Osmotic dehydration (OD) is one of

Osmotic dehydration (OD) is one of most important complementary treatment and food preservation technique in the processing of dehydrated foods, since it gives some benefits such as reducing the damage of heat to the flavor, color, inhibiting the browning of enzymes and decrease the energy costs (Alakali et al., 2006; Torres et al., 2006). OD results in increased shelf-life, a little bit loss of aroma in dried and semidried food, lessening the load of freezing and to freeze the food without causing unnecessary changes in texture (Petrotos and Lazarides, 2001). Different types of solutes such as fructose, corn syrup, glucose, sodium chloride and sucrose are used as an osmotic agent for OD (Azuara and Beristain, 2002). Low molar mass saccharides (sucrose, glucose and fructose) make easy the sugar uptake due to high diffusion of molecules. It has proved to be a good quality method to get modestly processed fruits, due to the much sensory resemblance between the natural and dehydrated products (Sousa et al., 2003). Calcium (Ca) plays an essential role in the fruit for cell wall structure and strength, plasma membrane structure and integrity, and cellular signaling responses (Poovaiah and Reddy, 1993). Enhancing calcium content can be extremely beneficial in reducing disorders and maintaining the quality of fruit during storage. Calcium salts to osmotic solutions have been used to reduce the damage caused by the structure of the cell wall due to dehydration (Mastrantonio et al., 2005; Pereira et al., 2006; Heredia et al., 2007 and Ferrari et al., 2010). However, the use of these salts in osmotic solutions can also increase the rate of water loss, reduce the water activity and increase the calcium content of the vegetables and fruits, resulting in strong products (Silva et al., 2013). The food industry has been encouraged to fortify its food with calcium to increase consumer calcium intake, preventing some diseases without the use of supplementation (Cerklewski, 2005; Martín-Diana et al., 2007). Anino et al. (2006), exploring the possibility of obtaining calcium enriched products, analyzed the tissue impregnation capacity of minimally processed apples in a solution containing 10.9% (w/w) glucose, 5266 ppm of calcium salt (a blend of calcium lactate and calcium gluconate), 1500 ppm potassium sorbate, and citric acid to correct the pH to 3.5, with and without the application of vacuum. The process carried out without the application of vacuum was more efficient.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คายน้ำการออสโมติก (OD) รักษาที่สำคัญที่สุดอย่างใดอย่างหนึ่ง และเทคนิคการเก็บรักษาอาหารในการประมวลผลของอาหารอบแห้ง เนื่องจากมันให้ประโยชน์บางประการเช่นลดความเสียหายของความร้อนรสชาติ สี inhibiting browning เอนไซม์ และลดต้นทุนของพลังงาน (Alakali และ al., 2006 ทอร์เรสและ al., 2006) OD ส่งผลในการเพิ่มอายุการเก็บ สูญเสียหน่อย ๆ หอมในอาหารแห้ง และ semidried, lessening โหลดจุดเยือกแข็ง และอาหารแช่แข็งโดยไม่เกิดการเปลี่ยนแปลงไม่จำเป็นในเนื้อ (Petrotos และ Lazarides, 2001) ใช้แตกต่างกันของ solutes ฟรักโทส น้ำเชื่อมข้าวโพด น้ำตาลกลูโคส โซเดียมคลอไรด์ และซูโครสเป็นตัวแทนการออสโมติกสำหรับ OD (Azuara และ Beristain, 2002) ต่ำสบมวล saccharides (ซูโครส กลูโคส และฟรักโทส) ได้ง่ายดูดซับน้ำตาลเนื่องจากการแพร่ของโมเลกุลสูง มีพิสูจน์จะเป็นวิธีการดีที่จะได้รับทั้งประมวลผลผลไม้ เนื่องจากความคล้ายคลึงทางประสาทสัมผัสมากระหว่างธรรมชาติ และอบแห้งผลิตภัณฑ์ (Sousa et al., 2003) แคลเซียม (Ca) มีบทบาทสำคัญในผลไม้โครงสร้างผนังเซลล์ และความแข็งแรง โครงสร้างพลาสมาเมมเบรนความสมบูรณ์ และมือถือสัญญาณตอบรับ (Poovaiah และ Reddy, 1993) เพิ่มแคลเซียมเนื้อหาสามารถเป็นประโยชน์มากในการลดโรค และการรักษาคุณภาพของผลไม้ในระหว่างการเก็บ ใช้เกลือแคลเซียมเพื่อการออสโมติกโซลูชั่นเพื่อลดความเสียหายที่เกิดจากโครงสร้างของผนังเซลล์เนื่องจากการคายน้ำ (Mastrantonio et al., 2005 Al. Pereira ร้อยเอ็ด 2006 Heredia et al., 2007 และเฟอร์รารีและ al., 2010) อย่างไรก็ตาม การใช้เกลือในการออสโมติกโซลูชั่นเหล่านี้สามารถเพิ่มอัตราการสูญเสียน้ำ ลดน้ำกิจกรรม และเพิ่มเนื้อหาแคลเซียมในผักและผลไม้ ในผลิตภัณฑ์ที่แข็งแกร่ง (Silva et al., 2013) อุตสาหกรรมอาหารมีแรงกระตุ้นเพื่อเสริมสร้างอาหารที่ มีแคลเซียมเพิ่มขึ้นผู้บริโภคบริโภคแคลเซียม ป้องกันโรคบางอย่างการแห้งเสริม (Cerklewski, 2005 Martín-Diana et al., 2007) Anino et al. (2006), สำรวจความเป็นไปได้ของการได้รับแคลเซียมอุดมไปผลิตภัณฑ์ วิเคราะห์เนื้อเยื่อทำให้มีขึ้นกำลังการผลิตของแอปเปิ้ลดำเนินสะดวกในโซลูชันที่ประกอบด้วยกลูโคส 10.9% (w/w) ppm 5266 เกลือแคลเซียม (ผสมแคลเซียม lactate และแคลเซียม gluconate), 1500 ppm โพแทสเซียม sorbate และกรดซิตริกการแก้ไข pH 3.5 มี และไม่ มีแอพลิเคชันของสุญญากาศ กระบวนการที่ดำเนินการ โดยใช้เครื่องดูดมีประสิทธิภาพมากขึ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การคายน้ำออสโมติก (OD) เป็นหนึ่งในการรักษาเสริมที่สำคัญที่สุดและเทคนิคการเก็บรักษาอาหารในการประมวลผลของอาหารแห้งเพราะมันจะช่วยให้ผลประโยชน์บางอย่างเช่นการลดความเสียหายจากความร้อนรสชาติ, สี, การยับยั้งการเกิดสีน้ำตาลของเอนไซม์และลดพลังงาน ค่าใช้จ่าย (Alakali et al, 2006;.. ตอร์เร et al, 2006) ผล OD ในเพิ่มขึ้นอายุการเก็บรักษาการสูญเสียเล็กน้อยของกลิ่นหอมในอาหารแห้งและ semidried, การลดภาระของการแช่แข็งและแช่แข็งอาหารที่ไม่ก่อให้เกิดการเปลี่ยนแปลงที่ไม่จำเป็นในเนื้อ (Petrotos และ Lazarides, 2001) รูปแบบต่างๆของตัวถูกละลายเช่นฟรักโทสข้าวโพดน้ำเชื่อมกลูโคสโซเดียมคลอไรด์และน้ำตาลซูโครสจะถูกใช้เป็นตัวแทนออสโมติกสำหรับ OD (Azuara และ Beristain, 2002) มวลโมเลกุลต่ำนํ้าตาล (ซูโครสกลูโคสฟรุกโตสและ) ทำให้ง่ายต่อการดูดซึมน้ำตาลเนื่องจากการแพร่กระจายของโมเลกุลสูง มันได้พิสูจน์แล้วว่าเป็นวิธีการที่มีคุณภาพดีที่จะได้รับผลไม้แปรรูปสุภาพเนื่องจากความคล้ายคลึงทางประสาทสัมผัสมากระหว่างผลิตภัณฑ์ธรรมชาติและแห้ง (Sousa et al., 2003) แคลเซียม (Ca) มีบทบาทสำคัญในผลไม้โครงสร้างผนังเซลล์และความแข็งแรงของโครงสร้างเมมเบรนพลาสม่าและความซื่อสัตย์และการตอบสนองสัญญาณโทรศัพท์มือถือ (Poovaiah และเรดดี้, 1993) เพิ่มปริมาณแคลเซียมสามารถเป็นประโยชน์อย่างมากในการลดความผิดปกติและการรักษาคุณภาพของผลไม้ในระหว่างการเก็บรักษา เกลือแคลเซียมเพื่อแก้ปัญหาการออสโมติกได้ถูกนำมาใช้เพื่อลดความเสียหายที่เกิดจากโครงสร้างของผนังเซลล์เนื่องจากการคายน้ำ (Mastrantonio et al, 2005;. รา et al, 2006;... Heredia et al, 2007 และเฟอร์รารีเอตอัล 2010) อย่างไรก็ตามการใช้เก​​ลือในการแก้ปัญหาเหล​​่านี้ออสโมติกนอกจากนี้ยังสามารถเพิ่มอัตราการสูญเสียน้ำลดกิจกรรมของน้ำและเพิ่มปริมาณแคลเซียมของผักและผลไม้ส่งผลให้ผลิตภัณฑ์ที่แข็งแกร่ง (ซิลวา et al., 2013) อุตสาหกรรมอาหารที่ได้รับการสนับสนุนให้เสริมอาหารที่มีแคลเซี่ยมเพื่อเพิ่มปริมาณแคลเซียมที่ผู้บริโภคป้องกันโรคบางอย่างโดยไม่ต้องใช้เสริม (Cerklewski 2005. มาร์ตินไดอาน่า et al, 2007) Anino et al, (2006) สำรวจความเป็นไปได้ของการได้รับผลิตภัณฑ์ที่อุดมด้วยแคลเซียมวิเคราะห์ขีดความสามารถในการทำให้เนื้อเยื่อของแอปเปิ้ประมวลผลน้อยที่สุดในการแก้ปัญหาที่มี 10.9% (w / w) กลูโคส 5,266 ppm ของเกลือแคลเซียม (มีส่วนผสมของนมแคลเซียมและแคลเซียมกลูโคเนต) 1500 ppm sorbate โพแทสเซียมและกรดซิตริกในการแก้ไขค่า pH 3.5 ที่มีและไม่มีการประยุกต์ใช้สูญญากาศ ขั้นตอนการดำเนินการโดยไม่ต้องประยุกต์ใช้เป็นสูญญากาศที่มีประสิทธิภาพมากขึ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การออสโมซิส ( OD ) เป็นหนึ่งในที่สำคัญที่สุด ซึ่งการรักษาและเทคนิคการเก็บรักษาอาหารในกระบวนการอบแห้งของอาหาร เนื่องจากมันให้ประโยชน์บางอย่าง เช่น การลดความเสียหายจากความร้อน กลิ่น สี ยับยั้ง เอนไซม์ และการลดต้นทุนพลังงาน ( alakali et al . , 2006 ; ตอร์เรส et al . , 2006 ) จากผลในการเก็บรักษาที่เพิ่มขึ้น ,นิด ๆหน่อย ๆการสูญเสียกลิ่นในที่แห้งและ semidried อาหาร ลดโหลดของแช่แข็งและแช่แข็งอาหารโดยไม่ก่อให้เกิดการเปลี่ยนแปลงที่ไม่จำเป็นในเนื้อ ( petrotos และ lazarides , 2001 ) ประเภทที่แตกต่างกันของสารอินทรีย์ เช่น น้ำตาลฟรักโทส กลูโคสน้ำเชื่อมข้าวโพด , โซเดียมคลอไรด์น้ำตาลซูโครสและใช้เป็นตัวแทนสำหรับการเพิ่มประสิทธิภาพและ azuara beristain , 2002 ) มวลโมเลกุลต่ำไรด์ ( ซูโครสกลูโคสและฟรักโทส ) ทําให้ง่ายต่อการดูดซึมน้ำตาล เนื่องจากการแพร่กระจายสูงของโมเลกุล มันได้พิสูจน์แล้วว่าเป็นวิธีที่ดีที่จะได้รับคุณภาพผลไม้แปรรูป มิดชิด เนื่องจากการมากและความคล้ายคลึงกันระหว่างธรรมชาติและผลิตภัณฑ์อบแห้ง ( ซูซา et al . , 2003 ) แคลเซียม ( Ca ) มีบทบาทสำคัญในผลสำหรับเซลล์ผนังโครงสร้างและความแข็งแรงของโครงสร้างเมมเบรนพลาสม่าและสมบูรณ์และเซลล์ตอบสนอง ( และการ poovaiah Reddy , 1993 ) เพิ่มปริมาณแคลเซียมที่สามารถเป็นประโยชน์อย่างมากในการลดความผิดปกติและรักษาคุณภาพของผลไม้ระหว่างการเก็บรักษา เกลือแคลเซียมเพื่อการแก้ไขจะถูกใช้เพื่อลดความเสียหายที่เกิดจากโครงสร้างของผนังเซลล์เนื่องจากขาดน้ำ ( mastrantonio et al . , 2005 ; Pereira et al . , 2006 ; Heredia et al . ,2007 และ Ferrari et al . , 2010 ) อย่างไรก็ตาม การใช้เกลือในการโซลูชั่นเหล่านี้ยังสามารถเพิ่มอัตราการสูญเสียน้ำ ลดน้ำกิจกรรมและเพิ่มปริมาณแคลเซียมในผักและผลไม้ ส่งผลให้ผลิตภัณฑ์ที่แข็งแกร่ง ( ซิลวา et al . , 2013 ) อุตสาหกรรมอาหารได้รับการสนับสนุนเพื่อเสริมสร้างอาหารที่มีแคลเซียมเพื่อเพิ่มการบริโภคแคลเซียมของผู้บริโภคการป้องกันโรค โดยไม่ใช้ของเสริม ( cerklewski , 2005 ; Mart í n-diana et al . , 2007 ) anino et al . ( 2006 ) , สำรวจความเป็นไปได้ของการได้รับแคลเซียมเสริมผลิตภัณฑ์ , วิเคราะห์เนื้อเยื่อเคลือบความจุของแอปเปิ้ลการประมวลผลน้อยที่สุดในสารละลายที่มี 10.9 % ( w / w ) กลูโคส แคลเซียม เกลือ 5266 ppm ( การผสมผสานของ lactate แคลเซียมและแคลเซียมกลูโคเนต )1500 ppm โพแทสเซียมซอร์เบต และกรดซิตริกแก้ไข pH 3.5 , และไม่มีการใช้สูญญากาศ กระบวนการดำเนินการโดยไม่ใช้สูญญากาศที่มีประสิทธิภาพมากขึ้น