The design of public agencies in Th

The design of public agencies in Thailand is composed of complex web of function, area and agenda-based agencies, some of which are part of the central government, some of which come under the control of provincial and district administrations, while some answer directly to local governments at the provincial or sub-district level. The function-area-agenda based model was introduced by Prime Minister Thaksin Shinawatra during 2001-04 as part of a major public administrative reform programme. The structure is further complicated by the decentralisation process begun in 1997. That three southernmost provinces not only exhibit these complex structures but are also overlaid with special governing bodies and rules.
Since the upsurge of violence in 2004, various reports have made recommendations on how the insurgency can be extinguished. Many of these reports suggest that the government should work in a more "integrated" buranakarn, "unitary" ekkapap or "holistic" ong ruam manner. These words are usually used interchangeably, and generally refer to attempts to centralise policies and implementation strategies so as to avoid overlap and contradictions. However, in reality, these attempts to "integrate" existing structures, generally reflect the struggle for power among key agencies such as the Ministry of Interior (Provincial Governor) the military (National Security Council or NSC, Fourth Army, The Royal Thai Army Internal Security Operations Command or ISOC), Office of the Prime Minister (Prime Minister and Deputy Prime Minister) and the Southern Border Province Administrative Centre (SBPAC). However, attempts to "integrate" existing structures have primarily resulted in changes to the bureaucratic structure and power relationships between key agencies, rather than truly aligning the policies of various agencies to create a clear direction for tackling problems in the far south. These structural changes are described below

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การออกแบบของหน่วยงานของรัฐในประเทศไทยประกอบด้วยเว็บที่ซับซ้อน ที่ตั้ง และวาระการประชุมตามหน่วย งาน ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของรัฐบาลกลาง ที่มาภายใต้การควบคุมของระดับจังหวัดและอำเภอเข็ม ในขณะที่บางคำตอบโดยตรงกับรัฐบาลท้องถิ่นในระดับจังหวัดหรืออำเภอ รูปแบบตามฟังก์ชั่นตั้งวาระนำมา โดยนายกรัฐมนตรีทักษิณชินวัตรในระหว่างปี 2001-04 เป็นส่วนหนึ่งของโปรแกรมการปฏิรูปบริหารสาธารณะสำคัญ โครงสร้างมีความซับซ้อน โดยการ decentralisation เริ่มในปี 1997 เพิ่มเติม ที่สามจังหวัดชายแดนภาคใต้ไม่เพียงแสดงโครงสร้างที่ซับซ้อนเหล่านี้ แต่ยังมีซ้อนพิเศษกำกับดูแลร่างกายและกฎระเบียบ ตั้งแต่ขึ้นของความรุนแรงในปี 2004 รายงานต่าง ๆ มีคำแนะนำเกี่ยวกับวิธีสามารถดับเน็ท รายงานเหล่านี้หลายคนแนะนำว่า รัฐบาลควรทำงานใน buranakarn เพิ่มเติม "แบบบูรณาการ" ekkapap "unitary ฝั่ง" หรือ "องค์รวม" อ๋องรวมลักษณะ คำเหล่านี้มักจะใช้แทนกันได้ และโดยทั่วไปหมายถึงความพยายามที่จะ centralise นโยบายและกลยุทธ์การดำเนินการเพื่อหลีกเลี่ยงการทับซ้อนและความขัดแย้ง อย่างไรก็ตาม ในความเป็นจริง เหล่านี้พยายามที่ "รวม" โครงสร้างที่มีอยู่ โดยทั่วไปจะสะท้อนการต่อสู้เพื่ออำนาจระหว่างหน่วยงานสำคัญเช่นกระทรวงภายใน (ผู้ว่าราชการจังหวัด) ทหาร (ชาติมนตรี หรือ NSC กอง ทัพสี่ เดอะรอยัลไทยกองทัพภายในความปลอดภัยดำเนินการคำสั่ง หรือ ISOC), สำนักงานนายกรัฐมนตรี (นายกรัฐมนตรีและรองนายกรัฐมนตรี) และในภาคใต้ชายแดนจังหวัดบริหารศูนย์ (อำนวยศอบต) อย่างไรก็ตาม ความพยายามในการ "บูรณาการ" โครงสร้างที่มีมีหลักผลในการเปลี่ยนแปลงโครงสร้างระบบราชการและอำนาจความสัมพันธ์ระหว่างหน่วยงานสำคัญ มากกว่าอย่างแท้จริงสอดคล้องนโยบายของหน่วยงานต่าง ๆ เพื่อสร้างทิศทางที่ชัดเจนสำหรับการจัดการกับปัญหาในภาคใต้ไกล เปลี่ยนแปลงโครงสร้างเหล่านี้อธิบายไว้ด้านล่าง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การออกแบบของหน่วยงานภาครัฐในประเทศไทยประกอบด้วยเว็บที่ซับซ้อนของฟังก์ชั่นในพื้นที่และหน่วยงานที่วาระการประชุมตามที่บางแห่งที่เป็นส่วนหนึ่งของรัฐบาลกลางบางส่วนที่มาอยู่ภายใต้การควบคุมของจังหวัดและอำเภอฝ่ายปกครองในขณะที่คำตอบบางโดยตรงกับ รัฐบาลท้องถิ่นในระดับจังหวัดหรือตำบล รูปแบบตามฟังก์ชั่นพื้นที่วาระการประชุมได้รับการแนะนำโดยนายกรัฐมนตรีทักษิณชินวัตรในช่วง 2001-04 เป็นส่วนหนึ่งของโปรแกรมการปฏิรูปที่สำคัญสาธารณะสำหรับผู้ดูแล โครงสร้างองค์กรที่มีความซับซ้อนมากขึ้นโดยกระบวนการกระจายอำนาจเริ่มในปี 1997 ว่าสามจังหวัดชายแดนภาคใต้ไม่เพียง แต่แสดงโครงสร้างที่ซับซ้อนเหล่านี้ แต่จะมีการบุกับหน่วยงานที่กำกับดูแลเป็นพิเศษและกฎระเบียบ
ตั้งแต่การขึ้นของความรุนแรงในปี 2004 รายงานต่างๆได้ให้คำแนะนำเกี่ยวกับวิธีการก่อความไม่สงบที่สามารถดับ หลายรายงานเหล่านี้ชี้ให้เห็นว่ารัฐบาลควรจะทำงานในมากกว่า "บูรณาการ" buranakarn "รวม" ekkapap หรือ "องค์รวม" องค์ลักษณะ Ruam คำพูดเหล่านี้มักจะใช้สลับกันและโดยทั่วไปหมายถึงความพยายามที่จะรวบรวมนโยบายและกลยุทธ์การดำเนินงานเพื่อหลีกเลี่ยงการทับซ้อนกันและความขัดแย้ง แต่ในความเป็นจริงความพยายามเหล่านี้จะ "บูรณาการ" โครงสร้างมีอยู่โดยทั่วไปสะท้อนให้เห็นถึงการต่อสู้เพื่ออำนาจระหว่างหน่วยงานที่สำคัญเช่นกระทรวงมหาดไทย (ผู้ว่าราชการจังหวัด) ทหาร (คณะมนตรีความมั่นคงแห่งชาติหรือสมช. กองทัพประการที่สี่การกองทัพบกภายใน การดำเนินงานการรักษาความปลอดภัยคำสั่งหรือ ISOC) สำนักงานของนายกรัฐมนตรี (นายกรัฐมนตรีและรองนายกรัฐมนตรี) และจังหวัดชายแดนภาคใต้ศูนย์บริหาร ( ศอ.บต. ) อย่างไรก็ตามความพยายามที่จะ "บูรณาการ" ที่มีอยู่โครงสร้างหลักที่มีผลในการเปลี่ยนแปลงโครงสร้างของระบบราชการและความสัมพันธ์เชิงอำนาจระหว่างหน่วยงานที่สำคัญมากกว่าอย่างแท้จริงสอดคล้องกับนโยบายของหน่วยงานต่าง ๆ เพื่อสร้างทิศทางที่ชัดเจนสำหรับการแก้ปัญหาในปัญหาชายแดนภาคใต้ การเปลี่ยนแปลงโครงสร้างเหล่านี้จะอธิบายไว้ด้านล่าง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การออกแบบของหน่วยงานราชการในประเทศไทยประกอบด้วยเว็บที่ซับซ้อนของฟังก์ชัน พื้นที่ และกำหนดการตามหน่วยงานบางแห่งซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของรัฐบาล ซึ่งมาภายใต้การควบคุมของการบริหารจังหวัดและอำเภอ ในขณะที่บางตอบโดยรัฐบาลท้องถิ่นในจังหวัดหรือแขวง ระดับอำเภอ ใช้รูปแบบการทำงานพื้นที่วาระแนะนำนายกรัฐมนตรี พ.ต.ท. ทักษิณ ชินวัตร ในช่วง 2001-04 เป็นส่วนหนึ่งของโครงการปฏิรูปการบริหารสาธารณะหลัก โครงสร้างมีความซับซ้อนมากขึ้นโดย Decentralisation กระบวนการเริ่มต้นในปี 1997 ที่ 3 จังหวัดชายแดนภาคใต้มีโครงสร้างที่ซับซ้อนเหล่านี้ไม่เพียง แต่ยังหุ้มด้วยพิเศษปกครองและกฎเนื่องจากการเพิ่มขึ้นของความรุนแรงในปี 2004 รายงานต่างๆได้แนะนำวิธีการก่อความไม่สงบก็จะดับ หลายของรายงานเหล่านี้แสดงให้เห็นว่า รัฐบาลควรทำงานใน " บูรณาการ " buranakarn " ekkapap คงที่ " หรือ " องค์ " องค์รวมอย่าง คำเหล่านี้มักจะใช้สลับ และโดยทั่วไปหมายถึงความพยายามที่จะรวมอำนาจมาศูนย์กลางนโยบายและยุทธศาสตร์เพื่อหลีกเลี่ยงทับซ้อนและอยู่ อย่างไรก็ตาม ในความเป็นจริงแล้ว ความพยายามเหล่านี้จะ " บูรณาการ " โครงสร้างที่มีอยู่ ทั่วไป สะท้อนให้เห็นถึงการต่อสู้เพื่ออำนาจของหน่วยงานหลัก อาทิ กระทรวงมหาดไทย ( ผู้ว่าราชการจังหวัด ) ทหาร ( สภาความมั่นคงแห่งชาติ หรือ สมช. , ทหารบก , กองทัพบก 4 . รมน. หรือ ISOC ) สำนักนายกรัฐมนตรี ( รมว. นายกรัฐมนตรีและรองนายกรัฐมนตรี ) และศูนย์อำนวยการบริหารจังหวัดชายแดนภาคใต้ ( กำหนดแนวทาง ) อย่างไรก็ตาม ความพยายามในการ " รวม " โครงสร้างที่มีอยู่เป็นหลัก ส่งผลให้มีการเปลี่ยนแปลงโครงสร้างของระบบราชการ และอำนาจ ความสัมพันธ์ระหว่างหน่วยงานที่สำคัญมากกว่าอย่างแท้จริงสอดคล้องนโยบายของหน่วยงานต่างๆ เพื่อสร้างทิศทางที่ชัดเจนสำหรับการแก้ปัญหาปัญหาในจังหวัดชายแดนภาคใต้ . การเปลี่ยนแปลงโครงสร้างเหล่านี้จะอธิบายด้านล่าง