Anxiety-inducing stimuli in general

Anxiety-inducing stimuli in general induce disfluency by competing for attention within fronto-cingulate cortices (Bishop et al., 2004). Though High MA has yet to be studied elsewhere using neuroscience techniques, behavioral research has shown High MA to be entirely consistent with other forms of anxiety (for a review, see Eysenck et al., 2007). Extreme avoidance of the object, event, or context that brings about or intensifies anxiety symptoms is a hallmark of all anxiety disorders (Maner et al., 2007; Paulus and Stein, 2010). Under threat-related processing, anxiety prone individuals also frequently rely on compensatory strategies such as increasing effort and deploying cognitive resources disproportionate to the task at-hand (Eysenck et al., 2007), which may be related to a form of risk avoidance to committing errors (Paulus et al., 2003).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Inducing วิตกกังวลสิ่งเร้าก่อให้เกิด disfluency โดยการแข่งขันสำหรับความสนใจภายใน cortices fronto cingulate (บาทหลวง et al., 2004) โดยทั่วไป แม้ว่า MA สูงยังสามารถศึกษาอื่น ๆ ใช้ประสาทการเทคนิค วิจัยพฤติกรรมแสดง MA สูงเพื่อให้สอดคล้องกับรูปแบบอื่น ๆ ของความวิตกกังวลทั้งหมด (ตรวจทาน การ Eysenck et al., 2007) หลีกเลี่ยงมากของวัตถุ เหตุการณ์ หรือบริบทที่นำเกี่ยวกับจุดเด่นของทุกโรควิตกกังวล (Maner et al., 2007 คืออาการวิตกกังวลมากขึ้น intensifies Paulus กสไตน์ 2010) ภายใต้ความเสี่ยงที่เกี่ยวข้องประมวลผล วิตกแนวโน้มที่บุคคลมักจะอาศัยกลยุทธ์ชดเชยเช่นเพิ่มความพยายาม และใช้รับรู้ทรัพยากรนำงานในมือ (Eysenck et al., 2007), ซึ่งอาจเกี่ยวข้องกับรูปแบบของการหลีกเลี่ยงความเสี่ยงเพื่อยอมรับข้อผิดพลาด (Paulus และ al., 2003)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สิ่งเร้าที่กระตุ้นความวิตกกังวลโดยทั่วไปทำให้เกิด disfluency จากการแข่งขันสำหรับความสนใจใน cortices fronto-cingulate (บิชอปและคณะ. 2004) แม้ว่าสูง MA ยังไม่ได้รับการศึกษาที่อื่น ๆ โดยใช้เทคนิคประสาทการวิจัยได้แสดงให้เห็นพฤติกรรม MA ​​สูงที่จะเป็นทั้งที่สอดคล้องกับรูปแบบอื่น ๆ ของความวิตกกังวล (การตรวจดู Eysenck, et al., 2007) การหลีกเลี่ยงความรุนแรงของวัตถุเหตุการณ์หรือบริบทที่นำเกี่ยวกับการทวีความรุนแรงของอาการหรือความวิตกกังวลคือจุดเด่นของทุกโรควิตกกังวล (Maner et al, 2007;. พอลลัสและสไตน์, 2010) ภายใต้การประมวลผลภัยคุกคามที่เกี่ยวข้องกับบุคคลที่ความวิตกกังวลแนวโน้มที่ยังพึ่งพาบ่อยเกี่ยวกับกลยุทธ์การชดเชยเช่นการเพิ่มความพยายามและความรู้ความเข้าใจในการใช้ทรัพยากรมากเกินความเหมาะสมกับงานที่มือ (Eysenck, et al., 2007) ซึ่งอาจจะเกี่ยวข้องกับรูปแบบของการหลีกเลี่ยงความเสี่ยงที่จะ ข้อผิดพลาดในการกระทำ (พอลลัสและอัล., 2003)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความวิตกกังวลกระตุ้นสิ่งเร้าโดยทั่วไปก่อให้เกิด disfluency การแข่งขันสำหรับความสนใจในลักษณะ cingulate cortices ( โคน et al . , 2004 ) แต่มาสูง ยังต้องเรียนที่อื่นโดยใช้เทคนิคทางพฤติกรรมการวิจัยได้แสดงมาสูงเพื่อให้สอดคล้องกับรูปแบบอื่น ๆทั้งหมดของความวิตกกังวล ( สำหรับรีวิว เห็นเอเซิงก์ et al . , 2007 ) หลีกเลี่ยงมากของวัตถุ เหตุการณ์หรือบริบทที่นำเกี่ยวกับหรือรุนแรงอาการวิตกกังวล เป็นลักษณะเด่นของความผิดปกติของความวิตกกังวลทั้งหมด ( Maner et al . , 2007 ; พอลเลิสและสไตน์ , 2010 ) ภายใต้การคุกคามที่เกี่ยวข้องการประมวลผล ความวิตกกังวลบุคคลเสี่ยงยังมักพึ่งพากลยุทธ์การเช่นการเพิ่มความพยายามและการปรับใช้ทรัพยากรมหาศาลเพื่อให้งานในมือ ( cognitive ยเซงก์ et al . , 2007 )ซึ่งอาจจะเกี่ยวข้องกับรูปแบบของการหลีกเลี่ยงความเสี่ยงที่จะยอมรับข้อผิดพลาด ( พอลเลิส et al . , 2003 )