Chapter 85: Ancient Demon Sealing J

Chapter 85: Ancient Demon Sealing Jade

Greedy and stingy. A miser to the core, even in terms of Cultivation. This was his Dao. In his enlightenment, treasures were the most important thing. These were the things that led to his First Spirit Severing.

This was why his meditation zone had so many areas protected by restrictive spells. It was his life savings. Accumulating all these items was not just a hobby, it was his version of the Dao.

To see it all disappearing before his eyes filled him with grief and indignation.

Within the space of ten breaths, the mountain of Spirit Stones was gone. There was even a random piece of jade underneath the mountain. It too was sucked into the bag of the Cosmos.

“That was my good luck charm. Dammit, Meng Hao, leave my good luck charm behind. You….” Before he could finish speaking, his eyes went wide again. After taking all the Spirit Stones, Meng Hao looked around, his eyes gleaming. Patriarch Reliance began to tremble.

The look in Meng Hao’s eyes was like that of a master thief.

His gaze fell onto a small courtyard. Behind the cracked restrictive spell could be seen a variety of medicinal plants of many different colors. They were clearly beyond ordinary.

Meng Hao recognized some of the plants as ones described in Shangguan Xiu’s treasured turtle shell. As he strode forward, his fingers flickered, and the two wooden swords appeared. They stabbed into a crack in the shield created by the restrictive spell. The crack slowly widened.

“Meng Hao, are you really going to steal my treasured items too? I’m your Patriarch! I paid a heavy price to steal that medicinal courtyard all those years ago….” Patriarch Reliance was growing even more anxious. The rumbling noise from under the ground grew stronger, but Meng Hao didn’t even blink. He was happy to finally be able to vent his anger.

“My divine spirit plants… you, you… you’re plucking them all out!” Patriarch Reliance’s anger soared to the heavens. “That’s my Outlander Tree. I cared for it for hundreds of years before it sprouted, you can’t take it….” Amidst Patriarch Reliance’s shrill protestations, Meng Hao cleared out the courtyard as cleanly as if he’d used a razor. He sucked everything into the bag of the Cosmos. By the time he withdrew the two wooden swords, the courtyard looked as if it had been swept by a massive gale.

“Enough, enough,” said Patriarch hastily, looking over the emptiness. “Listen, little Patriarch, leave some things behind for old Patriarch here. Don’t take anything else…. You’re not allowed to touch any more of my things. Meng Hao, you listen to Patriarch, okay? As a member of the junior generation, you should have a bit of respect. You….”

“I’ve been like this since I was young,” said Meng Hao with a cold snort, throwing Patriarch Reliance’s words back at him. Looking around, he caught sight of a lone restrictive spell shield. Beneath it were what appeared to be three withered little trees. However, on each tree was a leaf that occasionally sparkled with arcs of energy, making them appear extraordinary.

Meng Hao had never seen anything like it, but considering this was Patriarch Reliance’s meditation zone, and it was protected with a restrictive spell, he figured it must be very valuable. His eyes glittering, he strode over and stabbed the wooden swords into a crack in the still-recovering restrictive spell.

“Those are my Thunderclap Leaves. It’s a Lightning type medicinal plant that’s even rare in the Southern Domain!” Patriarch Reliance once again howled fiercely. Completely ignoring him, Meng Hao lifted the bag of the Cosmos up to the hole in the restrictive spell. The trees began to shake back and forth. Then, the three leaves ripped off of the trees, transforming into three arcs of black lightning which shot into the bag of the Cosmos.

Even more infuriating to Patriarch Reliance was that after the leaves entered his bag, Meng Hao didn’t stop. The trees continued to sway back and forth until suddenly they flew up from the ground, roots and all, and were sucked into the bag of the Cosmos. Next to the trees was a little purple flag stuck into the ground, which was also sucked into the bag.

“You even… you ripped the Thunderclap Trees up by the roots and took them too! You’re really pissing me off!! Meng Hao, you little bastard, you took the Lightning Flag as well? It’s not very strong; it can only defend against a Foundation Establishment attack. But it can absorb lightning bolts! You need it to grow the Thunderclap Leaves!! Patriarch Reliance’s heart dripped with blood as he howled and cursed in his subterranean chamber.

“I’ve always had a good temper,” snorted Meng Hao, throwing more of Patriarch Reliance’s words back in his face. “You’re Patriarch of the Reliance Sect. At the moment, we’re the only people in the whole Sect! I of the junior generation am not going to get angry at you. Actually, a lot of people have cursed me over the years. It doesn’t really matter.” Once again, he loo

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทที่ 85: ปีศาจโบราณหยกปิดผนึกโลภ และตระหนี่ถี่เหนียว มีความโลภการ แม้ในแง่ของการเพาะปลูก นี้เป็นดาวของเขา ในการตรัสรู้ของพระองค์ สมบัติมีสิ่งสำคัญสุด สิ่งที่นำไปสู่การ Severing ของเขาวิญญาณแรกเหล่านี้ได้นี่คือเหตุผลที่โซนของเขาทำสมาธิมีหลายพื้นที่เพื่อให้ป้องกัน โดยจำกัดคาถา ประหยัดชีวิตของเขาได้ หลังรายการเหล่านี้ไม่เพียงแค่งานอดิเรก มันเป็นรุ่นของ Dao เขาดูมันหายไปทั้งหมดก่อนที่ตาของเขาไปเขา ด้วยความเศร้าโศกและพอใจภายในพื้นที่ของสิบหายใจ ภูเขาหินวิญญาณก็หายไป ผิดแบบสุ่มชิ้นส่วนของหยกอยู่ใต้ภูเขา มันเกินไปถูกดูดเข้าไปในถุงของจักรวาล"ที่เป็นเสน่ห์โชคดีของฉัน Dammit เมงเฮา ทิ้งเสน่ห์โชคดีของฉัน คุณ..." ก่อนที่เขาพูดเสร็จเรียบร้อยแล้ว ตาของเขาก็กว้างอีกครั้ง หลังจากที่หินวิญญาณทั้งหมด เฮาเมงมองไปรอบ ๆ ตาวับวาว พระพึ่งเริ่มสั่นเครือมองในตาเมงเฮาก็เหมือนขโมยหลักสายตาของเขาตกลงมีลานเล็ก ๆ หลังสะกดจำกัดแตกอาจจะเห็นความหลากหลายของพืชสมุนไพรของสีที่แตกต่างกัน พวกเขาได้อย่างชัดเจนเกินกว่าธรรมดาเมงเฮารู้จักบางส่วนของพืชเป็นที่อธิบายไว้ในกระดองเต่าติ่ซั่ง Xiu เขาก้าวไปข้างหน้า flickered นิ้วมือของเขา และมีสองไม้ดาบปรากฏ พวกเขาแทงเข้าไปในรอยแตกในโล่ที่สร้างขึ้น โดยสกิลจำกัด รอยร้าวถึงเวลาอย่างช้า ๆ"เฮา เมง ท่านจริง ๆ จะขโมยสินค้าติ่ของฉันเกินไป พระของฉัน คุ้มราคาหนักจะขโมยทุกปีผ่านมาที่ลานยา..." พึ่งพระโตยิ่งกังวล เสียงร้องจากใต้ดินเติบโตแข็งแกร่ง แต่แม้ไม่กะพริบเฮาเมง เขามีความสุขในที่สุดก็ สามารถระบายความโกรธของเขา"จิตวิญญาณที่พระเจ้าของฉัน...คุณพืช คุณ...คุณกำลังถอนพวกเขาออก" ความโกรธพระพึ่งเพิ่มสูงขึ้นถึงสวรรค์ "ที่เป็นต้นไม้ Outlander ของฉัน ผมดูแลมันหลายร้อยปีก่อนมันงอก ที่สามารถใช้ได้. ... " ท่ามกลางพระพึ่งร้อง protestations เมงเฮาถูกล้างออกลานเป็นสตรีเป็นถ้าเขาใช้มีดโกน เขาดูดทุกอย่างลงในถุงของจักรวาล ในขณะที่ขอถอนสองไม้ดาบ ลานดูเหมือนว่ามีการกวาด โดยลมแรงมาก"พอ เพียง พอ กล่าวว่า พระรีบ มองเห็นความว่างเปล่า "ฟัง พระน้อย ทิ้งบางสิ่งบางอย่างสำหรับพระเก่าที่นี่ ไม่ได้ใช้อะไร... นอกจากนี้คุณไม่ได้รับอนุญาตให้สัมผัสใด ๆ เพิ่มเติมของฉัน เมงเฮา ฟังพระ เอาล่ะ เป็นสมาชิกของรุ่นจูเนียร์ คุณควรมีความเคารพ คุณ...""ได้เช่นนี้ตั้งแต่วัยเด็ก กล่าวว่า เมงเฮา ด้วย snort เย็น โยนคำพระพึ่งกลับเขา เขามองไปรอบ ๆ จับสายตาของโล่สะกดโลนจำกัด ภายใต้นั้นเป็นสิ่งที่ปรากฏจะเป็นต้นไม้น้อยเหี่ยวสาม อย่างไรก็ตาม ในต้นไม้แต่ละต้น ถูกใบที่บางครั้ง sparkled กับของพลังงาน การทำให้ปรากฏไม่ธรรมดาเฮา เมงไม่เคยเห็นอะไรอย่างนี้ แต่เขาคิดพิจารณานี้พึ่งพระสมาธิโซน และมันป้องกันไว้ ด้วยการสะกดจำกัด มันต้องมีคุณค่ามาก ประกายตาของเขา เขาก้าวผ่าน และแทงดาบไม้เข้าไปในรอยแตกในการฟื้นตัวยังคงสะกดจำกัด"ผู้มีใบฝ่าของฉัน มันเป็นแบบฟ้าผ่าชนิดพืชสมุนไพรที่หายากแม้ในโดเมนที่ภาคใต้" พึ่งพระอีกเห่าหอนอย่างรุนแรง สมบูรณ์ละเว้นเขา เมงเฮายกถุงของจักรวาลจนถึงหลุมในสะกดจำกัด ต้นไม้เริ่มสั่นไปมา แล้ว สามใบฉีกออกจากต้นไม้ เปลี่ยนอาร์คสามสายฟ้าสีดำซึ่งถ่ายในถุงของจักรวาลยิ่ง infuriating การพึ่งพระคือ ว่า หลังจากที่ใบใส่กระเป๋าของเขา เมงเฮาไม่หยุด ต้นไม้ยังคงโยกจนก็จะบินขึ้นจากพื้นดิน ราก และทั้งหมด และถูกดูดเข้าไปในถุงของจักรวาล ถัดจากต้นไม้คือ ธงสีม่วงเล็กน้อยติดอยู่ลงในดิน ซึ่งยังถูกดูดเข้าไปในถุง"แม้แต่คุณ...คุณฉีกฝ่าต้นไม้ขึ้น โดยราก และเอาพวกเขาเกินไป จริง ๆ คุณกำลังฉี่ฉันปิด!! เฮา เมง คุณ bastard เล็กน้อย คุณเอาธงฟ้าผ่าเช่นกัน มันไม่แรงมาก มันสามารถป้องกันการโจมตีการก่อตั้งมูลนิธิเท่านั้น แต่มันสามารถดูดซับฟ้าผ่าเกลียว คุณต้องการจะเติบโตฝ่าออก!! หัวใจพระพึ่งหยด ด้วยเลือดเขาเห่าหอน และสาปแช่งในห้องใต้ดินของเขา"ฉันมักจะมีอารมณ์ดี snorted เมงเฮา ขว้างปาพระพึ่งคำเพิ่มเติมในใบหน้าของเขา "คุณพระนิกายพึ่ง ในขณะนี้ เราอยู่ผู้เดียวในนิกายทั้งหมด ผมรุ่นจูเนียร์จะไม่โกรธที่คุณได้รับ จริง ผู้คนจำนวนมากมีสาปฉันปี มันไม่ได้เรื่องจริง ๆ ด้วย" อีกครั้งหนึ่ง เขาลู

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทที่ 85: ปีศาจโบราณซีลหยกโลภและตระหนี่ คนขี้เหนียวกับแกนแม้ในแง่ของการเพาะปลูก นี่เป็นดาวของเขา ในการตรัสรู้ของเขาสมบัติเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุด เหล่านี้เป็นสิ่งที่นำเขาไปสู่วิญญาณแรกขาด. นี้คือเหตุผลว่าทำไมโซนการทำสมาธิของเขามีหลายพื้นที่เพื่อการคุ้มครองตามคาถาที่เข้มงวด มันเป็นเงินฝากออมทรัพย์ชีวิตของเขา สะสมทุกรายการเหล่านี้ไม่ได้เป็นเพียงแค่งานอดิเรกก็คือรุ่นของเขาเชียงดาว. ต้องการเห็นมันทั้งหมดหายไปต่อหน้าต่อตาของเขาเต็มไปด้วยความโศกเศร้าและความไม่พอใจ. ภายในระยะเวลาสิบหายใจภูเขาของพระวิญญาณหินก็หายไป ไม่มีแม้แต่ชิ้นสุ่มของหยกใต้ภูเขา มันก็ถูกดูดเข้าไปในกระเป๋าของจักรวาล. "นั่นคือเสน่ห์โชคดีของฉัน บ้าเม้งเฮาปล่อยเสน่ห์โชคดีของฉันที่อยู่เบื้องหลัง คุณ ... . "ก่อนที่เขาจะพูดจบตาของเขาไปกว้างอีกครั้ง หลังจากที่สละทุกหินวิญญาณเม้งเฮามองไปรอบ ๆ ดวงตาของเขาแพรว พระสังฆราชพึ่งเริ่มสั่น. ในแววตาเม้งเฮาเป็นเช่นนั้นของขโมยต้นแบบ. สายตาของเขาตกลงไปบนลานขนาดเล็ก ที่อยู่เบื้องหลังการสะกดเข้มงวดแตกอาจจะเห็นความหลากหลายของพืชสมุนไพรของสีที่แตกต่างกัน พวกเขาได้อย่างชัดเจนเกินกว่าสามัญ. เม้งเฮาได้รับการยอมรับบางส่วนของพืชที่เป็นคนที่อธิบายไว้ในชางกวนซิ่วของกระดองเต่าที่รัก ในขณะที่เขาก้าวไปข้างหน้านิ้วมือของเขา flickered และทั้งสองดาบไม้ปรากฏ พวกเขาแทงเข้าไปในรอยแตกในโล่ที่สร้างขึ้นโดยสะกดเข้มงวด แตกช้ากว้างขึ้น. "เม้งเฮามีคุณจริงจะไปขโมยรายการที่รักของฉันมากเกินไป? ฉันสังฆราชของคุณ! ฉันจ่ายเงินราคาหนักที่จะขโมยที่คอร์ทยาร์ดยาทุกปีที่ผ่านมา ... . "พระสังฆราชพึ่งมีการเติบโตแม้กังวลมากขึ้น เสียงดังก้องมาจากใต้พื้นดินที่ขยายตัวแข็งแกร่ง แต่เม้ง Hao ไม่ได้กระพริบตา เขามีความสุขไปจนสามารถที่จะระบายความโกรธของเขา. "พืชจิตวิญญาณอันศักดิ์สิทธิ์ของฉัน ... คุณคุณ ... คุณกำลังดึงพวกเขาทั้งหมดออก!" ความโกรธพระสังฆราชพึ่งเพิ่มสูงขึ้นไปถึงสวรรค์ "นั่นคือต้นไม้ Outlander ของฉัน ฉันได้รับการดูแลมันมานับร้อยปีก่อนที่มันจะแตกหน่อคุณไม่สามารถใช้มัน ... . "ท่ามกลางการคัดค้านโหยหวนสังฆราชพึ่งของเม้งเฮาออกมาเคลียร์ลานเป็นหมดจดเช่นถ้าเขาต้องการใช้มีดโกน เขาดูดทุกอย่างลงในถุงของจักรวาล ตามเวลาที่เขาถอนตัวออกสองดาบไม้คอร์ทยาร์ดดูราวกับว่ามันได้รับการพัดพายุขนาดใหญ่. "พอพอ" พระสังฆราชกล่าวอย่างเร่งรีบมองผ่านความว่างเปล่า "ฟังพระสังฆราชเล็ก ๆ น้อย ๆ ออกจากบางสิ่งบางอย่างที่อยู่เบื้องหลังสำหรับพระสังฆราชเก่าที่นี่ ไม่ได้ใช้สิ่งอื่นใด ... คุณไม่ได้รับอนุญาตให้สัมผัสใด ๆ เพิ่มเติมในสิ่งที่ฉัน เม้งเฮาคุณฟังพระสังฆราชโอเค? ในฐานะที่เป็นสมาชิกของรุ่นจูเนียร์คุณควรจะมีบิตของการเคารพ คุณ ... . " " ฉันได้รับเช่นนี้ตั้งแต่ผมยังเป็นเด็ก "เม้งเฮากล่าวด้วย Snort เย็นขว้างปาคำพระสังฆราชของพึ่งกลับมาที่เขา มองไปรอบ ๆ เขาจับสายตาของคนเดียวโล่สะกดเข้มงวด ภายใต้มันเป็นสิ่งที่ดูเหมือนจะสามต้นเล็ก ๆ น้อย ๆ ลีบ อย่างไรก็ตามในแต่ละต้นไม้ใบที่บางครั้งเป็นประกายด้วยความโค้งของพลังงานที่ทำให้พวกเขาปรากฏพิเศษ. เม้ง Hao ไม่เคยเห็นอะไรแบบนี้มา แต่การพิจารณาเรื่องนี้เป็นโซนการทำสมาธิสังฆราชพึ่งและมันได้รับการป้องกันด้วยการสะกดเข้มงวดเขาคิด มันจะต้องเป็นที่มีคุณค่ามาก ดวงตาของเขาระยิบระยับเขาก้าวขึ้นไปและแทงดาบไม้เข้าไปในรอยแตกในคาถาที่เข้มงวดยังคงฟื้นตัวได้. "ผู้ที่มีใบฟ้าผ่าของฉัน มันเป็นชนิดสายฟ้าพืชสมุนไพรที่หายากแม้จะอยู่ในภาคใต้โดเมน! "พระสังฆราชพึ่งอีกครั้ง howled อย่างรุนแรง สมบูรณ์ละเว้นเขาเม้งเฮายกกระเป๋าของจักรวาลถึงหลุมในคาถาที่เข้มงวด ต้นไม้เริ่มสั่นไปมา จากนั้นทั้งสามใบฉีกออกของต้นไม้เปลี่ยนเป็นสามส่วนโค้งของฟ้าผ่าสีดำที่ยิงลงในถุงของจักรวาล. แม้จะโกรธมากขึ้นในการพึ่งพระสังฆราชเป็นว่าหลังจากที่ใบป้อนกระเป๋าของเขาเม้งเฮาก็ไม่ได้หยุด ต้นไม้ยังคงแกว่งไปมาจนกว่าพวกเขาก็บินขึ้นจากพื้นดินและรากทั้งหมดและถูกดูดเข้าไปในกระเป๋าของจักรวาล ถัดไปไปที่ต้นไม้เป็นธงสีม่วงเล็ก ๆ น้อย ๆ ติดอยู่ในพื้นดินซึ่งยังถูกดูดเข้าไปในถุง. "คุณ ... คุณฉีกฟ้าผ่าต้นไม้รากและเอาพวกเขามากเกินไป! คุณจริงๆ pissing ฉันออก !! เม้งเฮาคุณไอ้เล็ก ๆ น้อย ๆ ที่คุณเอาสายฟ้าธงเช่นกัน? มันไม่ได้แข็งแกร่งมาก; ก็สามารถป้องกันการโจมตีมูลนิธิจัดตั้ง แต่มันสามารถดูดซับสายฟ้า! คุณต้องการที่จะเติบโตฟ้าผ่าใบ !! หัวใจพระสังฆราชพึ่งของหยดด้วยเลือดในขณะที่เขา howled และสาปแช่งในห้องใต้ดินของเขา. "ฉันเคยมีอารมณ์ดี" snorted เม้งเฮาขว้างมากขึ้นของคำสังฆราชพึ่งกลับมาบนใบหน้าของเขา "คุณพระสังฆราชของ Reliance นิกาย ในขณะที่เราอยู่คนเดียวทั้งในนิกาย! ผมของคนรุ่นจูเนียร์กำลังจะไม่ได้รับโกรธที่คุณ ที่จริงคนจำนวนมากได้สาปแช่งฉันมากกว่าปีที่ผ่านมา มันไม่ได้เรื่องจริงๆ. "อีกครั้งหนึ่งที่เขา Loo

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตอนที่ 85 : ปิดผนึกปีศาจหยกโบราณโลภและขี้เหนียว คนขี้งกที่สุด แม้ในแง่ของการ นี้ดาวของเขา ในการตรัสรู้ของเขา สมบัติเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุด เหล่านี้เป็นสิ่งที่ทำให้จิตใจของเขาก่อนการ .นี่คือเหตุผลที่โซนสมาธิของเขาได้ดังนั้นหลายพื้นที่ป้องกันเวทย์จำกัด . มันก็ประหยัดชีวิตของเขา รวบรวมรายการทั้งหมดเหล่านี้ไม่เพียงแค่งานอดิเรก มันเป็นรุ่นของเขาของดาวเห็นมันทั้งหมดหายไปก่อนที่ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยเขาด้วยความเศร้าโศกและความกริ้วภายในพื้นที่ของสิบหายใจ , ภูเขาหินวิญญาณหายไป มีแม้กระทั่งชิ้นแบบสุ่มของหยกใต้ภูเขา มันก็ถูกดูดเข้าไปในถุงของจักรวาล" นั่นคือความโชคดีของผม บ้าเอ๊ย เมิงเฮา ปล่อยให้ความโชคดีของฉันเอาไว้ คุณ . . . . . . . " ก่อนที่เขาจะพูดจบ ตาของเขาก็กว้างอีก หลังจากเอาหินทั้งหมดจิตวิญญาณ เมิ่งฮ่าวมองไปรอบ ๆของเขา ดวงตาแวววาว ประมุขพึ่งเริ่มสั่นดูของเมิงเฮาตาเหมือนขโมยต้นแบบสายตาของเขาหล่นลงบนสนามเล็ก หลังแตกเข้มงวดสะกดอาจจะเห็นความหลากหลายของพืชสมุนไพรของสีที่แตกต่างกันมาก มันชัดเจนเกินธรรมดาเมิ่งฮ่าวยอมรับบางส่วนของพืชที่เป็นอธิบายในกวนซิ่วหวงเต่าเปลือก ขณะที่เขา strode ไปข้างหน้า นิ้วของเขาริบหรี่ลง และ สอง ไม้ดาบปรากฏตัวขึ้น พวกเขาแทงเข้าไปในร่องในเกราะที่สร้างขึ้นโดยคาถาจำกัด . รอยแตกค่อยๆกว้างขึ้น" เมิงเฮา คุณจะขโมยสมบัติของฉันรายการเกินไปจริงๆ ฉันเป็นประมุข ! ผมจ่ายราคาหนักไปขโมยยา สนาม เมื่อหลายปีก่อน . . . . . . . " ประมุขการเติบโตกังวลมากขึ้น เสียงรบกวนจากใต้พื้นดินที่เติบโตแข็งแกร่ง แต่เมิ่งเฮ่าไม่ได้กระพริบตาด้วยซ้ำ เขาดีใจที่จะได้ระบายความโกรธของเขา" ต้น . . . . . . . วิญญาณศักดิ์สิทธิ์ของฉัน คุณ . . . คุณเก็บพวกเขาทั้งหมดออก ! " ท่านประมุข 10 ความโกรธเพิ่มสูงขึ้นถึงสวรรค์ " นั่นมันต้นไม้ภายนอกของฉัน ฉันดูแลมันได้หลายร้อยปี ก่อนที่จะแตกหน่อ , คุณไม่สามารถใช้มัน . . . . . . . " ท่ามกลางการคัดค้านของประมุขร้องเสียงหลง เม็ง Hao เก็บกวาดลานอย่างหมดจดเป็น ถ้าเขาใช้มีดโกน เขาจะดูดทุกอย่างเข้าไปในถุงของจักรวาล โดยเวลาเขาถอนดาบ 2 ไม้ , ลานดูราวกับว่ามันถูกกวาดโดยพายุขนาดใหญ่" พอแล้ว พอแล้ว " ประมุขอย่างรีบเร่ง ดูดีกว่าความว่างเปล่า " ฟังน้อย ประมุข ทิ้งบางอย่างไว้ให้แก่ประมุขอยู่ที่นี่ ไม่ใช้อะไรเลย . . . . . . . คุณไม่ได้รับอนุญาตให้สัมผัสอีกเรื่องของผม เมิ่งเฮ่า ฟังประมุข โอเค ? ในฐานะสมาชิกคนหนึ่งของรุ่นจูเนียร์ , คุณควรจะมีบิตของการเคารพ " คุณ . . . . . . ." ผมจะเป็นแบบนี้ตั้งแต่ผมยังเด็ก กล่าวว่า เมิ่งฮ่าวกับ Snort เย็นปาคำประมุขพึ่งกลับมาที่เขา มองไปรอบๆ เขาเห็นโล่สะกดเข้มงวดโดดเดี่ยว ใต้มันเป็นสิ่งที่ปรากฏเป็นสามเหี่ยว ต้นเล็ก ๆน้อย ๆ อย่างไรก็ตาม ในแต่ละต้นเป็นใบที่บางครั้งเป็นประกายกับส่วนโค้งของพลังงาน , ทําให้ปรากฏที่ไม่ธรรมดาเมิ่งเฮ่า ไม่เคยเห็นอะไรแบบนี้ แต่พิจารณานี้เป็นประมุข 10 สมาธิ โซน และมันถูกป้องกันด้วยเวทมนต์ที่เข้มงวด เขาคิดว่ามันต้องมีประโยชน์มาก ดวงตาของเขาวาววับ เขา strode มากกว่าและแทงดาบไม้ลงในรอยแตกในยังคงรักษาตัวสะกดจำกัด ." พวกนั้นเป็นใบอยู่ของฉัน มันคือฟ้าผ่าชนิดพืชสมุนไพรนั้นยิ่งหายากในการวิเคราะห์ภาคใต้ ! " ท่านประมุขการหอนอีกครั้งอย่างรุนแรง เมินเขา เมิ่งฮ่าวยกกระเป๋าของจักรวาลถึงหลุมในคาถาจำกัด . ต้นไม้เริ่มสั่นไปมา แล้วสามใบ ฉีกออกจากต้นไม้ เปลี่ยนเป็นสายฟ้าที่ยิงสามโค้ง สีดำ เป็นกระเป๋าของจักรวาลยิ่งน่าโมโหกับการเป็นประมุขหลังจากที่ใบใส่กระเป๋าของเขา เมิ่งฮ่าวไม่ได้หยุด ต้นไม้ยังคงพลิ้วไหวไปมา จนกระทั่งจู่ๆพวกเขาบินขึ้นจากพื้นดิน รากและทั้งหมด และถูกดูดเข้าไปในถุงของจักรวาล ถัดจากต้นไม้เป็นธงสีม่วงเล็ก ๆน้อย ๆที่ติดอยู่ในพื้นดินซึ่งถูกดูดเข้าไปในถุง" คุณ . . . คุณฉีกฟ้าผ่าต้นไม้ โดยรากและเอามันไปด้วย คุณกำลังทำให้ฉันกลัวแล้ว ! ! เมิงเฮา คุณมันเลว คุณเอาธงฟ้าผ่าเช่นกัน มันก็ไม่ได้แรงมาก มันสามารถป้องกันฐานตั้งโจมตี แต่มันสามารถดูดซับสายฟ้า ! คุณต้องการที่จะเติบโตอยู่ใบ ! ! หัวใจประมุข 10 หยดเลือดที่เขาหอนและแช่งในห้องใต้ดินของเขา" ผมเคยเป็นคนอารมณ์ดี " ได้กลิ่นเม้ง Hao , โยนมากกว่า คำประมุขพึ่งกลับมาในใบหน้าของเขา " ท่านประมุขของการอ้างอิง นิกาย ในขณะนี้ เราเป็นคนเดียวในกลุ่มทั้งหมด ผมของน้องรุ่นไม่ได้จะโกรธและ