Amylose and amylopectin were isolat

Amylose and amylopectin were isolated following the method of
Song and Jane (2000) with slight modifications. The starch slurry
(13.3 g/L) was heated and stirred in a water bath at 96
C for 1 h. The
starch solution was filtered to remove insoluble residues, adjusted
to pH 6.3 with phosphate buffer, autoclaved at 121




C for 1 h, and
then boiled and stirred at 96
C for 2 h to disperse the starch
molecules. One fifth volume of n-butyl alcohol was then added to
the starch solution. The solution was cooled to room temperature
over a period of 24e36 h. The amyloseebutyl alcohol complex
crystals that formed and precipitated during cooling were separated
by centrifugation (8700  g, 30 min). The solution was treated
twice more with n-butyl alcohol to obtain residual amylose. The


amylopectin remaining in the supernatant was obtained by precipitation
with at least two volumes of ethanol, followed by
centrifugation. The amylose content of the native starch of jackfruit
seed was measured colorimetrically using Juliano's method
(Juliano, 1971) based on amyloseeiodine complex formation, as
described by Tran, Lee, and Park (2013).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ปรับและ amylopectin ได้แยกวิธีการต่อไปนี้เพลงและเจน (2000) มี modifications เล็กน้อย สารละลายแป้งความร้อน และกวนในน้ำน้ำที่ 96 (13.3 g/L)C สำหรับ 1 h.โซลูชั่นแป้งถูก filtered ที่เขี่ยตกละลาย การปรับปรุงการ pH 6.3 ด้วยฟอสเฟตบัฟเฟอร์ autoclaved ที่ 121

C สำหรับ 1 h และแล้ว 96 ต้ม และคนที่C สำหรับ 2 h กระจายแป้งโมเลกุล หนึ่งเสียง fifth ด...แอลกอฮอล์ถูกเพิ่มเข้าไปการแก้ปัญหาแป้ง โซลูชันระบายความร้อนด้วยอุณหภูมิห้องเวลา 24e36 h เหล้า amyloseebutyl ซับซ้อนผลึกที่เกิดขึ้น และตกตะกอนในระหว่างการทำความเย็นที่คั่นโดย centrifugation (8700 g, 30 นาที) โซลูชันได้รับสองขึ้น ด้วยแอลกอฮอล์ด...รับและส่วนที่เหลือ ที่
ที่เหลืออยู่ใน supernatant amylopectin กล่าว โดยฝนมีปริมาณน้อยทั้งสองของเอทานอล ตามด้วยcentrifugation และเนื้อหาของแป้งเจ้าของขนุนเมล็ดถูกวัดโดยใช้วิธีของ Juliano colorimetrically(Juliano, 1971) โดยใช้ amyloseeiodine ซับซ้อนก่อ เป็นอธิบาย ทางทราน ลี พาร์ค (2013)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อะไมโลสและ amylopectin
แยกตามวิธีของเพลงและเจน(2000) กับไพเพอร์ Modi ไฟเล็กน้อย สารละลายแป้ง
(13.3 กรัม / ลิตร) เป็นร้อนและกวนในอ่างน้ำที่ 96
องศาเซลเซียสเป็นเวลา 1 ชั่วโมง
แก้ปัญหาแป้งถูกไฟ ltered
เพื่อเอาสารตกค้างที่ไม่ละลายน้ำปรับค่าพีเอช6.3 ที่มีฟอสเฟตบัฟเฟอร์, เบาที่ 121?? C เป็นเวลา 1 ชั่วโมงและต้มแล้วและขยับที่96 องศาเซลเซียสเป็นเวลา 2 ชั่วโมงในการสลายแป้งโมเลกุล ปริมาณ FTH สายหนึ่งของเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ n บิวทิลถูกเพิ่มเข้ามาแล้วจะแก้ปัญหาแป้ง วิธีการแก้ปัญหาที่ได้รับการระบายความร้อนที่อุณหภูมิห้องในช่วง 24e36 ชั่วโมง เครื่องดื่มแอลกอฮอล์ที่ซับซ้อน amyloseebutyl ผลึกที่เกิดขึ้นและเร่งในช่วงเย็นถูกแยกออกโดยการหมุนเหวี่ยง (8700? กรัม 30 นาที) การแก้ปัญหาได้รับการรักษาอีกครั้งกับเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ n บิวทิลอะไมโลสที่จะได้รับส่วนที่เหลือ ? amylopectin ที่เหลืออยู่ในสารละลายที่ได้รับโดยการตกตะกอนที่มีอย่างน้อยสองเล่มของเอทานอลตามด้วยการหมุนเหวี่ยง เนื้อหาอะไมโลสของสตาร์ชชาวขนุนเมล็ดวัด colorimetrically โดยใช้วิธีการของ Juliano (Juliano, 1971) ตามเชิงซ้อน amyloseeiodine เป็นอธิบายโดยทรานลีและพาร์ค(2013)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โลสและอะมิโลเพคติน คัดแยกตามวิธีของ
เพลงและเจน ( 2000 ) กับเล็กน้อยจึงทำให้ Modi . แป้งน้ำ
( 13.3 กรัม / ลิตร ) ก็ร้อนกวนผสมในน้ำอาบที่ 96
C เป็นเวลา 1 ชั่วโมง
แป้งในสารละลายจึง ltered ลบตกค้างไม่ละลายปรับ
pH 6.3 ฟอสเฟตบัฟเฟอร์สังเคราะห์ที่ 121 ,


C

1 H ,
ต้มกวน 96
C 2 H กระจายแป้ง
โมเลกุล หนึ่งจึง fth ปริมาณของนอร์แมลบิวทิลแอลกอฮอล์เพิ่มแล้ว

แป้งโซลูชั่น สารละลายที่อุณหภูมิห้องเย็น

ช่วง 24e36 H amyloseebutyl แอลกอฮอล์ซับซ้อน
ผลึกที่เกิดขึ้น และตกตะกอนในช่วงเย็นแยกกัน
โดยการเหวี่ยงแยก ( 8700  กรัม , 30 นาที ) โซลูชั่นรักษา
นอร์แมลบิวทิลแอลกอฮอล์อีกสองครั้งด้วย เพื่อให้ได้ปริมาณที่เหลือ


มหาภัยที่เหลืออยู่ในนำได้โดยการตกตะกอน
อย่างน้อยสองปริมาณเอทานอล ตามด้วย
3 . มีปริมาณอะไมโลสของแป้งจากเมล็ดขนุน
วัด colorimetrically โดยใช้วิธี juliano
( juliano 1971 ) ตาม amyloseeiodine เชิงซ้อน เช่น
อธิบายโดยทรานครับลี ปาร์ค ( 2013 )