Galak, who had entered the dining h

Galak, who had entered the dining hall, distorted and warped his neurotic looking face, and his eyes were bloodshot.
His breathing was also rough.
What he wore was still the Magician’s Guild’s robe but it was torn in several places and was tattered, and on his hands, blood was blotted.
He talked with a trembling voice.
「Ce, Celes-sama! Celes-sama……A, about last night, could you give it a second thought!? Isn’t that just strange!? Why do I, who did the right thing, have to leave the Magician’s Guild!?」
The two escorts prepared their staves and came out in front.
Celes replied with a composed voice.
「Just as I’ve explained many time, you did something incorrect, understand?」
「That’s strange! That’s just strange, isn’t it!? The capable me, fired!? That’s some kind of mistake! S, since it’s some kind of mistake……I went and p, punished the people that tried to strip me of my robe and tried to tell them the truth……But, they, they kept on going on about the lie that I was fired……」
「Punished? Is everyone of the Magician’s Guild alright?」
Celes frowned.
Rem thought that considering it was her, that was a stern facial expression.
Galak shouted.
「Please worry about me! R, rude things were done to me, twice, by th, that, insane Demon! Even though I only tried to offer to keep that inappropriate guy away from Rem-sama! Why is it that you don’t worry about me and worry about those small fry that are of lower status that me!?」
His countenance changed in a hurry.
Even his eyes kept on swimming.
It was obvious that the balance of his mind was breaking.
Celes stood up.
「First of all, please calm down. Let’s have a nice and calm talk, okay?」
「I am calm! The one that’s strange is you, isn’t it!?」
It was a remarkably loud voice.
Probably judging that they couldn’t overlook this anymore, the two escorts closed the distance.
「Oi, Galak! Behave yourself!」
「We’ll push you out to the state knights!」
Galak was at his wits’ end.
「Strange……It’s strange! Everyone, they’re all strange! Ahh, I knew that what that person said was right! Both my talent and my magnificence can’t be understood by such petty beings!」
Galak pulled something out from around his waist.
Rem thought it was the crystal of a Summoned Beast.
She felt sorry thinking about the damages to the inn, but in order to return fire, Rem stretched her hand out to her own crystal.
However, what Galak had in his hand was a dagger.
It was an eerily black bladed dagger.
Rem felt the inside of her chest gradually getting hot. She felt a suspicious presence in the dagger Galak held.
——I don’t know what it is but……That’s dangerous!
While being cautious, the two escorts approached Galak.
「You’ve got to stop!」
「Don’t expose anymore disgraceful behaviour!」
Galak glared at his former colleagues.
「You’re too bossy even though you’re small fry! Don’t come near me!」
He raised the dagger overhead.
Rem grabbed Celes with one hand and stopped her as she tried to step up to him.
「……You shouldn’t approach him……He’s already no longer sane.」
Galak shouted.
「No longer sane!? The one that’s no longer sane isn’t me, it’s you! The ones that are strange are you people of the Magician’s Guild, and this world, right!? Why is it that the correct, capable me doesn’t get favorable treatment!? Why am I not highly valued!? It’s strange! Strange! Strange! It’s definitely, strange! That’s why!!」
On the black blade of the dagger he held, there was an eyeball attached that looked like it were alive.
Unbelievably, that eyeball was moving about.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Galak ที่ได้ป้อนอาหาร ผิดเพี้ยน และกระทั่งประสาทเสียเขามอง ใบหน้าเหยเก และตาของเขาถูก bloodshotเขาหายใจก็หยาบสิ่งที่เขาสวมเป็นของวิเศษของกิลด์ตะแต่มันฉีกขาดในหลาย และถูก tattered และ blotted เลือดบนมือของเขาเขาพูด ด้วยเสียง trembling「Ce, Celes ซา Celes ซา... A เกี่ยวกับ คืนให้มันคิดว่า ที่สอง ไม่ว่ากะไร ทำไม ใครทำสิ่งถูกต้อง จำเป็นต้องออกจากกิลด์ของนักมายากล 」พี่สองเตรียมบรรทัดของตนเอง และออกมาด้านหน้าCeles ตอบกลับ ด้วยเสียงประกอบด้วย「Just เป็นฉันได้อธิบายหลายครั้ง ทำอะไรที่ไม่ถูกต้อง เข้าใจ? ร้านอาหาร「That ของแปลก ที่เป็นเพียงแปลก ไม่มัน ความสามารถฉัน ยิง ที่เป็นชนิดของความผิดพลาดบางอย่าง S เนื่องจากเป็นความผิดพลาดบางประการ... ผม และ p ลงโทษผู้ที่พยายามที่จะตัดผมของเสื้อคลุมของฉัน และพยายามบอกเล่าความจริง ... แต่ พวกเขา พวกเขาเก็บภาพบนเกี่ยวกับโกหกว่า ฉันถูกยิง...ร้านอาหาร「Punished อย่างกิลด์ของ Magician ทุกคน? ร้านอาหารCeles frownedส่วนที่เหลือคิดพิจารณาเธอ ว่าเป็นการแสดงออกหน้าตรง ๆGalak ตะโกน「Please กังวลเกี่ยวกับฉัน R สิ่งที่หยาบคายทำให้ฉัน สอง โดย th ที่ ปีศาจบ้า แม้ว่าผมพยายามนำเสนอให้คนที่ไม่เหมาะสมจาก Rem มา ทำไมจึงว่า คุณไม่กังวลเกี่ยวกับฉัน และกังวลเหล่านั้นทอดขนาดเล็กที่มีสถานะต่ำกว่าที่ฉัน 」สีหน้าของเขาเปลี่ยนในทันทีแม้ดวงตาของเขาถูกเก็บไว้ในว่ายน้ำมันเป็นที่ชัดเจนว่า ได้ทำลายความสมดุลของจิตใจCeles ยืนขึ้น「First กรุณาสงบลง ให้มีมีความสุข และความสงบพูด คุย ล่ะ? ร้านอาหาร「I น.ความสงบ หนึ่งที่แปลกคือคุณ ไม่มัน 」มันเป็นเสียงดังจนน่าทึ่งอาจจะตัดสินว่า พวกเขาไม่สามารถมองข้ามนี้อีกต่อไป พี่สองปิดระยะ「Oi, Galak ทำงานด้วยตัวเอง! ร้านอาหาร「We จะผลักคุณอัศวินสถานะ! ร้านอาหารGalak ถูกที่สุดของปัญญาของเขา「Strange ... ก็แปลก ทุกคน พวกเขากำลังทั้งหมดแปลก ปรบมือ ฉันรู้ว่า คนที่พูดถูกต้อง ความสามารถของฉันและความงดงามของฉันไม่สามารถเข้าใจได้ โดยสิ่งมีชีวิตดังกล่าวข้าง! ร้านอาหารGalak ดึงบางสิ่งออกจากรอบเอวส่วนที่เหลือคิดว่า มันเป็นคริสตัลของสัตว์ที่เรียกเธอรู้สึกเสียใจคิดถึงความเสียหายไปยังที่พัก แต่เพื่อกลับไฟ Rem เหยียดมือของเธอออกไปคริสตัลของเธอเองอย่างไรก็ตาม Galak ที่มีในมือของเขาถูกกริชกริชใบมีขนสีดำได้ส่วนที่เหลือรู้สึกภายในอกของเธอค่อย ๆ รับร้อน เธอรู้สึกมีน่าสงสัยในกริช Galak จัดขึ้น— — ไม่รู้ว่ามันคืออะไร แต่... ที่เป็นอันตรายในขณะที่การระมัดระวัง พี่สองเข้า Galak「You ได้หยุด! ร้านอาหาร「Don't เปิดเผยพฤติกรรมที่น่าอับอายอีกต่อไป! ร้านอาหารGalak glared ที่เพื่อนเก่าของเขา「You กำลังเสนอเกินไปแม้ว่าคุณจะทอดเล็ก อย่ามาใกล้ฉัน! ร้านอาหารเขายกขึ้นเหนือศีรษะกริชเหลือคว้า Celes ด้วยมือเดียว และหยุดเธอขณะที่เธอพยายามก้าวขึ้นเขา「…… คุณไม่ควรเข้าใกล้เขา... เขาไม่ได้สติ. ร้านอาหารGalak ตะโกน「No สติอีกต่อไป ไม่มีสติไม่ใช่ฉัน มันเป็นคุณ คนที่แปลกคือคุณคนกิลด์ของนักมายากล โลกนี้ ขวา เหตุใดจึงเป็นที่ถูกต้อง สามารถฉันไม่ได้รับการรักษาที่ดี ทำไม:ฉันไม่มูลค่าสูง ก็แปลก แปลก แปลก ได้แน่นอน แปลก ที่ว่าทำไม!! 」บนใบมีดสีดำของกริชเขาจัดขึ้น มีตาแนบที่ดูเหมือนจะมีชีวิตเชื่อ ลูกตาที่ถูกเคลื่อนไหวเกี่ยวกับ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Galak ที่ได้เข้าห้องอาหารบิดเบี้ยวและเหยเกใบหน้าของเขามองโรคประสาทตาก็แดงก่ำ.
หายใจของเขาก็ยังหยาบ.
สิ่งที่เขาสวมก็ยังคงมีเสื้อคลุมผู้วิเศษของสมาคม แต่มันก็ฉีกขาดในหลายสถานที่และขาดรุ่งริ่งและ ในมือของเขา, เลือดเปื้อน.
เขาพูดคุยด้วยเสียงสั่น.
「 CE, Celes-sama! Celes-sama ...... ประมาณคืนที่ผ่านมาอาจจะคุณจะให้มันคิดที่สอง !? ไม่ว่าแปลกเพียง !? ทำไมฉันใครได้ทำในสิ่งที่ถูกต้องออกจากสมาคมผู้วิเศษ !? 」
สองพี่เลี้ยงเตรียมคานหามของพวกเขาและออกมาอยู่ข้างหน้า.
Celes ตอบด้วยเสียงสงบ.
「ขณะที่ผมได้อธิบายหลายครั้งที่คุณไม่ บางสิ่งบางอย่างที่ไม่ถูกต้องเข้าใจ? 」
「แปลก! นั่นเป็นเพียงแค่แปลก, ไม่ได้ !? ฉันมีความสามารถยิง !? ที่ชนิดของความผิดพลาดบาง! S เพราะมันเป็นชนิดของความผิดพลาดบางอย่าง ...... ฉันไปและ P, ลงโทษคนที่พยายามที่จะดึงผมเสื้อคลุมของฉันและพยายามที่จะบอกพวกเขาความจริง ...... แต่พวกเขาพวกเขาเก็บไว้ในที่เกิดขึ้นเกี่ยวกับการโกหกว่าผมเป็น ยิง ...... 」
「ลงโทษกระนั้นหรือ? คือทุกคนของสมาคมของนักมายากลเป็นไร? 」
Celes ขมวดคิ้ว.
Rem คิดว่าคิดว่ามันเป็นของเธอนั่นคือการแสดงออกทางสีหน้าสเติร์น.
Galak ตะโกน.
「โปรดกังวลเกี่ยวกับฉัน! R, สิ่งที่ได้ทำหยาบคายกับผมสองครั้งโดย TH ว่าปีศาจบ้า! แม้ว่าฉันจะพยายามเท่านั้นที่จะนำเสนอเพื่อให้คนที่แต่งตัวประหลาดที่ไม่เหมาะสมออกไปจาก Rem-sama! ทำไมมันจึงเป็นที่คุณไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับฉันและกังวลเกี่ยวกับการทอดขนาดเล็กผู้ที่มีสถานะต่ำกว่าที่ฉัน !? 」
สีหน้าของเขาเปลี่ยนไปรีบร้อน.
แม้ดวงตาของเขาเก็บไว้ในการว่ายน้ำ.
มันก็เห็นได้ชัดว่าความสมดุลของจิตใจของเขา ถูกทำลาย.
Celes ลุกขึ้นยืน.
「แรกของทุกโปรดสงบลง ขอให้มีการพูดคุยที่ดีและสงบได้ไหม」
「ผมสงบ! หนึ่งที่แปลกก็คือคุณไม่ได้ !? 」
มันเป็นเสียงดังอย่างน่าทึ่ง.
อาจจะตัดสินว่าพวกเขาไม่สามารถมองข้ามนี้อีกต่อไปทั้งสองคุ้มกันปิดระยะทาง.
「เฮ้ย Galak! ประพฤติตัวเอง! 」
「เราจะผลักดันให้คุณออกไปอัศวินรัฐ! 」
Galak เป็นสุดปัญญาของเขา.
「แปลก ...... มันแปลก! ทุกคนที่พวกเขากำลังแปลกทั้งหมด! อ่าผมรู้ว่าสิ่งที่คนที่กล่าวว่าถูกต้อง! ทั้งความสามารถและความงดงามของฉันของฉันไม่สามารถเข้าใจได้โดยสิ่งมีชีวิตเล็ก ๆ น้อย ๆ เช่น! 」
Galak ดึงสิ่งที่ออกมาจากรอบเอวของเขา.
Rem คิดว่ามันเป็นคริสตัลของอัญเชิญสัตว์เดรัจฉาน.
เธอรู้สึกเสียใจกับความคิดเกี่ยวกับความเสียหายที่จะ Inn แต่ใน เพื่อที่จะกลับมายิง, Rem เหยียดมือของเธอออกไปคริสตัลของเธอเอง.
แต่สิ่งที่ Galak มีอยู่ในมือของเขาคือกริช.
มันเป็นกริชมีดสีดำขน.
Rem รู้สึกภายในของหน้าอกของเธอค่อยๆได้รับความร้อน เธอรู้สึกว่าการแสดงตนที่น่าสงสัยในกริช Galak จัดขึ้น.
--I ไม่ทราบว่ามันคืออะไร แต่ ...... นั่นเป็นอันตราย!
ในขณะที่การระมัดระวังทั้งสองเข้าหาพี่เลี้ยง Galak.
「คุณได้มีการหยุด! 」
「ไม่ เปิดเผยพฤติกรรมที่น่าอายอีกต่อไป! 」
Galak จ้องที่อดีตเพื่อนร่วมงานของเขา.
「คุณเจ้ากี้เจ้าการเกินไปแม้ว่าคุณจะทอดขนาดเล็ก! อย่าเข้ามาใกล้ฉัน! 」
เขายกค่าใช้จ่ายกริช.
Rem คว้า Celes ด้วยมือข้างหนึ่งและหยุดเธอขณะที่เธอพยายามที่จะก้าวขึ้นไปบนเขา.
「 ...... คุณไม่ควรเข้าใกล้เขา ...... เขามีอยู่แล้วไม่มีสติ. '
Galak ตะโกน.
「ไม่มีสติ !? หนึ่งที่ไม่มีสติอีกต่อไปไม่ได้ฉันก็คุณ! คนที่มีความแปลกที่คุณคนของสมาคมผู้วิเศษและโลกนี้ใช่ !? ทำไมมันจึงเป็นที่ที่ถูกต้องมีความสามารถผมไม่ได้รับการรักษาที่ดี !? ทำไมฉันไม่ได้มีมูลค่าสูง !? มันแปลก! แปลก! แปลก! มันแน่นอนแปลก! นั่นเป็นเหตุผลที่ !! 」
บนใบมีดสีดำของกริชที่เขาจัดขึ้นมีการแนบลูกตาที่ดูเหมือนมันยังมีชีวิตอยู่.
ไม่น่าเชื่อลูกตาที่เคลื่อนไหวเกี่ยวกับ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

galak ใครเคยเข้าห้องอาหารบิดเบี้ยวเหยเกของเขาและประสาทมองใบหน้าและดวงตาของเขาแดงก่ำ .เขาหายใจก็ยังลำบากอะไรที่เขาสวมอยู่คลุมกิลด์ของผู้วิเศษ แต่มันขาดในที่ต่าง ๆและขาดรุ่งริ่ง และในมือของเขาเปื้อนเลือดคือ .เขาพูดด้วยเสียงสั่นๆ「 CE , เซเลสซามะ ! เซเลสซามะ . . . . . . เรื่องเมื่อคืนนี้ ขออีกที ! ? นั่นก็แปลก ? ทำไมฉัน ใครทำถูกแล้ว ต้องทิ้งของผู้วิเศษสมาคม ! ? 」สองพี่เลี้ยงเตรียมไม้เท้าของตน และเดินออกมาด้านหน้าเซเลสตอบกลับมาด้วยประกอบเสียง「ตามที่ผมได้อธิบายมาก เวลาคุณทำอะไรผิด เข้าใจมั้ย 」「แปลก ! นั่นมันแปลกไม่ใช่เหรอ ! ? สามารถฉันไล่ออก ? มันมีอะไรผิดพลาด ! เป็นเพราะมันมีอะไรผิดพลาด . . . . . . . ฉันไปและ P , ลงโทษคนที่พยายามจะถอดฉันออกจากเสื้อคลุมของฉันและพยายามที่จะพูดความจริง . . . . . . . แต่พวกเขาก็ยังไปโกหกว่าผมถูกไล่ออก . . . . . . . 」「ลงโทษ ? ทุกคนของนักมายากลของสมาคมครับ 」เซเลสขมวดคิ้ว .เรมคิดว่ามันเป็นเธอที่เป็นรุนแรง สีหน้านั้นgalak ตะโกน「กรุณากังวลเกี่ยวกับฉัน R , หยาบคาย สิ่งที่ทำกับฉัน สองครั้ง โดย th ที่ บ้าปีศาจ ! แม้ว่าฉันพยายามที่จะเสนอให้ผู้ชายที่ไม่เหมาะสมออกไปจาก REM ซามะ ! ทำไมคุณถึงไม่ต้องเป็นห่วงและกังวลกับพวกตัวเล็กๆที่สภาพแย่กว่าที่ฉัน ? 」สีหน้าของเขาเปลี่ยนไปอย่างรีบร้อนแม้สายตาของเขาเอาแต่ว่าย .มันชัดเจนว่า ความสมดุลของจิตใจของเขาถูกทำลายเซเลสลุกขึ้นยืน「ก่อนอื่นโปรดใจเย็น ไปดีและสงบคุยกัน โอเค ? 」「ฉันใจเย็น ! ที่แปลกคือคุณไม่ใช่ ! ? 」มันเป็นเสียงอย่างดังอาจจะดูว่าพวกเขาไม่สามารถมองข้ามได้อีกต่อไป สองพี่เลี้ยงปิดระยะไกล「นี่ galak ! ทำตัวดีๆหน่อย 」「เราจะผลักดันให้คุณออกจากรัฐอัศวิน ! 」galak เป็นปัญญาของเขาจบ「แปลกๆ . . . . . . . มันแปลก ทุกคน มันแปลกๆ อ้า ฉันรู้ว่าสิ่งที่คนๆนั้นพูดถูกต้องแล้ว ทั้งความสามารถและความงดงามของฉันไม่สามารถเข้าใจเช่นอนุเทพ ! 」galak ดึงบางอย่างออกมาจากเอวเรมคิดว่ามันเป็นคริสตัลของเรียกอสูรเธอรู้สึกเสียใจคิดถึงความเสียหายของโรงแรม แต่เพื่อให้ไฟกลับเหยียดมือของเธอออก เรมคริสตัลของเธอเองอย่างไรก็ตาม สิ่งที่ galak มีในมือของเขาคือ กริชมันเป็นมีด bladed eerily สีดำเรมรู้สึกในใจของเธอค่อย ๆ เริ่มร้อน เธอรู้สึกว่าตนสงสัยในกริช galak จัดขึ้น. . . ผมก็ไม่รู้ว่ามันคืออะไร แต่ . . . . . . . มันอันตรายนะ !ในขณะที่ ระมัดระวัง สองพี่เลี้ยงเข้าหา galak .「หยุดได้แล้ว ! 」「ไม่เปิดเผยแล้วน่าอายพฤติกรรม ! 」galak ถลึงตาใส่เพื่อนร่วมงานของเขามาก่อน「คุณก็เจ้ากี้เจ้าการ แม้ว่าคุณจะทอดขนาดเล็ก อย่ามาใกล้ฉัน 」เขายกดาบเหนือหัวเรมจับเซเลสด้วยมือข้างหนึ่งและหยุดของเธอขณะที่เธอพยายามที่จะก้าวขึ้นเพื่อเขา「 . . . . . . . คุณไม่ควรเข้าใกล้ . . . . . เค้าก็ไม่มีสติ 」galak ตะโกน「ไม่มีสติ ? คนที่ไม่มีสติ ไม่ใช่ผม แต่เป็นนาย คนที่แปลก คุณเป็นคนของสมาคมนักมายากล และโลกนี้ ใช่ ! ? ทำไมมันว่าถูกต้อง ความสามารถ ผมไม่ได้รับการรักษาที่ดี ! ? ทำไมฉันถึงไม่สูง มูลค่า ? มันแปลก ! แปลก ! แปลก ! มันแน่นอน แปลก ! นั่นคือเหตุผล ! 」บนใบมีดกริชสีดำของเขาจัดขึ้นมีลูกตาติดที่ดูเหมือนจะยังมีชีวิตอยู่ไม่น่าเชื่อว่า ลูกตาก็เคลื่อนไหว