He is a teacher of my heart…This pr

He is a teacher of my heart…
This precious little child
Just barely the age of seven
Oh, How he makes me smile!

He cannot tell us how he feels
No words or songs to sing
I embrace his emotions… of autism
With the deepest of sincerity

Working in the tiny classroom
It is my heartfelt journey
With which I humbly seek
Helping those along life’s way
That cannot walk… read or speak

I’m just a Special Education aide
No frills adorn my name
Still a caring and devoted teacher…
To them all… just the same

And I vowed long ago to teach and protect
Helping those… that I should meet
Then I watched her on that day…
Raise her hand to slap his face
I sadly counted one… then I added three

Standing up… I walked their way
Knowing this has to stop… with me
I looked at her and shook my head… No
As I pulled her hands away

They said that she was overwhelmed that day
“Burned out”… That’s what they say
Yet, it was her choice…
She was the adult… she could have turned…
And walked away”

I cannot believe… what I now hear
From what is told… has happened for many years
Possibly… to my own beautiful child
With angers painful grip upon my heart…
I try to wipe away my tears

They are allowing her to resign
With a sadden heart… I deeply sigh
Will it then be your Special Child?
Her hurtful hands… will find?

Disgust and disbelief…
Held within my heart and daily thoughts
At night when I try to sleep…
I constantly turn and I toss
For what if this had been their child?
Would justice… then be sought?

I could have just looked away
Like many… sweeping it under the rug
Maybe even… turning the other cheek
Yet, when I stand before God someday
I know of that moment…
With me He will wish to speak

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เขาเป็นครูของหัวใจ...เด็กน้อยมีค่าเพิ่งจะอายุเจ็ดโอ้ วิธีเขาทำให้ฉันยิ้มเขาไม่บอกเราว่าเขารู้สึกไม่มีคำหรือเพลงร้องผมโอบกอดความรู้สึก...ของโรคออทิซึมกับข้าพเจ้าอย่างจริงใจทำงานในห้องเรียนเล็ก ๆมันเป็นการเดินทางของฉันอย่างจริงใจที่ฉันถ่อมใจแสวงหาช่วยให้ผู้ตามแนวทางของชีวิตที่ไม่สามารถเดิน...อ่าน หรือพูดฉันเพียง aide การศึกษาพิเศษติ่มประดับชื่อของฉันยังคงเสน่ห์ และอุทิศให้ครู...พวกเขาทั้งหมด...เพียงเดียวและฉัน vowed นานสอน และป้องกันช่วยผู้...ที่ฉันควรตอบสนองแล้ว เฝ้าดูเธอในวันที่...ยกมือจะตบหน้าของเธอฉันเศร้านับหนึ่ง... แล้วเพิ่ม 3ยืนขึ้น... ฉันเดินทางรู้นี้มีการหยุด...กับฉันมองเธอ และจับหัวของฉัน... ไม่ใช่ขณะที่ผมดึงมือเธอไปกล่าวว่า เธอจมวันที่"ทำ" ... นั่นคือสิ่งที่เขาพูดยัง มันเป็นทางเลือกของเธอ...เธอเป็นผู้ใหญ่...เธอสามารถเปิด...และเดินไป"ผมไม่เชื่อ...ว่าตอนนี้ฟังจากที่บอกว่า...เกิดมาหลายปีอาจจะ...กับเด็กของตัวเองน่ารักกับ angers เจ็บปวดจับตามหัวใจ...พยายามเช็ดน้ำตาของฉันพวกเขาจะให้เธอเลิกเล่นด้วยหัวใจ sadden ... ลึกถอนหายใจมันแล้วจะเป็นเด็กพิเศษหรือไม่มือของเธอ hurtful...จะหาหรือไม่ความขยะแขยงและ disbelief ...ขึ้นภายในความคิดของฉันหัวใจและทุกวันเมื่อฉันพยายามนอนดึก...เปิดใช้งานตลอดเวลา และฉันโยนถ้าสิ่งนี้ได้ลูกต้องยุติธรรม... แล้วขอฉันสามารถเพียงมองออกไปเช่นหลาย...แก้วมันภายใต้พรมการบางทีแม้แต่...เปิดแก้มอื่น ๆยัง เมื่อฉันยืนอยู่หน้าพระเจ้าสักวันหนึ่งผมรู้ว่าช่วงเวลานั้น...กับฉัน เขาจะต้องพูด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เขาเป็นอาจารย์ของหัวใจของฉัน . . . . .

ค่าเด็กแค่อายุเจ็ด
โอ้ เขาทำให้ฉันยิ้มได้

เขาไม่สามารถบอกเราได้ว่าเขารู้สึกยังไง

ไม่มีคำพูด หรือเพลงร้องผมโอบกอดความรู้สึกของเขา . . . ของออทิสติก
กับความรู้สึกลึกของความจริงใจ


ทำงานในชั้นเรียนเล็ก ๆมันเป็น
การเดินทางจากใจจริงของผม ซึ่งผมขอแสวงหา
ช่วยตามชีวิตวิธี
ที่เดินไม่ได้ . . . . . . . อ่าน หรือพูด

ฉันเป็นแค่ผู้ช่วยการศึกษาพิเศษ

ไม่มี frills ประดับชื่อของฉันยังคงดูแลและทุ่มเท ครู . . . . . . .
พวก . . . . . . . เหมือนเดิม

และผมสาบานมานานแล้วที่จะสอนและปกป้อง
ช่วย . . . . . . . ที่ฉันควรจะเจอ
จากนั้นฉันดูเธอในวันนั้น . . . . . . .
เพิ่มมือของเธอตบเขา หน้า
ฉันเศร้านับ 1 . . . . . . . งั้นฉันเพิ่มสาม

ลุกขึ้นยืน . . . . . . . ผมเดินทางของพวกเขา
รู้นี้ต้องหยุด . . . . . . . กับฉัน
ฉันมองไปที่เธอ และขยี้หัวฉัน . . . ไม่มี
ที่ผมดึงมือของเธอไป

เค้าบอกว่าเธอกลัว วันนั้น
" เผา " . . . . . . . นั่นเป็นสิ่งที่พวกเขาพูด
ยังเป็นเธอเลือก . . . . . . .
เธอเป็นผู้ใหญ่เธอจะเปลี่ยน . . . . . . . . . . . . . .

" และเดินออกไป ผมไม่อยากจะเชื่อเลย . . . . . . . ตอนนี้ผมได้ยิน
มันบอก . . . . . . . ได้เกิดขึ้นเป็นเวลาหลายปี
. . . ของฉันเองเด็กสวยงาม
กับ อองเช่ร์ เจ็บมือเมื่อหัวใจของฉัน . . . . . . .
ฉันพยายามเช็ดน้ำตาของฉัน

จะอนุญาตให้เธอลาออก
กับเศร้าสลดหัวใจ . . . . . . ผมดูด เฮ้อ
จะแล้วเป็นเด็กที่พิเศษของคุณ
มือ . . . . . . . เจ็บปวดเธอจะเจออะไร

การรังเกียจและไม่ยอมรับ . . . . . . .
ที่จัดขึ้นภายในและหัวใจ คิดรายวัน
ตอนกลางคืนเมื่อฉันพยายามที่จะหลับ . . . . . . .

ฉันตลอดเวลาเปิดและฉันโยนสิ่งที่ถ้านี้ได้รับของพวกเขา เด็ก
คงความยุติธรรม . . . . . . . จะขอ ?

ผมก็หันหน้าหนี
เหมือนมาก . . . . . . . กวาดมันใต้พรม

อาจจะ . . . . . . . เลี้ยวแก้มอื่น ๆแต่เมื่อฉันยืนต่อหน้าพระเจ้า ฉันรู้ว่าสักวัน

ฉันตอนนี้ . . . เขาจะต้องการพูด