If someone asked me to use two word

If someone asked me to use two words to describe the path I have lead in my life till now, I would have to say it has been one of hardship and perseverance. I have never been naïve; I realize that growing up in this day and age is difficult for anyone. But I have never shied away from any challenge that has been put before. Rather, I welcome it; I strived to be better than I was, to understand those around me and myself. In many ways I have succeeded. I wasn’t born in Canada; rather, my parents emigrated here from Punjab, India when I was still a child. If someone were to step in my shoes they would merely have a glimpse of the culture shock I experienced when I first came here. In India I felt at home on our narrow streets roaming on bicycles and using slingshots on unsuspecting friends. Here in the wide open spaces of British Columbian society, I felt lost and alienated quite quickly. The city itself was undoubtedly beautiful to my eyes, but my heart found it difficult accepting my new surroundings

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ถ้าคนถามการใช้คำสองคำเพื่ออธิบายเส้นทางที่มีเป้าหมายในชีวิตจนถึงตอนนี้ ผมจะต้องพูดจะได้รับความลำบากและความเพียรพยายาม เคยขำน่า ทราบว่า เติบโตขึ้นในสมัยนี้เป็นเรื่องยากสำหรับทุกคน แต่ฉันไม่เคยมี shied จากความท้าทายใด ๆ ที่มีวางไว้ก่อน แทนที่จะ ฉันยินดีต้อนรับมัน ฉันพยายามให้ดีกว่าได้ เข้าใจคนรอบข้างฉันและตัวเอง ใน ฉันประสบความสำเร็จ ฉันไม่ได้เกิดในประเทศแคนาดา ค่อนข้าง พ่อได้อพยพที่นี่จากปัญจาบ อินเดียเมื่อผมยังเด็ก ถ้าคนในรองเท้าของฉัน พวกเขาจะเพียงมีเหลือบของการช็อกวัฒนธรรมประสบการณ์เมื่อฉันก่อนมาที่นี่ ในอินเดีย ผมรู้สึกบ้านบนถนนแคบเราข้ามบนจักรยาน และใช้หนังสติ๊กเพื่อน unsuspecting ที่นี่ในพื้นที่เปิดกว้างของสังคมอังกฤษ Columbian ฉันรู้สึกสูญเสีย และ alienated ค่อนข้างรวดเร็ว ภายในตัวเมืองได้สวยงามอย่างไม่ต้องสงสัยกับตาของฉัน แต่หัวใจพบว่ายากยอมรับสภาพแวดล้อมใหม่ของฉัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ถ้ามีคนถามผมว่าจะใช้คำสองคำที่จะอธิบายเส้นทางที่ผมได้นำไปในชีวิตของฉันจนถึงขณะนี้ผมจะต้องบอกว่ามันเป็นหนึ่งในความยากลำบากและความเพียร ฉันไม่เคยไร้เดียงสา; ฉันตระหนักดีว่าเติบโตขึ้นมาในวันนี้และอายุเป็นเรื่องยากสำหรับทุกคน แต่ฉันไม่เคยเบือนหน้าหนีจากความท้าทายใด ๆ ที่ได้รับการใส่ก่อน แต่ผมยินดีต้อนรับมัน; ฉันพยายามจะดีกว่าผมก็จะเข้าใจคนรอบข้างและตัวเอง ในหลาย ๆ วิธีที่ผมได้ประสบความสำเร็จ ฉันไม่ได้เกิดในประเทศแคนาดา; แต่พ่อแม่ของฉันที่นี่อพยพมาจากรัฐปัญจาบอินเดียเมื่อผมยังเป็นเด็ก ถ้ามีคนที่จะก้าวเข้ารองเท้าของฉันที่พวกเขาเพียง แต่จะมีเหลือบของการช็อกวัฒนธรรมผมมีประสบการณ์เมื่อครั้งแรกที่ผมมาที่นี่ ในประเทศอินเดียผมรู้สึกว่าที่บ้านบนถนนสายแคบ ๆ ของเราโรมมิ่งบนจักรยานและการใช้หนังสติ๊กเพื่อนที่ไว้วางใจ ที่นี่ในพื้นที่เปิดกว้างของสังคมหอมอังกฤษผมก็รู้สึกว่าหายไปและบาดหมางกันได้อย่างรวดเร็วมาก เมืองตัวเองคือไม่ต้องสงสัยที่สวยงามให้กับดวงตาของฉัน แต่หัวใจของฉันพบว่ามันยากที่จะยอมรับสภาพแวดล้อมใหม่ของฉัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ถ้ามีคนถามฉันที่จะใช้สองคำอธิบายเส้นทางก็มีตะกั่วในชีวิตของผมจนถึงตอนนี้ ผมก็ต้องบอกว่ามันได้รับหนึ่งของความลำบากและความเพียร ผมไม่เคย na ไตได้ ฉันตระหนักว่า การเติบโตขึ้นในสมัยนี้ เป็นเรื่องยากสำหรับทุกคน แต่ผมไม่เคยได้ shied ห่างจากความท้าทายใด ๆ ที่ได้ใส่ก่อน แต่ฉันยินดี ฉันพยายามได้ดีกว่าฉันเข้าใจคนรอบข้างและตัวเอง ในหลากหลายวิธีที่ผมประสบความสำเร็จ ผมไม่ได้เกิดในแคนาดา แต่ พ่อแม่อพยพมาจากรัฐปัญจาบ ประเทศอินเดีย เมื่อฉันยังเด็ก ถ้าใครเคยเดินในรองเท้าของฉันที่พวกเขาจะเพียงแค่มีเหลือบของวัฒนธรรมช็อกผมมีประสบการณ์เมื่อฉันมาที่นี่ครั้งแรกในอินเดีย ผมรู้สึกเหมือนอยู่ในบ้านบนถนนแคบ ๆของเราใช้จักรยาน และการใช้ slingshots เพื่อนหลอก ที่นี่ในที่โล่งกว้างของสังคม Columbian อังกฤษ ผมรู้สึกสูญเสียและแปลกแยกค่อนข้างรวดเร็ว เมืองตัวเองสวย ไม่ต้องสงสัยเลยในสายตาผม แต่หัวใจผมน่ะยอมรับสภาพแวดล้อมใหม่ของฉัน