Several different hydrocolloids, su

Several different hydrocolloids, such as starch, have been proposed as suitable base materials (matrices) for edible films in food packaging. Edible films from native and modified starch plasticized with glycerol were developed. Starches were obtained from dark cush-cush yam (Dioscorea trifida) and cassava (Manihot esculenta C.) from Venezuela, and chemically modified by cross-linking with sodium trimetaphosphate. The uniaxial tensile, microstructural and barrier properties of the films were then evaluated to determine their potential as a replacement for existing synthetic materials used in the food industry. The structure of the materials showed that the gelatinization process of cush-cush yam films was poorer than that of cassava. The glycerol–starch interaction (glycerol-amylose) was stronger in the films composed of modified starches and was more marked in cassava based films. All the films studied exhibited promising mechanical properties, with those derived from cush-cush yams showing the highest Young's modulus and resistivity values. Cassava based edible films and films derived from modified starch from both sources showed maximum flexibility, reinforcing the idea that the glycerol–starch interactions are stronger in these materials. Crosslinked films tended to be more permeable to water vapor due to their hydrophilic characteristics. The properties observed in these biodegradable materials highlight their potential as food packaging materials, thus enabling the replacement of synthetic materials that contaminate the environment.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หลายเจ้าต่างกัน เช่นแป้ง ได้รับการเสนอเป็นวัสดุฐาน (เมทริกซ์) เหมาะสำหรับกินฟิล์มบรรจุภัณฑ์อาหาร ฟิล์มกินจากท้องถิ่น และปรับเปลี่ยนแป้ง plasticized กับกลีเซอรอลขึ้น แป้งได้จากยามมืด cush-cush (Dioscorea trifida) และมันสำปะหลัง (Manihot esculenta C.) จากเวเนซุเอลา และสารเคมีแก้ไข โดยเชื่อมโยงกับโซเดียม trimetaphosphate การ uniaxial แรงดึง จุลภาค และคุณสมบัติอุปสรรคของภาพยนตร์ถูกประเมินเพื่อตรวจสอบศักยภาพแทนสังเคราะห์อยู่แล้ววัสดุที่ใช้ในอุตสาหกรรมอาหาร โครงสร้างของวัสดุแสดงให้เห็นว่า กระบวนการ gelatinization cush cush ยำภาพยนตร์ถูกด้อยกว่าของมันสำปะหลัง โต้ – แป้งกลีเซอรอล (กลีเซอรอลอมิ) ยิ่งในภาพยนตร์ประกอบด้วยแป้งแก้ไข และถูกทำเครื่องหมายในภาพยนตร์ใช้มันสำปะหลังเพิ่มเติม ภาพยนตร์ทั้งหมดที่ศึกษาแสดงว่าคุณสมบัติทางกล เหล่านั้นมาจากบุคคล yams cush cush แสดงโมดูลัสของยังสูงและค่าความต้านทาน มันสำปะหลังตามกินฟิล์มและฟิล์มจากแป้งแก้ไขจากทั้งสองแหล่งที่แสดงให้เห็นความยืดหยุ่นสูง และความคิดที่ว่า การโต้ตอบของกลีเซอรอล – แป้งจะแข็งแกร่งในวัสดุเหล่านี้ ภาพยนตร์กระแทกแนวโน้มที่ จะมากได้ให้ไอน้ำเนื่องจากลักษณะของน้ำ คุณสมบัติในวัสดุเหล่านี้ย่อยสลายได้เน้นศักยภาพเป็นวัสดุบรรจุภัณฑ์อาหาร ดังนั้นจึง ทำการแทนที่ของวัสดุสังเคราะห์ที่ปนเปื้อนสิ่งแวดล้อม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ไฮโดรคอลลอยด์ที่แตกต่างกันหลายประการเช่นแป้งได้รับการเสนอเป็นวัสดุฐานที่เหมาะสม (เมทริกซ์) สำหรับภาพยนตร์ที่กินได้ในการบรรจุอาหาร ภาพยนตร์ที่กินได้จากแป้งมันพื้นเมืองและการแก้ไข plasticized กับกลีเซอรอลได้รับการพัฒนา แป้งที่ได้รับจากเงินทองเข้ม-เงินทองกลอย (Dioscorea trifida) และมันสำปะหลัง (Manihot esculenta ซี) จากเวเนซูเอลาและดัดแปลงทางเคมีโดยการเชื่อมโยงข้ามกับโซเดียม trimetaphosphate แรงดึงแกนเดียว, จุลภาคและอุปสรรคคุณสมบัติของภาพยนตร์ได้รับการประเมินแล้วเพื่อตรวจสอบศักยภาพของพวกเขาแทนวัสดุสังเคราะห์ที่มีอยู่ใช้ในอุตสาหกรรมอาหาร โครงสร้างของวัสดุที่นำมาแสดงให้เห็นว่ากระบวนการการเกิดเจลของภาพยนตร์มันเทศเงินทอง-เงินทองก็ด้อยกว่าที่มันสำปะหลัง ปฏิสัมพันธ์กลีเซอรอลแป้ง (กลีเซอรอล-อะไมโลส) เป็นที่แข็งแกร่งในภาพยนตร์ประกอบด้วยแป้งดัดแปรและถูกทำเครื่องหมายอื่น ๆ ในภาพยนตร์มันสำปะหลังตาม ภาพยนตร์ทุกเรื่องที่ศึกษาการจัดแสดงสมบัติเชิงกลสัญญากับผู้ที่ได้รับมาจากมันเทศเงินทอง-เงินทองแสดงสูงสุดมอดุลัสและค่าความต้านทาน มันสำปะหลังตามภาพยนตร์ที่กินได้และภาพยนตร์ที่ได้มาจากแป้งมันสำปะหลังจากทั้งสองแหล่งที่มาแสดงให้เห็นความยืดหยุ่นสูงสุดตอกย้ำความคิดที่ว่าปฏิสัมพันธ์กลีเซอรอลแป้งมีความแข็งแรงในวัสดุเหล่านี้ ภาพยนตร์เชื่อมขวางมีแนวโน้มที่จะซึมเข้าไปได้มากขึ้นเพื่อให้ไอน้ำเนื่องจากลักษณะของพวกเขาชอบน้ำ คุณสมบัติข้อสังเกตในวัสดุที่ย่อยสลายเหล่านี้เน้นศักยภาพของพวกเขาเป็นวัสดุบรรจุภัณฑ์อาหารจึงทำให้การเปลี่ยนวัสดุสังเคราะห์ที่ปนเปื้อนในสิ่งแวดล้อม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ไฮโดรคอลลอยด์ที่แตกต่างกันหลายที่ เช่น แป้ง , ได้รับการเสนอเป็นวัสดุฐานที่เหมาะสม ( เมทริกซ์ ) สำหรับฟิล์มบริโภคได้ในบรรจุภัณฑ์อาหาร ฟิล์มที่บริโภคได้จากแป้งดัดแปรด้วยกลีเซอรอล plasticized พื้นเมืองและได้รับการพัฒนา แป้งที่ได้จากความมืด คัชคัชยำ ( dioscorea trifida ) และมันสำปะหลัง ( มันสำปะหลัง C ) จากเวเนซุเอลาและการดัดแปรทางเคมี โดยการเชื่อมโยงกับโซเดียมไตรเมตาฟอสเฟต . การรับแรงดึง โครงสร้างจุลภาคและสมบัติของฟิล์มกั้นนำมาประเมินหาศักยภาพของตนเองแทนที่มีอยู่สังเคราะห์ วัสดุที่ใช้ในอุตสาหกรรมอาหาร โครงสร้างของวัสดุที่พบว่ากระบวนการเจลาติไนเซชันของ Cush คัชยำภาพยนตร์ยากจนกว่าของมันสำปะหลัง กลีเซอรอล ( แป้งปฏิสัมพันธ์ ( กลีเซอรอลโลส ) แข็งแกร่งในภาพยนตร์ประกอบด้วยสตาร์ชดัดแปรและเพิ่มเติมเครื่องหมายในมันสำปะหลังจากภาพยนตร์ ภาพยนตร์ทุกเรื่องมีสัญญา ศึกษาคุณสมบัติทางกล กับผู้ที่มาจากคัชคัชมันเทศแสดงโมดูลัสสูงสุดของหนุ่มสาวและความต้านทานค่า มันสำปะหลังที่ใช้ฟิล์มและฟิล์มที่ได้จากแป้งดัดแปรจากทั้งสองแหล่งมีความยืดหยุ่นสูงสุด เสริมความคิดว่า กลีเซอรอล ( แป้งการโต้ตอบจะแข็งแกร่งในวัสดุเหล่านี้ เครื่องยนตร์มีแนวโน้มมากขึ้นที่จะซึมผ่านไอน้ำจากของที่มีลักษณะ คุณสมบัติที่พบในวัสดุย่อยสลายได้ทางชีวภาพเหล่านี้เน้นศักยภาพของพวกเขาเป็นวัสดุบรรจุภัณฑ์อาหาร จึงทำให้เปลี่ยนจากวัสดุสังเคราะห์ที่ปนเปื้อนในสิ่งแวดล้อม