Sure." she whispered. She spooned o

Sure." she whispered. She spooned out a mouthful of the fruit and cream extending her arm towards him. Matt took the proffered spoonful, leaning forward toward her a little but not altering his comfortable stretching posture. Katherine had to slide her chair closer to his to reach his mouth safely.

"That's good." Matt murmured, and she wasn't sure if he was referring to the strawberries or not. She took a spoonful of the fruit herself and savoured the taste.

"Yes they are good." she agreed. When she again extended her arm to feed him another spoonful, he unclasped his hands and grasped her wrist very gently. He extended one finger to caress the inside of her wrist again as he took the fruit into his mouth.

"Very good indeed." he stated quietly. He rose and crossed to the big windows with his back to her. She was taken aback by his sudden departure which left her with feelings that were all mixed up.

Katherine toyed with the rest of the fruit and ice cream in the bowl, watching Matt' back as he gazed out the dark windows. After a couple of more mouthfuls, she laid the spoon aside and wiped the corners of her mouth with her napkin. His voice, when it came startled her.

"Had enough?" he asked, without turning around. It took her a second to realize that the darkness outside allowed him to see her reflection without turning.

"Yes thanks, Matt. It was delicious" She crossed the room to where he stood but stopped one pace short of being right at his side. She extended one hand and touched his shoulder.

"Matt, what are you thinking?"

He turned towards her all smiles, but the green eyes had a much heavier emotion apparent in their half lidded sultry look. She found herself drawn into them like a moth to a flame.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แน่ใจว่า " เธอกระซิบ เธอ spooned ออกผอมครีมยืดแขนของเธอไปยังเขาและผลไม้ แมตต์เอาช้อน proffered หันไปข้างหน้าของเธอเล็กน้อย แต่ไม่เปลี่ยนท่ายืดเขาสะดวกสบาย แคทเธอรีนมีการเลื่อนเก้าอี้เข้าใกล้เธอเพื่อเขาไปถึงปากของเขาอย่างปลอดภัย "ที่ไม่ดี" Matt murmured และเธอไม่แน่ใจว่าเขาหมายถึงสตรอเบอร์รี่ หรือไม่ เธอเอาช้อนชิมเอง และรสชาติที่ห้องอาหาร "ใช่จะดีขึ้น" เธอยอมรับ เมื่อเธอขยายแขนของเธอให้อาหารเขาช้อนอื่นอีก เขา unclasped มือของเขา และชนะข้อมือเธอเบา ๆ เขาขยายหนึ่งนิ้วเล้าโลมภายในข้อมือของเธออีกครั้งเขาเอาผลไม้เข้าไปในปากของเขา "ดีแน่นอน" เขาระบุอย่างเงียบ ๆ เขากุหลาบ และข้ามหน้าต่างใหญ่กับเขากลับไปที่เธอ เธอถูกตะลึง โดยออกเดินทางของเขาอย่างฉับพลันซึ่งด้านซ้ายของเธอ ด้วยความรู้สึกที่ทั้งหมดรวมค่า แคทเธอรีน toyed กับผลไม้และไอศกรีมในชาม ของดูแมตต์ ' กลับ ตามเขาจ้องดู windows มืด หลังจากเติมตะเกียบ เธอวางช้อนกัน และเช็ดมุมปากของเธอ ด้วยผ้าเช็ดปากของเธอ เสียงของเขา เมื่อมันมา startled เธอ "มีเพียงพอหรือไม่" เขาถาม โดยไม่ต้องเปิดรอบ มันพาเธอให้รู้ว่า ความมืดภายนอกให้เขาดูเธอสะท้อนโดยไม่เปิด "ใช่ขอบคุณ แมตต์ อร่อยดี"เธอข้ามห้องที่เขายืนอยู่ แต่หยุดก้าวหนึ่งสั้นอยู่ด้านข้างของเขา เธอขยายมือ และสัมผัสของเขา "แมตต์ คิดอะไรอยู่" เขาหันไปยิ้มทั้งหมดของเธอ แต่ตาสีเขียวมีอารมณ์ความรู้สึกที่หนักมากในลักษณะร้อนจนเดือดครึ่งหนึ่งของพวกเขา เธอพบตัวเองวาดเข้าไปเช่นผีเสื้อกับเปลวไฟ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แน่นอน. "เธอกระซิบ. เธอ spooned ออกคำหนึ่งของผลไม้และครีมขยายแขนของเธอที่มีต่อเขา. แมตต์เอาช้อนยื่นพิงไปข้างหน้าต่อเธอเขาท่ายืดเล็ก ๆ น้อย ๆ แต่ไม่เปลี่ยนแปลงสบาย. แคเธอรีนมีการเลื่อนเก้าอี้ของเธอใกล้ชิดกับ ของเขาไปถึงปากของเขาได้อย่างปลอดภัย. "นั่นคือดี." แมตต์พากันบ่นและเธอก็ไม่แน่ใจว่าเขาหมายถึงสตรอเบอร์รี่หรือไม่. เธอเอาช้อนของผลไม้ตัวเองและเสิร์ฟรสชาติ. "ใช่พวกเขาจะดี "เธอตกลง. เมื่อเธออีกครั้งขยายแขนของเธอที่จะเลี้ยงเขาช้อนอื่นเขา unclasped มือของเขาและคว้าข้อมือของเธอเบา ๆ . เขาขยายหนึ่งนิ้วที่จะกอดรัดด้านในของข้อมือของเธออีกครั้งในขณะที่เขาเอาผลไม้เข้าไปในปากของเขา. " มาก ดีแน่นอน. "เขากล่าวอย่างเงียบ ๆ . เขาลุกขึ้นยืนและข้ามไปยังหน้าต่างขนาดใหญ่ที่มีกลับมาของเขากับเธอ. เธอผงะโดยการเดินทางอย่างกะทันหันที่เหลือของเธอด้วยความรู้สึกที่ได้รับการผสมทั้งหมดขึ้น. แคเธอรีนเล่นกับส่วนที่เหลือของผลไม้และ ไอศครีมในชามที่ดูแมตต์ 'กลับในขณะที่เขาจ้องมองออกหน้าต่างที่มืด หลังจากที่สองของอมมากขึ้นเธอวางช้อนกันและเช็ดมุมปากของเธอกับผ้าเช็ดปากของเธอ เสียงของเขาเมื่อมันมาตกใจของเธอ. "มีมากพอ?" เขาถามโดยไม่หันกลับมา มันต้องใช้เวลาของเธอเป็นครั้งที่สองที่จะตระหนักว่าความมืดนอกอนุญาตให้เขาเห็นภาพสะท้อนของเธอโดยไม่ต้องเปิด. "ใช่ขอบคุณ ธ . มันอร่อย" เธอเดินข้ามห้องไปยังที่ที่เขายืนอยู่ แต่หยุดหนึ่งก้าวสั้น ๆ ของการเป็นขวาที่ด้านข้างของเขา เธอขยายมือข้างหนึ่งและสัมผัสไหล่ของเขา. "แมตต์สิ่งที่คุณคิด?" เขาหันไปเธอยิ้ม แต่ตาสีเขียวมีอารมณ์ความรู้สึกที่หนักกว่ามากที่เห็นได้ชัดในช่วงครึ่งปีของพวกเขา lidded ดูร้อน เธอพบว่าตัวเองวาดเป็นพวกเขาต้องการที่จะมอดเปลวไฟ