With respect to the research on the

With respect to the research on the use of mobile technology in education, Hwang and Tsai (2011) provided a broad discussion of studies on mobile and ubiquitous learning published in six journals between 2001 and 2010. In their review of 154 articles, they discovered that the use of mobile and ubiquitous learning accelerated markedly during 2008; researchers
mostly studied students of higher education, and the fields most often researched were language arts, engineering, and computer technology. Frohberg, Goth, and Schwabe (2009) categorized 102 mobile-learning projects, and discovered that most mobile-learning activities occurred across different settings, and took place within a physical context and an official
environment, such as a classroom or workplace. Regarding the pedagogical roles that mobile devices play in education, most research has used mobile devices primarily as a sort of reinforcement tool to stimulate motivation and strengthen engagement,
and secondarily as a content-delivery tool. Few projects have used mobile devices to assist with constructive thinking or reflection. Furthermore, most learning activities using mobile devices have been controlled by the teacher, with there being only a handful of learner-centered projects in existence. Concerning the communication functions, very few projects have
made any use of cooperative or team communication. Moreover, the vast majority of studies have made use of novice participants; little research has involved experienced participants. When sorted according to educational goals, it was found that the vast majority of research has focused on lower-level knowledge and skills, and ignored higher-level tasks such as analysis
and evaluation. Wong and Looi (2011) investigated the influence of mobile devices on seamless learning. Seamless learning refers to a learning model that students can learn whenever they want to learn in a variety of scenarios and that they can switch from one scenario or one context to another easily and quickly (Chan et al., 2006; Wong & Looi, 2011). Wong and Looi
(2011) selected and analyzed a sample of 54 articles on the use of mobile devices to facilitate seamless learning, and found that all 54 articles contained 10 features, including formal and informal learning, personalized and social learning, and learning across multiple durations and locations

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เกี่ยวกับการวิจัยในการใช้เทคโนโลยีมือถือในการศึกษา บริการสนทนาสิ่งที่ศึกษาฮวงและเจิงโป๋วไจ๋ (2011) บนมือถือ และแพร่หลายการเรียนรู้เผยแพร่ในสมุดรายวันที่หกระหว่างปี 2001 และ 2010 154 บทวิจารณ์ของเขา พวกเขาค้นพบว่า การใช้การเรียนรู้เคลื่อนที่แพร่หลาย และเร่งอย่างเด่นชัดในช่วง 2008 นักวิจัยนักศึกษาส่วนใหญ่ศึกษา และ fields วิจัยส่วนใหญ่มักจะมีศิลปะการใช้ภาษา วิศวกรรม และเทคโนโลยีคอมพิวเตอร์ Frohberg ชาวเยอรมัน Schwabe (2009) จัดโครงการการเรียนรู้เคลื่อนที่ 102 และค้นพบว่า กิจกรรมมือถือการเรียนรู้มากที่สุดเกิดขึ้นระหว่างการตั้งค่าต่าง ๆ และเกิดขึ้นภายในบริบทที่เป็นจริงและการ officialสิ่งแวดล้อม เช่นห้องเรียนหรือที่ทำงาน เกี่ยวกับบทบาทสอนที่เล่นมือถืออุปกรณ์การศึกษา งานวิจัยได้ใช้โทรศัพท์มือถือเป็นหลักการเรียงลำดับของเครื่องมือเสริมเพื่อกระตุ้นแรงจูงใจ และเสริมสร้างการมีส่วนร่วมและเชื่อม เป็นเครื่องมือในการจัดส่งเนื้อหา ไม่กี่โครงการได้ใช้โทรศัพท์มือถือเพื่อช่วยในการคิดสร้างสรรค์หรือ reflection นอกจากนี้ อุปกรณ์มือถือโดยใช้กิจกรรมการเรียนรู้ส่วนใหญ่ได้ถูกควบคุม ด้วยครู ด้วยว่า เพียงไม่กี่โครงการที่ผู้เรียนเป็นศูนย์กลางในการดำรงอยู่ เกี่ยวกับฟังก์ชันการสื่อสาร มีกี่โครงการทำการใช้การสื่อสารสหกรณ์หรือกลุ่ม นอกจากนี้ การศึกษาส่วนใหญ่มีผู้ใช้มือใหม่คน วิจัยเล็ก ๆ ได้เกี่ยวข้องกับผู้มีประสบการณ์ เมื่อเรียงลำดับตามเป้าหมายทางการศึกษา พบว่า งานวิจัยส่วนใหญ่ได้เน้นระดับความรู้และทักษะ และละเว้นงานระดับสูงกว่าเช่นวิเคราะห์และประเมินผล วงศ์และ Looi (2011) สอบสวนโน้มของโทรศัพท์มือถือหน้าไร้รอยต่อการเรียนรู้ ไร้รอยต่อการเรียนรู้หมายถึงรูปแบบการเรียนรู้ที่นักเรียนสามารถเรียนรู้ทุกครั้งพวกเขาต้องการเรียนรู้ในสถานการณ์ต่าง ๆ และพวกเขาสามารถสลับจากบริบทหนึ่งหรือสถานการณ์หนึ่งไปยังอีกได้อย่างง่ายดาย และรวดเร็ว (จัน et al. 2006 วง & Looi, 2011) วงศ์และ Looi(2554) เลือก และวิเคราะห์ตัวอย่างของบทที่ 54 ในการใช้อุปกรณ์มือถือเพื่ออำนวยความสะดวกในการเรียนรู้ที่ไร้รอยต่อ และพบว่า ทั้งหมด 54 บทความที่มีอยู่ 10 คุณสมบัติ รวมทั้งการเรียนรู้อย่างเป็นทางการ และไม่เป็นทาง ส่วนบุคคล และสังคมการเรียนรู้ และการเรียนรู้ในหลายช่วงเวลาและสถาน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ที่เกี่ยวกับการวิจัยเกี่ยวกับการใช้เทคโนโลยีมือถือในการศึกษาฮวงและ Tsai (2011) จัดให้มีการอภิปรายในวงกว้างของการศึกษาเกี่ยวกับการเรียนรู้เคลื่อนที่และแพร่หลายตีพิมพ์ในวารสารหกระหว่างปี 2001 และ 2010 ในการตรวจสอบของพวกเขา 154 บทความที่พวกเขาค้นพบว่า การใช้โทรศัพท์มือถือและการเรียนรู้ที่แพร่หลายเร่งอย่างเห็นได้ชัดในช่วงปี 2008 นักวิจัย
ส่วนใหญ่เป็นนักเรียนการศึกษาของการศึกษาที่สูงขึ้นและ elds Fi ส่วนใหญ่มักจะมีการวิจัยภาษาศิลปะวิศวกรรมและเทคโนโลยีคอมพิวเตอร์ Frohberg, ชาวเยอรมันและ Schwabe (2009) แบ่ง 102 โครงการโทรศัพท์มือถือการเรียนรู้และค้นพบว่าส่วนใหญ่กิจกรรมมือถือการเรียนรู้ที่เกิดขึ้นทั่วทั้งการตั้งค่าที่แตกต่างกันและเกิดขึ้นในบริบททางกายภาพและของทางการ Fi
สภาพแวดล้อมเช่นห้องเรียนหรือสถานที่ทำงาน เกี่ยวกับบทบาทการสอนที่โทรศัพท์มือถือเล่นในการศึกษาการวิจัยส่วนใหญ่ได้ใช้โทรศัพท์มือถือเป็นหลักเป็นเครื่องมือการเรียงลำดับของการเสริมแรงเพื่อกระตุ้นให้เกิดแรงจูงใจและเสริมสร้างการมีส่วนร่วม
และครั้งที่สองเป็นเครื่องมือในการจัดส่งเนื้อหา ไม่กี่โครงการได้ใช้โทรศัพท์มือถือเพื่อช่วยให้มีความคิดสร้างสรรค์ใหม่หรือฟลอริด้าสะท้อน นอกจากนี้กิจกรรมการเรียนรู้ส่วนใหญ่ใช้โทรศัพท์มือถือได้รับการควบคุมโดยครูกับการมีเพียงไม่กี่คนของโครงการเรียนเป็นศูนย์กลางในการดำรงอยู่ เกี่ยวกับฟังก์ชั่นการสื่อสารโครงการน้อยมากที่ได้
ใช้ในการติดต่อสื่อสารสหกรณ์หรือทีมใด ๆ นอกจากนี้ส่วนใหญ่ของการศึกษาได้ทำให้การใช้ของผู้เข้าร่วมสามเณร; วิจัยน้อยได้มีส่วนร่วมผู้เข้าร่วมงานที่มีประสบการณ์ เมื่อเรียงลำดับตามเป้าหมายการศึกษาก็พบว่าส่วนใหญ่ของการวิจัยได้มุ่งเน้นไปที่ความรู้และทักษะในระดับที่ต่ำกว่าและไม่สนใจงานระดับสูงเช่นการวิเคราะห์
และการประเมินผล วงศ์และ Looi (2011) ตรวจสอบอิทธิพลของโทรศัพท์มือถือในการเรียนรู้ที่ไร้รอยต่อ การเรียนรู้ที่ไร้รอยต่อหมายถึงรูปแบบการเรียนรู้ที่นักเรียนสามารถเรียนรู้เมื่อใดก็ตามที่พวกเขาต้องการที่จะเรียนรู้ในความหลากหลายของสถานการณ์และที่พวกเขาสามารถเปลี่ยนจากสถานการณ์หนึ่งหรือบริบทหนึ่งไปยังอีกอย่างง่ายดายและรวดเร็ว (จัน et al, 2006;. วงศ์และ Looi 2011 ) วงศ์และ Looi
(2011) เลือกและวิเคราะห์ตัวอย่างจาก 54 บทความเกี่ยวกับการใช้โทรศัพท์มือถือเพื่ออำนวยความสะดวกในการเรียนรู้ที่ไร้รอยต่อและพบว่าทั้งหมด 54 บทความที่มีอยู่ 10 คุณสมบัติรวมทั้งอย่างเป็นทางการและการเรียนรู้ส่วนบุคคลและการเรียนรู้ทางสังคมและการเรียนรู้ในหลาย ระยะเวลาและสถานที่