Those who have thought carefully ab

Those who have thought carefully about the moral dimensions of war know that the questions roused can be more than just troubling-they can also be complex. Is resorting to war ever morally permissible? Is it permissible even if it involves the killing of thousands or millions? even if it in­ volves-as it almost always does-the annihilation of innocents? Should we have a policy of never resorting to war? If so, should we stick to this pol­ icy even if our nation is attacked by another? even if the aggressor is bent on genocide? even if the aggressor intends to kill our neighbors, and only our going to war can stop the slaughter? If self­ defense is a valid reason for going to war, when is such action justified-only after we are attacked?
When we merely fear that we may be attacked?
Assuming we are justified in waging war, how exactly should we wage it? Does anything go-the bombing of civilian targets, the torture of prison­ ers of war, the use of weapons of mass destruction, the mass killing or ethnic cleansing of whole pop­ ulations? Or are we obligated to follow certain "rules of war" to contain the carnage? Should we dispense with morality altogether? That is, should we-as some political scientists suggest-forget about trying to apply morality to war and focus on wielding political and military power to ad­ vance our own national interests?
Fortunately, as moral philosophers have shown, these complexities are not

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Those who have thought carefully about the moral dimensions of war know that the questions roused can be more than just troubling-they can also be complex. Is resorting to war ever morally permissible? Is it permissible even if it involves the killing of thousands or millions? even if it in­ volves-as it almost always does-the annihilation of innocents? Should we have a policy of never resorting to war? If so, should we stick to this pol­ icy even if our nation is attacked by another? even if the aggressor is bent on genocide? even if the aggressor intends to kill our neighbors, and only our going to war can stop the slaughter? If self­ defense is a valid reason for going to war, when is such action justified-only after we are attacked?When we merely fear that we may be attacked?Assuming we are justified in waging war, how exactly should we wage it? Does anything go-the bombing of civilian targets, the torture of prison­ ers of war, the use of weapons of mass destruction, the mass killing or ethnic cleansing of whole pop­ ulations? Or are we obligated to follow certain "rules of war" to contain the carnage? Should we dispense with morality altogether? That is, should we-as some political scientists suggest-forget about trying to apply morality to war and focus on wielding political and military power to ad­ vance our own national interests?Fortunately, as moral philosophers have shown, these complexities are not <;ompletely intractable. Let us see then if we can make some headway on this rough terrain.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บรรดาผู้ที่มีความคิดอย่างรอบคอบเกี่ยวกับมิติทางศีลธรรมของสงครามรู้ว่าคำถามที่ปลุกให้ตื่นขึ้นได้มากกว่าเพียงแค่หนักใจที่พวกเขายังสามารถที่ซับซ้อน คือการหันไปทำสงครามที่เคยได้รับอนุญาตศีลธรรม? มันเป็นที่อนุญาตแม้ว่าจะเกี่ยวข้องกับการตายของพันหรือล้าน? แม้ว่าจะอยู่ใน volves เป็นมันมักจะไม่-การทำลายล้างของผู้บริสุทธิ์? เราควรจะมีนโยบายในการไม่เคยหันไปทำสงคราม? ถ้าเป็นเช่นนั้นเราควรจะยึดติดอยู่กับน้ำแข็งออฟไลน์ออฟไลน์นี้แม้ว่าประเทศของเราถูกโจมตีโดยอื่นได้หรือไม่ แม้ว่าผู้รุกรานจะงอในการฆ่าล้างเผ่าพันธุ์? แม้ว่าผู้รุกรานตั้งใจที่จะฆ่าเพื่อนบ้านของเราและมีเพียงจะทำสงครามสามารถหยุดการฆ่าของเราหรือไม่ หากการป้องกันตัวเองเป็นเหตุผลที่ถูกต้องสำหรับการไปสู่สงครามเมื่อการกระทำดังกล่าวเป็นธรรมเท่านั้นหลังจากที่เราถูกโจมตี?
เมื่อเราเพียง แต่กลัวว่าเราอาจถูกโจมตี?
สมมติว่าเรามีความชอบธรรมในการทำสงคราม, วิธีการว่าเราควรจะได้ค่าจ้างได้หรือไม่ ไม่อะไรไปทิ้งระเบิดเป้าหมายพลเรือนทรมานของ ERS คุกของสงครามการใช้อาวุธที่มีอำนาจทำลายล้างสูงฆ่าหมู่หรือการฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ของ ulations ป๊อปทั้งหมด? หรือเราจะผูกพันที่จะต้องปฏิบัติตามบาง "กฎของสงคราม" ที่จะมีการสังหารหรือไม่ เราควรจะจ่ายยาที่มีคุณธรรมทั้งหมด? นั่นคือเราควรจะเป็นนักวิทยาศาสตร์ทางการเมืองบางคนแนะนำให้ลืมเกี่ยวกับการพยายามที่จะใช้คุณธรรมในการสงครามและมุ่งเน้นไปที่กวัดแกว่งอำนาจทางการเมืองและการทหารในการโฆษณา vance ผลประโยชน์ของชาติของเราเอง?
โชคดีที่เป็นนักปรัชญาทางศีลธรรมได้แสดงให้เห็นความซับซ้อนเหล่านี้จะไม่ <; ว่ายาก ompletely ให้เราเห็นแล้วว่าเราสามารถทำให้ความคืบหน้าเกี่ยวกับเรื่องนี้บางภูมิประเทศขรุขระ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คนที่คิดอย่างรอบคอบเกี่ยวกับมิติศีลธรรมของสงครามว่า คำถามที่ปลุกได้มากกว่าแค่ทำให้พวกเขายังสามารถที่ซับซ้อน เป็น resorting เพื่อสงครามเคยทำสิ่งที่ ? เป็นที่อนุญาต ถ้ามันเกี่ยวข้องกับการฆ่าของพันหรือล้าน ถ้ามันเป็นเกือบเสมอไม่ volves องการทำลายล้างผู้บริสุทธิ์เราควรจะมีนโยบายไม่ resorting เพื่อสงคราม ถ้าเป็นเช่นนั้น เราควรติดนี้ พอลองซี่ ถ้าประเทศของเราถูกโจมตีโดยอื่น ถึงแม้ว่าการวิวาทเป็นโค้งในการฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ ? แม้ว่ารุกรานตั้งใจฆ่าเพื่อนบ้านของเรา และเรากำลังทำสงครามสามารถหยุดการฆ่า ? ถ้าป้องกันองตนเองคือเหตุผลที่ถูกต้องสำหรับการทำสงคราม เมื่อการกระทำเช่นนี้เป็นธรรมเท่านั้น หลังจากที่เราถูกโจมตี ?
เมื่อเรามัวแต่กลัวว่าเราอาจถูกโจมตี ?
สมมติว่าเราเป็นผู้ชอบธรรมในการทำสงคราม , วิธีการที่เราควรจะจ้างมัน ทำอะไรไปวางระเบิดชาวบ้าน การทรมานในคุกอง ERS ของสงคราม การใช้อาวุธทำลายล้าง , สังหารหมู่หรือล้างเผ่าพันธุ์ของทั้งป๊อป ulations อง ? หรือเราต้องทำตามกฎ " ของสงคราม " มีการฆาตกรรม ?เราควรจะให้มีคุณธรรมทั้งหมด นั่นคือ เราเป็นนักวิทยาศาสตร์ทางการเมืองให้ลืมเกี่ยวกับการพยายามที่จะใช้คุณธรรมเพื่อสงครามและมุ่งเน้น wielding ทางการเมืองและอำนาจทางทหารเพื่อโฆษณาองแวนซ์ของเราเองผลประโยชน์แห่งชาติ ?
โชคดี เป็นนักปรัชญาทางศีลธรรมได้ ความซับซ้อนเหล่านี้ไม่ได้ < ; ompletely แก่นแก้วให้เราเห็นแล้วว่าเราสามารถทำให้ความคืบหน้าในภูมิประเทศที่ขรุขระนี้