is participation in illegal behavio

is participation in illegal behavior by minors (juveniles, i.e. individuals younger than the statutory age of majority).[1] Most legal systems prescribe specific procedures for dealing with juveniles, such as juvenile detention centers, and courts. A juvenile delinquent in the United States is a person who is typically under the age of 17 and commits an act that otherwise would have been charged as a crime if they were an adult. Depending on the type and severity of the offense committed, it is possible for persons under 18 to be charged and tried as adults.

In recent years a higher proportion of youth have experienced arrests by their early 20s than in the past, although some scholars have concluded this may reflect more aggressive criminal justice and zero-tolerance policies rather than changes in youth behavior.[2] Juvenile crimes can range from status offenses (such as underage smoking), to property crimes and violent crimes. Youth violence rates in the United States have dropped to approximately 12% of peak rates in 1993 according to official US government statistics, suggesting that most juvenile offending is non-violent.[3] However, juvenile offending can be considered normative adolescent behavior.[4] This is because most teens tend to offend by committing non-violent crimes, only once or a few times, and only during adolescence. Repeated and/or violent offending is likely to lead to later and more violent offenses. When this happens, the offender often displayed antisocial behavior even before reaching adolescence.[5]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ได้มีส่วนร่วมในการทำงานไม่ถูกต้องโดย (juveniles เช่นบุคคลอายุน้อยกว่าอายุตามกฎหมายส่วนใหญ่) [1] ระบบกฎหมายส่วนใหญ่กำหนดขั้นตอนการจัดการ juveniles สันดานศูนย์ และศาล ผิดนัดชำระหนี้เป็นคดีเด็กและเยาวชนในสหรัฐอเมริกาเป็นคนที่จะอายุ 17 และกระทำที่มิฉะนั้น จะมีการเรียกเก็บเงินเป็นอาชญากรรมถ้าพวกผู้ใหญ่ ขึ้นอยู่กับชนิดและความรุนแรงของการกระทำความผิดมุ่งมั่น มันเป็นไปได้สำหรับคนใต้ 18 คิด และพยายามเป็นผู้ใหญ่ในปีที่ผ่านมา สัดส่วนที่สูงของเยาวชนมีประสบการณ์จับกุมตามช่วงวัย 20 กว่าในอดีต แต่นักวิชาการบางคนได้สรุปนี้อาจสะท้อนให้เห็นถึงความยุติธรรมทางอาญามากก้าวร้าว และศูนย์ยอมรับนโยบาย มากกว่าการเปลี่ยนแปลงในลักษณะการทำงานของเยาวชน [2] เด็กอาชญากรรมสามารถช่วงจากสถานะความผิดด้าน (เช่นสูบบุหรี่ยังไม่บรรลุนิติภาวะ), ลักษณะของอาชญากรรมและอาชญากรรมที่รุนแรง ราคารุนแรงเยาวชนในสหรัฐอเมริกาตกประมาณ 12% ของอัตราสูงสุดในปี 1993 ตามทางสหรัฐฯ สถิติของรัฐบาล การแนะนำเยาวชนสุดโกรธว่าไม่ใช้ความรุนแรง [3] อย่างไรก็ตาม อารมณ์โกรธสามารถเป็น normative พฤติกรรมวัยรุ่น [4] นี้เป็น เพราะวัยรุ่นส่วนใหญ่มักบาด ด้วยการยอมรับการไม่ใช้ความรุนแรงอาชญากรรม เพียงครั้งเดียวหรือกี่ครั้ง และใน ช่วงวัยรุ่นเท่านั้น ซ้ำ หรือรุนแรงโกรธมีแนวโน้มที่จะนำไปสู่ความผิดด้านหลัง และมีความรุนแรงมากขึ้น เมื่อเกิดเหตุการณ์ ระวางแสดงพฤติกรรม antisocial บ่อยแม้แต่ก่อนจะถึงวัยรุ่น [5]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คือการมีส่วนร่วมในการทำงานผิดกฎหมายโดยผู้เยาว์ (หนุ่มสาวคือบุคคลที่อายุน้อยกว่าอายุตามกฎหมายของคนส่วนใหญ่). [1] ส่วนใหญ่ระบบกฎหมายกำหนดวิธีการเฉพาะสำหรับการรับมือกับหนุ่มสาวเช่นศูนย์กักกันเยาวชนและสนาม กระทำผิดของเด็กและเยาวชนในประเทศสหรัฐอเมริกาคือบุคคลที่เป็นปกติที่มีอายุต่ำกว่า 17 และกระทำการที่อาจจะได้รับการเรียกเก็บเป็นความผิดทางอาญาว่าพวกเขาเป็นผู้ใหญ่ ขึ้นอยู่กับชนิดและความรุนแรงของความผิดที่กระทำนั้นมันเป็นไปได้สำหรับบุคคลอายุต่ำกว่า 18 ที่จะเรียกเก็บและพยายามเป็นผู้ใหญ่. ในปีที่ผ่านมาสัดส่วนที่สูงขึ้นของเยาวชนมีประสบการณ์การจับกุมจากยุค 20 ต้นของพวกเขามากกว่าในอดีตที่ผ่านมาแม้จะมีนักวิชาการบางคนมี สรุปนี้อาจสะท้อนให้เห็นความยุติธรรมทางอาญาเชิงรุกมากขึ้นและนโยบายศูนย์ความอดทนมากกว่าการเปลี่ยนแปลงในพฤติกรรมของเด็กและเยาวชน. [2] อาชญากรรมเด็กและเยาวชนสามารถช่วงจากความผิดสถานะ (เช่นการสูบบุหรี่ที่ยังไม่บรรลุนิติภาวะ) เพื่อทรัพย์สินอาชญากรรมและอาชญากรรมรุนแรง เยาวชนมีอัตราการใช้ความรุนแรงในประเทศสหรัฐอเมริกาได้ลดลงประมาณ 12% ของอัตราสูงสุดในปี 1993 ตามสถิติอย่างเป็นทางการของรัฐบาลสหรัฐบอกว่ากระทำผิดของเด็กและเยาวชนมากที่สุดคือการไม่ใช้ความรุนแรง. [3] แต่ที่กระทำผิดของเด็กและเยาวชนได้รับการพิจารณาพฤติกรรมของวัยรุ่นกฎเกณฑ์. [ 4] นี้เป็นเพราะวัยรุ่นส่วนใหญ่มีแนวโน้มที่จะรุกรานโดยก่ออาชญากรรมไม่รุนแรงเพียงครั้งเดียวหรือไม่กี่ครั้งและมีเพียงในช่วงวัยรุ่น ซ้ำและ / หรือความรุนแรงที่กระทำผิดมีแนวโน้มที่จะนำไปสู่ความผิดในภายหลังและความรุนแรงมากขึ้น เมื่อเกิดเหตุการณ์นี้ผู้กระทำความผิดมักจะแสดงพฤติกรรมต่อต้านสังคมแม้กระทั่งก่อนที่จะถึงวัยหนุ่มสาว. [5]