The effect of NaCl content on the s

The effect of NaCl content on the separation behaviour of the
70/30 emulsion after microwave treatment is shown in Fig. 5.
The addition of 15 g/L NaCl appears to make little difference to
the separation of the emulsion compared with the emulsion made
with pure water. However, when 35 g/L is added the separation
time is decreased from that of the emulsion made with pure water.
Fig. 6 shows the effect of NaCl content on the separation behaviour
of the 90/10 emulsion after microwave treatment. The addition
of NaCl caused a reduction in separation time across the
whole range of heating times tested, and similar results were also
observed in the 80/20 and 95/5 emulsions.
There are several underlying physical mechanisms that combine
to give the separation profiles shown in Figs. 5 and 6. The
addition of electrolytes reduces the interfacial tension between
the oil and water phases and therefore increases the probability
that adjacent droplets will coalesce to form larger droplets. Fig. 4
shows that this effect is minimal for most of the untreated emulsions
studied. However, interfacial tension also decreases with
increasing temperature [2], so coalescence is promoted during
microwave heating, and this effect may be enhanced by the presence
of electrolytes.
The effect of salinity on the dielectric properties of the water
phase, and hence its ability to be heated, is another factor. Increasing
NaCl concentration introduces an ionic conduction component
to the loss mechanism, leading to improved heating compared
with pure water. The dielectric properties of pure and saline water
are shown in Table 2.
The dielectric property data shown in Table 2 can be used to
determine the relative electric field and power density distribution
within the water phase of the emulsions. Exact determination of
these parameters would require very sophisticated 3D electromagnetic
simulations, using sub-micron mesh sizes to account for the
size distribution of the water droplets in the emulsion. An alternative
but equally valid approach is to establish the relative power
dissipated within water droplets if the electric field strength at
the interface is constant. Fig. 7 shows the result of this approach.
The electric field decays as the distance from the interface increases,
and the relative strength of the electric field does not differ
significantly between pure water and the two salt concentrations
used in this study. However, the power density changes dramatically
due to the large change in dielectric loss factor at 35 g/L. In
this case the power density at the interface is more than three
times that of pure water, leading to higher interface temperatures
and subsequently a reduced viscosity and reduced interfacial
tension. The evidence from Figs. 4 and 7 therefore leads to the

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผลของ NaCl เนื้อหาแยกพฤติกรรมของการอิมัลชั่น 70/30 หลังจากรักษาไมโครเวฟจะแสดงในรูปที่ 5เพิ่ม 15 g/L NaCl จะ ทำให้ความแตกต่างน้อยไปการแยกของการเปรียบเทียบกับการทำอิมัลชันอิมัลชันใช้น้ำบริสุทธิ์ อย่างไรก็ตาม เมื่อ 35 แยกถูกแยกเวลาลดลงจากของอิมัลชันที่มีน้ำบริสุทธิ์รูป 6 แสดงผลของเนื้อหา NaCl พฤติกรรมแยกของอิมัลชัน 90/10 หลังไมโครเวฟ นอกเหนือจากของ NaCl ที่เกิดจากการลดในเวลาแยกข้ามตัวทดสอบทั้งช่วงของเวลาที่เครื่องทำความร้อน และผลลัพธ์คล้ายกันได้สังเกตได้จาก 80/20 และ 95/5 อิมัลชันมีกลไกทางกายภาพพื้นฐานหลายที่เพื่อให้การแยกโปรไฟล์แสดงในมะเดื่อ. 5 และ 6 การนอกจากนี้ของอิเล็กโทรไลต์ลดความตึงเครียด interfacial ระหว่างน้ำมัน และน้ำเฟส และดังนั้นจึง เพิ่มความน่าเป็นว่า จะโดติดหยดแบบหยดใหญ่ รูป 4แสดงผลนี้เป็นน้อยของอิมัลชันทาศึกษา อย่างไรก็ตาม ความตึงเครียด interfacial ยังลดลงด้วยเพิ่ม [2], เพื่อเลื่อน coalescence ระหว่างไมโครเวฟเครื่องทำความร้อน และผลกระทบนี้อาจเพิ่มความของอิเล็กโทรไลต์ผลของความเค็มบนคุณสมบัติของน้ำเป็นฉนวนขั้นตอน และดังนั้น ความสามารถในการอุ่น เป็นปัจจัย เพิ่มขึ้นความเข้มข้น NaCl แนะนำคอมโพเนนต์การนำไอออนกลไกสูญเสีย การนำไปปรับปรุงเครื่องทำความร้อนเมื่อเทียบใช้น้ำบริสุทธิ์ คุณสมบัติเป็นฉนวนของน้ำบริสุทธิ์ และน้ำเกลือจะแสดงในตารางที่ 2ข้อมูลคุณสมบัติเป็นฉนวนที่แสดงในตารางที่ 2 ใช้ตรวจสอบสนามไฟฟ้าสัมพัทธ์และจ่ายความหนาแน่นภายในเฟสน้ำของสารแขวนลอย กำหนดที่แน่นอนพารามิเตอร์เหล่านี้จะต้องมีแม่เหล็กไฟฟ้ามีความซับซ้อนมาก 3Dจำลอง ย่อยไมครอนใช้ตาข่ายขนาดบัญชีสำหรับการการกระจายขนาดของหยดน้ำในในอิมัลชัน ทางเลือกแต่เท่า ๆ กัน วิธีการที่ถูกต้องคือการ สร้างพลังงานสัมพัทธ์dissipated ภายในหยดน้ำถ้าความแรงของสนามไฟฟ้าที่อินเทอร์เฟซไม่คง รูป 7 แสดงผลของวิธีการนี้Decays สนามไฟฟ้าเป็นระยะทางจากอินเตอร์เฟซเพิ่มขึ้นและความสัมพันธ์ของสนามไฟฟ้าต่างกันอย่างมีนัยสำคัญระหว่างน้ำและความเข้มข้นเกลือสองใช้ในการศึกษานี้ อย่างไรก็ตาม ความหนาแน่นของพลังงานเปลี่ยนแปลงอย่างมากการเปลี่ยนแปลงขนาดใหญ่ในตัวขาดทุนเป็นฉนวนที่ 35 แท้ในกรณีนี้ความหนาแน่นของพลังงานที่อินเทอร์เฟซมากกว่า 3ครั้งที่น้ำบริสุทธิ์ นำไปสูงกว่าอุณหภูมิของอินเทอร์เฟซและต่อมามีความหนืดลดลงและลด interfacialความตึงเครียด หลักฐานจากมะเดื่อ. 4 และ 7 ดังนั้นจึงนำไปสู่การ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผลของเนื้อหาโซเดียมคลอไรด์ที่มีต่อพฤติกรรมการแยก
70/30 อิมัลชันหลังการรักษาไมโครเวฟที่แสดงในรูป 5.
นอกจากนี้จาก 15 กรัม / ลิตรโซเดียมคลอไรด์ดูเหมือนจะสร้างความแตกต่างเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่จะ
แยกของอิมัลชันเมื่อเทียบกับอิมัลชันที่ทำ
ด้วยน้ำบริสุทธิ์ อย่างไรก็ตามเมื่อ 35 กรัม / ลิตรมีการเพิ่มการแยก
เวลาจะลดลงจากที่ของอิมัลชันที่ทำกับน้ำบริสุทธิ์.
รูป 6 แสดงให้เห็นถึงผลกระทบของเนื้อหาโซเดียมคลอไรด์ที่มีต่อพฤติกรรมการแยก
ของอิมัลชัน 90/10 หลังการรักษาไมโครเวฟ นอกจากนี้
ของโซเดียมคลอไรด์ที่เกิดจากการลดลงในระยะเวลาที่แยกข้ามที่
ทั้งช่วงของการทดสอบครั้งความร้อนและผลที่คล้ายกันนอกจากนี้ยังได้
ตั้งข้อสังเกตใน 80/20 และ 95/5 อิมัลชัน.
มีหลายกลไกพื้นฐานทางกายภาพที่รวมอยู่
ที่จะให้โปรไฟล์แยกแสดงให้เห็น ในมะเดื่อ 5 และ 6.
การเพิ่มของอิเล็กโทรไลจะช่วยลดความตึงเครียด interfacial ระหว่าง
น้ำมันและน้ำขั้นตอนและดังนั้นจึงเพิ่มความเป็นไป
ได้ว่ามีหยดน้ำอยู่ติดกันจะรวมกันในรูปแบบหยดน้ำขนาดใหญ่ มะเดื่อ. 4
แสดงให้เห็นว่าผลกระทบนี้มีน้อยสำหรับส่วนมากของอิมัลชันได้รับการรักษา
การศึกษา อย่างไรก็ตามความตึงเครียด interfacial ยังลดลงด้วย
การเพิ่มอุณหภูมิ [2] ดังนั้นการเชื่อมต่อกันได้รับการส่งเสริมในช่วง
ร้อนไมโครเวฟและผลกระทบนี้อาจจะเพิ่มขึ้นโดยการปรากฏตัว
ของอิเล็กโทร.
ผลของความเค็มที่มีต่อสมบัติอิเล็กทริกของน้ำ
ขั้นตอนและด้วยเหตุนี้ความสามารถในการ ที่จะต้องใช้ความร้อนเป็นอีกปัจจัยหนึ่ง การเพิ่ม
ความเข้มข้นของโซเดียมคลอไรด์แนะนำองค์ประกอบการนำไอออนิก
กลไกการสูญเสียที่นำไปสู่ความร้อนที่ดีขึ้นเมื่อเทียบ
กับน้ำบริสุทธิ์ คุณสมบัติเป็นฉนวนของน้ำบริสุทธิ์และน้ำเกลือ
จะแสดงในตารางที่ 2
ข้อมูลสถานที่ให้บริการอิเล็กทริกที่แสดงในตารางที่ 2 สามารถใช้ในการ
ตรวจสอบข้อมูลและความหนาแน่นของการกระจายอำนาจไฟฟ้าญาติ
ภายในระยะน้ำของอิมัลชัน ความมุ่งมั่นที่แน่นอนของ
พารามิเตอร์เหล่านี้จะต้องมีความซับซ้อนมากแม่เหล็กไฟฟ้า 3D
จำลองการใช้ขนาดตาข่ายไมครอนบัญชีสำหรับ
การกระจายขนาดของหยดน้ำในอิมัลชัน ทางเลือก
วิธีการที่ถูกต้อง แต่อย่างเท่าเทียมกันคือการสร้างอำนาจญาติ
เหือดหายภายในหยดน้ำหากความแรงของสนามไฟฟ้าที่
อินเตอร์เฟซเป็นค่าคงที่ มะเดื่อ. 7 แสดงให้เห็นถึงผลของวิธีการนี้.
สนามไฟฟ้าสลายตัวเป็นระยะทางจากอินเตอร์เฟซที่เพิ่มขึ้น,
และความแข็งแรงของสนามไฟฟ้าไม่แตกต่างกัน
อย่างมีนัยสำคัญระหว่างน้ำบริสุทธิ์และสองความเข้มข้นของเกลือ
ที่ใช้ในการศึกษาครั้งนี้ แต่ความหนาแน่นของพลังงานที่มีการเปลี่ยนแปลงอย่างมาก
เนื่องจากการเปลี่ยนแปลงขนาดใหญ่ในปัจจัยการสูญเสียอิเล็กทริกที่ 35 กรัม / ลิตร ใน
กรณีนี้ความหนาแน่นของพลังงานที่อินเตอร์เฟซเป็นมากกว่าสาม
เท่าของน้ำบริสุทธิ์ที่นำไปสู่อุณหภูมิที่สูงขึ้นอินเตอร์เฟซ
และต่อมาความหนืดลดลงและลดลง interfacial
ความตึงเครียด หลักฐานจากมะเดื่อ 4 และ 7 จึงนำไปสู่การ