As I grown up , all the time I felt

As I grown up , all the time I felt oppressed by teacher and by society. I only have to go on trip somewhere away from Bangkok away from people's problem to realize how much I love my country. all the time I dream about going somewhere else. working aboard or something. But now after 21 years I realize this land really is my home.
hopefully continue to be so.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เป็นฉันเติบโตขึ้น ตลอดเวลาผมรู้สึกว่าถูกรุกราน โดยครู และสังคม ฉันต้องเดินทางอยู่ห่างจากกรุงเทพฯ จากปัญหาประชาชนตระหนักเท่าใดรักประเทศไป เวลาทั้งหมดที่ฉันฝันกำลังแฟนตาซี ทำงานต่างประเทศหรืออะไร แต่ตอนนี้ หลังจาก 21 ปี ผมรู้จริง ๆ แผ่นดินนี้คือ บ้านของฉันหวังว่าต่อไปจะเป็นดังนั้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ขณะที่ผมเติบโตขึ้นทุกครั้งที่ผมรู้สึกว่าถูกกดขี่โดยครูผู้สอนและจากสังคม ฉันมีเพียงแค่จะไปที่ไหนสักแห่งในการเดินทางห่างจากกรุงเทพฯออกไปจากปัญหาของผู้คนตระหนักถึงวิธีการมากฉันรักประเทศของฉัน ทุกครั้งที่ฉันฝันเกี่ยวกับการไปที่อื่น มาจากต่างประเทศหรือสิ่งที่ แต่ตอนนี้หลังจาก 21 ปีที่ผมทราบดีว่าแผ่นดินนี้คือเรื่องจริงที่บ้านของฉัน.
หวังว่าจะยังคงเป็นเช่นนั้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผมเติบโตขึ้นตลอดเวลา ผมรู้สึกว่าถูกกดขี่โดยครูและสังคม ฉันแค่ต้องไปเที่ยวที่อื่น ห่างจากกรุงเทพฯ ไปจากปัญหาของประชาชนให้ตระหนักถึงวิธีการมากฉันรักประเทศของฉัน เวลาทั้งหมดที่ฉันฝันเกี่ยวกับการไปที่อื่น ทำงานต่างประเทศ หรืออะไรสักอย่าง แต่ตอนนี้หลังจาก 21 ปี ฉันตระหนักว่าแผ่นดินนี้คือบ้าน
หวังว่ายังคงเป็นแบบนั้น