Mobile money, trade credit, and eco

Mobile money, trade credit, and economic development
Thorsten Beck, Haki Pamuk, Ravindra Ramrattan, Burak Uras 12 September 2015
The focus of the financial inclusion debate has been mainly on credit and savings services. This column provides evidence that more effective payment systems can help ease small businesses’ access to external finance, ultimately resulting in faster economic growth. The success story of M-PESA in Kenya shows that mobile money technology not only increases financial inclusion of households, but also alleviates small firms’ financing constraints.
M-PESA has made quite some headlines since its introduction in 2007. After its launch, the mobile money technology became the payment method of choice across Kenya, given that its use poses lower risks than informal payment methods, storing money in mobile form implies lower risk than holding cash, and using M-PESA for payment purposes costs less than bank transfers. As of 2011, 70% of the adult population in Kenya had an M-PESA account (Jack and Suri 2011, 2014) and M-PESA has contributed to financial inclusion. There is evidence that the use of mobile money increases the use of formal savings accounts and allows for more effective risk sharing. In recent research, we show another important channel through which mobile money can enhance economic development. Namely, by allowing easier access to larger amounts of trade credit, mobile money allows firms higher production, with important macroeconomic repercussions.
M-PESA – a successful mobile money technology
In Kenya, M-PESA is the most commonly utilised electronic money service allowing users to send money to any cell phone owner via SMS messages. Cash can be transferred into M-PESA deposits and vice versa via specialised agents, which are widespread across the country. After being introduced in 2007 by Safaricom, mobile money usage has grown rapidly. As of December 2014, the number of total M-PESA agent outlets reached 124,000 and the number of customers 25 million (out of a total population of 45 million). During 2013, 282.5 million transactions were conducted in total, and the total value of money transferred was 1.9 million Kenyan shillings (US$22 billion) – equivalent to 40% of Kenyan GDP in 2013. There are many reasons for this rapid growth and success of M-PESA, including the dominant market position of Safaricom, the aggressive marketing and expansion campaign in the early days, and the need for payment services for families with members often spread across the country (Eijkman et al. 2010).
Data
In this study we use the Kenya FinAccess Business Survey 2014, designed by the Financial Sector Deepening Trust Kenya (FSD-K) together with Tilburg University. It includes novel business mobile money usage questions. The survey data were collected in 2014 by FSD-K from a representative cross-section of 1,047 mainly small and medium enterprises in Nairobi.
Using a formal regression analysis we explore which businesses are more likely to use M-PESA when buying supplies.
• The estimate shows that, ceteris paribus, businesses that purchase supplies on credit are 17 percentage points more likely to use M-PESA when purchasing inputs.
It is important to note that these estimates do not imply any causality, but rather the result may imply that having a trade credit relationship leads to mobile money usage between businesses and/or using mobile money facilitates credit relationships between businesses. Figure 1 illustrates this relationship.
Figure 1. Mobile money and trade credit

Figure 1 shows the predicted share of businesses considering mobile money as a common method of payment to pay to suppliers according to whether the businesses have credit relationship with input suppliers, and the 95% statistical confidence levels for those shares after controlling for other business characteristics.
A general equilibrium model
We construct a model that explains the bi-directional causality between the use of mobile money rather than cash when dealing with suppliers and access to credit from these suppliers. Specifically, we model entrepreneurs with access to a production technology that converts supplier provided inputs into consumption goods. Suppliers sell inputs to entrepreneurs in return for an immediate payment and/or for a credit repayment to be made after the production is finalised. Access to supplier credit, in turn, allows for a higher production scale. Entrepreneurs only have access to supplier credit if they are part of a network, which can enforce social sanctions in the form of excluding defaulters from accessing trade credit. Such enforcement mechanisms could be effective in a variety of contexts where formal institutions are weak (Greif 1993, Platteau 2006). Especially, in the context of development economics, the case for inducing repayment through exclusion-sanctions has been well argued (Besley and Coate 1995).
On the one hand, using cash for purchases and credit repayment carries the risk of theft, which will not only negatively affect credit-constrained entrepreneurs but will also limit access to credit for those entrepreneurs who are connected to the network. Using mobile money, on the other hand, comes with certain transaction costs but reduces the risk of theft to zero.
Mobile money increases both the share of entrepreneurs with access to and who are willing to use trade credit and the amount of trade credit provided.
There are two reasons for that. First, for a borrower the cost of theft is higher when purchasing inputs, because if the initial endowment is stolen, the entrepreneur suffers not only the endowment loss, but due to credit market frictions the ability to borrow during that particular period. Similarly, for a debtor at the trade credit repayment stage, theft is not only associated with the loss of current value of cash but also the highly important loss of future credit market access. The use of mobile money and the use of trade credit thus complement each other, as the benefits from avoiding the risk of theft are higher for trade credit borrowers. Lower costs of the mobile money technology, and thus wider take-up, will therefore broaden the use of trade credit and ultimately production of firms.
We calibrate the stationary equilibrium of the model to match a set of moments that we observe in the Kenyan FinAccess Business Survey 2014. The parameterised model matches the Kenyan SME data well along the dimensions that we calibrate. Most importantly, the calibrated model predicts a similar fraction of M-PESA users among entrepreneurs that use supplier credit as we find in the actual data, thus supporting the assumptions and mechanisms of our theoretical model.
The economic effect
Using the firm-level survey mentioned above and our model, we gauge the economic significance of this effect. Comparing an economy with and without mobile money, we find a difference in macro output of 0.47%. Finally, to assess the economic importance of the mechanism we have proposed, we calculate its contribution to economic growth of Kenya since the introduction of M-PESA in 2007. Kenyan total factor productivity (TFP) and real per capita income grew 3.3% and 14%, respectively, between 2006 and 2013.
• The quantitative exercise result from the endogenous model implies that M-PESA generates 0.5% TFP growth for the Kenyan economy through the trade credit channel on an annualised basis.
This implies that the mechanism we have proposed can explain 14% of TFP growth and 3.4% of per capita real income growth over the same period, suggesting quite a large economic impact of mobile money technology.
Conclusions
Our findings have important policy implications. For a long time, the focus of the financial inclusion debate has been on credit and savings services. Our results contribute to an expanding literature that shows not only the importance of effective payment services but also the promise that digital payment systems can hold. Additionally, while an extensive literature has focused on the lack of access to credit services by enterprises as important growth constraint in developing countries, we show the importance of effective payment services for expanding economic and financial transactions in an economy.
References
Beck, T, H Pumak, R Ramrattan and B Uras (2015), “Mobile Money, Trade Credit and Economic Development: Theory and Evidence”, CentER Discussion Paper 2015-023.
Besley, T and S Coate (1995), “Group lending, repayment incentives and social collateral,” Journal of Development Economics, 46(1), 1–18.
Eijkman, F, J Kendall, and I Mas (2010), “Bridges to Cash: The Retail End of M-PESA”,Savings and development, 219-252.
Greif, A (1993), “Contract enforceability and economic institutions in early trade: The Maghribi traders’ coalition,” The American economic review, pp. 525–548.
Jack, W and T Suri (2011), “Mobile Money,” VoxEU.org 16 March
Jack, W and T Suri (2014), “Risk Sharing and Transactions Costs: Evidence from Kenya's Mobile Money Revolution," The American Economic Review 104.1: 183-223.
Platteau, J (2006), “Solidarity norms and institutions in village societies: Static and dynamic considerations,” Handbook on the Economics of Giving, Reciprocity and Altruism, 1, 819–886.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เงินมือถือ สินเชื่อทางการค้า และพัฒนาเศรษฐกิจThorsten เบ็ค Haki Pamuk, Ramrattan ราวินทรา Burak Uras 12 2015 กันยายนจุดเน้นของการอภิปรายทางการเงินรวมได้รับส่วนใหญ่ในเครดิตและบริการเงินฝากออมทรัพย์ คอลัมน์นี้แสดงหลักฐานว่า ระบบชำระเงินที่มีประสิทธิภาพสามารถช่วยเข้าถึงง่ายธุรกิจขนาดเล็กของการเงินภายนอก การเกิดเติบโตทางเศรษฐกิจเร็วที่สุด เรื่องราวความสำเร็จของ M-PESA เคนยาแสดงว่า เทคโนโลยีมือถือเงินไม่เพียงแต่เพิ่มครัวเรือนรวมเงิน แต่ยัง alleviates ข้อจำกัดทางการเงินของบริษัทขนาดเล็กM-PESA ได้ทำพาดหัวค่อนข้างบางตั้งแต่การแนะนำในปี 2550 หลังจากเปิดตัว เทคโนโลยีมือถือเงินเป็น วิธีการชำระเงินที่เลือกในเคนยา ที่ใช้ซึ่งทำให้เกิดความเสี่ยงที่ต่ำกว่าวิธีการชำระเงินเป็น ความเสี่ยงต่ำกว่าการถือเงินสดหมายถึงเงินเก็บในฟอร์มมือถือ และใช้ M-PESA สำหรับชำระเงินวัตถุประสงค์ต้นทุนน้อยกว่าธนาคารโอน 2554, 70% ของประชากรผู้ใหญ่ในประเทศเคนยามีบัญชี M PESA (แจ็คและซุริ 2011, 2014) และ M-PESA มีส่วนรวมทางการเงิน มีหลักฐานการใช้โทรศัพท์มือถือเงินเพิ่มใช้เป็นบัญชีเงินฝากออมทรัพย์ และทำให้ความเสี่ยงร่วมกันมีประสิทธิภาพมากขึ้น งานวิจัยล่าสุด แสดงช่องทางสำคัญผ่านเงินเคลื่อนที่สามารถปรับปรุงพัฒนาเศรษฐกิจได้ คือ โดยให้ง่ายขึ้นเข้าถึงจำนวนสินเชื่อทางการค้าขนาดใหญ่ มือถือเงินได้บริษัทผลิตสูง มีร้ายเศรษฐกิจมหภาคที่สำคัญM-PESA – เทคโนโลยีโมบายเงินประสบความสำเร็จประเทศเคนยา M-PESA คือ บริการเงินอิเล็กทรอนิกส์ utilised มักอนุญาตให้ผู้ใช้สามารถส่งเงินให้เจ้าของโทรศัพท์มือถือใด ๆ ผ่านทางข้อความ SMS สามารถโอนย้ายเงินสด เป็นเงินฝาก M PESA และกลับ ผ่านตัว แทนพิเศษ ซึ่งเป็นที่แพร่หลายทั่วประเทศ หลังจากถูกนำมาใช้ในปี 2007 โดย Safaricom การใช้โทรศัพท์มือถือเงินได้เติบโตขึ้นอย่างรวดเร็ว ณ 2557 ธันวาคม จำนวนร้านค้าตัวแทน M-PESA รวมถึง 124,000 และหมายเลขของลูกค้า 25 ล้าน (ไม่รวมประชากรประมาณ 45 ล้าน) ในช่วงปี 2013 ธุรกรรม 282.5 ล้านได้ดำเนินการรวม และมูลค่ารวมของเงินที่โอน 1.9 ล้านเคนยา shillings (22 พันล้านเหรียญสหรัฐฯ) – เท่ากับ 40% ของ GDP เคนยาในปี 2013 นั้น มีหลายสาเหตุนี้เติบโตอย่างรวดเร็วและความสำเร็จของ M-PESA รวมทั้งตำแหน่งตลาดหลักของ Safaricom การตลาดเชิงรุก และการส่งเสริมการขายขยายตัวในยุคแรก และความจำเป็นสำหรับบริการชำระเงินสำหรับครอบครัวกับสมาชิกที่แพร่กระจายอยู่ทั่วประเทศ (มาน et al. 2010)ข้อมูลในการศึกษานี้ เราใช้เคนยา FinAccess ธุรกิจสำรวจ 2014 ออกแบบ โดยการเงินภาคลึกใจเคนยา (FSD-K) ร่วมกับมหาวิทยาลัยแวนทิลเบิร์ก รวมธุรกิจนวนิยายมือถือเงินการใช้คำถาม สำรวจข้อมูลถูกรวบรวมในปี 2014 โดย FSD K จากระหว่างส่วนตัวแทนของ 1,047 ส่วนใหญ่เป็นวิสาหกิจขนาดกลาง และในไนโรบีเราใช้การวิเคราะห์การถดถอยทางแห่งธุรกิจที่มีแนวโน้มที่จะใช้เมื่อซื้ออุปกรณ์ PESA M•การประเมินแสดงว่า ceteris paribus ธุรกิจที่ซื้ออุปกรณ์เชื่อ 17 เปอร์เซ็นต์ไปว่า ใช้ M-PESA เมื่อซื้อปัจจัยการผลิตเป็นสิ่งสำคัญโปรดทราบว่า การประเมินเหล่านี้ไม่ได้เป็น causality ใด ๆ แต่แต่ ผลอาจเป็นสิทธิ์แบบที่มีเครดิตทางการค้า ความสัมพันธ์นำไปสู่การใช้เงินมือถือระหว่างธุรกิจ และ/หรือการใช้เงินมือถือสินเชื่อความสัมพันธ์ระหว่างธุรกิจที่อำนวยความสะดวก รูปที่ 1 แสดงความสัมพันธ์นี้รูปที่ 1 โทรศัพท์มือถือเงินและการค้าเครดิต รูปที่ 1 แสดงการคาดการณ์ส่วนแบ่งของธุรกิจพิจารณาเงินมือถือเป็นวิธีการชำระเงินจ่ายซัพพลายเออร์ตามว่าธุรกิจที่มีสินเชื่อความสัมพันธ์กับซัพพลายเออร์ป้อนเข้า ระดับความเชื่อมั่นทางสถิติ 95% สำหรับหุ้นดังกล่าวหลังจากการควบคุมในลักษณะธุรกิจอื่น ๆ ทั่วไปแบบจำลองสมดุลทั่วไปเราสร้างแบบจำลองที่อธิบาย causality ทิศระหว่างการใช้โทรศัพท์มือถือเงินแทนเงินสดเมื่อทำงานกับซัพพลายเออร์และการเข้าถึง ให้เครดิตจากซัพพลายเออร์เหล่านี้ โดยเฉพาะ เรารูปแบบผู้ประกอบการสามารถเข้าถึงเทคโนโลยีการผลิตที่แปลงอินพุตให้ซัพพลายเออร์เป็นปริมาณการใช้สินค้า จำหน่ายขายปัจจัยการผลิตให้ผู้ประกอบการเพื่อแลก กับการชำระเงินทันที และ/หรือการชำระค่าสินเชื่อจะทำหลังจาก finalised การผลิต เข้าถึงซัพพลายเออร์เครดิต จะ ได้ในอัตราการผลิตสูง ผู้ประกอบการสามารถเข้าถึงซัพพลายเออร์เครดิตเฉพาะถ้าพวกเขาเป็นส่วนหนึ่งของเครือข่าย ซึ่งสามารถบังคับลงโทษทางสังคมในรูปแบบของ defaulters ไม่รวมถึงสินค้า กลไกดังกล่าวบังคับอาจมีประสิทธิภาพในความหลากหลายของบริบทอ่อนแอทางสถาบัน (Greif 1993, Platteau 2006) โดยเฉพาะ ในบริบทของการพัฒนาเศรษฐกิจ inducing ค่าผ่านแยกลงโทษกรณีมีการดีโต้เถียง (Besley และ Coate 1995) คง ใช้เงินสดสำหรับการซื้อและเครดิตค่าประกอบ ความเสี่ยงของการขโมย ซึ่งจะไม่เพียงแต่ส่งผลเสียต่อผู้ประกอบการที่มีจำกัดสินเชื่อ แต่จะจำกัดการเข้าถึงสินเชื่อสำหรับผู้ประกอบการเหล่านั้นที่เชื่อมต่อกับเครือข่าย ใช้เงินมือถือ คง มาพร้อมกับต้นทุนธุรกรรมบางอย่าง แต่ลดความเสี่ยงของการขโมยเป็นศูนย์เงินมือถือเพิ่มส่วนแบ่งของผู้ประกอบการเข้าถึงทั้งที่เต็มใจที่จะใช้สินเชื่อทางการค้าและยอดเงินสินเชื่อการค้าให้มีสองสาเหตุที่ ครั้งแรก สำหรับผู้กู้ยืม ต้นทุนของการโจรกรรมสูงเมื่อซื้อปัจจัยการผลิต เพราะถ้าขโมยองค์การกองทุนเริ่มต้น ผู้ประกอบการ suffers ขาดทุนมอบเงินไม่เท่า แต่เนื่อง จากสินเชื่อตลาด frictions สามารถยืมช่วงเฉพาะ ในทำนองเดียวกัน ลูกหนี้ในขั้นตอนการชำระค่าสินค้า ขโมยไม่เพียง เกี่ยวข้องกับการสูญเสียของมูลค่าปัจจุบันของเงินสด แต่ยังสูญเสียสิ่งสำคัญของการเข้าถึงตลาดสินเชื่อในอนาคต ใช้เงินมือถือและการใช้เครดิตทางการค้าจึงช่วยเสริม เป็นประโยชน์จากการหลีกเลี่ยงความเสี่ยงจากการโจรกรรมสูงสำหรับผู้กู้สินเชื่อทางการค้า โมบายเทคโนโลยีเงิน และกว้างทำให้ง่ายต่อ จะลดค่าใช้จ่ายจึงขยายการใช้เครดิตทางการค้า และการผลิตของบริษัท เราปรับเทียบสมดุลกับรูปแบบเพื่อให้ตรงกับชุดของช่วงเวลาที่เราสังเกตในปี 2014 เคนยา FinAccess ธุรกิจสำรวจ รุ่น parameterised ตรงกับข้อมูล SME เคนยาดีตามขนาดที่เราปรับเทียบ สำคัญที่สุด แบบ calibrated ทำนายเศษคล้ายผู้ M-PESA ระหว่างผู้ประกอบการที่ใช้เครดิตผู้จำหน่ายเราพบในข้อมูลที่แท้จริง ดังนั้น สนับสนุนสมมติฐานและกลไกของแบบจำลองของทฤษฎีผลกระทบทางเศรษฐกิจUsing the firm-level survey mentioned above and our model, we gauge the economic significance of this effect. Comparing an economy with and without mobile money, we find a difference in macro output of 0.47%. Finally, to assess the economic importance of the mechanism we have proposed, we calculate its contribution to economic growth of Kenya since the introduction of M-PESA in 2007. Kenyan total factor productivity (TFP) and real per capita income grew 3.3% and 14%, respectively, between 2006 and 2013.• The quantitative exercise result from the endogenous model implies that M-PESA generates 0.5% TFP growth for the Kenyan economy through the trade credit channel on an annualised basis.This implies that the mechanism we have proposed can explain 14% of TFP growth and 3.4% of per capita real income growth over the same period, suggesting quite a large economic impact of mobile money technology.ConclusionsOur findings have important policy implications. For a long time, the focus of the financial inclusion debate has been on credit and savings services. Our results contribute to an expanding literature that shows not only the importance of effective payment services but also the promise that digital payment systems can hold. Additionally, while an extensive literature has focused on the lack of access to credit services by enterprises as important growth constraint in developing countries, we show the importance of effective payment services for expanding economic and financial transactions in an economy.ReferencesBeck, T, H Pumak, R Ramrattan and B Uras (2015), “Mobile Money, Trade Credit and Economic Development: Theory and Evidence”, CentER Discussion Paper 2015-023.Besley, T and S Coate (1995), “Group lending, repayment incentives and social collateral,” Journal of Development Economics, 46(1), 1–18.Eijkman, F, J Kendall, and I Mas (2010), “Bridges to Cash: The Retail End of M-PESA”,Savings and development, 219-252.Greif, A (1993), “Contract enforceability and economic institutions in early trade: The Maghribi traders’ coalition,” The American economic review, pp. 525–548.Jack, W and T Suri (2011), “Mobile Money,” VoxEU.org 16 MarchJack, W and T Suri (2014), “Risk Sharing and Transactions Costs: Evidence from Kenya's Mobile Money Revolution," The American Economic Review 104.1: 183-223.Platteau, J (2006), “Solidarity norms and institutions in village societies: Static and dynamic considerations,” Handbook on the Economics of Giving, Reciprocity and Altruism, 1, 819–886.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เงินมือถือ, เครดิตการค้าและการพัฒนาทางเศรษฐกิจ
Thorsten เบ็ค Haki Pamuk, ราวินทรา Ramrattan, Burak Uras 12 กันยายน 2015
จุดเน้นของการอภิปรายรวมทางการเงินที่ได้รับส่วนใหญ่เกี่ยวกับบัตรเครดิตและบริการเงินฝากออมทรัพย์ คอลัมน์นี้มีหลักฐานที่แสดงว่าระบบการชำระเงินที่มีประสิทธิภาพมากขึ้นสามารถช่วยในการเข้าถึงธุรกิจขนาดเล็ก 'เพื่อเงินทุนภายนอกในที่สุดส่งผลให้การเติบโตทางเศรษฐกิจได้เร็วขึ้น เรื่องราวความสำเร็จของ M-PESA ในประเทศเคนยาแสดงให้เห็นว่าเทคโนโลยีมือถือเงินไม่เพียง แต่เพิ่มการรวมทางการเงินของผู้ประกอบการ แต่ยังบรรเทา บริษัท ขนาดเล็ก 'ข้อ จำกัด ของการจัดหาเงินทุน.
M-PESA ได้ทำข่าวค่อนข้างบางตั้งแต่เปิดตัวในปี 2007 หลังจากเปิดตัวที่ เทคโนโลยีมือถือเงินกลายเป็นวิธีการชำระเงินของทางเลือกทั่วเคนยาระบุว่าการใช้ความเสี่ยงต่ำกว่าวิธีการชำระเงินทางการจัดเก็บเงินในรูปแบบมือถือหมายถึงความเสี่ยงที่ต่ำกว่าการถือครองเงินสดและการใช้ M-PESA เพื่อวัตถุประสงค์ในการชำระเงินค่าใช้จ่ายน้อยกว่าการโอนเงินผ่านธนาคาร ในฐานะที่เป็นของปี 2011 70% ของประชากรผู้ใหญ่ในประเทศเคนยามีบัญชี M-PESA (แจ็คและซูรินาเม, 2011, 2014) และ M-PESA ได้มีส่วนร่วมทางการเงินรวม มีหลักฐานว่ามีการใช้เงินมือถือที่เพิ่มขึ้นการใช้บัญชีออมทรัพย์ที่เป็นทางการและช่วยให้สำหรับการแบ่งปันความเสี่ยงที่มีประสิทธิภาพมากขึ้น ในงานวิจัยที่ผ่านมาเราแสดงให้เห็นอีกช่องทางสำคัญที่ผ่านการเงินมือถือที่สามารถเพิ่มประสิทธิภาพการพัฒนาเศรษฐกิจ กล่าวคือโดยการอนุญาตให้เข้าถึงได้ง่ายขึ้นจำนวนเงินขนาดใหญ่ของเครดิตการค้าเงินมือถือช่วยให้ บริษัท ที่ผลิตที่สูงขึ้นมีผลกระทบทางเศรษฐกิจมหภาคที่สำคัญ.
M-PESA -
เทคโนโลยีมือถือเงินที่ประสบความสำเร็จในเคนยาM-PESA เป็นที่ใช้กันมากที่สุดบริการเงินอิเล็กทรอนิกส์ช่วยให้ผู้ใช้ เพื่อส่งเงินให้เจ้าของโทรศัพท์มือถือใด ๆ ผ่านทางข้อความ SMS เงินสดสามารถโอนเข้าบัญชีเงินฝาก M-PESA และในทางกลับกันผ่านทางตัวแทนพิเศษซึ่งเป็นที่แพร่หลายทั่วประเทศ หลังจากที่ถูกนำมาใช้ในปี 2007 โดย Safaricom การใช้งานมือถือเงินได้เติบโตอย่างรวดเร็ว ณ สิ้นเดือนธันวาคม 2014 จำนวนรวม M-PESA ร้านตัวแทนถึง 124,000 และจำนวนลูกค้า 25 ล้าน (ที่ออกจากประชากรทั้งหมด 45 ล้านบาท) ในช่วงปี 2013 282,500,000 การทำธุรกรรมได้ดำเนินการในทั้งหมดและมูลค่ารวมของเงินที่โอนเป็น 1,900,000 ชิลลิงเคนยา (US $ 22000000000) - เทียบเท่ากับ 40% ของเคนยา GDP ในปี 2013 มีหลายเหตุผลสำหรับการเจริญเติบโตอย่างรวดเร็วและความสำเร็จของ M-PESA รวมถึงฐานะทางการตลาดที่โดดเด่นของ Safaricom การตลาดเชิงรุกและการรณรงค์การขยายตัวในวันแรกและความจำเป็นในการให้บริการการชำระเงินสำหรับครอบครัวที่มีสมาชิกมักจะแพร่กระจายไปทั่วประเทศ (Eijkman et al. 2010). ข้อมูลในการศึกษานี้เราใช้เคนยา FinAccess สำรวจธุรกิจปี 2014 ออกแบบโดยสถาบันการเงินลึกเชื่อถือเคนยา (FSD-K) ร่วมกับมหาวิทยาลัย Tilburg ซึ่งจะรวมถึงธุรกิจนวนิยายคำถามการใช้งานโทรศัพท์มือถือเงิน ข้อมูลการสำรวจเก็บรวบรวมในปี 2014 โดย FSD-K จาก cross-section ตัวแทนของ 1047 ผู้ประกอบการส่วนใหญ่มีขนาดเล็กและขนาดกลางในไนโรบี. การใช้การวิเคราะห์การถดถอยอย่างเป็นทางการเราจะสำรวจธุรกิจที่มีแนวโน้มที่จะใช้ M-PESA เมื่อซื้อวัสดุสิ้นเปลือง. •ความ ประมาณการแสดงให้เห็นว่า ceteris paribus ธุรกิจที่ซื้ออุปกรณ์เกี่ยวกับบัตรเครดิต 17 คะแนนร้อยละมีโอกาสมากขึ้นที่จะใช้ M-PESA เมื่อซื้อปัจจัยการผลิต. มันเป็นสิ่งสำคัญที่จะทราบว่าการประมาณการเหล่านี้ไม่ได้หมายความถึงอำนาจใด ๆ แต่ผลที่อาจบ่งบอกว่ามี ความสัมพันธ์เครดิตการค้าที่นำไปสู่การใช้งานมือถือเงินระหว่างธุรกิจและ / หรือการใช้เงินมือถืออำนวยความสะดวกในความสัมพันธ์ระหว่างธุรกิจบัตรเครดิต รูปที่ 1 แสดงให้เห็นถึงความสัมพันธ์นี้. รูปที่ 1 เงินมือถือและบัตรเครดิตการค้ารูปที่1 แสดงให้เห็นว่าส่วนแบ่งการคาดการณ์ของธุรกิจพิจารณาเงินมือถือเป็นวิธีการทั่วไปของการชำระเงินที่จะจ่ายให้กับซัพพลายเออร์ตามไปไม่ว่าธุรกิจบัตรเครดิตมีความสัมพันธ์กับซัพพลายเออร์การป้อนข้อมูลและ 95 % ระดับความเชื่อมั่นทางสถิติสำหรับหุ้นดังกล่าวหลังจากที่ควบคุมลักษณะทางธุรกิจอื่น ๆ . แบบจำลองดุลยภาพทั่วไปเราสร้างรูปแบบที่อธิบายถึงเวรกรรมสองทิศทางระหว่างการใช้เงินมือถือมากกว่าเงินสดเมื่อจัดการกับซัพพลายเออร์และการเข้าถึงสินเชื่อจากซัพพลายเออร์เหล่านี้ โดยเฉพาะเราแบบผู้ประกอบการที่มีการเข้าถึงเทคโนโลยีการผลิตที่แปลงปัจจัยการผลิตให้ผู้จัดจำหน่ายสินค้าอุปโภคบริโภคเข้าไป ซัพพลายเออร์ขายปัจจัยการผลิตให้กับผู้ประกอบการในการตอบแทนสำหรับการชำระเงินได้ทันทีและ / หรือการชำระหนี้บัตรเครดิตที่จะทำหลังจากที่การผลิตมีการสรุป การเข้าถึงสินเชื่อผู้จัดจำหน่ายในที่สุดก็ช่วยให้ขนาดการผลิตที่สูงขึ้น ผู้ประกอบการจะต้องเข้าถึงสินเชื่อจัดจำหน่ายถ้าพวกเขาเป็นส่วนหนึ่งของเครือข่ายซึ่งสามารถบังคับใช้มาตรการคว่ำบาตรทางสังคมในรูปแบบของการไม่รวม defaulters จากการเข้าถึงสินเชื่อการค้า กลไกการบังคับใช้ดังกล่าวอาจจะมีประสิทธิภาพในหลากหลายบริบทที่สถาบันที่เป็นทางการจะอ่อนแอ (Greif 1993 Platteau 2006) โดยเฉพาะอย่างยิ่งในบริบทของการพัฒนาเศรษฐกิจในกรณีของการกระตุ้นให้เกิดการชำระหนี้ผ่านการลงโทษยกเว้นได้รับการถกเถียงกันอย่างดี (Besley และ Coate 1995). ในมือข้างหนึ่งโดยใช้เงินสดในการซื้อและการชำระคืนสินเชื่อที่มีความเสี่ยงของการโจรกรรมซึ่งจะไม่ เพียงส่งผลกระทบต่อผู้ประกอบการในเชิงลบเครดิต จำกัด แต่ยังจะ จำกัด การเข้าถึงสินเชื่อสำหรับผู้ประกอบการผู้ที่มีการเชื่อมต่อกับเครือข่าย ใช้เงินมือถือในมืออื่น ๆ ที่มาพร้อมกับต้นทุนการทำธุรกรรมบางอย่าง แต่จะช่วยลดความเสี่ยงของการขโมยเป็นศูนย์. เงินมือถือที่เพิ่มขึ้นทั้งในส่วนแบ่งของผู้ประกอบการที่มีการเข้าถึงและผู้ที่มีความเต็มใจที่จะใช้บัตรเครดิตการค้าและปริมาณของสินเชื่อการค้าที่มีให้มีสองเหตุผลที่มี ครั้งแรกสำหรับผู้กู้ค่าใช้จ่ายของการโจรกรรมสูงเมื่อซื้อปัจจัยการผลิตเพราะถ้าบริจาคเริ่มต้นถูกขโมยผู้ประกอบการที่ได้รับความทุกข์ไม่เพียง แต่การสูญเสียบริจาค แต่เนื่องจากตลาดสินเชื่อขวากหนามความสามารถในการกู้เงินในช่วงเวลานั้น ในทำนองเดียวกันสำหรับลูกหนี้ในขั้นตอนการชำระคืนสินเชื่อการค้าการโจรกรรมไม่ได้เกี่ยวข้องเฉพาะกับการสูญเสียของมูลค่าปัจจุบันของเงินสด แต่ยังสูญเสียความสำคัญอย่างมากในการเข้าถึงตลาดสินเชื่อในอนาคต การใช้เงินมือถือและการใช้บัตรเครดิตการค้าจึงเติมเต็มซึ่งกันและกันในขณะที่ผลประโยชน์จากการหลีกเลี่ยงความเสี่ยงของการโจรกรรมที่สูงขึ้นสำหรับผู้กู้สินเชื่อการค้า ลดค่าใช้จ่ายของเทคโนโลยีมือถือเงินและกว้างขึ้นจึงจะขึ้นจึงจะขยายการใช้บัตรเครดิตการค้าและในที่สุดการผลิตของ บริษัท . เราปรับสมดุลนิ่งของรูปแบบให้ตรงกับชุดของช่วงเวลาที่เราสังเกตในเคนยา FinAccess ธุรกิจการสำรวจปี 2014 รุ่น parameterised ตรงกับข้อมูลเคนยา SME ดีพร้อมขนาดที่เราปรับ สิ่งสำคัญที่สุดคือรูปแบบการสอบเทียบคาดการณ์ส่วนที่คล้ายกันของผู้ใช้ M-PESA ในหมู่ผู้ประกอบการที่ใช้เครดิตของผู้ผลิตที่เราพบในข้อมูลที่เกิดขึ้นจริงจึงสนับสนุนสมมติฐานและกลไกของรูปแบบทางทฤษฎีเรา. ผลกระทบทางเศรษฐกิจโดยใช้การสำรวจ บริษัท ที่ระดับที่กล่าวถึง ดังกล่าวข้างต้นและรูปแบบของเราเราวัดความสำคัญทางเศรษฐกิจของผลกระทบนี้ เปรียบเทียบเศรษฐกิจที่มีและไม่มีเงินมือถือเราค้นหาความแตกต่างในการส่งออกของแมโคร 0.47% โดย สุดท้ายเพื่อประเมินความสำคัญทางเศรษฐกิจของกลไกที่เราได้นำเสนอเราจะคำนวณส่วนร่วมในการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจของประเทศเคนยาตั้งแต่การแนะนำของ M-PESA ในปี 2007 การผลิตเคนยาปัจจัยรวม (TFP) จริงและรายได้ต่อหัวเพิ่มขึ้น 3.3% และ 14 % ตามลำดับระหว่างปี 2006 และปี 2013 •ผลการใช้สิทธิเชิงปริมาณจากรูปแบบภายนอกหมายความว่า M-PESA สร้างการเจริญเติบโตของ TFP 0.5% สำหรับเศรษฐกิจเคนยาเครดิตผ่านช่องทางค้าในแต่ละปี. นี่ก็หมายความว่ากลไกที่เราได้นำเสนอ สามารถอธิบายได้ว่า 14% ของการเติบโตของ TFP และ 3.4% ของต่อหัวเติบโตของรายได้ที่แท้จริงในช่วงเวลาเดียวกันบอกค่อนข้างผลกระทบทางเศรษฐกิจที่มีขนาดใหญ่ของเทคโนโลยีมือถือเงิน. สรุปผลการวิจัยของเรามีผลกระทบต่อนโยบายที่สำคัญ เป็นเวลานานที่สำคัญของการอภิปรายรวมทางการเงินที่ได้รับเกี่ยวกับบัตรเครดิตและบริการเงินฝากออมทรัพย์ ผลของเรานำไปสู่การขยายวรรณกรรมที่แสดงให้เห็นไม่เพียง แต่ความสำคัญของการชำระเงินที่มีประสิทธิภาพการให้บริการ แต่ยังสัญญาว่าระบบการชำระเงินดิจิตอลสามารถถือ นอกจากนี้ในขณะที่วรรณกรรมที่กว้างขวางมีความสำคัญกับการขาดการเข้าถึงบริการสินเชื่อโดยองค์กรที่เป็นข้อ จำกัด การเจริญเติบโตที่สำคัญในการพัฒนาประเทศเราจะแสดงความสำคัญของการบริการการชำระเงินที่มีประสิทธิภาพในการขยายการทำธุรกรรมทางเศรษฐกิจและการเงินในระบบเศรษฐกิจ. อ้างอิงเบ็ค, T, H Pumak วิจัย Ramrattan และ B Uras (2015), "เงินมือถือ, เครดิตการค้าและการพัฒนาทางเศรษฐกิจ: ทฤษฎีและหลักฐาน"., ศูนย์อภิปรายกระดาษ 2015-023 Besley, T และ S Coate (1995), "การปล่อยสินเชื่อกลุ่มแรงจูงใจในการชำระหนี้และ หลักประกันทางสังคม "วารสารการพัฒนาเศรษฐกิจ 46 (1), 1-18. Eijkman, F, J เคนดอลและผม Mas (2010)," บริดที่จะเงินสด: ปลายขายปลีก M-PESA "เงินฝากออมทรัพย์และการพัฒนา . 219-252 Greif, A (1993), "การบังคับใช้สัญญาและสถาบันทางเศรษฐกิจในช่วงเช้า: พันธมิตรผู้ค้า Maghribi '".. ความคิดเห็นที่เศรษฐกิจอเมริกันได้ pp 525-548 แจ็ค W และ T ซูรินาเม (2011) " เงินมือถือ "VoxEU.org 16 มีนาคมแจ็คW และ T ซูรินาเม (2014)," การแบ่งปันความเสี่ยงและค่าใช้จ่ายในการทำธุรกรรม: หลักฐานจากเงินมือถือของเคนยาปฏิวัติ "ทบทวนเศรษฐกิจอเมริกัน 104.1. 183-223 Platteau เจ (2006) "บรรทัดฐานความเป็นปึกแผ่นและสถาบันการศึกษาในสังคมหมู่บ้าน: การพิจารณาแบบคงที่และแบบไดนามิก" คู่มือเกี่ยวกับเศรษฐศาสตร์ของการให้, ร่วมกันและไม่เห็นแก่ตัว, 1, 819-886

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มือถือเงิน สินเชื่อการค้า และการพัฒนา
เศรษฐกิจ Thorsten Beck ปามุกขวา , ramrattan burak ราวินทรา , uras 12 กันยายน 2015
เน้นการอภิปรายได้รับเงินส่วนใหญ่ในการให้บริการสินเชื่อ และเงินฝากออมทรัพย์ คอลัมน์นี้แสดงหลักฐานว่า ระบบการชำระเงินที่มีประสิทธิภาพมากขึ้นสามารถช่วยให้ง่ายในธุรกิจ ' ขนาดเล็กเข้าถึงเงินทุนจากภายนอก ในที่สุด ส่งผลให้เศรษฐกิจเติบโตได้เร็วขึ้นเรื่องราวความสำเร็จของม เปซาในเคนยาแสดงให้เห็นว่าเทคโนโลยีเงินมือถือไม่เพียง แต่เพิ่มการรวมทางการเงินของครัวเรือน แต่ยังช่วยบริษัทการเงินขนาดเล็ก ข้อจำกัด
ม เปซา ทำให้ค่อนข้างบางหัวข้อตั้งแต่เปิดตัวในปี 2007 หลังจากการเปิดตัวของเทคโนโลยีมือถือเป็นเงินวิธีการชําระเงินของทางเลือกในเคนยาระบุว่าการใช้ความเสี่ยงต่ำกว่าวิธีการชําระเงินนอกระบบ และจัดเก็บเงินในรูปแบบมือถือบางความเสี่ยงต่ำกว่าถือครองเงินสดและการชำระเงินค่าใช้จ่ายน้อยกว่าม เปซาเพื่อโอนเงินผ่านธนาคาร ใน 2011 , 70% ของประชากรผู้ใหญ่ในเคนยามีบัญชีม เปซา ( แจ็คและสุรีย์ 2011 2014 ) และม เปซามีส่วนรวมทางการเงินมีหลักฐานว่าการใช้โทรศัพท์มือถือเพิ่มเงินใช้บัญชีออมทรัพย์ที่เป็นทางการและช่วยให้สำหรับการแบ่งปันความเสี่ยงที่มีประสิทธิภาพมากขึ้น ในการวิจัยล่าสุด เราแสดงสำคัญอีกช่องทางผ่านซึ่งเงินมือถือสามารถส่งเสริมการพัฒนาทางเศรษฐกิจ คือ โดยการอนุญาตให้เข้าถึงได้ง่ายขึ้นกับปริมาณขนาดใหญ่ของสินเชื่อการค้าเงินมือถือช่วยให้ บริษัท ผลิตสูงกับผลกระทบทางเศรษฐกิจที่สำคัญ
ม เปซา–ประสบความสำเร็จเงินมือถือเทคโนโลยี
ในประเทศเคนยา ม เปซาคือส่วนใหญ่มักใช้บริการเงินอิเล็กทรอนิกส์ที่ช่วยให้ผู้ใช้สามารถส่งเงินไปยังเจ้าของมือถือผ่าน SMS ข้อความ เงินสดสามารถโอนเป็นเงินม เปซา และในทางกลับกันทางตัวแทนพิเศษ ซึ่งเป็นที่แพร่หลายทั่ว ประเทศหลังจากการเปิดตัวในปี 2007 โดย safaricom ใช้เงินมือถือมีการเติบโตอย่างรวดเร็ว ณ สิ้นเดือนธันวาคม 2014 จำนวนรวมเจ้าหน้าที่ม เปซาร้านถึง 124000 และจำนวนลูกค้า 25 ล้านคน ( จากประชากรทั้งหมด 45 ล้านบาท ) ในช่วงปี 2013 282.5 ล้านรายการ มีวัตถุประสงค์ในการรวมและมูลค่ารวมของเงินที่โอนคือ 1 .9 ล้านเคนยาชิลลิ่ง ( US $ 22 พันล้านดอลลาร์ ) ซึ่งเท่ากับ 40% ของเคนยา GDP ในปี 2013 มีหลายเหตุผลสำหรับการเจริญเติบโตอย่างรวดเร็วและความสำเร็จของม เปซา รวมถึงเด่นตลาดตำแหน่ง safaricom , การตลาดเชิงรุกและแคมเปญการขยายตัวในวันแรก และความต้องการบริการชำระเงินสำหรับครอบครัวที่มีสมาชิกมักจะแพร่กระจายข้ามประเทศ ( eijkman et al . ข้อมูล

) )ในการศึกษานี้เราใช้เคนยา finaccess ธุรกิจการสำรวจ 2014 ที่ออกแบบโดยภาคการเงิน นายไว้ใจเคนยา ( fsd-k ) ร่วมกับมหาวิทยาลัยทิลบืร์ก . รวมนวนิยายธุรกิจมือถือใช้เงินถาม การเก็บรวบรวมข้อมูลการสำรวจในปี 2014 โดย fsd-k จากตัวแทนภาคตัดขวางของตอนนี้ส่วนใหญ่เป็นวิสาหกิจขนาดกลางและเล็กในไนโรบี .
โดยใช้การวิเคราะห์ถดถอยอย่างเป็นทางการ เราสำรวจซึ่งธุรกิจมีแนวโน้มที่จะใช้เมื่อซื้อวัสดุม เปซา .
- ประมาณการแสดงให้เห็นว่า ceteris paribus ธุรกิจที่ซื้อวัสดุในเครดิตมี 17 คะแนนร้อยละมีโอกาสใช้ม เปซาเมื่อซื้อปัจจัยการผลิต .
มันเป็นสิ่งสำคัญที่จะทราบว่าเหล่านี้ประเมินไม่ได้หมายความว่า ใด ๆ ,แต่ผลที่ได้อาจบ่งบอกว่ามีสินเชื่อการค้าความสัมพันธ์ไปสู่การใช้เงินมือถือระหว่างธุรกิจและ / หรือ การใช้เครดิตเงินมือถือในความสัมพันธ์ระหว่างธุรกิจ รูปที่ 1 แสดงให้เห็นถึงความสัมพันธ์นี้ .
1 รูป เงินมือถือและ

เครดิตการค้ารูปที่ 1 แสดงทำนายหุ้นของธุรกิจการพิจารณาเงินมือถือเป็นวิธีที่พบโดยทั่วไปของเงินที่จะจ่ายให้ซัพพลายเออร์ตามว่าธุรกิจมีความสัมพันธ์กับซัพพลายเออร์ เครดิตข้อมูลและสถิติที่ระดับความเชื่อมั่น 95% สำหรับหุ้นหลังจากควบคุมลักษณะทางธุรกิจอื่น ๆ .

แบบดุลยภาพทั่วไปเราสร้างแบบจำลองที่อธิบายถึงความสัมพันธ์ระหว่างสองทิศทางการใช้เงินของมือถือแทนเงินสดเมื่อจัดการกับซัพพลายเออร์และการเข้าถึงสินเชื่อจากซัพพลายเออร์เหล่านี้ โดยเฉพาะ เราแบบผู้ประกอบการที่มีการเข้าถึงเทคโนโลยีการผลิตที่แปลงให้กระผมได้เป็นสินค้าที่ผู้บริโภค