has the lowest FCR and the second h

has the lowest FCR and the second highest weight gain (which was
not different from the highest).
Because fish can meet a substantial part of their energy
requirement from dietary protein, the protein to energy (P/E) ratio
is extremely influential on feed conversion efficiency, especially the
efficiency of protein and energy utilization (Webster et al., 1995; Reis
et al., 1989). Improper dietary protein, energy levels and/or their ratio
will lead to an increase in fish production cost and the deterioration of
water quality resulting from wasted feed (Lee et al., 2000). The
interval of P/E ratios among all treatments in this study is somewhat
narrow, but this little difference significantly affected growth and feed
utilization of blunt snout bream. The maximum weight gain was
obtained in fish fed a diet containing a P/E ratio of 19.28 g protein/MJ.
However, the best FCR was observed in fish fed the diet with a P/E
ratio of 17.14 g protein/MJ. A positive correlation was found between
dietary P/E ratios and weight gain of fish fed diets with 7% and 10%
lipid. However, lower P/E ratios yielded better growth at the same
protein level (at 4% and 7% lipid). This indicates that adequate levels of
protein and energy in diets must be carefully considered when
optimum P/E ratio is estimated as has been described by Garling and
Wilson (1976).
Survival rates were high (97–100%) in the present study except for
that of fish fed diet 7 (35% protein: 4% lipid) (92.33%). This was perhaps
due to the fact that diet 7 contained the highest P/E ratio (19.45 g

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มี FCR ต่ำและที่สูงที่สุดจากน้ำหนักเพิ่ม (ซึ่งมีสองไม่แตกต่างกันจากสูงสุด)เนื่องจากปลาสามารถตอบสนองส่วนพบพลังงานของพวกเขาความต้องการอาหารโปรตีน โปรตีนอัตราส่วนพลังงาน (P/E)จะมีอิทธิพลมากประสิทธิภาพการแปลงอาหาร โดยเฉพาะอย่างยิ่งการประสิทธิภาพของการใช้ประโยชน์ของโปรตีนและพลังงาน (เว็บสเตอร์และ al., 1995 ใส่ร้อยเอ็ด al., 1989) โปรตีนอาหารไม่เหมาะสม ระดับพลังงาน และ/หรืออัตราส่วนของจะนำไปสู่การเพิ่มขึ้นของต้นทุนการผลิตปลาและเสื่อมสภาพของคุณภาพน้ำที่เกิดจากอาหารเสีย (Lee et al., 2000) ที่ช่วงของอัตราส่วน P/E ระหว่างการรักษาทั้งหมดในการศึกษานี้จะค่อนข้างแคบ แต่ความแตกต่างนี้น้อยมากได้รับผลกระทบการเจริญเติบโต และอาหารการใช้ประโยชน์ของทรายแดง snout ทื่อ น้ำหนักสูงสุดได้รับในปลาเลี้ยงอาหารประกอบด้วยตัว e ratio ของ 19.28 g โปรตีน/MJอย่างไรก็ตาม FCR สุดถูกพบในปลาเลี้ยงอาหารกับ P/Eอัตราส่วนของ โปรตีน/MJ 17.14 g พบความสัมพันธ์ในเชิงบวกระหว่างอาหารอัตราส่วน P/E และน้ำหนักเพิ่มของปลาที่เลี้ยงอาหาร 7% และ 10%ระดับไขมันในเลือด อย่างไรก็ตาม อัตราส่วน P/E ล่างผลเติบโตดีที่เดียวระดับโปรตีนที่ไขมัน 4% และ 7%) บ่งชี้ว่า เพียงพอในระดับโปรตีนและพลังงานในอาหารต้องมีพิจารณาอย่างรอบคอบเมื่อมี ประเมิน/e ratio สูงสุดตามที่ได้อธิบายไว้ โดย Garling และWilson (1976)อัตราการรอดตายสูง (97-100%) ในการศึกษาปัจจุบันยกเว้นของปลาที่เลี้ยงอาหาร 7 (35% โปรตีน: ไขมัน 4%) (92.33%) คือบางทีเนื่องจากข้อเท็จจริงที่ว่าอาหาร 7 อยู่สูง สุด/e ratio (19.45 g

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มีอัตราแลกเนื้อต่ำสุดและน้ำหนักที่เพิ่มขึ้นสูงสุดเป็นอันดับสอง
(ซึ่งไม่ได้แตกต่างจากที่สูงที่สุด).
เพราะปลาสามารถตอบสนองความเป็นส่วนหนึ่งที่สำคัญของพลังงานของพวกเขาต้องการจากโปรตีนโปรตีนพลังงาน (P / E Ratio) มีอิทธิพลมากในอาหาร ประสิทธิภาพการแปลงโดยเฉพาะอย่างยิ่งที่มีประสิทธิภาพของโปรตีนและการใช้พลังงาน(เว็บสเตอร์, et al, 1995;. Reis., et al, 1989) โปรตีนที่ไม่เหมาะสมอาหารระดับพลังงานและ / หรืออัตราของพวกเขาจะนำไปสู่การเพิ่มขึ้นของต้นทุนการผลิตปลาและการเสื่อมสภาพของที่คุณภาพน้ำที่เกิดจากการสูญเสียอาหาร(Lee et al., 2000) ช่วงของ P / E ในหมู่การรักษาทั้งหมดในการศึกษาครั้งนี้จะค่อนข้างแคบ แต่ความแตกต่างเล็ก ๆ น้อย ๆ ได้รับผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญการเจริญเติบโตและอาหารการใช้ทรายแดงจมูกทื่อ กำไรน้ำหนักสูงสุดได้ที่ได้รับในปลาที่ได้รับอาหารที่มีอัตราส่วน P / E 19.28 กรัมโปรตีน / เอ็มเจ. อย่างไรก็ตามอัตราแลกเนื้อดีที่สุดพบว่าในปลาที่ได้รับอาหารที่มี P / E อัตราส่วนของโปรตีน 17.14 กรัม / MJ ความสัมพันธ์ในเชิงบวกก็พบระหว่างการบริโภคอาหารที่ P / E และการเพิ่มน้ำหนักของปลาที่เลี้ยงด้วยอาหารที่ 7% และ 10% ของไขมัน แต่ต่ำกว่า P / E ให้ผลการเจริญเติบโตที่ดีขึ้นในเวลาเดียวกันระดับโปรตีน(ที่ 4% และ 7% ไขมัน) นี้บ่งชี้ว่าระดับที่เพียงพอของโปรตีนและพลังงานในอาหารจะต้องมีการพิจารณาอย่างรอบคอบเมื่อเหมาะสมอัตราส่วนP / E อยู่ที่ประมาณตามที่ได้รับการอธิบายโดย Garling และวิลสัน(1976). อัตราการอยู่รอดสูง (97-100%) ในการศึกษาปัจจุบันยกเว้น สำหรับว่าปลาที่เลี้ยงด้วยอาหารที่7 (35% โปรตีน: ไขมัน 4%) (92.33%) นี้อาจจะเป็นเพราะความจริงว่าอาหารที่ 7 ที่มีอยู่สูงสุดอัตราส่วน P / E (19.45 กรัม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มีเปลี่ยนที่สุดและน้ำหนักสูงสุดที่สอง ( ซึ่งก็ไม่แตกต่างจากสูงสุด
)
เพราะปลาสามารถพบมากส่วนหนึ่งของความต้องการพลังงาน
จากอาหาร โปรตีน โปรตีน , พลังงาน ( P / E ) อัตราส่วน
เป็นอย่างมากที่มีอิทธิพลต่อประสิทธิภาพการเปลี่ยนอาหาร โดยเฉพาะ
ประสิทธิภาพของโปรตีนและ การใช้พลังงาน ( เว็บสเตอร์ et al . , 1995 ; Reis
et al . , 1989 )ไม่เหมาะสม อาหารเสริม โปรตีน พลังงาน และ / หรือ ของอัตราส่วน
จะนำไปสู่การเพิ่มขึ้นของต้นทุนการผลิตและการเสื่อมสภาพของปลา
คุณภาพน้ำที่เกิดจากเสียอาหาร ( ลี et al . , 2000 )
ช่วงอัตราส่วน P / E ของการรักษาทั้งหมดในการศึกษานี้จะค่อนข้าง
แคบ แต่ความแตกต่างเล็กน้อยนี้ได้รับผลกระทบอย่างมาก การเจริญเติบโตและการใช้ประโยชน์อาหาร
ทื่อๆ จมูกแดง .การเพิ่มน้ำหนักสูงสุด
ได้ในปลาที่เลี้ยงอาหารที่มีอัตราส่วนของโปรตีน 19.28 / MJ .
อย่างไรก็ตามการเปลี่ยนที่ดีที่สุดพบว่าปลาที่ได้รับอาหารที่มีอัตราส่วน P / E
เนื้อโปรตีน / MJ มีความสัมพันธ์ในเชิงบวก
อาหารอัตราส่วน P / E และการเพิ่มน้ำหนักของปลาที่เลี้ยงด้วยอาหาร 7 % และ 10 %
ไขมัน แต่ลดอัตราส่วน P / E ให้ผลการเจริญเติบโตที่ดีขึ้นในเวลาเดียวกัน
ระดับโปรตีน ( ที่ 4 จาก 7 % ไขมัน ) นี้บ่งชี้ว่าระดับที่เพียงพอของ
โปรตีนและพลังงานในอาหารที่ต้องพิจารณาอย่างรอบคอบเมื่อ
ที่ P / E Ratio ประมาณได้รับการอธิบายโดย garling วิลสัน ( 1976 ) และ
.
อัตราการอยู่รอดสูง ( 97 - 100 % ) ในการศึกษายกเว้น
ของปลาที่ได้รับอาหารที่ 7 ( 35 โปรตีนร้อยละ 4 % ไขมัน ) ( 92.33 % ) นี้อาจจะเป็น
เนื่องจากความจริงที่ว่าอาหาร 7 ที่มีอยู่สูง P / E Ratio ( คอนก.