of high-yielding variety IR8 for hi

of high-yielding variety IR8 for high-input environments
in which irrigation and agrichemical
applications were used. No work was conducted
specifically on drought as the research emphasis at the
time was for high productivity, but some root studies
were conducted including the use of autoradiographs
to examine the effects of shading on the movement of
carbon to roots, the effect of row spacing on root
growth (IRRI 1964; Fig. 1), and the oxidizing power
of rice roots (IRRI 1967).
The 1970s: Large-scale screening revealed extensive
diversity for rice root traits and drought
response
The first mention of drought in IRRI annual reports
was in 1970 (IRRI 1971), and the drought program at
IRRI grew from then on through the mid-1980s.
Root/drought research at IRRI during the 1970s
emphasized 1) characterizing rice diversity in terms of
root growth and drought response; 2) exploring plant
parameters that could be used for drought screening;
3) using root study methods, including tanks, root
boxes, and root pulling force; and 4) describing a plant
ideotype for improved yield under drought. Starting in
1974, a special section on “Root studies” was included
in the IRRI annual reports. The target environments of
most drought research at the time were upland
agroecosystems, since these were the systems where
drought stress most frequently occurred, productivity
was lowest, and the poorest farmers resided.
Characterizing rice diversity in terms of root growth
and drought response
Early reports indicated that drought-tolerant upland
varieties, including OS4 and Palawan, typically
showed “long and thick” root systems (Chang and
Vergara 1975). This root ideotype of long/deep and
thick (large diameter nodal) roots remained the target
drought/root phenotype for about the next four
decades at IRRI. However, it was also recognized that
although upland varieties typically showed deeper
roots and could avoid drought, they were not as
tolerant of stress as lowland varieties. Notably,
Moroberekan was identified as one of the least
tolerant at the IRRI farm, despite being rated as
deep-rooted (IRRI 1976). Other genotypes commonly
cited as deep-rooted were FR13A, Khao Dawk Mali
105 (KDML 105), Salumpikit, Azucena, and Dular.
Most of these genotypes are still being used in IRRI
drought experiments today, and root traits in addition
to deep root growth, such as increased lateral root
growth, have since been reported for some (Bañoc et
al. 2000).
Several genotypes were highlighted during the
1970s for their response to drought or were commonly
used as drought-tolerant checks. Salumpikit was a
commonly used check line in screening trials. OS4
received much attention for physiological characterization.
In a study on the effects of water supply, soil
texture, and soil compaction on root growth comparing
IR20 and OS4, root:shoot ratio increased due to
decreased shoot biomass under drought and was
greater in OS4, which showed better vertical distribution
of roots under drought stress (Fig. 2). Soil texture
was not reported to affect root:shoot ratio (IRRI 1975).
Over time, root growth of IR20 stayed stable, but OS4
decreased the growth of shallow roots and increased
the growth of deep roots after drought (IRRI 1979).
OS4 and Palawan stood out as having denser and
thicker roots among genotypes excavated from an
upland field (Chang et al. 1972).
Moroberekan was cited often due to its unique

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ใช่สูงหลากหลาย IR8 สำหรับอินพุตสูงสภาพแวดล้อมในการชลประทานและ agrichemicalใช้งาน ดำเนินงานไม่ในภัยแล้งเป็นการเน้นการวิจัยในการเวลาได้ผลผลิตสูง แต่บางการศึกษารากได้ดำเนินการรวมทั้งการใช้ autoradiographsการตรวจสอบผลกระทบของการแรเงาในการเคลื่อนไหวของคาร์บอนกับราก ผลของระยะแถวหลักเจริญเติบโต (IRRI 1964 Fig. 1), และอำนาจออกซิไดซ์ของรากข้าว (IRRI 1967)ปี 1970: คัดกรองขนาดใหญ่เปิดเผยกว้างขวางหลากหลายลักษณะรากข้าวและภัยแล้งการตอบสนองกล่าวถึงภัยแล้งในรายงานประจำปีของ IRRI แรกในปี 1970 (IRRI 1971), และโปรแกรมภัยแล้งที่IRRI เติบโตจากนั้นผ่านช่วงกลาง 1980วิจัยหลัก/ภัยแล้งที่ IRRI ในปี 1970เน้น 1) ลักษณะความหลากหลายของข้าวในแง่ของรากเจริญเติบโตและการตอบสนองภัยแล้ง 2) สำรวจพืชพารามิเตอร์ที่สามารถใช้ตรวจภัยแล้ง3) ใช้วิธีการศึกษาราก รวมทั้งรถถัง รากกล่อง และรากดึง และ 4) อธิบายพืชideotype สำหรับภัยแล้งผลผลิตดีขึ้น เริ่มต้นใน1974 ส่วนพิเศษใน "การศึกษาราก" มาพร้อมในรายงานประจำปี IRRI สภาพแวดล้อมเป้าหมายของแล้งงานวิจัยส่วนใหญ่เวลาได้มากagroecosystems ตั้งแต่เหล่านี้เป็นระบบที่ปัญหาภัยแล้งเกิดขึ้นบ่อยที่สุด ผลผลิตต่ำสุด และเกษตรกรยากจนที่สุดอยู่ลักษณะความหลากหลายของข้าวในแง่ของการเจริญเติบโตของรากand drought responseEarly reports indicated that drought-tolerant uplandvarieties, including OS4 and Palawan, typicallyshowed “long and thick” root systems (Chang andVergara 1975). This root ideotype of long/deep andthick (large diameter nodal) roots remained the targetdrought/root phenotype for about the next fourdecades at IRRI. However, it was also recognized thatalthough upland varieties typically showed deeperroots and could avoid drought, they were not astolerant of stress as lowland varieties. Notably,Moroberekan was identified as one of the leasttolerant at the IRRI farm, despite being rated asdeep-rooted (IRRI 1976). Other genotypes commonlycited as deep-rooted were FR13A, Khao Dawk Mali105 (KDML 105), Salumpikit, Azucena, and Dular.Most of these genotypes are still being used in IRRIdrought experiments today, and root traits in additionto deep root growth, such as increased lateral rootgrowth, have since been reported for some (Bañoc etal. 2000).Several genotypes were highlighted during the1970s for their response to drought or were commonlyused as drought-tolerant checks. Salumpikit was acommonly used check line in screening trials. OS4received much attention for physiological characterization.In a study on the effects of water supply, soiltexture, and soil compaction on root growth comparingIR20 and OS4, root:shoot ratio increased due todecreased shoot biomass under drought and wasมากขึ้นใน OS4 ซึ่งแสดงให้เห็นการกระจายแนวดีของรากปัญหาภัยแล้ง (2 รูป) เนื้อดินเป็นรายงานที่มีผลต่ออัตราส่วนราก: ยิง (IRRI 1975)ช่วงเวลา รากเจริญเติบโตของ IR20 พักเสถียร แต่ OS4ลดการเจริญเติบโตของรากตื้น และเพิ่มการเติบโตของรากลึกหลังภัยแล้ง (IRRI 1979)OS4 และพาลาวันยืนออกมีให้เข้มขึ้น และรากหนาระหว่างพันธุ์ที่ขุดจากการทุ่ง (ช้าง et al. 1972)Moroberekan อ้างถึงบ่อยครั้งเนื่องจากการไม่ซ้ำกัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ของที่ให้ผลผลิตสูงหลากหลาย IR8 สำหรับสภาพแวดล้อมสูงอินพุต
ซึ่งการชลประทานและการ Agrichemical
การใช้งานที่ถูกนำมาใช้ ไม่มีการทำงานได้ดำเนินการ
เฉพาะในฤดูแล้งเป็นเน้นวิจัยที่
เวลาสำหรับการผลิตสูง แต่การศึกษารากบางส่วน
ได้ดำเนินการรวมถึงการใช้ autoradiographs
เพื่อตรวจสอบผลกระทบของการแรเงาเกี่ยวกับการเคลื่อนไหวของ
คาร์บอนรากผลของการเว้นวรรคของแถวบน ราก
เจริญเติบโต (IRRI 1964; รูปที่ 1.) และอำนาจออกซิไดซ์
ของรากข้าว (IRRI 1967).
1970: การตรวจคัดกรองขนาดใหญ่เปิดเผยกว้างขวาง
หลากหลายสำหรับลักษณะรากข้าวและภัยแล้ง
การตอบสนอง
กล่าวถึงครั้งแรกจากภัยแล้งในรายงาน IRRI ประจำปี
ได้รับการ ใน 1970 (IRRI 1971) และโปรแกรมภัยแล้งที่
IRRI เติบโตจากนั้นผ่านช่วงกลางทศวรรษ 1980.
วิจัยราก / ภัยแล้งที่ IRRI ในช่วงปี 1970
เน้น 1) พัฒนาการหลากหลายข้าวในแง่ของการ
เจริญเติบโตของรากและการตอบสนองภัยแล้ง; 2) การสำรวจพืช
พารามิเตอร์ที่สามารถใช้สำหรับการคัดกรองภัยแล้ง;
3) โดยใช้วิธีการศึกษารากรวมทั้งรถถังราก
กล่องและรากแรงดึง; และ 4) การอธิบายพืช
ideotype อัตราผลตอบแทนที่ดีขึ้นภายใต้ภัยแล้ง เริ่มต้นใน
ปี 1974 ส่วนพิเศษในหัวข้อ "การศึกษาราก" ถูกรวมอยู่
ในรายงานประจำปี IRRI สภาพแวดล้อมที่เป็นเป้าหมายของการ
วิจัยภัยแล้งมากที่สุดในขณะที่มีดอน
ระบบนิเวศเกษตรตั้งแต่เหล่านี้เป็นระบบที่
ความเครียดภัยแล้งที่เกิดขึ้นบ่อยที่สุดในการผลิต
ต่ำสุดและเกษตรกรที่ยากจนอาศัยอยู่.
พัฒนาการหลากหลายข้าวในแง่ของการเจริญเติบโตของราก
และการตอบสนองภัยแล้ง
ก่อนรายงานระบุ ที่ทนต่อความแห้งแล้งดอน
สายพันธุ์รวมทั้ง OS4 และปาลาวันมักจะ
แสดงให้เห็นว่าระบบราก "ยาวและหนา" (ช้างและ
Vergara 1975) ideotype รากนี้ยาว / ลึกและ
(เส้นผ่าศูนย์กลางขนาดใหญ่ย่าน) รากหนายังคงเป้าหมาย
ฟีโนไทป์ภัยแล้ง / รากประมาณสี่ต่อไป
ทศวรรษที่ IRRI แต่ก็ยังได้รับการยอมรับว่า
แม้ว่าพันธุ์ดอนมักจะแสดงให้เห็นว่าลึก
รากและสามารถหลีกเลี่ยงภัยแล้งพวกเขาไม่ได้เป็น
ใจกว้างของความเครียดเป็นพันธุ์ที่ลุ่ม ยวด
Moroberekan ถูกระบุว่าเป็นหนึ่งในน้อย
ใจกว้างที่ฟาร์ม IRRI แม้จะถูกจัดอันดับให้เป็น
ที่หยั่งรากลึก (IRRI 1976) ยีนอื่น ๆ ทั่วไป
อ้างว่าเป็นที่หยั่งรากลึกอยู่ FR13A, ขาวดอกมะลิ
105 (ขาวดอกมะลิ 105) Salumpikit, Azucena และ Dular.
ส่วนใหญ่ของยีนเหล่านี้จะยังคงถูกนำมาใช้ใน IRRI
ทดลองภัยแล้งในวันนี้และลักษณะรากนอกจากนี้
การเจริญเติบโตของรากลึก เช่นรากด้านข้างเพิ่มขึ้น
การเจริญเติบโตตั้งแต่รับรายงานบาง (Bañoc et
al. 2000).
หลายจีโนไทป์เป็นไฮไลต์ในช่วง
ปี 1970 สำหรับการตอบสนองของพวกเขามาจากภัยแล้งหรือถูกทั่วไป
ที่ใช้ในการตรวจสอบความทนต่อความแห้งแล้ง Salumpikit เป็น
สายการตรวจสอบที่ใช้กันทั่วไปในการทดลองการตรวจคัดกรอง OS4
รับความสนใจมากสำหรับลักษณะทางสรีรวิทยา.
ในการศึกษาเกี่ยวกับผลกระทบของน้ำประปาดิน
เนื้อและการบดอัดดินเจริญเติบโตของรากเปรียบเทียบ
IR20 และ OS4 ราก: อัตราการยิงเพิ่มขึ้นเนื่องจากการ
ลดลงยิงชีวมวลภายใต้ภัยแล้งและเป็น
มากขึ้นใน OS4, ซึ่งแสดงให้เห็นกระจายตามแนวตั้งที่ดีกว่า
ของรากภายใต้ความเครียดภัยแล้ง (รูปที่. 2) เนื้อดิน
ไม่ได้รับรายงานว่าจะส่งผลกระทบต่อราก:. อัตราการยิง (IRRI 1975)
เมื่อเวลาผ่านไปการเจริญเติบโตของรากของ IR20 อยู่มั่นคง แต่ OS4
ลดลงการเจริญเติบโตของรากตื้นและเพิ่ม
การเจริญเติบโตของรากลึกหลังจากภัยแล้ง (IRRI 1979).
OS4 และ ปาลาวันออกมายืนที่มีความหนาแน่นและ
รากหนาหมู่ยีนขุดจาก
ไร่ (ช้าง et al. 1972).
Moroberekan ถูกอ้างถึงมักจะเกิดจากที่เป็นเอกลักษณ์