue waves of the Mediterranean upon the steps of her palaces of marble. Occasionally in front of the cliffs, extends a small definite plateau of richly herbaged land, affording the most picturesque position for a cottage and garden which the richest imagination could conceive. The windings of the stream are many and abrupt, as is usually the case where banks are precipitous, and thus the impression conveyed to the voyager's eye, as he proceeds, is that of an endless succession of infinitely varied small lakes, or, more properly speaking, tarns. The Wissahiccon, however, should be visited, not like "fair Melrose," by moonlight, or even in cloudy weather, but amid the brightest glare of a noonday sun; for the narrowness of the gorge through which it flows, the height of the hills on either hand, and the density of the foliage, conspire to produce a gloominess, if not an absolute dreariness of effect, which, unless relieved by a bright general light, detracts from the mere beauty of the scene.

Not long ago I visited the stream by the route described, and spent the better part of a sultry day in floating in a skiff upon its bosom. The heat gradually overcame me, and, resigning myself to the influence of the scenes and of the weather, and of the gentle moving current, I sank into a half slumber, during which my imagination revelled in visions of the Wissahiccon of ancient days--of the "good old days" when the Demon of the Engine was not, when picnics were undreamed of, when "water privileges" were neither bought nor sold, and when the red man trod alone, with the elk, upon the ridges that now towered above. And, while gradually these conceits took possession of my mind, the lazy brook had borne me, inch by inch, around one promontory and within full view of another that bounded the prospect at the distance of forty or fifty yards. It was a steep rocky cliff, abutting far into the stream, and presenting much more of the Salvator character than any portion of the shore hitherto passed. What I saw upon this cliff, although surely an object of very extraordinary nature, the place and season considered, at first neither startled nor amazed me--so thoroughly and appropriately did it chime in with the half-slumberous fancies that enwrapped me. I saw, or dreamed that I saw, standing upon the extreme verge of the precipice, with neck outstretched, with ears erect, and the whole attitude indicative of profound and melancholy inquisitiveness, one of the oldest and boldest of those identical elks which had been coupled with the red men of my vision.

I say that, for a few moments, this apparition neither startled nor amazed me. During this interval my whole soul was bound up in intense sympathy alone. I fancied the elk repining, not less than wondering, at the manifest alterations for the worse, wrought upon the brook and its vicinage, even within the last few years, by the stern hand of the utilitarian. But a

The most conspicuous of the British tourists who have attempted a comparison, seem to regard our northern and eastern seaboard, comparatively speaking, as all of America, at least, as all of the United States, worthy consideration. They say little, because they have seen less, of the gorgeous interior scenery of some of our western and southern districts--of the vast valley of Louisiana, for example,--a realization of the wildest dreams of paradise. For the most part, these travellers content themselves with a hasty inspection of the natural lions of the land--the Hudson, Niagara, the Catskills, Harper's Ferry, the lakes of New York, the Ohio, the prairies, and the Mississippi. These, indeed, are objects well worthy the contemplation even of him who has just clambered by the castellated Rhine, or roamed

By the blue rushing of the arrowy Rhone;
but these are not all of which we can boast; and, indeed, I will be so hardy as to assert that there are innumerable quiet, obscure, and scarcely explored nooks, within the limits of the United States, that, by the true artist, or cultivated lover of the grand and beautiful amid the works of God, will be preferred to each and to all of the chronicled and better accredited scenes to which I have referred.

In fact, the real Edens of the land lie far away from the track of our own most deliberate tourists--how very far, then, beyond the reach of the foreigner, who, having made with his publisher at home arrangements for a certain amount of comment upon America, to be furnished in a stipulated period, can hope to fulfil his agreement in no other manner than by steaming it, memorandum- book in hand, through only the most beaten thoroughfares of the country!

I mentioned, just above, the valley of Louisiana. Of all extensive areas of natural loveliness, this is perhaps the most lovely. No fiction has approached it. The most gorgeous imagination might derive suggestions from its exuberant beauty. And beauty is, indeed, its sole character. It has little, or rather nothing, of the sublime. Gentle undulations of soil, interwreathed with fantastic crystallic streams, banked by flowery slopes, and backed by a forest vegetation, gigantic, glossy, multicoloured, sparkling with gay birds and burthened with perfume--these features make up, in the vale of Louisiana, the most voluptuous natural scenery upon earth.

But, even of this delicious region, the sweeter portions are reached only by the bypaths. Indeed, in America generally, the traveller who would behold the finest landscapes, must seek them not by the railroad, nor by the steamboat, not by the stage-coach, nor in his private carriage, not yet even on horseback--but on foot. He must walk, he must leap ravines, he must risk his neck among precipices, or he must leave unseen the truest, the richest, and most unspeakable glories of the land.

Now in the greater portion of Europe no such necessity exists. In England it exists not at all. The merest dandy of a tourist may there visit every nook worth visiting without detriment to his silk stockings; so thoroughly known are all points of interest, and so well-arranged are the means of attaining them. This consideration has never been allowed its due weight, in comparisons of the natural scenery of the Old and New Worlds. The entire loveliness of the former is collated with only the most noted, and with by no means the most eminent items in the general loveliness of the latter.

River scenery has, unquestionably, within itself, all the main elements of beauty, and, time out of mind, has been the favourite theme of the poet. But much of this fame is attributable to the predominance of travel in fluvial over that in mountainous districts. In the same way, large rivers, because usually highways, have, in all countries, absorbed an undue share of admiration. They are more observed, and, consequently, made more the subject of discourse, than less important, but often more interesting streams.

A singular exemplification of my remarks upon this head may be found in the Wissahiccon, a brook, (for more it can scarcely be called,) which empties itself into the Schuylkill, about six miles westward of Philadelphia. Now the Wissahiccon is of so remarkable a loveliness that, were it flowing in England, it would be the theme of every bard, and the common topic of every tongue, if, indeed, its banks were not parcelled off in lots, at an exorbitant price, as building-sites for the villas of the opulent. Yet it is only within a very few years that any one has more than heard of the Wissahiccon, while the broader and more navigable water into which it flows, has been long celebrated as one of the finest specimens of American river scenery. The Schuylkill, whose beauties have been much exaggerated, and whose banks, at least in the neighborhood of Philadelphia, are marshy like those of the Delaware, is not at all comparable, as an object of picturesque interest, with the more humble and less notorious rivulet of which we speak.

It was not until Fanny Kemble, in her droll book about the United States, pointed out to the Philadelphians the rare loveliness of a stream which lay at their own doors, that this loveliness was more than suspected by a few adventurous pedestrians of the vicinity. But, the "Journal" having opened all eyes, the Wissahiccon, to a certain extent, rolled at once into notoriety. I say "to a certain extent," for, in fact, the true beauty of the stream lies far above the route of the Philadelphian picturesque-hunters, who rarely proceed farther than a mile or two above the mouth of the rivulet--for the very excellent reason that here the carriage-road stops. I would advise the adventurer who would behold its finest points to take the Ridge Road, running westwardly from the city, and, having reached the second lane beyond the sixth mile-stone, to follow this lane to its termination. He will thus strike the Wissahiccon, at one of its best reaches, and, in a skiff, or by clambering along its banks, he can go up or down the stream, as best suits his fancy, and in either direction will meet his reward.

I have already said, or should have said, that the brook is narrow. Its banks are generally, indeed almost universally, precipitous, and consist of high hills, clothed with noble shrubbery near the water, and crowned at a greater elevation, with some of the most magnificent forest trees of America, among which stands conspicuous the liriodendron tulipiferum. The immediate shores, however, are of granite, sharply defined or moss-covered, against which the pellucid water lolls in its gentle flow, as the blue waves of the Mediterranean upon the steps of her palaces of marble. Occasionally in front of the cliffs, extends a small definite plateau of richly herbaged land, affording the most picturesque position for a cottage and garden which the richest imagination could conceive. The windings of the stream are many and abrupt, as is usually the case where banks are precipitous, and thus the impression conveyed to the voyager's eye, as he proceeds, is that of an endless succession of infinitely varied small lakes, or, more properly speaking, tarns. The Wissahiccon, however, should be visited, not like "fair Melrose," by moonlight, or even in cloudy weather, but amid the brightest glare of a noonday sun; for the narrowness of the gorge through which it flows, the height of the hills on either hand, and the density of the foliage, conspire to produce a gloominess, if not an absolute dreariness of effect, which, unless relieved by a bright general light, detracts from the mere beauty of the scene.

Not long ago I visited the stream by the route described, and spent the better part of a sultry day in floating in a skiff upon its bosom. The heat gradually overcame me, and, resigning myself to the influence of the scenes and of the weather, and of the gentle moving current, I sank into a half slumber, during which my imagination revelled in visions of the Wissahiccon of ancient days--of the "good old days" when the Demon of the Engine was not, when picnics were undreamed of, when "water privileges" were neither bought nor sold, and when the red man trod alone, with the elk, upon the ridges that now towered above. And, while gradually these conceits took possession of my mind, the lazy brook had borne me, inch by inch, around one promontory and within full view of another that bounded the prospect at the distance of forty or fifty yards. It was a steep rocky cliff, abutting far into the stream, and presenting much more of the Salvator character than any portion of the shore hitherto passed. What I saw upon this cliff, although surely an object of very extraordinary nature, the place and season considered, at first neither startled nor amazed me--so thoroughly and appropriately did it chime in with the half-slumberous fancies that enwrapped me. I saw, or dreamed that I saw, standing upon the extreme verge of the precipice, with neck outstretched, with ears erect, and the whole attitude indicative of profound and melancholy inquisitiveness, one of the oldest and boldest of those identical elks which had been coupled with the red men of my vision.

I say that, for a few moments, this apparition neither startled nor amazed me. During this interval my whole soul was bound up in intense sympathy alone. I fancied the elk repining, not less than wondering, at the manifest alterations for the worse, wrought upon the brook and its vicinage, even within the last few years, by the stern hand of the utilitarian. But a

0/5000

จาก: -

เป็น: -

ผลลัพธ์ (ไทย) 1: [สำเนา]

คัดลอก!

THE NATURAL scenery of America has often been contrasted, in its general features as well as in detail, with the landscape of the Old World--more especially of Europe--and not deeper has been the enthusiasm, than wide the dissension, of the supporters of each region. The discussion is one not likely to be soon closed, for, although much has been said on both sides, a word more yet remains to be said.The most conspicuous of the British tourists who have attempted a comparison, seem to regard our northern and eastern seaboard, comparatively speaking, as all of America, at least, as all of the United States, worthy consideration. They say little, because they have seen less, of the gorgeous interior scenery of some of our western and southern districts--of the vast valley of Louisiana, for example,--a realization of the wildest dreams of paradise. For the most part, these travellers content themselves with a hasty inspection of the natural lions of the land--the Hudson, Niagara, the Catskills, Harper's Ferry, the lakes of New York, the Ohio, the prairies, and the Mississippi. These, indeed, are objects well worthy the contemplation even of him who has just clambered by the castellated Rhine, or roamedBy the blue rushing of the arrowy Rhone;but these are not all of which we can boast; and, indeed, I will be so hardy as to assert that there are innumerable quiet, obscure, and scarcely explored nooks, within the limits of the United States, that, by the true artist, or cultivated lover of the grand and beautiful amid the works of God, will be preferred to each and to all of the chronicled and better accredited scenes to which I have referred.In fact, the real Edens of the land lie far away from the track of our own most deliberate tourists--how very far, then, beyond the reach of the foreigner, who, having made with his publisher at home arrangements for a certain amount of comment upon America, to be furnished in a stipulated period, can hope to fulfil his agreement in no other manner than by steaming it, memorandum- book in hand, through only the most beaten thoroughfares of the country!I mentioned, just above, the valley of Louisiana. Of all extensive areas of natural loveliness, this is perhaps the most lovely. No fiction has approached it. The most gorgeous imagination might derive suggestions from its exuberant beauty. And beauty is, indeed, its sole character. It has little, or rather nothing, of the sublime. Gentle undulations of soil, interwreathed with fantastic crystallic streams, banked by flowery slopes, and backed by a forest vegetation, gigantic, glossy, multicoloured, sparkling with gay birds and burthened with perfume--these features make up, in the vale of Louisiana, the most voluptuous natural scenery upon earth.But, even of this delicious region, the sweeter portions are reached only by the bypaths. Indeed, in America generally, the traveller who would behold the finest landscapes, must seek them not by the railroad, nor by the steamboat, not by the stage-coach, nor in his private carriage, not yet even on horseback--but on foot. He must walk, he must leap ravines, he must risk his neck among precipices, or he must leave unseen the truest, the richest, and most unspeakable glories of the land.Now in the greater portion of Europe no such necessity exists. In England it exists not at all. The merest dandy of a tourist may there visit every nook worth visiting without detriment to his silk stockings; so thoroughly known are all points of interest, and so well-arranged are the means of attaining them. This consideration has never been allowed its due weight, in comparisons of the natural scenery of the Old and New Worlds. The entire loveliness of the former is collated with only the most noted, and with by no means the most eminent items in the general loveliness of the latter.River scenery has, unquestionably, within itself, all the main elements of beauty, and, time out of mind, has been the favourite theme of the poet. But much of this fame is attributable to the predominance of travel in fluvial over that in mountainous districts. In the same way, large rivers, because usually highways, have, in all countries, absorbed an undue share of admiration. They are more observed, and, consequently, made more the subject of discourse, than less important, but often more interesting streams.A singular exemplification of my remarks upon this head may be found in the Wissahiccon, a brook, (for more it can scarcely be called,) which empties itself into the Schuylkill, about six miles westward of Philadelphia. Now the Wissahiccon is of so remarkable a loveliness that, were it flowing in England, it would be the theme of every bard, and the common topic of every tongue, if, indeed, its banks were not parcelled off in lots, at an exorbitant price, as building-sites for the villas of the opulent. Yet it is only within a very few years that any one has more than heard of the Wissahiccon, while the broader and more navigable water into which it flows, has been long celebrated as one of the finest specimens of American river scenery. The Schuylkill, whose beauties have been much exaggerated, and whose banks, at least in the neighborhood of Philadelphia, are marshy like those of the Delaware, is not at all comparable, as an object of picturesque interest, with the more humble and less notorious rivulet of which we speak.It was not until Fanny Kemble, in her droll book about the United States, pointed out to the Philadelphians the rare loveliness of a stream which lay at their own doors, that this loveliness was more than suspected by a few adventurous pedestrians of the vicinity. But, the "Journal" having opened all eyes, the Wissahiccon, to a certain extent, rolled at once into notoriety. I say "to a certain extent," for, in fact, the true beauty of the stream lies far above the route of the Philadelphian picturesque-hunters, who rarely proceed farther than a mile or two above the mouth of the rivulet--for the very excellent reason that here the carriage-road stops. I would advise the adventurer who would behold its finest points to take the Ridge Road, running westwardly from the city, and, having reached the second lane beyond the sixth mile-stone, to follow this lane to its termination. He will thus strike the Wissahiccon, at one of its best reaches, and, in a skiff, or by clambering along its banks, he can go up or down the stream, as best suits his fancy, and in either direction will meet his reward.I have already said, or should have said, that the brook is narrow. Its banks are generally, indeed almost universally, precipitous, and consist of high hills, clothed with noble shrubbery near the water, and crowned at a greater elevation, with some of the most magnificent forest trees of America, among which stands conspicuous the liriodendron tulipiferum. The immediate shores, however, are of granite, sharply defined or moss-covered, against which the pellucid water lolls in its gentle flow, as the blue waves of the Mediterranean upon the steps of her palaces of marble. Occasionally in front of the cliffs, extends a small definite plateau of richly herbaged land, affording the most picturesque position for a cottage and garden which the richest imagination could conceive. The windings of the stream are many and abrupt, as is usually the case where banks are precipitous, and thus the impression conveyed to the voyager's eye, as he proceeds, is that of an endless succession of infinitely varied small lakes, or, more properly speaking, tarns. The Wissahiccon, however, should be visited, not like "fair Melrose," by moonlight, or even in cloudy weather, but amid the brightest glare of a noonday sun; for the narrowness of the gorge through which it flows, the height of the hills on either hand, and the density of the foliage, conspire to produce a gloominess, if not an absolute dreariness of effect, which, unless relieved by a bright general light, detracts from the mere beauty of the scene.
Not long ago I visited the stream by the route described, and spent the better part of a sultry day in floating in a skiff upon its bosom. The heat gradually overcame me, and, resigning myself to the influence of the scenes and of the weather, and of the gentle moving current, I sank into a half slumber, during which my imagination revelled in visions of the Wissahiccon of ancient days--of the "good old days" when the Demon of the Engine was not, when picnics were undreamed of, when "water privileges" were neither bought nor sold, and when the red man trod alone, with the elk, upon the ridges that now towered above. And, while gradually these conceits took possession of my mind, the lazy brook had borne me, inch by inch, around one promontory and within full view of another that bounded the prospect at the distance of forty or fifty yards. It was a steep rocky cliff, abutting far into the stream, and presenting much more of the Salvator character than any portion of the shore hitherto passed. What I saw upon this cliff, although surely an object of very extraordinary nature, the place and season considered, at first neither startled nor amazed me--so thoroughly and appropriately did it chime in with the half-slumberous fancies that enwrapped me. I saw, or dreamed that I saw, standing upon the extreme verge of the precipice, with neck outstretched, with ears erect, and the whole attitude indicative of profound and melancholy inquisitiveness, one of the oldest and boldest of those identical elks which had been coupled with the red men of my vision.

I say that, for a few moments, this apparition neither startled nor amazed me. During this interval my whole soul was bound up in intense sympathy alone. I fancied the elk repining, not less than wondering, at the manifest alterations for the worse, wrought upon the brook and its vicinage, even within the last few years, by the stern hand of the utilitarian. But a

การแปล กรุณารอสักครู่..

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:[สำเนา]

คัดลอก!

ธรรมชาติของอเมริกาได้รับมักจะเปรียบเทียบในลักษณะโดยทั่วไปเช่นเดียวกับในรายละเอียดกับสภาพภูมิทัศน์เก่าโลก - โดยเฉพาะอย่างยิ่งในยุโรป - และไม่ลึกได้รับความกระตือรือร้นกว่ากว้างไม่ลงรอยกันที่ของ ผู้สนับสนุนของแต่ละภูมิภาค การอภิปรายเป็นหนึ่งไม่น่าจะถูกปิดในเร็ว ๆ นี้สำหรับแม้ว่าจะมากได้รับการกล่าวว่าทั้งสองด้านเป็นคำอื่น ๆ ยังคงที่จะกล่าวว่า. ส่วนใหญ่ที่เห็นได้ชัดเจนของนักท่องเที่ยวชาวอังกฤษที่มีความพยายามเปรียบเทียบดูเหมือนจะเกี่ยวกับภาคเหนือของเราและ ชายฝั่งทะเลตะวันออกเมื่อเทียบกับการพูดเป็นทั้งหมดของอเมริกาอย่างน้อยเป็นทั้งหมดของสหรัฐอเมริกาพิจารณาที่คุ้มค่า พวกเขากล่าวว่าเล็ก ๆ น้อย ๆ เพราะพวกเขาได้เห็นน้อยลงของทิวทัศน์ที่สวยงามของการตกแต่งภายในบางส่วนของเขตตะวันตกและทางใต้ของเรา - ของหุบเขาที่กว้างใหญ่ของหลุยเซียยกตัวอย่างเช่น - สำนึกของความฝันของสวรรค์ ส่วนใหญ่นักท่องเที่ยวเหล่านี้เนื้อหาตัวเองด้วยการตรวจสอบเร่งด่วนของสิงโตตามธรรมชาติของที่ดิน - ฮัดสัน, ไนแองกาที่ Catskills ฮาร์เปอร์เฟอร์รี่ทะเลสาบนิวยอร์ก, โอไฮโอ, ทุ่งหญ้าแพรรีและมิสซิสซิปปี้ เหล่านี้แท้จริงเป็นวัตถุเดียวที่คุ้มค่าการไตร่ตรองให้ดียิ่งของเขาที่ได้ปีนเพียงแค่ปราสาทไรน์หรือท่องไปตามสีฟ้าวิ่งของคม Rhone; แต่เหล่านี้จะไม่ได้ทั้งหมดที่เราสามารถอวด; และแน่นอนผมจะอดทนเป็นเพื่อที่จะยืนยันว่ามีนับไม่ถ้วนที่เงียบสงบปิดบังและสำรวจแทบซอกภายในขอบเขตของสหรัฐอเมริกาที่โดยศิลปินที่แท้จริงหรือปลูกฝังคนรักของแกรนด์และสวยงามท่ามกลาง . ผลงานของพระเจ้าจะต้องการให้แต่ละคนและทุกฉากที่ได้รับการรับรองและลงมือดีกว่าที่ฉันได้เรียกว่าในความเป็นจริงEdens ที่แท้จริงของที่ดินที่อยู่ห่างไกลออกไปจากการติดตามของนักท่องเที่ยวมากที่สุดโดยเจตนาของเราเอง - วิธีมาก ห่างไกลจากนั้นไกลเกินเอื้อมของชาวต่างชาติที่ได้ทำกับผู้เผยแพร่ของเขาที่เตรียมการบ้านจำนวนหนึ่งของความคิดเห็นเมื่ออเมริกาจะได้รับการตกแต่งในระยะเวลาที่กำหนดไว้สามารถหวังว่าจะตอบสนองข้อตกลงของเขาในไม่มีลักษณะอื่นนอกเหนือจาก นึ่งมัน memorandum- หนังสือในมือผ่านเพียงสัญจรตีมากที่สุดของประเทศ! ผมกล่าวถึงอยู่เหนือหุบเขาลุยเซียนา พื้นที่กว้างขวางทั้งหมดของความน่ารักธรรมชาตินี้อาจจะเป็นที่น่ารักมากที่สุด นิยายที่ไม่ได้เดินเข้ามาใกล้มัน จินตนาการที่งดงามมากที่สุดอาจจะเป็นผลมาจากความงามของข้อเสนอแนะที่เจริญงอกงาม และความงามเป็นจริงของตัวละคร แต่เพียงผู้เดียว มันมีน้อยหรือมากกว่าอะไรของประเสริฐ ไท่อ่อนโยนของดิน interwreathed กับกระแส crystallic ที่ยอดเยี่ยมโดยแถลาดดอกไม้และการสนับสนุนจากพืชพรรณป่าไม้ยักษ์มันหลากสีประกายกับนกเกย์และ burthened กับน้ำหอม - คุณสมบัติเหล่านี้ทำขึ้นในหุบเขาลุยเซียนา ธรรมชาติยั่วยวนมากที่สุดบนแผ่นดินโลก. แต่แม้ในภูมิภาคอร่อยนี้ส่วนความหวานจะมาถึงโดยเฉพาะ bypaths อันที่จริงในอเมริกาโดยทั่วไปนักท่องเที่ยวที่จะดูเถิดภูมิทัศน์ที่ดีที่สุดที่จะต้องแสวงหาพวกเขาไม่ได้โดยทางรถไฟหรือโดยเรือกลไฟไม่ได้โดยขั้นตอนโค้ชที่ไม่อยู่ในรถส่วนตัวของเขายังไม่ได้แม้กระทั่งบนหลังม้า - แต่ใน เท้า เขาจะต้องเดินไปเขาจะต้องกระโดดหุบเหวเขาจะต้องมีความเสี่ยงที่คอของเขาในหมู่หน้าผาหรือเขาต้องออกจากที่มองไม่เห็นที่แท้จริงที่ร่ำรวยที่สุดและไม่สามารถบรรยายความงามส่วนใหญ่ของประเทศ. ตอนนี้ในส่วนที่มากขึ้นของยุโรปไม่มีความจำเป็นดังกล่าวอยู่ ในประเทศอังกฤษมันมีอยู่ไม่ได้เลย สำรวย merest ของการท่องเที่ยวอาจมีการเยี่ยมชมทุกซอกมูลค่าการเยี่ยมชมโดยไม่ต้องสูญเสียไปถุงน่องผ้าไหมของเขา เพื่อให้ละเอียดเป็นที่รู้จักกันทุกจุดที่น่าสนใจและให้ดีจัดจะหมายถึงการบรรลุพวกเขา การพิจารณานี้ไม่เคยได้รับอนุญาตเนื่องจากน้ำหนักของตนในการเปรียบเทียบของทิวทัศน์ธรรมชาติของความเก่าและความภพใหม่ น่ารักทั้งของอดีตมีการตรวจทานมีเพียงชื่อเสียงโด่งดังมากที่สุดและไม่ได้หมายความว่ารายการที่ประสบความสำเร็จมากที่สุดในความน่ารักทั่วไปของหลัง. ทิวทัศน์แม่น้ำมีเด็ดภายในตัวเองทุกองค์ประกอบหลักของความงามและเวลา ออกมาจากใจที่ได้รับในรูปแบบที่ชื่นชอบของกวี แต่มากของชื่อเสียงนี้เป็นส่วนที่เด่นของการเดินทางในแม่น้ำในช่วงที่อยู่ในเขตภูเขา ในลักษณะเดียวกับแม่น้ำขนาดใหญ่เพราะปกติทางหลวงได้ในทุกประเทศดูดซึมส่วนแบ่งเกินควรชื่นชม พวกเขาเป็นที่สังเกตมากขึ้นและส่งผลให้ทำมากเรื่องของวาทกรรมกว่าความสำคัญน้อย แต่บ่อยครั้งที่ลำธารน่าสนใจมากขึ้น. ยกตัวอย่างเอกพจน์คำพูดของผมบนศีรษะนี้อาจจะพบได้ใน Wissahiccon, ลำธาร (หาข้อมูลเพิ่มเติมก็สามารถ แทบจะเรียก) ซึ่งเทตัวเองลงทางด่วนประมาณหกไมล์ไปทางทิศตะวันตกของฟิลาเดล ตอนนี้ Wissahiccon มีความโดดเด่นเพื่อให้ความน่ารักที่ถูกมันไหลในประเทศอังกฤษก็จะเป็นรูปแบบของนักประพันธ์เพลงทุกคนและหัวข้อร่วมกันของทุกลิ้นถ้าจริงธนาคารไม่ได้เศษเสี้ยวออกในจำนวนมากที่สูงเกินไป ราคาการสร้างเว็บไซต์สำหรับวิลล่าของมั่งคั่งที่ แต่มันก็เป็นเพียงภายในเวลาไม่กี่ปีที่ผ่านมามากที่คนใดคนหนึ่งมีมากกว่าได้ยิน Wissahiccon ในขณะที่น้ำที่กว้างและเดินเรือมากยิ่งขึ้นในการที่จะไหลได้รับการเฉลิมฉลองที่ยาวนานเป็นหนึ่งในตัวอย่างที่ดีที่สุดของทิวทัศน์แม่น้ำอเมริกัน ทางด่วนที่มีความงามที่ได้รับการพูดเกินจริงมากและมีธนาคารอย่างน้อยในพื้นที่ใกล้เคียงของฟิลาเดลที่มีแอ่งน้ำเช่นเดียวกับที่เดลาแวร์เป็นเทียบไม่ได้ที่ทุกคนเป็นวัตถุที่น่าสนใจที่งดงามด้วยความอ่อนน้อมถ่อมตนมากขึ้นและที่รู้จักน้อย แม่น้ำที่เราพูด. มันไม่ได้จนกว่าหีเบิ้ลในหนังสือขำเธอเกี่ยวกับสหรัฐอเมริกาชี้ให้เห็นกับ Philadelphians น่ารักที่หายากของกระแสซึ่งวางอยู่ที่ประตูของตัวเองที่น่ารักนี้เป็นมากกว่าผู้ต้องสงสัยโดยไม่กี่ คนเดินเท้าการผจญภัยของบริเวณใกล้เคียง แต่ที่ "วารสาร" ที่มีการเปิดตาที่ทุก Wissahiccon ที่ในระดับหนึ่งรีดในครั้งเดียวลงไปในความประพฤติ ผมบอกว่า "ในระดับหนึ่ง" สำหรับในความเป็นจริงความงามที่แท้จริงของกระแสอยู่ไกลเหนือเส้นทางของ Philadelphian งดงามนักล่าที่ไม่ค่อยดำเนินการต่อไปได้ไกลกว่าไมล์หรือสองข้างต้นปากแม่น้ำ - สำหรับ เหตุผลที่ดีมากที่นี่หยุดการขนส่งทางถนน ผมจะแนะนำให้นักผจญภัยที่จะดูเถิดจุดที่ดีที่สุดที่จะใช้แนวถนนวิ่ง westwardly จากเมืองและมีถึงช่องทางที่สองเกินหกไมล์หินที่จะปฏิบัติตามช่องทางนี้ในการเลิกจ้างของ เขาจึงจะตี Wissahiccon ที่หนึ่งของต้นน้ำที่ดีที่สุดและในเรือกรรเชียงเล็ก ๆ หรือโดยการไต่ริมตลิ่งเขาสามารถไปขึ้นหรือลงกระแสที่ดีที่สุดที่เหมาะสมกับจินตนาการของเขาและในทิศทางใดทิศทางหนึ่งจะได้พบกับรางวัลของเขา . ผมได้กล่าวไปแล้วหรือควรจะได้กล่าวว่าที่ลำธารแคบ ธนาคารโดยทั่วไปจะมีแน่นอนเกือบสากลชันและประกอบด้วยเนินเขาสูงแต่งตัวด้วยพุ่มไม้ขุนนางใกล้น้ำและครองตำแหน่งในระดับความสูงมากขึ้นกับบางส่วนของป่าไม้ที่สวยงามที่สุดของอเมริกาในระหว่างที่ยืนเด่น Liriodendron tulipiferum . ชายฝั่งทันที แต่มีหินแกรนิตกำหนดไว้อย่างชัดหรือปกคลุมด้วยมอส, กับที่น้ำใส lolls ในการไหลอ่อนโยนของมันเป็นคลื่นสีฟ้าของทะเลเมดิเตอร์เรเนียนเมื่อขั้นตอนของพระราชวังหินอ่อนของเธอ เป็นครั้งคราวในด้านหน้าของหน้าผาขยายที่ราบสูงที่ชัดเจนเล็ก ๆ ของที่ดิน herbaged มั่งคั่งเจตนารมณ์ตำแหน่งที่งดงามที่สุดสำหรับกระท่อมและสวนซึ่งจินตนาการที่รวยที่สุดจะตั้งครรภ์ ขดลวดของกระแสเป็นจำนวนมากและอย่างกระทันหันเป็นมักจะเป็นกรณีที่ธนาคารมีความสูงชันและทำให้ความประทับใจที่ถ่ายทอดสู่สายตา voyager ของในขณะที่เขาดำเนินการเป็นที่ของการสืบทอดไม่มีที่สิ้นสุดของทะเลสาบขนาดเล็กแตกต่างกันเพียบหรือถูกกว่า พูดไซเอินซ์ Wissahiccon แต่ควรจะเข้าเยี่ยมชมไม่ชอบ "ยุติธรรมเมลโรส" โดยแสงจันทร์หรือแม้ในสภาพอากาศที่มีเมฆมาก แต่ท่ามกลางแสงสะท้อนความสว่างของดวงอาทิตย์เที่ยงวัน; สำหรับคับแคบของกินผ่านที่มันไหลความสูงของภูเขาในมือทั้งสองและความหนาแน่นของใบที่สมรู้ร่วมคิดในการผลิตความเศร้าโศกถ้าไม่ได้เป็นความเศร้าใจแน่นอนของผลกระทบซึ่งเว้นแต่โล่งใจแสงทั่วไปที่สดใส , detracts จากความงามเพียงของที่เกิดเหตุ. ไม่นานมานี้ผมไปเยี่ยมกระแสโดยเส้นทางอธิบายและใช้เวลาส่วนที่ดีของวันที่ร้อนในที่ลอยอยู่ในเรือกรรเชียงเล็ก ๆ เกิดขึ้นในอกของ ความร้อนที่ค่อยๆเอาชนะฉันและลาออกตัวเองให้อิทธิพลของฉากและสภาพอากาศและอ่อนโยนของการเคลื่อนย้ายในปัจจุบันผมจมลงไปนอนหลับครึ่งหนึ่งในระหว่างที่จินตนาการของฉันปลื้มในนิมิตของ Wissahiccon ของ days-- โบราณ ของ "วันเก่าที่ดี" เมื่อปีศาจของเครื่องยนต์ที่ไม่เมื่อปิกนิกถูก undreamed ของเมื่อ "สิทธิพิเศษน้ำ" ได้รับการไม่ซื้อไม่ขายและเมื่อชายคนสีแดงเหยียบคนเดียวกับกวางบนสันเขาที่ตอนนี้ ตั้งตระหง่านอยู่ข้างต้น และในขณะที่ค่อย ๆ เหล่านี้ถือว่าเข้าครอบครองใจของฉันลำธารขี้เกียจได้พัดพาฉันนิ้วโดยนิ้วรอบหนึ่งแหลมและอยู่ในมุมมองแบบเต็มของอีกคนหนึ่งที่กระโดดโอกาสที่ระยะห่างจากสี่สิบห้าสิบหรือหลา มันเป็นหน้าผาหินสูงชันจดไกลเข้าไปในกระแสและนำเสนอมากขึ้นของตัวละครซากว่าส่วนหนึ่งของฝั่งใด ๆ ที่ผ่านมาจนบัดนี้ สิ่งที่ผมเห็นเมื่อหน้าผานี้แม้ว่าแน่นอนวัตถุที่มีลักษณะพิเศษมากสถานที่และฤดูกาลพิจารณาในตอนแรกไม่ตกใจหรือประหลาดใจฉัน - เพื่อให้ละเอียดและเหมาะสมมันไม่พูดสอดกับเพ้อฝันครึ่งง่วงเหงาหาวนอนที่ enwrapped ฉัน ผมเห็นหรือฝันว่าผมเห็นยืนอยู่บนปากเหวสุดของหน้าผาที่มีคอยื่นออกกับหูตั้งตรงและทัศนคติทั้งบ่งบอกถึงความอยากรู้อยากเห็นที่ลึกซึ้งและเศร้าซึ่งเป็นหนึ่งในที่เก่าแก่ที่สุดและล้นพ้นของแขกเหรื่อที่เหมือนกันผู้ที่ได้รับ ควบคู่ไปกับผู้ชายสีแดงของวิสัยทัศน์ของฉัน. ผมบอกว่าสำหรับสักครู่นี้ผีไม่ตกใจหรือประหลาดใจฉัน ช่วงนี้เป็นช่วงวิญญาณทั้งหมดของฉันถูกผูกขึ้นมาในความเห็นอกเห็นใจที่รุนแรงเพียงอย่างเดียว ฉัน fancied กวางความไม่พอใจไม่น้อยกว่าสงสัยที่มีการปรับเปลี่ยนอย่างชัดแจ้งที่เลวร้ายกว่าหล่อขึ้นอยู่กับลำธารและเมาท์ที่แม้จะอยู่ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมาด้วยมือท้ายประโยชน์ แต่

การแปล กรุณารอสักครู่..

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:[สำเนา]

คัดลอก!

Stop eating.Stop eating.Stop eating.Stop eating.Stop eating.Stop eating.Stop eating.Stop eating.Stop eating.Stop eating.Stop eating.Stop eating.Stop eating.Stop eating.Stop eating.Stop eating.Stop eating.Stop eating.Stop eating.Stop eating.Stop eating.Stop eating.Stop eating.Stop eating.Stop eating.Stop eating.Stop eating.Stop eating.

การแปล กรุณารอสักครู่..

ภาษาอื่น ๆ

การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.