A health-care perspective on emerge

A health-care perspective on emergency planning and management
Drawing on a U.S. definition of public health preparedness planning (Nelson et al, 2007), and the U.K. NHS definition of a major incident (Department of Health, 2005), health emergency planning can be defined as: A coordinated, cyclical process of planning, implementation, evaluation and learning which aims to increase the capability of society to prevent, protect against, respond to, and recover from any occurrence which presents a serious threat to the health of the community, or disrupts the health care system, or causes (or is likely to cause) such numbers or types of casualties as to require special arrangements to be implemented by one or more health care organisations. At the start of the study, a conceptual model of health emergency planning was developed based on this definition and on a preliminary scan of the literature, which highlighted the importance of mismatched resources and demands (Dombrowsky, 1998), the nature of the hazard and the capacities of organisations and communities (Wisner et al, 2004), and various activities that need to be planned for and managed (Hodgkinson & Stewart, 1991; Pearson & Mitroff, 1993). The model shows from an organisational perspective the key processes that are involved and the connections between them, and is represented schematically in Figure 1. An incident may increase demand for health care, or reduce its supply, or both. The increase in demand may have two aspects – the simple volume of patients, and also the nature of the health problems they present. Similarly, the supply of health care, which relies on a range of structures, processes and resources including human resources, facilities, organisation, equipment and supplies, has both quantitative and qualitative aspects. During a radiological incident, for example, the available staff may be unfamiliar with the symptoms of radiation poisoning and what the appropriate treatment procedures are. It is these quantitative and qualitative mismatches between demand and supply, which vary according to the nature of the incident and the vulnerability to it of the demand and supply systems, that can compromise the quality or efficiency of care. A variety of potential hazards need to be planned for. Health-care organisations have major roles to play in preventing, mitigating and responding to pandemic human disease, such as influenza. This is both the highest impact risk on the U.K. National Risk Register matrix (Cabinet Office, 2010) and also one of the most likely risks to occur. While demand increases, supply of health-care staff can also be reduced, most obviously because they are infected, but also for a variety of other reasons, including caring for children if schools are closed, caring for ill relatives and the impacts of the pandemic on public transport systems. It is characteristic of disasters that they reduce the supply of health care through their adverse effects on general infrastructure, so it is important that that business continuity plans are integrated into wider emergency plans. Similarly, loss of staff and supply chain planning are key components of pandemic flu planning. Nevertheless, business continuity issues usually occur in relation to relatively small-scale incidents. NHS emergency planners spend most of their time on such issues, yet the concept of business continuity planning is fairly new to the NHS, with the first mention being made in 2005 (Department of Health, 2005) and further interim advice provided in 2008 (Department of Health, 2008). Intelligence gathered from study interviewees, workshop participants and the networks of research team members suggests that formal, in-depth business impact analysis is not generally conducted by operational units within NHS organisations due to competing pressures on managers’ time and the lack of specialist support – in many organisations one person takes responsibility for both emergency planning and business continuity. Severe weather such as snow, extreme cold, heat waves and storms resulting in flooding can produce significant short- and long-term demand for health care, with, for example, flooding causing psychosocial health problems (Du et al, 2010), and heat waves leading to cases of sunburn, heat exhaustion, respiratory problems and other illnesses associated with the hot weather, such as food poisoning (Department of Health, 2010). But severe weather may as much affect the supply of health care through its effects on general infrastructure, again bringing it into the domain of business continuity planning. Further internally focused planning may also be required because existing NHS patients in both community and institutional settings are among groups vulnerable to adverse health impacts from severe weather. For example, large buildings such as hospitals may struggle to keep room temperatures down during heat waves and to prevent patients from becoming dehydrated. Such internally focused planning may be regarded as part of business continuity planning, but business continuity planning also needs to be outward looking, engaging external suppliers, for example. Terrorist attacks, while thankfully rare in the United Kingdom, can place massive short-term demands on ambulances and hospitals, and then a large task to provide follow-up psychological care. For example, the 7/7 terrorist attacks on London in 2005 resulted in 56 deaths, including the 4 suicide bombers, and over 700 injured within a single day, with blast injuries not commonly encountered by health-care staff. Major health-care incidents involving chemical, biological, radiological or nuclear (CBRN) materials, whether from industrial accidents or acts of terrorism, are also relatively rare, but are likely to be difficult to manage, partly on account of that rarity, despite significant investment by the NHS in preparing for CBRN incidents. Although ambulance services and acute hospitals have protective and decontamination equipment, staff may lack the training to use them properly, for example. Finally, major transport accidents seldom require more than a local response, other than access to existing specialist regional trauma and burns injury centres, but significant additional demands can be placed on local ambulance services and hospitals, with follow-up psychosocial care being commonly required. In general, emergency planning aims to increase the resistance and resilience of health-care supply and demand systems by implementing measures to prevent incidents, and preparing systems to respond to and recover from the incidents that do occur. To achieve this, an emergency planning system needs to have structures, processes, resources and governance that enable it to develop suitable plans, and to implement those plans effectively. It also needs to be able to continuously improve plans through conducting regular exercises and drills and learning from them (Nelson et al, 2007). As disasters may occur when events contradict accepted assumptions (Turner & Pidgeon, 1997), a ‘double loop learning’ system (Argyris & Schön, 1996; Herzog, 2007) is needed. This conceptual model provides an overview of health emergency planning and helps to clarify the relationship between health-care emergency planning and business continuity planning. The understanding generated by developing the model informed subsequent data collection and analysis undertaken in the remainder of the study. For example, although reports of major incidents may give some insights into business continuity plans that may have been invoked as part of the response, unpublished internal reports also need to be accessed in order to provide a full picture. The concept of supply and demand systems highlights the need not just to focus on NHS organisations and their internal workings, but also to bring in external partner organisations and suppliers, and to go beyond organisations by taking a public health perspective that includes communities and their roles. Governance arrangements are also relevant, not only for emergency planning, but also for the health care and other systems that are involved, because they influence how organisations act. Consideration of learning processes is important, and not just for the purposes of identifying policy and practice issues and research gaps. It also provides a means of understanding how research can have an impact on the practice of emergency planning, which is crucial. There is little point in applied research that is subsequently ignored by practitioners!

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มุมมองด้านการดูแลสุขภาพในการวางแผนฉุกเฉินและการจัดการการวาดภาพในความหมายของสหรัฐวางแผนการเตรียมความพร้อมด้านสาธารณสุข (เนลสัน, et al, 2007) และความหมายที่สหราชอาณาจักรพลุกพล่านของเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นที่สำคัญ (กรมอนามัย, 2005) สุขภาพการวางแผนฉุกเฉินสามารถ กำหนดให้เป็น: การประสานงานกระบวนการวัฏจักรของการวางแผนการดำเนินการประเมินผลและการเรียนรู้ซึ่งมีวัตถุประสงค์เพื่อเพิ่มขีดความสามารถของสังคมเพื่อป้องกันไม่ให้การป้องกันการตอบสนองและการกู้คืนจากการเกิดใด ๆ ที่นำเสนอเป็นภัยคุกคามที่ร้ายแรงต่อสุขภาพของชุมชน หรือรบกวนระบบการดูแลสุขภาพหรือทำให้เกิด (หรือมีแนวโน้มที่จะก่อให้เกิด) ตัวเลขดังกล่าวหรือชนิดของการบาดเจ็บล้มตายเป็นที่จะต้องเตรียมการเป็นพิเศษที่จะต้องดำเนินการโดยหนึ่งหรือองค์กรด้านการดูแลสุขภาพ
ในช่วงเริ่มต้นของการศึกษารูปแบบความคิดของสุขภาพการวางแผนฉุกเฉินได้รับการพัฒนาอยู่บนพื้นฐานของคำนิยามนี้และสแกนเบื้องต้นของวรรณคดีซึ่งเน้นถึงความสำคัญของทรัพยากรที่ไม่ตรงกันและความต้องการ (Dombrowsky, 1998) ลักษณะของอันตรายและ ขีดความสามารถขององค์กรและชุมชน (Wisner, et al, 2004) และกิจกรรมต่าง ๆ ที่จะต้องมีการวางแผนสำหรับการและการบริหารจัดการ (ฮอดจ์กินสันและสจ๊วต 1991; เพียร์สันและ Mitroff, 1993) รูปแบบที่แสดงให้เห็นจากมุมมองขององค์กรกระบวนการที่สำคัญที่มีส่วนร่วมและการเชื่อมต่อระหว่างพวกเขาและเป็นตัวแทนแผนผังในรูปที่ 1 เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นอาจจะเพิ่มความต้องการสำหรับการดูแลสุขภาพหรือลดอุปทานของตนหรือทั้งสองอย่าง การเพิ่มขึ้นของความต้องการอาจจะมีสองด้าน - ปริมาณที่เรียบง่ายของผู้ป่วยและลักษณะของปัญหาสุขภาพที่พวกเขานำเสนอ ในทำนองเดียวกันอุปทานของการดูแลสุขภาพซึ่งอาศัยในช่วงของโครงสร้างกระบวนการและทรัพยากรรวมทั้งทรัพยากรมนุษย์, สิ่งอำนวยความสะดวกขององค์กรและอุปกรณ์ที่มีทั้งด้านปริมาณและคุณภาพ เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในช่วงรังสีตัวอย่างเช่นพนักงานที่มีอยู่อาจจะไม่คุ้นเคยกับอาการของพิษกัมมันตรังสีและสิ่งที่วิธีการรักษาที่เหมาะสมเป็น เหล่านี้มันเป็นที่ไม่ตรงกันเชิงปริมาณและคุณภาพระหว่างอุปสงค์และอุปทานที่แตกต่างกันตามลักษณะของเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นและความเสี่ยงไปของอุปสงค์และอุปทานระบบที่สามารถประนีประนอมคุณภาพหรือประสิทธิภาพของการดูแล ความหลากหลายของอันตรายที่อาจเกิดจะต้องมีการวางแผนสำหรับ องค์กรด้านการดูแลสุขภาพมีบทบาทสำคัญในการเล่นในการป้องกันบรรเทาและตอบสนองต่อการแพร่ระบาดโรคของมนุษย์เช่นโรคไข้หวัดใหญ่ นี้เป็นทั้งความเสี่ยงผลกระทบที่สูงที่สุดในสหราชอาณาจักรแห่งชาติเสี่ยงสมัครสมาชิกเมทริกซ์ (คณะรัฐมนตรีสำนักงาน, 2010) และยังเป็นหนึ่งในความเสี่ยงส่วนใหญ่มีแนวโน้มที่จะเกิดขึ้น ขณะที่ความต้องการเพิ่มขึ้นของอุปทานของพนักงานดูแลสุขภาพนอกจากนี้ยังสามารถลดลงเห็นได้ชัดเจนที่สุดเพราะพวกเขามีการติดเชื้อ แต่ยังสำหรับความหลากหลายของเหตุผลอื่น ๆ รวมทั้งการดูแลเด็กถ้าโรงเรียนจะปิดการดูแลญาติป่วยและผลกระทบจากการแพร่ระบาดของ ในระบบการขนส่งสาธารณะ มันเป็นลักษณะของภัยพิบัติที่พวกเขาลดปริมาณของการดูแลสุขภาพผ่านผลกระทบของพวกเขาในโครงสร้างพื้นฐานทั่วไปดังนั้นจึงเป็นสิ่งสำคัญที่ว่ามีแผนต่อเนื่องทางธุรกิจจะรวมอยู่ในแผนฉุกเฉินที่กว้างขึ้น ในทำนองเดียวกันการสูญเสียของเจ้าหน้าที่และการวางแผนห่วงโซ่อุปทานเป็นส่วนประกอบที่สำคัญของการวางแผนการแพร่ระบาดของโรคไข้หวัด อย่างไรก็ตามประเด็นที่ต่อเนื่องทางธุรกิจมักจะเกิดขึ้นในความสัมพันธ์กับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นค่อนข้างขนาดเล็ก พลุกพล่านวางแผนฉุกเฉินใช้เวลาส่วนใหญ่ของพวกเขาในประเด็นดังกล่าว แต่แนวคิดของการวางแผนความต่อเนื่องทางธุรกิจที่ค่อนข้างใหม่พลุกพล่านด้วยการกล่าวถึงครั้งแรกที่มีการทำในปี 2005 (กรมอนามัย, 2005) และให้คำแนะนำระหว่างกาลต่อไปให้ในปี 2008 (กรม สาธารณสุข 2008) ข่าวกรองที่รวบรวมมาจากการสัมภาษณ์การศึกษาเข้าร่วมการประชุมเชิงปฏิบัติการและเครือข่ายของสมาชิกทีมวิจัยแสดงให้เห็นว่าอย่างเป็นทางการธุรกิจในเชิงลึกการวิเคราะห์ผลกระทบที่ไม่ได้ดำเนินการโดยทั่วไปหน่วยปฏิบัติงานภายในองค์กรพลุกพล่านเนื่องจากแรงกดดันการแข่งขันในเวลาที่ผู้จัดการและขาดการสนับสนุนผู้เชี่ยวชาญ - ในหลาย ๆ องค์กรหนึ่งคนที่ต้องรับผิดชอบทั้งการวางแผนฉุกเฉินและต่อเนื่องทางธุรกิจ สภาพอากาศที่รุนแรงเช่นหิมะเย็นมากคลื่นความร้อนและพายุทำให้เกิดน้ำท่วมสามารถผลิตในระยะสั้นอย่างมีนัยสำคัญและความต้องการในระยะยาวสำหรับการดูแลสุขภาพด้วยเช่นน้ำท่วมก่อให้เกิดปัญหาสุขภาพจิตสังคม (Du et al, 2010) และความร้อน คลื่นที่นำไปสู่กรณีของการถูกแดดเผา, อ่อนเพลียจากความร้อน, ปัญหาทางเดินหายใจและโรคอื่น ๆ ที่เกี่ยวข้องกับสภาพอากาศร้อนเช่นอาหารเป็นพิษ (กรมอนามัย, 2010) แต่สภาพอากาศที่รุนแรงอาจจะมากที่สุดเท่าที่ส่งผลกระทบต่ออุปทานของการดูแลสุขภาพผ่านผลกระทบต่อโครงสร้างพื้นฐานทั่วไปอีกครั้งนำมันในโดเมนของการวางแผนธุรกิจต่อเนื่อง นอกจากมุ่งเน้นการวางแผนภายในอาจจะต้องมีอยู่เพราะผู้ป่วยพลุกพล่านทั้งในชุมชนและการตั้งค่าสถาบันเป็นกลุ่มเสี่ยงที่จะส่งผลกระทบต่อสุขภาพที่ไม่พึงประสงค์จากสภาพอากาศที่รุนแรง ยกตัวอย่างเช่นอาคารขนาดใหญ่เช่นโรงพยาบาลอาจจะต่อสู้เพื่อให้อุณหภูมิห้องลงในช่วงคลื่นความร้อนและเพื่อป้องกันไม่ให้ผู้ป่วยจากการเป็นแห้ง ที่มุ่งเน้นการวางแผนดังกล่าวภายในอาจจะถือเป็นส่วนหนึ่งของการวางแผนความต่อเนื่องทางธุรกิจ แต่การวางแผนธุรกิจต่อเนื่องนอกจากนี้ยังมีความต้องการที่จะออกไปมองที่มีส่วนร่วมผู้ผลิตภายนอกเช่น การโจมตีของผู้ก่อการร้ายในขณะที่โชคดีที่หาได้ยากในสหราชอาณาจักรสามารถวางความต้องการในระยะสั้นมากในโรงพยาบาลและโรงพยาบาลแล้วเป็นงานที่มีขนาดใหญ่เพื่อให้การติดตามดูแลทางด้านจิตใจ ยกตัวอย่างเช่น 7/7 การโจมตีของผู้ก่อการร้ายในกรุงลอนดอนในปี 2005 ส่งผลให้เกิดการเสียชีวิต 56 รวมทั้ง 4 ระเบิดพลีชีพและได้รับบาดเจ็บกว่า 700 ภายในวันเดียวกับการบาดเจ็บระเบิดไม่พบโดยทั่วไปโดยเจ้าหน้าที่ด้านการดูแลสุขภาพ เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นการดูแลสุขภาพที่สำคัญที่เกี่ยวข้องกับสารเคมีชีววิทยารังสีหรือนิวเคลียร์ (CBRN) วัสดุไม่ว่าจะเป็นจากการเกิดอุบัติเหตุในโรงงานอุตสาหกรรมหรือการกระทำของการก่อการร้ายนอกจากนี้ยังมีค่อนข้างหายาก แต่มีแนวโน้มที่จะยากที่จะจัดการส่วนหนึ่งในบัญชีของหายากว่าแม้จะมีนัยสำคัญ การลงทุนจากพลุกพล่านในการเตรียมความพร้อมสำหรับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น CBRN แม้ว่าบริการรถพยาบาลและโรงพยาบาลเฉียบพลันมีการป้องกันการปนเปื้อนและอุปกรณ์, พนักงานอาจจะขาดการฝึกอบรมการใช้งานได้อย่างถูกต้องตัวอย่างเช่น ในที่สุดการเกิดอุบัติเหตุการขนส่งที่สำคัญไม่ค่อยจำเป็นต้องมีมากกว่าการตอบสนองในท้องถิ่นอื่น ๆ นอกเหนือจากการเข้าถึงผู้เชี่ยวชาญที่มีอยู่ในภูมิภาคการบาดเจ็บและการเผาไหม้ศูนย์รับบาดเจ็บ แต่ความต้องการที่เพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญสามารถวางบนบริการรถพยาบาลท้องถิ่นและโรงพยาบาลที่มีการติดตามดูแลด้านจิตสังคมที่ถูกต้องกันทั่วไป โดยทั่วไปการวางแผนฉุกเฉินมีวัตถุประสงค์เพื่อเพิ่มความต้านทานและความยืดหยุ่นของอุปทานด้านการดูแลสุขภาพและระบบความต้องการโดยการใช้มาตรการเพื่อป้องกันการเกิดอุบัติเหตุและการเตรียมความพร้อมระบบการตอบสนองและการกู้คืนจากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น เพื่อให้บรรลุนี้ระบบการวางแผนฉุกเฉินต้องมีโครงสร้างกระบวนการทรัพยากรและการกำกับดูแลที่เปิดใช้งานเพื่อพัฒนาแผนการที่เหมาะสมและจะใช้แผนที่มีประสิทธิภาพ นอกจากนี้ยังจะต้องสามารถที่จะพัฒนาอย่างต่อเนื่องผ่านแผนดำเนินการออกกำลังกายเป็นประจำและการฝึกซ้อมและการเรียนรู้จากพวกเขา (เนลสัน, et al, 2007) ในฐานะที่เป็นภัยพิบัติที่อาจเกิดขึ้นเมื่อมีเหตุการณ์ขัดแย้งกับสมมติฐานที่ได้รับการยอมรับ (เทอร์เนอและนกพิราบ, 1997) ซึ่งเป็นระบบการเรียนรู้สองวง (Argyris & Schön 1996; Herzog 2007) เป็นสิ่งจำเป็น รูปแบบความคิดนี้ให้ภาพรวมของสุขภาพการวางแผนฉุกเฉินและช่วยในการอธิบายความสัมพันธ์ระหว่างการดูแลสุขภาพการวางแผนฉุกเฉินและการวางแผนธุรกิจต่อเนื่อง ความเข้าใจที่เกิดจากการพัฒนารูปแบบการแจ้งการเก็บรวบรวมข้อมูลและการวิเคราะห์ที่ตามมาดำเนินการในส่วนที่เหลือของการศึกษา ตัวอย่างเช่นแม้ว่ารายงานของเหตุการณ์ที่สำคัญอาจจะให้ข้อมูลเชิงลึกบางส่วนเป็นแผนต่อเนื่องทางธุรกิจที่อาจได้รับการเรียกว่าเป็นส่วนหนึ่งของการตอบสนองที่ไม่ได้เผยแพร่รายงานภายในยังต้องสามารถเข้าถึงได้เพื่อที่จะให้ภาพเต็ม แนวคิดของระบบอุปสงค์และอุปทานเน้นถึงความจำเป็นที่ไม่เพียง แต่ให้ความสำคัญกับองค์กรพลุกพล่านและการทำงานภายในของพวกเขา แต่ยังนำมาในองค์กรพันธมิตรภายนอกและซัพพลายเออร์และไปไกลกว่าองค์กรโดยการใช้มุมมองด้านสาธารณสุขที่มีชุมชนและบทบาทของพวกเขา . การเตรียมการการกำกับดูแลที่เกี่ยวข้องนอกจากนี้ยังมีไม่เพียง แต่สำหรับการวางแผนฉุกเฉิน แต่ยังสำหรับการดูแลสุขภาพและระบบอื่น ๆ ที่มีส่วนร่วมเพราะพวกเขามีอิทธิพลต่อวิธีที่องค์กรทำหน้าที่ การพิจารณาของกระบวนการเรียนรู้เป็นสิ่งที่สำคัญและไม่เพียง แต่เพื่อวัตถุประสงค์ในการระบุนโยบายและปัญหาการปฏิบัติและช่องว่างการวิจัย นอกจากนี้ยังมีวิธีการทำความเข้าใจวิธีการวิจัยสามารถมีผลกระทบต่อการปฏิบัติของการวางแผนฉุกเฉินซึ่งเป็นสิ่งสำคัญ มีจุดเล็ก ๆ น้อย ๆ ในการวิจัยประยุกต์ที่ถูกละเว้นในภายหลังโดยผู้ปฏิบัติงานเป็น!

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เป็นมุมมองในการดูแลสุขภาพแผนฉุกเฉินและการจัดการ
รูปวาดในสหรัฐอเมริกาความหมายของการวางแผนการเตรียมความพร้อมด้านสาธารณสุข ( Nelson et al , 2007 ) , และ UK NHS คำนิยามของเหตุการณ์สำคัญ ( กรมอนามัย , 2005 ) , การวางแผนฉุกเฉินสุขภาพสามารถกำหนดเป็น : ประสานงานถึงกระบวนการของการวางแผน การสร้างการประเมินและการเรียนรู้ ซึ่งมีวัตถุประสงค์เพื่อเพิ่มขีดความสามารถของสังคมเพื่อป้องกัน ป้องกัน ตอบสนองและกู้คืนจากการใด ๆ ที่เกิดขึ้น ซึ่งแสดงการคุกคามต่อสุขภาพของชุมชน หรือรบกวนระบบการดูแลสุขภาพหรือสาเหตุ ( หรืออาจก่อให้เกิด ) เช่นตัวเลขหรือชนิดของความเสียหายที่จะต้องจัดพิเศษที่จะดำเนินการโดยหนึ่งหรือมากกว่าหนึ่งองค์กรดูแลสุขภาพ ในช่วงเริ่มต้นของการศึกษา , แบบจำลองการวางแผนฉุกเฉินสุขภาพได้รับการพัฒนาตามนิยามนี้ และในเบื้องต้นสแกนของวรรณกรรมซึ่งเน้นความสำคัญของทรัพยากรและความต้องการที่ไม่ตรงกัน ( dombrowsky , 1998 ) , ลักษณะของภัยและความสามารถขององค์กรและชุมชน ( วิสเนอร์ et al , 2004 ) และกิจกรรมต่าง ๆที่ต้องวางแผนและจัดการ ( ฮอจติ้นสัน& Stewart , 1991 ; เพียร์สัน& mitroff , 1993 )รูปแบบการแสดงจากมุมมองขององค์กรที่สำคัญและกระบวนการที่เกี่ยวข้องกับการเชื่อมต่อระหว่างพวกเขาและแสดงแผนผังในรูปที่ 1 เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นอาจเพิ่มความต้องการสำหรับการดูแลสุขภาพ หรือลดอุปทาน หรือทั้งสองอย่าง เพิ่มขึ้นในความต้องการอาจจะมีสองด้านและปริมาณง่ายของผู้ป่วย และยัง ธรรมชาติ ของปัญหาสุขภาพที่พวกเขาเสนอ ในทํานองเดียวกันอุปทานของการดูแลสุขภาพ ซึ่งอาศัยช่วงของโครงสร้างกระบวนการและทรัพยากรรวมถึงทรัพยากรเครื่อง , องค์กรมนุษย์ วัสดุอุปกรณ์ มีด้านทั้งเชิงปริมาณและเชิงคุณภาพ ในระหว่างเหตุการณ์ รังสี เช่น เจ้าหน้าที่ที่มีอยู่อาจจะไม่คุ้นเคยกับอาการของพิษรังสีและสิ่งที่การรักษาที่เหมาะสม ขั้นตอนเป็นเหล่านี้มันเป็นความไม่เชิงปริมาณและเชิงคุณภาพระหว่างอุปสงค์และอุปทาน ซึ่งแตกต่างกันไปตามลักษณะของเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น และความเสี่ยงของระบบอุปสงค์และอุปทานที่สามารถประนีประนอมคุณภาพหรือประสิทธิภาพของการดูแล ความหลากหลายของอันตรายที่อาจเกิดขึ้น ต้องวางแผนสำหรับ องค์กรดูแลสุขภาพมีบทบาทสำคัญในการเล่นในการป้องกันบรรเทาและตอบสนองมนุษย์โรคระบาด เช่น ไข้หวัดใหญ่ นี้มีทั้งผลกระทบความเสี่ยงสูงสุดในอังกฤษ ประเทศเสี่ยงลงทะเบียนเมทริกซ์ ( สำนักงาน , ตู้ 2010 ) และยังเป็นหนึ่งในความเสี่ยงมากที่สุดที่จะเกิดขึ้น ในขณะที่การเพิ่มอุปสงค์ อุปทานของบุคลากรด้านสุขภาพสามารถจะลดลงมากที่สุด แน่นอนเพราะพวกเขาจะติดเชื้อ แต่ยังสำหรับหลากหลายเหตุผลอื่น ๆรวมถึงการดูแลเด็ก ถ้าโรงเรียนปิด การดูแล ญาติป่วย และผลกระทบของการระบาดในระบบการขนส่งสาธารณะ มันเป็นลักษณะของภัยพิบัติที่พวกเขาลดอุปทานของการดูแลสุขภาพผ่านผลกระทบต่อโครงสร้างพื้นฐานทั่วไป ดังนั้นจึงเป็นสิ่งสำคัญที่ที่แผนความต่อเนื่องทางธุรกิจจะถูกรวมเข้าเป็นกว้างฉุกเฉินแผน ในทํานองเดียวกันการสูญเสียของเจ้าหน้าที่และการจัดหาการวางแผนห่วงโซ่เป็นส่วนประกอบสำคัญของการวางแผนไข้หวัดใหญ่ระบาด . อย่างไรก็ตาม ประเด็นความต่อเนื่องทางธุรกิจมักจะเกิดขึ้นในความสัมพันธ์กับเหตุการณ์ที่ค่อนข้างเล็ก NHS ฉุกเฉินวางแผนใช้จ่ายส่วนใหญ่ของเวลาของพวกเขาในประเด็นดังกล่าว แต่แนวคิดของการวางแผนความต่อเนื่องทางธุรกิจคือค่อนข้างใหม่พลุกพล่านด้วยแรกกล่าวถึงการทำในปี 2005 ( กรมอนามัย2005 ) และเพิ่มเติมระหว่างคำแนะนำใน 2008 ( กรมสุขภาพ , 2551 ) ปัญญาที่รวบรวมจากผู้ศึกษา ผู้เข้าร่วมการประชุมเชิงปฏิบัติการ และเครือข่ายสมาชิกทีมวิจัยชี้ว่า อย่างเป็นทางการการวิเคราะห์ผลกระทบทางธุรกิจในเชิงลึกไม่ได้โดยทั่วไปดำเนินการโดยหน่วยงานภายในองค์กร NHS เนื่องจากแรงกดดันในการแข่งขันของผู้จัดการและการขาดการสนับสนุนสำหรับผู้เชี่ยวชาญในหลายองค์กรหนึ่งคน รับผิดชอบทั้งแผนฉุกเฉินและความต่อเนื่องของธุรกิจ สภาพอากาศเลวร้ายเช่นหิมะ สุดเย็นคลื่นความร้อนพายุน้ำท่วมและส่งผลให้สามารถผลิตอย่างมีนัยสำคัญระยะสั้นและระยะยาวความต้องการของการดูแลสุขภาพ ด้วย เช่น น้ำท่วม ที่เป็นปัญหาสุขภาพจิต ( du et al , 2010 ) และคลื่นความร้อนที่นำไปสู่กรณีของผิวไหม้แดด ปัญหาระบบทางเดินหายใจและโรคอื่น ๆที่เกี่ยวข้องกับสภาพอากาศร้อน เช่น อาหาร เป็น พิษ ( กรมอนามัย ปี 2553 )แต่สภาพอากาศที่รุนแรงอาจมากส่งผลกระทบต่ออุปทานของการดูแลสุขภาพผ่านผลกระทบต่อโครงสร้างพื้นฐานทั่วไปอีกเอามาเป็นโดเมนของการวางแผนความต่อเนื่องทางธุรกิจ เพิ่มเติมภายในเน้นการวางแผนอาจยังต้อง เพราะที่มีอยู่ในชุมชนพลุกพล่าน ผู้ป่วยทั้งสองและการตั้งค่าสถาบันอยู่ในกลุ่มเสี่ยงต่อผลกระทบต่อสุขภาพที่ไม่พึงประสงค์จากสภาพอากาศที่รุนแรง ตัวอย่างเช่นอาคารขนาดใหญ่ เช่น โรงพยาบาลอาจต่อสู้เพื่อให้อุณหภูมิในห้องลดลงในช่วงคลื่นความร้อนและป้องกันผู้ป่วยจากการเป็นแห้ง . เช่นภายในที่เน้นการวางแผนอาจจะถือว่าเป็นส่วนหนึ่งของการวางแผนต่อเนื่องทางธุรกิจ แต่การวางแผนต่อเนื่องทางธุรกิจยังต้องออกไปด้านนอกมอง เสน่ห์ภายนอก ซัพพลายเออร์ เป็นต้น การโจมตีของผู้ก่อการร้ายขอบคุณที่หายากในขณะที่สหราชอาณาจักร สามารถวางความต้องการระยะสั้นขนาดใหญ่บนรถพยาบาลและโรงพยาบาล และงานขนาดใหญ่เพื่อให้ติดตามจิตสน ตัวอย่างเช่น , 7 / 7 ผู้ก่อการร้ายโจมตีในกรุงลอนดอนในปี 2548 ส่งผลให้เสียชีวิต 56 คน รวมทั้ง 4 ระเบิดฆ่าตัวตาย และกว่า 700 ได้รับบาดเจ็บภายในวันเดียวกับระเบิดบาดเจ็บไม่พบทั่วไปโดยเจ้าหน้าที่ด้านการดูแลสุขภาพ .การดูแลสุขภาพที่สำคัญที่เกี่ยวข้องกับเหตุการณ์ทางเคมี ชีวภาพ หรือรังสีนิวเคลียร์ ( cbrn ) วัสดุอุตสาหกรรม ไม่ว่าจากอุบัติเหตุ หรือการกระทำของการก่อการร้าย ก็ค่อนข้างหายาก แต่อาจจะยากที่จะจัดการ ส่วนในบัญชีของที่หายาก แม้จะมีการลงทุนที่สำคัญโดย NHS ในการเตรียมการสำหรับเหตุการณ์ cbrn .แม้ว่าบริการรถพยาบาลและโรงพยาบาลเฉียบพลันและมีอุปกรณ์ป้องกันสารพิษ เจ้าหน้าที่อาจขาดการฝึกอบรมเพื่อใช้พวกเขาอย่างถูกต้อง ตัวอย่างเช่น ในที่สุด อุบัติเหตุการขนส่งหลัก ไม่ใคร่มีมากกว่าการตอบสนองท้องถิ่น นอกจากการเข้าถึงผู้เชี่ยวชาญในภูมิภาคที่มีอยู่ บาดแผล และเผาศูนย์การบาดเจ็บแต่ความต้องการเพิ่มเติมที่สำคัญสามารถถูกวางไว้บนรถพยาบาลท้องถิ่น และโรงพยาบาล ดูแล ติดตามผลการมักต้อง โดยทั่วไปการวางแผนฉุกเฉินมีวัตถุประสงค์เพื่อเพิ่มความต้านทานและความยืดหยุ่นของอุปทานและอุปสงค์ โดยระบบการใช้มาตรการเพื่อป้องกันไม่ให้เกิดอุบัติเหตุ และเตรียมระบบเพื่อตอบสนองและกู้คืนจากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเพื่อให้บรรลุนี้เป็นแผนฉุกเฉินระบบต้องมีโครงสร้าง กระบวนการ ทรัพยากร และการบริหารจัดการที่ช่วยให้มันเพื่อพัฒนาแผนการที่เหมาะสมและใช้แผนการเหล่านั้นได้อย่างมีประสิทธิภาพ นอกจากนี้ยังต้องสามารถปรับปรุงแผนการจัดการฝึกและผ่านปกติ แบบฝึก และเรียนรู้จากพวกเขา ( Nelson et al , 2007 )เป็น ภัยอาจเกิดขึ้นเมื่อเหตุการณ์ขัดแย้งยอมรับสมมติฐาน ( เทอร์เนอร์&พิดจิ้น , 1997 ) , ระบบ ' การเรียนรู้ ' ห่วงคู่ ( & Sch ö n กีริส , 1996 ; Herzog , 2007 ) ที่จำเป็น รุ่นนี้จะให้ภาพรวมของแนวคิดการวางแผนฉุกเฉินสุขภาพและช่วยชี้แจงความสัมพันธ์ระหว่างสุขภาพแผนฉุกเฉินและแผนความต่อเนื่องทางธุรกิจความเข้าใจที่สร้างขึ้น โดยพัฒนารูปแบบการแจ้งข้อมูลตามมาและการวิเคราะห์ปัญหา ในส่วนของการศึกษา ตัวอย่างเช่นแม้ว่ารายงานเหตุการณ์สำคัญอาจให้ข้อมูลเชิงลึกบางอย่างในแผนความต่อเนื่องทางธุรกิจที่อาจถูกเรียกใช้เป็นส่วนหนึ่งของการประกาศข่าวภายในยังต้องสามารถเข้าถึงได้เพื่อให้ภาพเต็มแนวคิดของการจัดหาและระบบความต้องการ เน้นต้องไม่เพียง แต่มุ่งเน้นที่พลุกพล่านและการทำงานภายในองค์กร แต่ยังเพื่อนำองค์กรพันธมิตรภายนอกและซัพพลายเออร์ และไปไกลกว่าองค์กรโดยการสาธารณสุขมุมมองที่มีชุมชนและบทบาทของตน ยังเกี่ยวข้องกับการไม่เพียง แต่สำหรับการวางแผนฉุกเฉินแต่ยังสำหรับการดูแลสุขภาพ และระบบอื่นๆ ที่เกี่ยวข้อง เนื่องจากพวกเขามีอิทธิพลต่อองค์กรตามพระราชบัญญัติ การพิจารณาการเรียนรู้กระบวนการเป็นสิ่งสำคัญ และไม่เพียง แต่เพื่อวัตถุประสงค์ในการกำหนดนโยบายและประเด็นการปฏิบัติและช่องว่างของงานวิจัย นอกจากนี้ยังมีวิธีการของการทำความเข้าใจวิธีการวิจัยสามารถมีผลกระทบต่อการปฏิบัติการวางแผนฉุกเฉินที่สำคัญมีจุดเล็ก ๆในการวิจัยประยุกต์ที่สามารถถูกละเว้น โดยแพทย์ !