With the advancement in nanotechnol

With the advancement in nanotechnology, silver NPs (AgNPs) have been applied in many industries, including daily products and medical products. Worldwide, the present production of AgNPs is estimated to be around 500 tons per year and this is predicted to increase over the next few years (Mueller and Nowack, 2008). AgNPs may be released into the environment by several routes, including during their synthesis, incorporation of the AgNPs into other goods, and recycling or disposal of these goods and AgNPs.

NPs have been shown to have higher and unique toxicity than their corresponding bulk materials (Shi et al., 2011). Thus, a better knowledge of nanomaterials, including their mode of interaction, uptake, accumulation and impact on the biosystems, and on their control measures to avoid nanopollution in ecological systems, is of concern and increasing importance (Navarro et al., 2008a).

AgNPs have a dimension of 1–100 nm. The most important influences in determining the degree of bioaccumulation of AgNPs are likely to be similar to those that influence metal contaminants (Garcia-Alonso et al., 2011). In plants, NPs are adsorbed to plant surfaces and taken up through natural nano or micrometer scale plant openings. Several pathways exist or are predicted for NP association and uptake in plants was explained (Dietz and Herth, 2011).

AgNPs released into an aquatic environment can be a source of dissolved/suspended silver ions or metals, respectively, and so potentially exert toxic effects on aquatic organisms (Handy et al., 2008 and Nowack, 2009). The impact of various types of NPs on higher plants has also been examined (Hong and Otaki, 2006, Navarro et al., 2008b, Zhu et al., 2008, Lin et al., 2009 and Seeger et al., 2009). When growing, plants absorb relatively large amounts of essential and nonessential elements, which at certain concentrations may be toxic. Once stored within the plants, beneficial or toxic elements can be transferred along the food chain to consumers. Rice (Oryza sativa L.) is an important human food crop worldwide and is considered to be a model for monocot species for molecular biology research ( Chhun et al., 2003), and so it is a reasonable and suitable species for research on nanomaterial safety. Studies on the toxicity of NPs are still emerging and have shown negative effects on the growth and development of plants. Lin and Xing (2007) analyzed the phytotoxicity of five types of multiwalled NPs (MWCNT, Al, Al2O3, Zn and ZnO) on the seed germination and seedling root growth in six higher plant species (Raphanus sativus, Lolium perenne, Lactuca sativa, Brassica napus, Zea mays and Cucumis sativus). Seed germination was not affected, except for the inhibition of Z. mays by ZnONPs and L. perenne by ZnNPs at high levels (2000 g/mL). However, the inhibition of root growth was found to vary greatly among the different types of NPs and plants, but was correlated to the NP concentrations. With respect to L. perenne, where ZnONPs caused a significant decrease in the seedling biomass, root tip shrinkage and collapse of the root epidermis, the cell internalization and translocation of was found to not be directly correlated with their dissolution in the bulk nutrient solution or rhizosphere ( Lin and Xing, 2007). Wu et al. (2012) evaluated the effects of the metal oxide nanoparticles, CuO, NiO, TiO2, Fe2O3, and Co3O4 on germination index of lettuce, radish and cucumber and it was found that CuO and NiO showed the strongest inhibitory effects on these seed germination. The cytotoxicity of MWCNTs on rice suspension cells was found to correlate with an increase in the level of reactive oxygen species and could be reversed by the addition of ascorbic acid, a primary antioxidant ( Tan et al., 2009). Nano-CuO ( Shaw and Hossain, 2013) and nano-ZnO toxicity ( Dimkpa et al., 2012) were also determined in rice and wheat, respectively. These metal nanoparticles increased the reactive oxygen species in plant tissues, as well.

Some reports have shown positive or no effects of NPs on plants. The effect of TiO2NPs on the photochemical reaction of chloroplasts of spinach, Spinacia oleracea, was to induce an increased Hill reaction and chloroplast activity that accelerated the oxidation-reduction process in chloroplasts ( Zheng et al., 2005). Moreover, the non-cyclic photophosphorylation activity was higher. The explanation proposed for this is that the TiO2NPs might enter the chloroplasts where the catalyzed oxidation-reduction reactions might then accelerate the electron transport and oxygen evolution ( Hong et al., 2005). In addition, an increased germination rate and germination index for S. oleracea was noted after exposure to TiO2NPs at 0.25–4 percent (w/v) but not with larger TiO2 particles at the same concentrations. During the growth of the plants the dry weight and chlorophyll formation were both increased by exposure to the TiO2NPs ( Zheng et al., 2005). The C70 NPs might have entered the plant roots via osmotic pressure and capillary forces and then entered through the cell wall pores and translocated through intercellular plasmadesmata ( Lin et al., 2009). The phytotoxicity of silver nanoparticle (AgNPs) was evaluated in Arabidopsis thaliana, and it was found that AgNPs were apoplastically transported and aggregated at plasmodesmata ( Geisler-Lee et al., 2013).

From the concern about the potential toxicity of NPs, researchers have tried to test for cytotoxicity on living cells, including those from plants, animals, and microorganisms (Tan et al., 2009). Rice plants are becoming an interesting testing model for evaluating NPs because rice is the staple food crop of over half the world׳s population. If rice plants exposed to NPs revealed adverse effects it may suggest a potential impact on plant development and the food chain, which could in turn impact on humans, animals and the environment. Therefore, in this research the effect of different sized AgNPs at different concentrations on rice seedlings was evaluated in terms of the level of seed germination and the subsequent growth and leaf morphology of the seedlings. The obtained results should aid in leading to a further development of the nanomaterial safety information and the mechanism of AgNPs response in plants.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มีความก้าวหน้าในนาโนเทคโนโลยี เงิน NPs (AgNPs) ถูกใช้ในหลาย ๆ อุตสาหกรรม ผลิตภัณฑ์บริการและผลิตภัณฑ์ทางการแพทย์ ทั่วโลก ประเมินการผลิตปัจจุบันของ AgNPs จะ ประมาณ 500 ตันต่อปี และนี้คาดว่า จะเพิ่มในปีต่อมา (เลอร์และ Nowack, 2008) AgNPs อาจจะออกเป็นสิ่งแวดล้อม โดยเส้นทางหลาย รวมทั้งในระหว่างการสังเคราะห์ จดทะเบียนของ AgNPs อื่น ๆ สินค้า และรีไซเคิล หรือกำจัดสินค้าเหล่านี้และ AgNPsได้รับการแสดง NPs ให้ความเป็นพิษสูง และไม่ซ้ำกันกว่าของวัสดุจำนวนมากที่เกี่ยวข้อง (Shi et al., 2011) ดังนั้น รู้ดีของ nanomaterials รวมถึงโหมดการโต้ตอบ ดูดซับ รวบรวม และผลกระทบ biosystems และมาตรการควบคุมของพวกเขาเพื่อหลีกเลี่ยงการ nanopollution ในระบบนิเวศน์ เป็นกังวลและมีความสำคัญมาก (Navarro et al., 2008a)AgNPs มีขนาด 1 – 100 นาโนเมตร อิทธิพลสำคัญที่สุดในการกำหนดระดับของ bioaccumulation AgNPs มักจะคล้ายกับผู้ที่มีอิทธิพลต่อสารปนเปื้อนโลหะ (การ์เซีย-Alonso et al., 2011) ในพืช NPs เป็น adsorbed ปลูกพื้นผิว และนำค่าผ่านนาโนธรรมชาติหรือเปิดโรงงานสเกลไมโครมิเตอร์ มนต์ต่าง ๆ มีอยู่ หรือคาดการณ์สำหรับสมาคม NP และดูดธาตุอาหารในพืชคำอธิบาย (Dietz Herth, 2011)AgNPs ปล่อยสภาพแวดล้อมทางน้ำสามารถนำมาประจุเงินส่วนยุบ/หยุดชั่วคราวหรือโลหะ ตามลำดับ และดังนั้นอาจออกแรงผลพิษน้ำสิ่งมีชีวิต (Handy et al., 2008 และ Nowack, 2009) ผลกระทบของ NPs บนสูงกว่าพืชชนิดต่าง ๆ มีการตรวจสอบ (Hong และ Otaki, 2006, Navarro et al., 2008b ซู et al., 2008, Lin et al., 2009 และ Seeger et al., 2009) เมื่อเจริญเติบโต พืชดูดซับขนาดค่อนข้างใหญ่จำเป็น และไม่จำเป็นองค์ประกอบ ซึ่งที่ความเข้มข้นแน่นอนอาจเป็นพิษ เมื่อเก็บไว้ภายในพืช องค์ประกอบ beneficial หรือพิษสามารถโอนย้ายตามห่วงโซ่อาหารให้กับผู้บริโภค ข้าว (Oryza ซา L.) เป็นอาหารสัตว์สำคัญพืชทั่วโลก และถือเป็นแบบจำลองสำหรับพันธุ์ monocot วิจัยชีววิทยาโมเลกุล (Chhun et al., 2003), และดังนั้น จึงเป็นพันธุ์ที่สมเหตุสมผล และเหมาะสมสำหรับการวิจัยเกี่ยวกับความปลอดภัย nanomaterial การศึกษาความเป็นพิษของ NPs ยังคงเกิดขึ้นใหม่ และได้แสดงให้เห็นการเจริญเติบโตและพัฒนาของพืชผลลบ หลินและซิง (2007) วิเคราะห์ phytotoxicity multiwalled NPs (MWCNT, Al, Al2O3, Zn และ ZnO) ห้าชนิดในเมล็ดการงอกและแหล่งรากเจริญเติบโตในหกสูงกว่าพืชชนิด (Raphanus sativus, Lolium perenne ซา Lactuca ผัก napus ซี mays และ Cucumis sativus) การงอกของเมล็ดพืชไม่มีผลกระทบ ยกเว้นยับยั้ง mays z.โดย ZnONPs และ L. perenne โดย ZnNPs ในระดับสูง (2000 g/mL) อย่างไรก็ตาม ยับยั้งการเจริญเติบโตของรากพบแตกต่างกันมากระหว่าง NPs และพืชชนิดต่าง ๆ ได้ถูก correlated กับความเข้มข้น NP กับ L. perenne ที่ ZnONPs ที่เกิดขึ้นสำคัญลดในชีวมวลแหล่ง รากปลายหดตัว และยุบของหนังกำพร้าราก เซลล์ internalization และการสับเปลี่ยนของพบเพื่อไม่ให้ตรง correlated กับการยุบในโซลูชันธาตุอาหารจำนวนมากหรือไรโซสเฟียร์ (Lin และชิง 2007) Wu et al. (2012) ประเมินผลกระทบของการเก็บกักสารโลหะออกไซด์ CuO, NiO, TiO2, Fe2O3 และ Co3O4 ในดัชนีการงอกของผักกาดหอม หัวผักกาด และแตงกวา และพบว่า CuO และ NiO แสดงผลลิปกลอสไขแข็งแกร่งในการงอกของเมล็ดพืชเหล่านี้ Cytotoxicity ของ MWCNTs บนเซลล์ระงับข้าวพบการเชื่อมโยงกับการเพิ่มขึ้นของระดับออกซิเจนปฏิกิริยาชนิด และสามารถย้อนกลับได้ตามการเพิ่มของกรดแอสคอร์บิค ต้านอนุมูลอิสระหลัก (Tan et al., 2009) นาโน-CuO (Shaw และ Hossain, 2013) และความเป็นพิษของ ZnO นาโน (Dimkpa et al., 2012) ได้มีกำหนดในข้าวและข้าวสาลี ตามลำดับ เก็บกักโลหะเหล่านี้เพิ่มขึ้นชนิดปฏิกิริยาออกซิเจนในเนื้อเยื่อการพืช เช่นบางรายงานได้แสดงเป็นบวกหรือไม่มีผลของ NPs ในพืช ผลของ TiO2NPs ปฏิกิริยา photochemical ของ chloroplasts ผักขม Spinacia ตื่นสาย ถูกชวนขึ้นเขาปฏิกิริยาและคลอโรพลาสต์กิจกรรมที่เร่งการ oxidation-reduction ใน chloroplasts (เจิ้ง et al., 2005) นอกจากนี้ กิจกรรม photophosphorylation ทุกรอบไม่มีสูง คำอธิบายที่เสนอนี้เป็นที่ที่ TiO2NPs อาจป้อน chloroplasts ที่ซึ่งปฏิกิริยา oxidation-reduction กระบวนอาจแล้วเร่งขนส่งอิเล็กตรอนและวิวัฒนาการออกซิเจน (Hong et al., 2005) แห่ง การงอกเพิ่มขึ้นและอัตราการงอกดัชนีสำหรับ S. ตื่นสายถูกตั้งข้อสังเกตหลังจากสัมผัสกับ TiO2NPs ที่ 0.25 – 4 เปอร์เซ็นต์ (w/v) แต่ มีขนาดใหญ่กว่าอนุภาค TiO2 ที่ความเข้มข้นเดียวกันไม่ ในระหว่างการเจริญเติบโตของพืช น้ำหนักแห้งและก่อตัวคลอโรฟิลล์ทั้งสองเพิ่มอีกตาม TiO2NPs (เจิ้ง et al., 2005) C70 NPs อาจป้อนรากพืชผ่านความดันออสโมติกและกองกำลังของเส้นเลือดฝอย และจากนั้นป้อนผ่านผนังเซลล์รูขุมขน และ translocated ผ่าน plasmadesmata intercellular (Lin et al., 2009) มีประเมินใน Arabidopsis thaliana phytotoxicity ของเงิน nanoparticle (AgNPs) และพบว่า AgNPs มี apoplastically ขนส่ง และรวมที่ plasmodesmata (ลี Geisler et al., 2013)จากความกังวลเกี่ยวกับความเป็นพิษอาจเกิดขึ้นของ NPs นักวิจัยได้พยายามทดสอบ cytotoxicity บนเซลล์ชีวิต รวมทั้ง จากพืช สัตว์ จุลินทรีย์ (Tan et al., 2009) ข้าวพืชจะกลายเป็น รุ่นทดสอบน่าสนใจสำหรับประเมิน NPs เนื่องจากข้าวเป็นพืชอาหารหลักของประชากร world׳s กว่าครึ่ง ถ้าสัมผัสกับ NPs พืชข้าวเปิดเผยผลข้างเคียง ก็อาจแนะนำผลกระทบในการพัฒนาโรงงานและห่วงโซ่อาหาร ซึ่งได้เปิดผลกระทบต่อมนุษย์ สัตว์ และสิ่งแวดล้อม ดังนั้น ในการวิจัยนี้ ผลของ AgNPs ขนาดแตกต่างกันที่ความเข้มข้นแตกต่างกันในข้าวกล้าไม้ได้ประเมินระดับของการงอกของเมล็ดพืช และภายหลังการเจริญเติบโต และสัณฐานวิทยาของใบของกล้าไม้ ผลได้รับควรช่วยในการนำไปพัฒนาเพิ่มเติมของข้อมูลความปลอดภัย nanomaterial และกลไกการตอบสนอง AgNPs ในพืช

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กับความก้าวหน้าในนาโนเทคโนโลยี, NPS เงิน (AgNPs) ได้ถูกนำมาใช้ในหลายอุตสาหกรรมรวมถึงผลิตภัณฑ์ในชีวิตประจำวันและผลิตภัณฑ์ทางการแพทย์ ทั่วโลกการผลิตปัจจุบันของ AgNPs คาดว่าจะอยู่ที่ประมาณ 500 ตันต่อปีและคาดว่าจะเพิ่มขึ้นในช่วงไม่กี่ปีถัดไป (มูลเลอร์และ Nowack 2008) AgNPs อาจจะปล่อยออกสู่สิ่งแวดล้อมโดยหลายเส้นทางรวมทั้งในระหว่างการสังเคราะห์ของพวกเขารวมตัวกันของ AgNPs เข้าสินค้าอื่น ๆ และการรีไซเคิลหรือจำหน่ายสินค้าเหล่านี้และ AgNPs. กรมอุทยานฯ ได้รับการแสดงที่จะมีสูงขึ้นและความเป็นพิษที่ไม่ซ้ำกันกว่าวัสดุที่เป็นกลุ่มที่สอดคล้องกันของพวกเขา ( ชิ et al., 2011) ดังนั้นความรู้ที่ดีขึ้นของวัสดุนาโนรวมทั้งโหมดของการทำงานร่วมกันการดูดซึมสะสมและผลกระทบต่อ Biosystems และมาตรการในการควบคุมของพวกเขาเพื่อหลีกเลี่ยงการ nanopollution ในระบบนิเวศมีความกังวลและความสำคัญที่เพิ่มขึ้น (วาร์ et al., 2008a) AgNPs มีขนาด 1-100 นาโนเมตร อิทธิพลที่สำคัญที่สุดในการกำหนดระดับของการสะสมทางชีวภาพของ AgNPs มีแนวโน้มที่จะคล้ายกับผู้ที่มีอิทธิพลต่อการปนเปื้อนโลหะ (การ์เซียอลอนโซ่ et al., 2011) ในพืชของกรมอุทยานฯ จะดูดซับกับพื้นผิวอาคารและนำขึ้นผ่านนาโนธรรมชาติหรือไมโครเมตรเปิดโรงงานขนาด หลายอย่างทุลักทุเลอยู่หรือที่คาดการณ์สำหรับการเชื่อมโยงและการดูดซึม NP ในพืชได้รับการอธิบาย (ดิเอทซ์และ Herth 2011). AgNPs ปล่อยออกสู่สิ่งแวดล้อมทางน้ำสามารถเป็นแหล่งของละลาย / ระงับไอออนเงินหรือโลหะตามลำดับและอื่น ๆ ที่อาจเกิดขึ้นออกแรงพิษ ในการมีชีวิตในน้ำ (Handy et al., 2008 และ Nowack 2009) ผลกระทบของประเภทต่างๆของกรมอุทยานฯ ในพืชที่สูงขึ้นยังได้รับการตรวจสอบ (ฮ่องกงและ Otaki 2006 วาร์ et al., 2008b จู้ et al., 2008 หลิน et al., 2009 และ Seeger et al., 2009) เมื่อการเจริญเติบโตของพืชดูดซับปริมาณที่ค่อนข้างใหญ่ขององค์ประกอบที่สำคัญและจำเป็นซึ่งในความเข้มข้นของบางอย่างอาจจะเป็นพิษ เมื่อเก็บไว้ในพืชสายประโยชน์ทางการหรือองค์ประกอบที่เป็นพิษที่สามารถถ่ายโอนไปตามห่วงโซ่อาหารให้กับผู้บริโภค ข้าว (Oryza sativa L. ) เป็นพืชอาหารของมนุษย์ที่สำคัญทั่วโลกและจะถือเป็นรูปแบบสำหรับการขยายพันธุ์ใบเลี้ยงเดี่ยวสำหรับการวิจัยอณูชีววิทยา (Chhun et al., 2003) และดังนั้นจึงเป็นสายพันธุ์ที่เหมาะสมและเหมาะสำหรับการวิจัยเกี่ยวกับวัสดุนาโน ความปลอดภัย การศึกษาความเป็นพิษของกรมอุทยานฯ จะยังคงเกิดขึ้นใหม่และได้แสดงให้เห็นผลกระทบเชิงลบต่อการเจริญเติบโตและการพัฒนาของพืช และซิงหลิน (2007) การวิเคราะห์พิษของห้าประเภทของ multiwalled NPS (MWCNT อัล Al2O3, สังกะสีและ ZnO) ต่อการงอกของเมล็ดและต้นกล้าเจริญเติบโตของรากในหกสายพันธุ์พืชที่สูงขึ้น (Raphanus sativus, Lolium perenne, Lactuca sativa, Brassica napus, Zea Mays และ Cucumis sativus) การงอกของเมล็ดพันธุ์ที่ไม่ได้รับผลกระทบยกเว้นการยับยั้งการ Mays ซีโดย ZnONPs ลิตรและ perenne โดย ZnNPs ในระดับสูง (2000 กรัม / มิลลิลิตร) อย่างไรก็ตามการยับยั้งการเจริญเติบโตของรากพบว่าแตกต่างกันมากในหมู่ที่แตกต่างกันของ NPS และพืช แต่มีความสัมพันธ์กับความเข้มข้น NP ด้วยความเคารพต่อลิตร perenne ที่ ZnONPs ที่เกิดจากการลดลงอย่างมีนัยสำคัญในต้นกล้าชีวมวล, การหดตัวปลายรากและการล่มสลายของหนังกำพร้าราก internalization เซลล์และการโยกย้ายของก็พบว่าไม่ได้มีความสัมพันธ์โดยตรงกับการสลายตัวของพวกเขาในสารละลายธาตุอาหารกลุ่มหรือ บริเวณราก (หลินและซิง 2007) Wu et al, (2012) การประเมินผลกระทบของอนุภาคนาโนออกไซด์โลหะออกไซด์, NiO, TiO2, Fe2O3 และ Co3O4 ในดัชนีการงอกของผักกาดหอมหัวไชเท้าและแตงกวาและพบว่าออกไซด์และ NiO แสดงให้เห็นผลกระทบที่แข็งแกร่งในการยับยั้งการงอกของเมล็ดเหล่านี้ พิษของ MWCNTs เซลล์ระงับข้าวพบว่ามีความสัมพันธ์กับการเพิ่มขึ้นของระดับของออกซิเจนและสามารถกลับโดยนอกเหนือจากวิตามินซี, สารต้านอนุมูลอิสระหลัก (Tan et al., 2009) นาโนออกไซด์ (ชอว์และ Hossain 2013) และความเป็นพิษนาโนซิงค์ออกไซด์ (Dimkpa et al., 2012) นอกจากนี้ยังได้รับการพิจารณาในข้าวและข้าวสาลีตามลำดับ อนุภาคนาโนโลหะเหล่านี้เพิ่มออกซิเจนในเนื้อเยื่อพืชเช่นกัน. บางรายงานได้แสดงให้เห็นในเชิงบวกหรือผลกระทบของ NPS ในพืชไม่มี ผลกระทบของการ TiO2NPs ในปฏิกิริยาเคมีของคลอโรพลาของผักขม, Spinacia oleracea ก็จะทำให้เกิดปฏิกิริยาที่เพิ่มขึ้นฮิลล์และกิจกรรม chloroplast ที่เร่งกระบวนการออกซิเดชั่ลดในคลอโรพลา (เจิ้งเหอ et al., 2005) นอกจากนี้ยังมีกิจกรรมที่ไม่ photophosphorylation วงจรสูง คำอธิบายที่นำเสนอนี้เป็นที่ TiO2NPs อาจใส่คลอโรพลาที่เร่งปฏิกิริยาออกซิเดชันลดแล้วอาจเร่งการขนส่งอิเล็กตรอนและวิวัฒนาการออกซิเจน (Hong et al., 2005) นอกจากนี้อัตราการงอกเพิ่มขึ้นและดัชนีการงอกสำหรับเอส oleracea ก็สังเกตเห็นว่าหลังจากที่สัมผัสกับ TiO2NPs ที่ร้อยละ 0.25-4 (w / v) แต่ไม่ได้มีขนาดใหญ่อนุภาค TiO2 ที่ความเข้มข้นเดียวกัน ในระหว่างการเจริญเติบโตของพืชน้ำหนักแห้งและการสร้างคลอโรฟิลทั้งสองเพิ่มขึ้นจากการสัมผัสกับ TiO2NPs (เจิ้งเหอ et al., 2005) C70 ของกรมอุทยานฯ อาจจะมีการเข้ารากพืชผ่านแรงดันและกองกำลังของเส้นเลือดฝอยและเข้าแล้วผ่านรูขุมขนผนังเซลล์และ translocated ผ่าน plasmadesmata ระหว่างเซลล์ (หลิน et al., 2009) พิษของอนุภาคนาโนเงิน (AgNPs) ได้รับการประเมินใน Arabidopsis thaliana และพบว่า AgNPs ถูกส่ง apoplastically และรวมที่ plasmodesmata (Geisler-Lee et al., 2013). จากความกังวลเกี่ยวกับความเป็นพิษของกรมอุทยานฯ มีศักยภาพของนักวิจัยมี พยายามที่จะทดสอบความเป็นพิษในเซลล์ที่มีชีวิตรวมทั้งผู้ที่มาจากพืชสัตว์และจุลินทรีย์ (Tan et al., 2009) ต้นข้าวจะกลายเป็นรูปแบบการทดสอบที่น่าสนใจสำหรับการประเมินของกรมอุทยานฯ เพราะข้าวเป็นพืชอาหารหลักของประชากรกว่าครึ่งโลก ถ้าพืชข้าวสัมผัสกับกรมอุทยานฯ เปิดเผยว่าผลกระทบมันอาจแนะนำผลกระทบที่อาจเกิดขึ้นในการพัฒนาโรงงานและห่วงโซ่อาหารซึ่งอาจจะส่งผลกระทบในทางกลับกันในมนุษย์สัตว์และสิ่งแวดล้อม ดังนั้นในงานวิจัยนี้ผลของการ AgNPs ขนาดแตกต่างกันที่ความเข้มข้นแตกต่างกันในต้นกล้าข้าวที่ถูกประเมินในแง่ของระดับของการงอกและการเจริญเติบโตตามมาและการเปลี่ยนรูปร่างของใบของต้นกล้า ผลที่ได้รับควรจะช่วยในการที่นำไปสู่การพัฒนาต่อไปของข้อมูลด้านความปลอดภัยวัสดุนาโนและกลไกของการตอบสนอง AgNPs ในพืช

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กับความก้าวหน้าทางด้านนาโนเทคโนโลยี โดยเงิน ( agnps ) มีการใช้ในหลากหลายอุตสาหกรรม เช่น ผลิตภัณฑ์ประจำวัน และผลิตภัณฑ์ทางการแพทย์ ทั่วโลก ปัจจุบันการผลิต agnps คาดว่าจะอยู่ที่ประมาณ 500 ตันต่อปี และคาดว่าจะเพิ่มขึ้นกว่าไม่กี่ปีถัดไป ( มุลเลอร์ และ nowack , 2008 ) agnps อาจถูกปล่อยออกสู่สิ่งแวดล้อม โดยหลายเส้นทางรวมทั้งในการสังเคราะห์ของพวกเขารวมตัวกันของ agnps เป็นสินค้าอื่น ๆและการรีไซเคิลหรือขายสินค้าเหล่านี้ และ agnps

เนื่องจากได้รับการแสดงที่จะมีขึ้น และเอกลักษณ์ความเป็นพิษมากกว่าที่สอดคล้องกันเป็นกลุ่มวัสดุ ( ซือ et al . , 2011 ) ดังนั้น ความรู้ของ nanomaterials รวมทั้งโหมดของการปฏิสัมพันธ์ การใช้ การสะสม และมีผลกระทบกับมนุษย์ ,และมาตรการควบคุมของพวกเขาเพื่อหลีกเลี่ยง nanopollution ในระบบนิเวศ มีความกังวล และเพิ่มความสำคัญ ( Navarro et al . , 2008a )

agnps มีมิติ 1 – 100 นาโนเมตร อิทธิพลที่สำคัญที่สุดในการกำหนดระดับของการสะสมของ agnps มีแนวโน้มที่จะคล้ายกับที่ปนเปื้อนโลหะอิทธิพล ( การ์เซียอลอนโซ่ et al . , 2011 ) ในพืชเนื่องจากเป็นพืชดูดซับพื้นผิวและนำขึ้นผ่านระดับโรงงานนาโนธรรมชาติหรือไมโครเปิดตัว หลายเส้นทาง อยู่ หรือ จะทำนายสำหรับ NP สมาคมและปริมาณในพืชถูกอธิบาย ( เดียตกับ herth , 2011 ) .

agnps ออกในสภาพแวดล้อมที่น้ำสามารถเป็นแหล่งของน้ำ / ระงับเงินไอออน หรือโลหะ ตามลำดับและอาจใช้ความเป็นพิษต่อสัตว์น้ำ ( สะดวก et al . , 2008 และ nowack , 2009 ) ผลกระทบของประเภทต่างๆของพืชที่สูงขึ้นโดยได้รับการตรวจสอบ ( ฮง และ โอทากิ นาวาร์โร , 2006 , et al . , 2008b จู้ et al . , 2008 , หลิน et al . , 2009 และซีเกอร์ et al . , 2009 ) เมื่อปลูกพืชดูดซับค่อนข้างจำนวนมากขององค์ประกอบที่จำเป็นและไม่จำเป็น ,ซึ่งที่ความเข้มข้นหนึ่งอาจเป็นพิษ เมื่อเก็บไว้ในพืช ดีจึง่หรือธาตุพิษที่สามารถโอนไปตามห่วงโซ่อาหารให้กับผู้บริโภค ข้าว ( Oryza sativa L . ) เป็นพืชอาหารของมนุษย์ที่สำคัญทั่วโลก และถือเป็นรูปแบบพืชใบเลี้ยงเดี่ยวชนิดสำหรับการวิจัยอณูชีววิทยา ( ชุน et al . , 2003 )และดังนั้นจึงเป็นชนิดที่เหมาะสมและเหมาะสำหรับงานวิจัยเกี่ยวกับความปลอดภัยวัสดุนาโน . การศึกษาความเป็นพิษของเชื้อเพลิงที่ยังใหม่และแสดงผลเชิงลบต่อการเจริญเติบโตและพัฒนาการของพืช หลิน และซิ่ง ( 2007 ) วิเคราะห์ความเป็นพิษของห้าประเภทของ multiwalled NPS ( mwcnt , Al , Al2O3 ,สังกะสีและสังกะสี ) ในการงอกของเมล็ดและการเจริญเติบโตของรากในหกสูงชนิดพืช ( ผักกาดหัว , lolium perenne ผักกาดก้านขาว , ใบ , ประสิทธิภาพ , ข้าวโพด และต้นแตงกวา ) การงอกของเมล็ด ได้รับผลกระทบ ยกเว้น สารสกัดจาก ซี เมย์ โดย znonps และ perenne โดย znnps ในระดับสูง ( 2000 กรัม / มิลลิลิตร ) อย่างไรก็ตามการยับยั้งการเจริญเติบโตของราก พบว่าแตกต่างกันมากในประเภทที่แตกต่างกันของกฟผ. และพืช แต่ก็มีความสัมพันธ์กับ NP เข้มข้น ด้วยความเคารพ . perenne ที่ znonps ทำให้พบในเมล็ดแห้ง การหดตัวปลายรากและการล่มสลายของราก หนังกําพร้าเซลล์ internalization และการเคลื่อนย้ายของพบว่าไม่ตรงความสัมพันธ์กับการสลายตัวของกลุ่มสารละลายธาตุอาหาร หรือราก ( หลิน และซิ่ง , 2007 ) Wu et al . ( 2012 ) ประเมิน ผลกระทบของอนุภาคนาโนของโลหะออกไซด์ 2 ( นีโอ ) , , , co3o4 Fe2O3 และดัชนีการงอกของผักกาดหอมหัวผักกาดและแตงกวาและพบว่ามี 2 ( นีโอที่แข็งแกร่งและผลการยับยั้งในเมล็ดงอก ความเป็นพิษของข้าว mwcnts ระงับเซลล์ พบว่า มีความสัมพันธ์กับการเพิ่มขึ้นในระดับของชนิดออกซิเจนปฏิกิริยา และสามารถย้อนกลับได้โดยการเติมกรดแอสคอร์บิค ระดับสารต้านอนุมูลอิสระ ( Tan et al . , 2009 ) 2 ( ชอว์และ Hossain ( นาโน2013 ) และนาโนซิงค์ออกไซด์เป็นพิษ ( dimkpa et al . , 2012 ) ยังมุ่งมั่นในข้าวและข้าวสาลี ตามลำดับ อนุภาคนาโนของโลหะเหล่านี้เพิ่มปฏิกิริยาชนิดออกซิเจนในเนื้อเยื่อพืชเช่นกัน

รายงานได้แสดงให้เห็นผลในเชิงบวก หรือ ไม่มีเชื้อเพลิงบนพืช ผลของ tio2nps ในปฏิกิริยาเคมีของคลอโรพลาสต์ของต่อ spinacia , ผักโขมเพื่อให้เกิดการเพิ่มเนินปฏิกิริยาและคลอโรพลาสต์ กิจกรรมที่เร่งกระบวนการออกซิเดชัน - รีดักชันในคลอโรพลาสต์ ( เจิ้ง et al . , 2005 ) นอกจากนี้ ไม่ใช่เป็นกิจกรรมที่ใช้สูงขึ้นคำอธิบายที่เสนอนี้ก็คือ tio2nps อาจเข้าสู่คลอโรพลาสต์ที่เร่งปฏิกิริยาออกซิเดชัน - รีดักชันอาจแล้วเร่งอิเล็กตรอนขนส่งและวิวัฒนาการของออกซิเจน ( Hong et al . , 2005 ) นอกจากนี้ การเพิ่มอัตราการงอก และดัชนีการงอกสำหรับ S . oleracea เป็นข้อสังเกตหลังจากการเปิดรับ tio2nps ที่ 025 – 4 เปอร์เซ็นต์ ( w / v ) แต่ไม่ใช่กับอนุภาคขนาดใหญ่ ) ที่ความเข้มข้นเดียวกัน ในระหว่างการเจริญเติบโตของพืชและการสร้างน้ำหนักแห้งปริมาณทั้งสองเพิ่มขึ้น โดยการสัมผัสกับ tio2nps ( เจิ้ง et al . , 2005 )มี C70 โดยอาจเข้ารากพืชผ่านแรงดันและเส้นเลือดฝอยบังคับแล้วผ่านเข้าสู่เซลล์ผนังรูขุมขนและ translocated ผ่าน intercellular plasmadesmata ( หลิน et al . , 2009 ) และความเป็นพิษของอนุภาคนาโนซิลเวอร์ ( agnps ) ทดลองใน thaliana Arabidopsis ,และยังพบว่ามี apoplastically agnps ขนส่ง และรวมที่พลาสโมเดสมาตา ( ไกสเลอร์ลี et al . , 2013 ) .

จากความกังวลเกี่ยวกับความเป็นพิษที่อาจเกิดขึ้นของเชื้อเพลิงที่นักวิจัยได้พยายามที่จะทดสอบความเป็นพิษต่อเซลล์ที่มีชีวิต รวมทั้ง จากพืช สัตว์ และจุลินทรีย์ ( Tan et al . , 2009 )ข้าวเป็นพืชที่น่าสนใจเป็นแบบทดสอบเพื่อประเมินปัญหา เพราะข้าวเป็นพืชอาหารหลักของโลก׳กว่าครึ่งของประชากร ถ้าปลูกข้าว ตาก กฟผ. เปิดเผยผลกระทบมันอาจจะชี้ให้เห็นผลกระทบที่มีศักยภาพในการพัฒนาพืชและห่วงโซ่อาหาร ซึ่งจะส่งผลกระทบต่อ มนุษย์ สัตว์ และสิ่งแวดล้อม ดังนั้นในการวิจัยผลของ agnps ขนาดแตกต่างกันที่ความเข้มข้นแตกต่างกันในต้นกล้าข้าวที่ประเมินในแง่ของระดับของการงอกของเมล็ดและการเจริญเติบโตตามมาและสัณฐานวิทยาของใบต้นกล้า ผลการทดลองจะช่วยนำไปสู่การพัฒนาต่อไปของวัสดุนาโนข้อมูลความปลอดภัยและกลไกการตอบสนองของ agnps ในพืช