Being separated from someone is not

Being separated from someone is not the most helpless feeling in the world. Even worse is when you are directly in front of the person you miss, but can’t actually see them.

For the first time, Meng Hao’s emotions trembled. That tremor ran through the entire Violet Sea. Moments ago it had been calm, but now, huge waves rolled across its surface.

Xu Qing stared blankly down at the sea. For an entire year.

During that year, she did not leave, but instead passed the time on a mountain-island. Every day, she looked out at the sea. Every day, Meng Hao looked back at her.

During that year, Meng Hao continuously tried to remember who she was….

Xu Qing wasn’t aware of it, but in order to prevent her from being disturbed, Meng Hao made the area surrounding the island a zone in which life was not permitted. No Western Desert Cultivator could step foot into that area.

It became a world that belonged only to Meng Hao and Xu Qing.

A year later, a jade slip that Xu Qing possessed began to glow brightly. It seemed to be a summons. The glow flickered with increasing frequency, causing her to rise to her feet. She looked quietly out at the sea before turning to leave.

The instant that she turned, a single teardrop rolled out from the corner of her eye and fell down into the sea.

The teardrop merged into the seawater.

Chu Yuyan left behind a medicinal pill.

Xu Qing left behind a single teardrop.

The medicinal pill caused Meng Hao to tremble. The tear, however, dropped into the sea and then caused the Western Desert Violet Sea to suddenly explode with unprecedented tsunami waves.

“Who was she…?” Meng Hao asked himself. As he asked himself this question, the tsunami waves grew even more shocking. They rolled across the entire Western Desert Violet Sea, causing all the Cultivators in the Black lands to tremble.

“Why am I in such pain…?

“What have I forgotten…?

“Who was that woman…?

“Who were all those people…?” As Meng Hao murmured to himself, storm winds raged and huge waves battered the surface of the sea. Roaring filled the air.

Even as he asked himself these questions, Meng Hao let out a soundless, frenzied roar. As the teardrop moved down, the seawater parted to make way for it, creating something almost like a path.

The teardrop proceeded unobstructed. It was as if it were being guided down into the depths of the Violet Sea. It continued down into the blackness toward where Meng Hao’s corpse sat cross-legged.

The teardrop neared Meng Hao and then landed onto his pale, bloodless lips. Then, it seeped into his mouth and transformed into a deep bitterness.

The bitter tear spread out within Meng Hao’s mouth, causing his corpse to suddenly move. An indescribable aura suddenly exploded out from him.

As it did, the tsunami waves on the sea grew even more astonishing!

After a long, long time passed, Meng Hao’s eyes suddenly… opened!

When his eyes opened, a roaring sound filled his mind. Countless memories, countless images, poured out, filling his mind, restoring him.

“Death is not the end of life, but rather, the beginning…. I am Meng Hao!” After a long moment passed, he looked quietly out at the black seafloor. However, what he saw with his eyes was actually the sky above the surface of the ocean.

He was awake! He was enlightened!

In the instant of his enlightenment, he realized that ten years had passed since that teardrop fell. As for how much time had passed since he began his process of understanding the Violet Sea, a full… one hundred and fifty years had passed!

Without that teardrop, Meng Hao would not have awakened. He would have continued his Demonic Transmigration. Ten thousand years later, he would have awoken. When that happened, the world would have had one less Cultivator. The legacy of the Demon Sealers would have been severed. At the same time, a new Greater Demon of Heaven and Earth would have appeared!

The instant he woke up, the great waves on the surface of the Violet Sea calmed. All of the specters sank down into the seawater, vanishing from the world above.

The entire Violet Sea became deathly quiet.

Down in the depths of the Violet Sea, Meng Hao’s life force once again burned vigorously. After a few days passed, he had already surpassed his previous pinnacle. Before, such intense life force would have provoked an incredible reaction from the will of extermination in the violet Sea. He would have been completely and thoroughly exterminated.

But now, the Violet Sea did nothing to get rid of him.

That was because Meng Hao was the Violet Sea. And in many ways, the Violet Sea… was Meng Hao!

He slowly lifted up his right hand. As he did, the entire Violet Sea quietly sank down a full thirty meters.

The majestic Western Desert Violet Sea sank down thirty meters, making more of the island-mountains visible.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ถูกแยกออกจากคนไม่ได้ความรู้สึกหมดหนทางมากที่สุดในโลก เลว คือเมื่อคุณอยู่ตรงด้านหน้าของบุคคลที่คุณพลาด แต่ไม่ได้เห็นพวกเขาครั้งแรก เมงห้าวอารมณ์ trembled สั่นสะเทือนที่วิ่งผ่านทั่วทะเลสีม่วง ช่วงเวลาที่ผ่านมามันเป็นความสงบ แต่ตอนนี้ คลื่นรีดบนพื้นผิวของมันXu Qing จ้อง blankly ลงที่ทะเล ตลอดทั้งปีในระหว่างปี เธอไม่ปล่อยให้ แต่ผ่านเวลาบนเกาะภูเขาแทน ทุกวัน เธอมองออกมาที่ทะเล ทุกวัน เมงเฮามองกลับที่เธอระหว่างปี เมงเฮาอย่างต่อเนื่องพยายามที่จะจำที่เธอ...Xu Qing ไม่ได้ตระหนักถึงมัน แต่เพื่อป้องกันไม่ให้เธอมี เมงเฮาทำให้บริเวณรอบ ๆ เกาะโซนซึ่งชีวิตไม่สามารถ เกษตรกรไม่มีทะเลทรายตะวันตกสามารถก้าวเท้าเข้าไปในพื้นที่นั้นได้มันกลายเป็นโลกที่เป็นของเฮาเมงและ Xu Qing เท่านั้นในปีต่อมา ใบหยกที่ครอบครอง Xu Qing เริ่มเรืองแสงสดใส มันดูเหมือนจะ หมาย แสง flickered ด้วยการเพิ่มความถี่ สาเหตุของการกลับไปที่เท้าของเธอ เธอมองอย่างเงียบ ๆ ออกทะเลก่อนที่จะเปิดเพื่อปล่อยทันทีที่เธอเปิด หยดน้ำตาเดียวรีดออกจากมุมของดวงตาของเธอ และตกหลุมลงไปในทะเลหยดน้ำตาที่ผสานลงในน้ำทะเลชู Yuyan ทิ้งยาสมุนไพรXu Qing ทิ้งหยดน้ำตาเดียวยาสมุนไพรเกิดเมงห้าวสั่นเครือ ฉีกขาด อย่างไรก็ตาม ลดลงในทะเล และเกิดทะเลสีม่วงทะเลทรายตะวันตกลั่นทันที ด้วยคลื่นสึนามิเป็นประวัติการณ์แล้ว"ใครเป็นเธอ..." เมงเฮาถามตัวเอง ตามที่เขาถามตัวเองคำถามนี้ คลื่นยักษ์สึนามิเติบโตน่าตกใจยิ่ง พวกเขาสะสมทั่วทั้งตะวันตกทะเลทรายสีม่วงทะเล ก่อให้เกิดเครื่องพรวนดินทั้งหมดในสีดำดินแดนสั่นเครือ"ทำไมฉันในความเจ็บปวดดังกล่าว..."อะไรผมลืม..."ใครเป็นผู้หญิง..."ที่คนทุกผู้..." เฮา เมง murmured กับตัวเอง ลมพายุที่โหมกระหน่ำ และคลื่นพื้นผิวของทะเลทารุณ คำรามเติมอากาศแม้ในขณะที่เขาถามตัวเองคำถามเหล่านี้ เมงเฮาให้ออกเป็นเสียงคำราม soundless คลั่ง เป็นน้ำตาที่ย้ายลง แยกน้ำทะเลจะทำให้ทางมัน การสร้างบางสิ่งบางอย่างเช่นเส้นทางหยดน้ำตาที่ดำเนินสิ่งกีดขวาง มันก็ว่า มันถูกถูกนำลงในส่วนลึกของทะเลสีม่วง มันอย่างต่อเนื่องลงในมืดไปที่ศพเมงเฮานั่งไขว่ห้างหยดน้ำตาที่ neared เมงเฮาแล้ว ร่อนลงบนริมฝีปากของเขาซีด bloodless จากนั้น ก็ seeped เข้าไปในปากของเขา และกลายเป็นความขมขื่นที่ลึกน้ำตาขมกางออกภายในปากเมงเฮา ทำให้ศพของเขาก็ย้าย กลิ่นอายพรรณนาก็กระจายออกมาจากเขาเหมือน คลื่นยักษ์สึนามิในทะเลเติบโตอย่างน่าอัศจรรย์ยิ่งหลังยาว เวลานานผ่าน ตาเมงเฮาก็...เปิดเมื่อเปิดตาของเขา เสียงคำรามเต็มไปด้วยจิตใจของเขา ความทรงจำมากมาย มากมายภาพ ออก เติมใจ คืนเขา"ความตายไม่ใช่จุดสิ้นสุดของชีวิต แต่ค่อนข้าง จุดเริ่มต้น... ฉันเฮาเมง" หลังจากผ่านช่วงเวลายาวนาน เขามองเงียบ ๆ ออกที่ก้นทะเลสีดำ อย่างไรก็ตาม สิ่งที่เขาเห็นกับตาของเขาถูกจริงท้องฟ้าเหนือพื้นผิวของมหาสมุทรเขาก็ตื่นตัว พระองค์ได้ตรัสรู้ในการตรัสรู้ของเขา เขาตระหนักว่า สิบปีได้ผ่านตั้งแต่ตกลงว่าหยดน้ำตา สำหรับระยะเวลาล่วงเลยนับตั้งแต่เขาเริ่มกระบวนการของเขาเข้าใจทะเลม่วง เต็มรูปแบบ...ปีหนึ่งร้อยห้าสิบเลยโดยที่หยดน้ำตา เมงเฮาจะไม่ได้ตื่นขึ้นมา เขาจะยังคง Transmigration ปีศาจของเขา หมื่นปี เขาจะมี awoken เมื่อเกิดขึ้น โลกจะได้มีเกษตรกรน้อยหนึ่ง มรดกของครั่งปีศาจจะมีถูกตัดขาด ในเวลาเดียวกัน ปีศาจขึ้นสวรรค์และโลกใหม่จะปรากฏทันทีที่เขาตื่นขึ้นมา คลื่นที่ดีบนพื้นผิวของสีม่วงทะเลสงบ ทั้งหมดของ specters จมลงในน้ำทะเล หายสาบสูญจากโลกดังกล่าวข้างต้นทะเลสีม่วงทั้งหมดกลายเป็น เงียบคล้ายความตายลงในส่วนลึกของทะเลม่วง พลังชีวิตเมงเฮาเขียนอย่างจริงจังอีกครั้ง หลังจากผ่านไปไม่กี่วัน เขามี surpassed พินนาเคิลของเขาก่อนหน้านี้แล้ว ก่อน พลังชีวิตรุนแรงดังกล่าวจะมีการยั่วยุปฏิกิริยาที่น่าทึ่งจากจะมรณะในทะเลสีม่วง เขาจะได้รับอย่างสมบูรณ์ และทั่วถึง exterminatedแต่ตอนนี้ ทะเลสีม่วงก็ไม่มีอะไรที่จะกำจัดเขานั่นเป็นเพราะเฮาเมง ทะเล สีม่วง และ ใน หลาย ๆ ทะเลสีม่วง...ถูกเมงเฮาเขาค่อย ๆ ยกขึ้นมือขวาของเขา เป็นพระองค์ ม่วงทั่วทะเลเงียบ ๆ จมลงเต็มสามสิบเมตรทะเลสีม่วงทะเลทรายตะวันตกงดงามจมลงสามสิบเมตร การมองเห็นของเกาะภูเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การแยกจากคนที่ไม่ได้รู้สึกสิ้นหวังมากที่สุดในโลก ที่แย่ยิ่งกว่าคือเมื่อคุณโดยตรงในด้านหน้าของคนที่คุณคิดถึง แต่ไม่เห็นจริงครั้งแรกของเมิ่งฮ่าวอารมณ์สั่นสะท้าน ที่สั่นวิ่งผ่านทะเลสีม่วงทั้งหมด ช่วงเวลาที่ผ่านมามันก็สงบ แต่ตอนนี้ คลื่นใหญ่ม้วนผ่านพื้นผิวของมัน .Xu ชิงจ้องมองอย่างว่างเปล่าลงไปในทะเล สำหรับทั้งปีในระหว่างปีนั้น เธอไม่ได้ทิ้ง แต่ผ่านเวลาบนเกาะภูเขา ทุกๆวัน เธอมองออกไปที่ทะเล ทุก ๆวัน เมิ่งฮ่าวมองกลับมาที่เธอในช่วงปีนั้น เมิ่งฮ่าวอย่างต่อเนื่องพยายามที่จะจำไว้ว่าหล่อนคือใคร . . . . . . .Xu ชิงไม่ตระหนักถึงมัน แต่เพื่อป้องกันเธอไม่ให้ถูกรบกวน เมิ่งฮ่าวทำให้บริเวณรอบๆเกาะโซนซึ่งในชีวิตก็ไม่ได้รับอนุญาต ไม่มีทะเลทรายตะวันตกกสิกรสามารถก้าวเท้าลงไปในพื้นที่นั้นมันเป็นโลกที่เป็นของเฉพาะ เมิ่งฮ่าวและ ซู ชิงปีต่อมา หยก ไป Xu ชิงสิงเริ่มเปล่งประกายเจิดจ้า มันดูเหมือนจะถูกหมายเรียก แสงริบหรี่ลงกับความถี่ที่เพิ่มขึ้น ทำให้เธอลุกไปที่เท้าของเธอ เธอดูเงียบๆ ออกไปในทะเล ก่อนที่จะจากไปทันทีที่เธอหันมา หยดน้ำตาหนึ่งกลิ้งออกมาจากหางตาของเธอ และตกลงไปในทะเล" หยดน้ำตาผสานเข้าไปในน้ำทะเลชูจารย์ Yuyan ทิ้งยาสมุนไพรXu ชิงทิ้งหยดน้ำตาเดียวยาสมุนไพร ทำให้เมิ่งเฮ่า สั่น น้ำตา แต่ลดลงไปในทะเลแล้วเกิดทะเลทรายตะวันตกม่วงทะเลพลันระเบิดคลื่นสึนามิ อย่างที่ไม่เคยมีมาก่อน" หล่อนเป็นใคร . . . ? " เมิ่งเฮ่าถามตัวเอง เขาถามตัวเองคำถามนี้ คลื่นสึนามิที่เติบโตได้ตกตะลึงมากขึ้น มีขายทั่วทั้งทะเลทรายตะวันตกเขียวทะเล ทำให้เกษตรกรทั้งหมดในดินแดนสีดำ สั่น" ทำไมฉันต้องเจ็บปวด . . . . . . . เช่น" ข้าลืมอะไรไป . . . . . . . ?" ผู้หญิงคนนั้นเป็นใคร . . . ?" คนพวกนั้นเป็นใคร . . . ? " เมิ่งฮ่าวบ่นกับตัวเอง พายุผ่านพ้นคลื่นขนาดใหญ่ ซึ้งและพื้นผิวของทะเล คำรามเติมอากาศแม้ในขณะที่เขาถามตัวเองคำถามเหล่านี้ เมิ่งฮ่าวให้ออกเสียงคลั่ง , แผดเสียง เป็นหยดน้ำที่ย้ายลงมา น้ำทะเลแยกออกจากกันเพื่อเปิดทางให้มันสร้างสิ่งที่เกือบจะเหมือนเส้นทาง" หยดน้ำตาต่อไปอย่างไร้สิ่งกีดขวาง มันเป็นถ้ามันถูกนำลงในระดับความลึกของเขียวทะเล มันยังคงลงต่อแล้ว เมิ่งฮ่าว " ศพนั่งไขว้ขา ." หยดน้ำตา neared เมิ่งฮ่าวแล้ว ที่ดินบนเขา ริมฝีปากซีดไร้เลือด แล้วมันซึมซ่านเข้าไปในปากของเขา และกลายเป็นความขมขื่นลึกน้ำตาขมกระจายออกไปในปากเมงเฮา ทำให้ศพของเขาก็ขยับ ออร่าสุดจะพรรณนาได้พลันระเบิดออกมาจากเขาเหมือน สึนามิ คลื่นในทะเลที่เติบโตได้มากขึ้นหลังจากที่ยาวเวลานานผ่านไป เหม็ง เฮาตาก็ . . . . . . . เปิด !เมื่อดวงตาของเขาเปิด , เสียงคำรามเต็มพระทัย ความทรงจำมากมายนับไม่ถ้วน , ภาพ , เทบรรจุความคิดของเขา นำเขา" ความตายไม่ใช่จุดสิ้นสุดของชีวิต แต่การเริ่มต้น . . . . . . . ผมเมียงเฮา ! " หลังจากเวลาผ่านไปนาน เขาดูเงียบ ๆในพื้นสีดำ แต่สิ่งที่เขาเห็นกับตาของเขาจริง ๆ ท้องฟ้าเหนือพื้นผิวของมหาสมุทรเขาตื่นแล้ว เขารู้แจ้ง !ในแบบของการตรัสรู้ของเขาเขาตระหนักว่าสิบปีแล้วตั้งแต่ที่หยดน้ำตกลงมา เป็นเท่าใดเวลาที่ผ่านมาตั้งแต่เขาเริ่มกระบวนการของความเข้าใจเขียวทะเล เต็ม . . . . . . . หนึ่งร้อยห้าสิบปีแล้ว !ไม่มีหยดน้ำ เม็งเฮาจะไม่ตื่นแล้ว เขาจะต่อสังสารวัฏปีศาจของเขา หมื่นปีต่อมา เขาก็ตื่น . เมื่อมันเกิดขึ้น โลกจะได้มีการพัฒนาน้อย มรดกแห่งปีศาจ sealers จะได้รับความเสียหาย ในเวลาเดียวกัน , ใหม่มากกว่าปีศาจแห่งฟ้าสวรรค์และแผ่นดินโลกจะปรากฏ !ทันทีที่เขาตื่นนอน คลื่นที่ยิ่งใหญ่บนพื้นผิวของไวโอเล็ตทะเลสงบ . ทั้งหมดของวิญญาณ จมตัวลงสู่น้ำทะเล หายไปจากโลกเบื้องบนทะเลม่วงทั้งหมดก็หยุดเงียบลงในระดับความลึกของเขียวทะเล เหม็ง เฮาบังคับชีวิตอีกครั้งเผาอย่างแข็งขัน หลังจากไม่กี่วันที่ผ่านมาเขาได้ทะลุจุดสูงสุดก่อนหน้าของเขา ก่อน เช่น พลังชีวิตจะยั่วยุรุนแรงปฏิกิริยาอย่างไม่น่าเชื่อจากจะของการทำลายล้างในเขียวทะเล เขาจะได้รับอย่างสมบูรณ์และทั่วถึง ถูกทำลายหมดสิ้นแต่ตอนนี้ ฟ้าทะเล ก็จะกำจัดเขานั่นก็เพราะเมิงเฮา คือ เขียวทะเล และในหลาย ๆ , เขียวทะเล . . . . . . . คือ เมิ่งฮ่าว !เขาค่อยๆยกมือขวาของเขา เป็นเขา ทะเล ม่วงทั้งหมดค่อยๆ จมตัวลงเต็มสามสิบเมตรทะเลทรายตะวันตกตระหง่านม่วงทะเลจมลงไป 30 เมตร ทำให้มากขึ้นของเกาะเป็นภูเขาที่มองเห็นได้