Fiscal decentralisation – the devol

Fiscal decentralisation – the devolution of taxing and spending powers to lower
levels of government - has become an important theme of governance in many
developing countries in recent years (Fukasaku and de Mello, 1999; Manor, 1999;
World Bank, 1999; Shah, 1998; Crook and Manor, 1998; Devas, 1997). As a
consequence of much dissatisfaction with the results of centralised economic
planning, reformers have turned to decentralisation to break the grip of central
government and induce broader participation in democratic governance (Olowu,
2000; Smoke, 1994; Wunsch and Olowu, 1990). Being closer to the people, it is
claimed, local authorities can more easily identify people’s needs, and thus supply
the appropriate form and level of public services (Enemuo, 2000; Rondinelli et al.,
1989; Oates, 1972). In turn, it is argued, communities are likely to be willing to
pay local taxes where the amounts they contribute can be related more directly to
services received (Livingstone and Charlton, 1998; Westergaard and Alam, 1995).
As a result, it is expected that the level of tax revenue may be increased without
excessive public dissatisfaction.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การกระจายอำนาจการคลัง - ความรับผิดชอบของผู้มีอำนาจเก็บภาษีและการใช้จ่ายที่จะลด
ระดับของรัฐบาล - ได้กลายเป็นสิ่งสำคัญของการกำกับดูแลในหลาย ๆ
ประเทศกำลังพัฒนาในปีที่ผ่านมา (Fukasaku และเดอเมลโล, 1999; Manor 1999;
World Bank, 1999; ชาห์ 1998 ; กระทำความผิดและคฤหาสน์ 1998; อมร, 1997) ในฐานะที่เป็น
ผลมาจากความไม่พอใจมากกับผลของการรวมศูนย์เศรษฐกิจ
การวางแผนการปฏิรูปได้หันไปกระจายอำนาจที่จะทำลายการยึดเกาะของภาคกลาง
ภาครัฐและเหนี่ยวนำให้เกิดการมีส่วนร่วมที่กว้างขึ้นในการปกครองระบอบประชาธิปไตย (Olowu,
2000; สูบบุหรี่, 1994; Wunsch และ Olowu, 1990) ความใกล้ชิดกับผู้คนก็จะ
อ้างว่าเจ้าหน้าที่ท้องถิ่นได้ง่ายขึ้นสามารถระบุความต้องการของผู้คนและทำให้จัดหา
รูปแบบที่เหมาะสมและระดับของการบริการสาธารณะ (Enemuo 2000. Rondinelli, et al,
1989; ทส์, 1972) ในทางกลับกันก็เป็นที่ถกเถียงกันในชุมชนมีแนวโน้มที่จะเต็มใจที่จะ
จ่ายภาษีท้องถิ่นที่จำนวนเงินที่พวกเขามีส่วนร่วมสามารถที่เกี่ยวข้องโดยตรงในการ
ได้รับบริการ (ลิฟวิงสและชาร์ลตัน, 1998; เวสและอาลัม, 1995).
เป็นผลให้มันเป็น คาดว่าระดับของรายได้จากภาษีอาจจะเพิ่มขึ้นได้โดยไม่ต้อง
ความไม่พอใจของประชาชนมากเกินไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การคลัง Decentralisation ) ความรับผิดชอบและอำนาจการใช้จ่ายภาษีลด
ระดับรัฐบาล - ได้กลายเป็น ที่สำคัญรูปแบบของการปกครองในประเทศที่พัฒนามาก
( และใน ปี ล่าสุด ฟูกาซากุ de Mello , 1999 ; Manor , 1999 ;
ธนาคารโลก , 1999 ; Shah , 1998 ; โจร แล้วคฤหาสน์ , 1998 ; อมร , 2540 ) . โดย
ผลของความไม่พอใจกับผลของบริษัท การวางแผนเศรษฐกิจ
มากครับปฏิรูปได้หันไป Decentralisation แบ่ง Grip ของรัฐบาลกลางและทำให้เกิดการมีส่วนร่วม
เช่น ประชาธิปไตย ธรรมาภิบาล ( olowu
, 2000 ; ควัน , 1994 ; wunsch และ olowu , 2533 ) การใกล้ชิดกับผู้คน เป็น
อ้างว่าหน่วยงานท้องถิ่นสามารถระบุความต้องการของประชาชน จึงผลิต
แบบฟอร์มที่เหมาะสมและระดับของการบริการสาธารณะ ( enemuo , 2000 ; rondinelli et al . ,
1989 ; ทส์ , 1972 ) ในทางกลับกันก็เป็นแย้ง , ชุมชนมีแนวโน้มที่จะเต็มใจ
จ่ายภาษีท้องถิ่นที่ยอดเงินที่พวกเขามีส่วนร่วม สามารถที่เกี่ยวข้องโดยตรง

บริการรับ ( Livingstone และชาร์ลตัน , 1998 ; เวสเตอร์การ์ด และ Alam , 1995 ) .
เป็นผลให้คาดว่าระดับของรายได้ภาษีที่อาจจะเพิ่มขึ้นโดยไม่
มากเกินไป ประชาชนพึงพอใจ