The texture properties that were af

The texture properties that were affected by drying time were used for constructing prediction models.
Variations in hardness, gumminess or chewiness were accurately predicted
(R2= 0.96) using polynomial regression equations (Figure 4),
which can also be used to monitor changes in jelly texture during drying.
Hardness, gumminess and chewiness are texture descriptors particularly applicable to gelled confections (Borwankar,
1992). Hardness is directly proportional to the maximum force required for the jellies to be deformed in the first bite.
Gumminess is the result of multiplying hardness × cohesiveness, while chewiness is the result of multiplying hardness × cohesiveness × springiness. In our case, jellies had a high moisture level during drying and their elasticity was not fully developed. Samples remained strongly deformed after thefirst bite, which decreased their cohesiveness and springiness, whose values strongly depend on mechanical behavior during the second bite. This may explain, on the one hand, why the changes in cohesiveness and springiness during drying were not relevant, and, on the other hand, why hardness, gumminess and chewiness provided similar information to that provided by a simple compression or penetration test. The jelly composition must also be taken into account. The effects of drying on cohesiveness and springiness might have been relevant in jellies with a higher content of gelatin or other gelling agents, because more elastic
samples might have better recovered their shape after the first deformation made in the TPA.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คุณสมบัติพื้นผิวที่ได้รับผลกระทบ โดยแห้งเวลาใช้สำหรับการสร้างแบบจำลองการคาดการณ์ ในความแข็ง gumminess หรือ chewiness ได้ทำนายอย่างถูกต้อง(R2 = 0.96) โดยใช้สมการถดถอยพหุนาม (รูปที่ 4),ซึ่งยังสามารถใช้เพื่อตรวจสอบการเปลี่ยนแปลงในเนื้อวุ้นในระหว่างอบแห้ง ความแข็ง gumminess และ chewiness เป็นตัวแสดงรายละเอียดของพื้นผิวโดยเฉพาะอย่างยิ่งใช้ confections gelled (Borwankar1992) ความแข็งเป็นสัดส่วนโดยตรงกับแรงที่สูงสุดที่จำเป็นสำหรับ jellies เพื่อจะ deformed ในกัดแรกGumminess เป็นผลลัพธ์ของการคูณความแข็งลอก cohesiveness, chewiness เป็น ผลลัพธ์ของการคูณความแข็งลอก cohesiveness × springiness ในกรณี jellies มีระดับความชื้นสูงในระหว่างการอบแห้ง และความยืดหยุ่นของพวกเขาถูกไม่สมบูรณ์พัฒนา ตัวอย่างยังคงพิการขอหลังจากกัดแรก ซึ่งลดลง cohesiveness และ springiness มีค่าอย่างยิ่งขึ้นอยู่กับลักษณะการทำงานเครื่องจักรกลระหว่างกัดสองของพวกเขา นี้อาจอธิบาย คง เหตุผลที่ไม่เกี่ยวข้องการเปลี่ยนแปลงใน cohesiveness และ springiness ระหว่างการอบแห้ง และ ในทาง กลับกัน ทำไมแข็ง gumminess และ chewiness ให้ข้อมูลคล้ายกับ โดยทดสอบการบีบอัดหรือเจาะง่าย องค์ประกอบของวุ้นต้องยังสามารถนำมาพิจารณา อาจได้รับผลกระทบของการอบแห้ง cohesiveness และ springiness เกี่ยวข้อง jellies กับเนื้อหาที่สูงของตุ๋นหรือตัวแทนอื่น ๆ gelling เนื่องจากความยืดหยุ่นมากขึ้นตัวอย่างอาจมีดีกว่ากู้คืนรูปร่างของพวกเขาหลังจากแมพแรกที่ทำในส.ส.ท

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คุณสมบัติพื้นผิวที่ได้รับผลกระทบจากการอบแห้งเวลาถูกนำมาใช้ในการสร้างแบบจำลองการคาดการณ์.
การเปลี่ยนแปลงในความแข็ง gumminess หรือเคี้ยวได้รับการคาดการณ์ได้อย่างถูกต้อง
(R2 = 0.96) โดยใช้สมการถดถอยพหุนาม (รูปที่ 4)
ซึ่งยังสามารถนำมาใช้ในการตรวจสอบการเปลี่ยนแปลงในเจลลี่ เนื้อระหว่างการอบแห้ง.
ความแข็ง, gumminess และเคี้ยวเนื้อมีการอธิบายโดยเฉพาะอย่างยิ่งที่ใช้บังคับกับฝาชีกาว (Borwankar,
1992) ความแข็งเป็นสัดส่วนโดยตรงกับแรงสูงสุดที่จำเป็นสำหรับเยลลี่ที่จะผิดปกติในการกัดครั้งแรก.
gumminess เป็นผลมาจากการขยายตัวแข็ง×ติดกันในขณะที่เคี้ยวเป็นผลมาจากการขยายตัวแข็งติดกัน××ยืดหยุ่น ในกรณีของเราเยลลี่มีระดับความชื้นสูงในช่วงการอบแห้งและความยืดหยุ่นของพวกเขาไม่ได้รับการพัฒนาอย่างเต็มที่ ตัวอย่างยังคงผิดปกติอย่างยิ่งหลังจากที่กัด thefirst ซึ่งลดลงติดกันและยืดหยุ่นของพวกเขาที่มีค่าอย่างยิ่งขึ้นอยู่กับลักษณะการทำงานของเครื่องจักรกลในระหว่างการกัดครั้งที่สอง นี้อาจอธิบายบนมือข้างหนึ่งว่าทำไมการเปลี่ยนแปลงใน cohesiveness และยืดหยุ่นระหว่างการอบแห้งที่ไม่เกี่ยวข้องและในทางกลับกันทำไมแข็ง gumminess และเคี้ยวให้ข้อมูลคล้ายกับที่ให้บริการโดยการบีบอัดง่ายหรือทดสอบการเจาะ องค์ประกอบวุ้นจะต้องนำมาพิจารณา ผลกระทบจากการอบแห้งที่มีความยืดหยุ่นและติดกันอาจจะเป็นที่เกี่ยวข้องในเยลลี่ที่มีปริมาณที่สูงขึ้นของเจลาตินหรือสารก่อเจลอื่น ๆ
เพราะยืดหยุ่นมากขึ้นตัวอย่างอาจจะดีกว่าการกู้คืนรูปร่างของพวกเขาหลังจากที่การเปลี่ยนรูปแบบเป็นครั้งแรกที่เกิดขึ้นในTPA

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เนื้อผ้าคุณสมบัติที่มีผลต่อเวลาในการอบแห้งที่ใช้สำหรับสร้างแบบจำลองพยากรณ์
รูปแบบในความแข็ง gumminess หรือเคี้ยวถูกทำนาย
( R2 = 0.96 ) โดยใช้สมการพหุนาม ( รูปที่ 4 ) ,
ซึ่งสามารถใช้ในการตรวจสอบการเปลี่ยนแปลงในเนื้อวุ้นในระหว่างการอบแห้ง
ความแข็งgumminess ( มีเนื้อในใช้โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับเจลขนม ( borwankar
, 1992 ) จะเป็นสัดส่วนโดยตรงกับความแข็งแรงสูงสุดเป็นเยลลี่ที่จะพิการในคำแรก
gumminess เป็นผลคูณ 3 ×ความแข็งขณะ ( คือผลของการคูณความแข็ง× 3 ×ค่า . ในกรณีของเราเยลลี่ที่มีระดับความชื้นสูงในระหว่างการอบแห้ง และความยืดหยุ่นของพวกเขายังไม่พัฒนาเต็มที่ ตัวอย่างยังคงขอพิการหลังจากการกัด ซึ่งลดลงในค่าของพวกเขาและที่มีคุณค่าอย่างมากขึ้นอยู่กับพฤติกรรมเชิงกลระหว่างกัด 2 นี้อาจอธิบายได้ในแง่หนึ่ง ทำไมการเปลี่ยนแปลงในค่าระหว่างการอบแห้งและไม่ได้เกี่ยวข้อง และบนมืออื่น ๆ , ทำไมความแข็ง gumminess ( ให้ข้อมูลที่คล้ายๆกันให้ โดยการบีบอัดง่ายหรือการทดสอบการเจาะ วุ้นองค์ประกอบที่ต้องนำมาพิจารณา ผลของการอบแห้ง cohesiveness และค่าคงที่เกี่ยวข้องในเยลลี่ที่มีเนื้อหาสูงของวุ้นหรืออื่น ๆ gelling ตัวแทน เพราะยืดหยุ่นมากขึ้น
ตัวอย่างอาจจะดีขึ้นได้ รูปร่างของพวกเขาหลังจากการทำครั้งแรกใน TPA .