In recent decades the historicist p

In recent decades the historicist position has fallen out of favor for a more critical and interpretive approach to the historicity of the Aztec mythical accounts based on the original approach of Brinton. This approach applies a different understanding of the word Toltec to the interpretation of the Aztec sources, interpreting it as largely a mythical and philosophical construct by either the Aztecs or Mesoamericans generally that served to symbolize the might and sophistication of several civilizations during the Mesoamerican Postclassic period.

Scholars such as Michel Graulich (2002) and Susan D. Gillespie (1989) maintained that the difficulties in salvaging historic data from the Aztec accounts of Toltec history are too great to overcome. For example, there are two supposed Toltec rulers identified with Quetzalcoatl: the first ruler and founder of the Toltec dynasty and the last ruler, who saw the end of the Toltec glory and was forced into humiliation and exile. The first is described as a valiant triumphant warrior, but the last as a feeble and self-doubting old man. This caused Graulich and Gillespie to suggest that the general Aztec cyclical view of time, where events repeated themselves at the end and beginning of cycles or eras was being inscribed into the historical record by the Aztecs, making it futile to attempt to distinguish between a historical Topiltzin Ce Acatl and a Quetzalcoatl deity. Graulich argued that the Toltec era is best considered the fourth of the five Aztec mythical "Suns" or ages, the one immediately preceding the fifth sun of the Aztec people, presided over by Quetzalcoatl. This caused Graulich to consider that the only possibly historical data in the Aztec chronicles are the names of some rulers and possibly some of the conquests ascribed to them.[8]

Furthermore, among the Nahuan peoples the word "Tolteca" was synonymous with artist, artisan or wise man, and "toltecayotl." "Toltecness" meant art, culture and civilization, and urbanism and was seen as the opposite of "Chichimecayotl" ("Chichimecness"), which symbolized the savage, nomadic state of peoples who had not yet become urbanized. This interpretation argues that any large urban center in Mesoamerica could be referred to as "Tollan" and its inhabitants as Toltecs – and that it was common practice among ruling lineages in Postclassic Mesoamerica to strengthen claims to power by claiming Toltec ancestry. Mesoamerican migration accounts often state that Tollan was ruled by Quetzalcoatl (or Kukulkan in Yucatec and Q'uq'umatz in K'iche'), a godlike mythical figure who was later sent into exile from Tollan and went on to found a new city elsewhere in Mesoamerica. Claims of Toltec ancestry and a ruling dynasty founded by Quetzalcoatl have been made by such diverse civilizations as the Aztec, the K'iche' and the Itza' Mayas.

While the skeptical school of thought does not deny that cultural traits of a seemingly central Mexican origin have diffused into a larger area of Mesoamerica, it tends to ascribe this to the dominance of Teotihuacán in the Classic period and the general diffusion of cultural traits within the region. Recent scholarship, then, does not see Tula, Hidalgo as the capital of the Toltecs of the Aztec accounts. Rather, it takes "Toltec" to mean simply an inhabitant of Tula during its apogee. Separating the term "Toltec" from those of the Aztec accounts, it attempts to find archaeological clues to the ethnicity, history and social organization of the inhabitants of Tula

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในทศวรรษที่ผ่านมาล่าสุด ตำแหน่ง historicist ตกตกกระป๋องสำหรับวิธีการสำคัญมาก และ interpretive เพื่อ historicity บัญชีตำนาน Aztec ตามวิธีดั้งเดิมของ Brinton วิธีการนี้ใช้ความเข้าใจแตกต่างกันของคำ Toltec Aztec แหล่ง ทำนายมันเป็นส่วนใหญ่เป็นตำนาน และปรัชญาสร้างโดย Aztecs หรือ Mesoamericans โดยทั่วไปเพื่อเป็นสื่ออาจจะตีความและความซับซ้อนของหลายอารยธรรมช่วง Postclassic ในอเมริกากลางนักวิชาการ Michel Graulich (2002) และซูซาน D. Gillespie (1989) ยังคงอยู่ความยากลำบากใน salvaging ข้อมูลประวัติศาสตร์จากบัญชี Aztec Toltec ประวัติศาสตร์มากเกินไปที่จะเอาชนะ ตัวอย่าง มีสองควร Toltec ไม้มีเกวตซัลโกอัตล์: ไม้บรรทัดแรกและผู้ก่อตั้งราชวงศ์ Toltec และสุดท้ายไม้บรรทัด เห็นสิ้นเกียรติ Toltec และถูกบังคับให้ขายหน้าและถูกเนรเทศ ครั้งแรกจะระบุเป็นนัก รบกล้าหาญวารสาร แต่สุดท้ายเป็นความเบาบาง และคน self-doubting นี้เกิดจาก Graulich และ Gillespie แนะนำว่า มองแบบ Aztec ทั่วไปเวลา ซึ่งเหตุการณ์ซ้ำตัวเองที่สุดและจุดเริ่มต้นของวงจรหรือช่วงที่ถูกจารึกลงในบันทึกทางประวัติศาสตร์ โดย Aztecs ทำให้ไร้ประโยชน์พยายามแยกระหว่าง Ce Acatl ของ Topiltzin ประวัติศาสตร์และพระเกวตซัลโกอัตล์ Graulich โต้เถียงว่า ยุค Toltec สุดถือว่าเป็นวันที่สี่ของ Aztec ห้าตำนาน "ดวงอาทิตย์" หรือวัย หนึ่งก่อนดวงอาทิตย์ห้าของชาว Aztec แท่ง ๆ โดยเกวตซัลโกอัตล์รอบ นี้เกิดจาก Graulich ต้องพิจารณาข้อมูลประวัติศาสตร์อาจจะเฉพาะในพงศาวดาร Aztec ใช้ชื่อของไม้บาง และอาจพ่วง ascribed ไปบาง [8]Furthermore, among the Nahuan peoples the word "Tolteca" was synonymous with artist, artisan or wise man, and "toltecayotl." "Toltecness" meant art, culture and civilization, and urbanism and was seen as the opposite of "Chichimecayotl" ("Chichimecness"), which symbolized the savage, nomadic state of peoples who had not yet become urbanized. This interpretation argues that any large urban center in Mesoamerica could be referred to as "Tollan" and its inhabitants as Toltecs – and that it was common practice among ruling lineages in Postclassic Mesoamerica to strengthen claims to power by claiming Toltec ancestry. Mesoamerican migration accounts often state that Tollan was ruled by Quetzalcoatl (or Kukulkan in Yucatec and Q'uq'umatz in K'iche'), a godlike mythical figure who was later sent into exile from Tollan and went on to found a new city elsewhere in Mesoamerica. Claims of Toltec ancestry and a ruling dynasty founded by Quetzalcoatl have been made by such diverse civilizations as the Aztec, the K'iche' and the Itza' Mayas.While the skeptical school of thought does not deny that cultural traits of a seemingly central Mexican origin have diffused into a larger area of Mesoamerica, it tends to ascribe this to the dominance of Teotihuacán in the Classic period and the general diffusion of cultural traits within the region. Recent scholarship, then, does not see Tula, Hidalgo as the capital of the Toltecs of the Aztec accounts. Rather, it takes "Toltec" to mean simply an inhabitant of Tula during its apogee. Separating the term "Toltec" from those of the Aztec accounts, it attempts to find archaeological clues to the ethnicity, history and social organization of the inhabitants of Tula

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในทศวรรษที่ผ่านมาตำแหน่ง historicist หลุดออกมาจากของที่ระลึกสำหรับวิธีการที่สำคัญมากขึ้นและการสื่อความหมายไปในประวัติศาสตร์ของบัญชีตำนานแอซเท็กขึ้นอยู่กับวิธีการเดิมของ Brinton วิธีนี้ใช้ความเข้าใจที่แตกต่างกันของคำว่าวัฒนธรรมเมโซกับการตีความของแหล่งที่มาแอซเท็กที่แปลว่ามันเป็นส่วนใหญ่สร้างตำนานและปรัชญาโดยทั้งแอซเท็กหรือ Mesoamericans ทั่วไปที่ทำหน้าที่เพื่อเป็นสัญลักษณ์ของอำนาจและความซับซ้อนของอารยธรรมหลายในช่วงระยะเวลา Mesoamerican Postclassic . นักวิชาการเช่นมิเชล Graulich (2002) และซูซานดีกิลเลส (1989) ยืนยันว่าปัญหาในการกอบกู้ข้อมูลทางประวัติศาสตร์จากบัญชีแอซเท็กของประวัติศาสตร์วัฒนธรรมเมโซมากเกินไปที่จะเอาชนะ ตัวอย่างเช่นมีสองผู้ปกครองควรยึดติดกับวัฒนธรรมเมโซ Quetzalcoatl คือผู้ปกครองเป็นครั้งแรกและผู้ก่อตั้งราชวงศ์วัฒนธรรมเมโซและผู้ปกครองที่ผ่านมาที่เห็นในตอนท้ายของพระสิริวัฒนธรรมเมโซและถูกบังคับให้ความอัปยศอดสูและถูกเนรเทศ ครั้งแรกที่อธิบายว่าเป็นนักรบที่กล้าหาญชัยชนะ แต่สุดท้ายเป็นอ่อนแอและสงสัยตัวเองคนเก่า เรื่องนี้ทำให้เกิด Graulich และกิลเลสที่จะชี้ให้เห็นว่ามุมมองของวัฏจักรทั่วไปแอซเท็กของเวลาที่เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นซ้ำแล้วซ้ำตัวเองที่สิ้นสุดและจุดเริ่มต้นของรอบหรือยุคที่ถูกจารึกลงในประวัติศาสตร์บันทึกโดยแอซเท็กทำให้มันไร้ประโยชน์ที่จะพยายามที่จะแยกความแตกต่างระหว่างประวัติศาสตร์ Topiltzin Ce Acatl และเทพ Quetzalcoatl Graulich ถกเถียงกันอยู่ว่าในยุควัฒนธรรมเมโซถือเป็นที่ดีที่สุดที่สี่ในห้าแอซเท็กตำนาน "ดาวทอง" หรือทุกเพศทุกวัยซึ่งเป็นหนึ่งในทันทีก่อนที่ดวงอาทิตย์ที่ห้าของคนแอซเท็กที่ประธานในพิธีโดยเคว็ตซา เรื่องนี้ทำให้เกิด Graulich ที่จะต้องพิจารณาว่าข้อมูลทางประวัติศาสตร์เท่านั้นอาจพงศาวดารแอซเท็กเป็นชื่อของผู้ปกครองบางส่วนและอาจจะบางส่วนของพ่วงกำหนดให้กับพวกเขา. [8] นอกจากนี้ในหมู่ประชาชน Nahuan คำว่า "Tolteca" เป็นตรงกันกับศิลปิน ช่างฝีมือหรือคนฉลาดและ "toltecayotl." "Toltecness" หมายถึงศิลปะวัฒนธรรมและอารยธรรมและวิถีชีวิตและถูกมองว่าเป็นตรงข้ามของ "Chichimecayotl" ("Chichimecness") ซึ่งเป็นสัญลักษณ์อำมหิตรัฐเร่ร่อนของประชาชนที่ยังไม่ได้กลายเป็นลักษณะ การตีความนี้ระบุว่าเมืองศูนย์กลางขนาดใหญ่ใด ๆ ในเมโสอาจจะเรียกว่า "Tollan" และอาศัยอยู่เป็น Toltecs - และที่มันเป็นเรื่องธรรมดาในหมู่ผู้ปกครอง lineages ใน Postclassic Mesoamerica เพื่อเสริมสร้างการเรียกร้องสู่อำนาจโดยอ้างว่าบรรพบุรุษวัฒนธรรมเมโซ บัญชีการโยกย้าย Mesoamerican มักจะระบุว่า Tollan ถูกปกครองโดยอาร์กอน (หรือ Kukulkan ใน Yucatec และ Q'uq'umatz ในพวก iche) ซึ่งเป็นตัวเลขที่เป็นตำนานจากสวรรค์ที่ถูกส่งต่อมาให้ออกจาก Tollan และไปพบเมืองใหม่ที่อื่น ในเมโส การเรียกร้องของบรรพบุรุษวัฒนธรรมเมโซและราชวงศ์ก่อตั้งโดยเคว็ตซาได้รับการทำโดยอารยธรรมที่หลากหลายเช่นแอซเท็กพวก iche และ Itza 'ชาวมายัน. ในขณะที่โรงเรียนไม่เชื่อความคิดไม่ได้ปฏิเสธว่าลักษณะทางวัฒนธรรมของชาวเม็กซิกันที่ดูเหมือนกลาง ต้นกำเนิดได้กระจายลงไปในพื้นที่ขนาดใหญ่ของเมโสก็มีแนวโน้มที่ให้เหตุผลนี้ในการปกครองของTeotihuacánในยุคคลาสสิกและการแพร่กระจายทั่วไปของลักษณะทางวัฒนธรรมที่อยู่ในภูมิภาค ทุนการศึกษาที่ผ่านมาแล้วไม่เห็น Tula อีดัลโกเป็นเมืองหลวงของ Toltecs ของบัญชีแอซเท็ก แต่มันจะ "วัฒนธรรมเมโซ" จะหมายถึงเพียงแค่คนอาศัยของ Tula ในช่วงสุดยอด แยกคำว่า "วัฒนธรรมเมโซ" จากบรรดาบัญชีแอซเท็กก็พยายามที่จะหาเบาะแสโบราณคดีจะเชื้อชาติประวัติศาสตร์และองค์กรทางสังคมของชาว Tula

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในช่วงทศวรรษที่ historicist ตำแหน่งได้ลดลงออกมาจากกระป๋อง สำหรับวิธีการที่สำคัญมากขึ้นและแปลให้จาก Aztec ในบัญชีตามแนวคิดเดิมของบรินเติ้น . วิธีนี้ใช้ความเข้าใจที่แตกต่างกันของคำตอลเตกการตีความแหล่ง Aztec ,การตีความ มันเป็นตำนานและปรัชญาส่วนใหญ่สร้างโดย Aztecs หรือ mesoamericans โดยทั่วไปที่ทำหน้าที่เป็นสัญลักษณ์ของอำนาจและความซับซ้อนของหลายอารยธรรม Mesoamerican postclassic ในระหว่างระยะเวลา

นักวิชาการ เช่น มิเชล graulich ( 2002 ) และซูซาน .