“Fufufufu~n, fufufu~n! What a fine

“Fufufufu~n, fufufu~n! What a fine weather~ It’s a splendid weather for a date~.”

In Fhuren’s main street, the rabbit eared girl, Shia, was cheerfully walking while skipping. Her clothing was different from her usual durable adventurer style clothes — it was a lovely milk-white one-piece dress. With narrowed collar, there was a big opening in the cleavage and Shia’s rich breasts were boing, boing!, swaying as she walked. A slender, black belt was attached on her waist. Her rich hip-line and the indescribably enchanting curve were clearly displayed. Slender, tight, and beautiful legs were extended from the skirt 15 cm above her knees, and the gazes of men were gathered on the pair of bouncing hills.

But the most attractive thing about her was her atmosphere and her smile. With blushing cheeks, I am happy, so it cannot be helped!, was overflowing from her without any effort to conceal it. About her being a demi-human or how she wore a slave’s collar-like thing, could be said as something trivial as the surrounding people fell for her. There were also elderlies who smiled as if they saw something pleasant.

Behind the ecstatic Shia, was Hajime who walked on with a wry smile. Maybe because she was so elated, Shia repeatedly walked a little ahead, and then turned around with a smile as she waited for Hajime to catch up. Just like the surrounding people, Hajime inadvertently smiled.

“Your spirit is too high, Shia. You will fall down if you don’t look in front, you know?”

“Fufufu, I won’t make such blunder~, after all I have been trained by Yue-sa—!?”

Because of Hajime’s warning, Shia turned around again as she replied to him, she almost fell down. Hajime promptly held her waist to support her. Though there wouldn’t be any problem considering Shia’s physical strength, she wore a short skirt today. He would not let the men who pant as they looked at Shia to become lucky perverts.

“I-I am sorry.”

“See, now that you understand, walk right beside me.”

As she shrunk her body because of the embarrassment from being held by the waist, Shia demurely tugged Hajime’s sleeve, and this time she began to walk in slower pace next to him. Because of how lovely she looked with blushing cheeks, most of the surrounding men seemed to have been knocked out. Some of them were because of the fists from the lovers by their side.

Hajime and Shia kept collecting the surrounding gazes, and they finally entered the Sightseeing Ward. There were various facilities inside the Sightseeing Ward. For example were theatres and street performers avenue, circus, music halls, aquarium, arena, game studio, observatory, colorful flower garden along with huge maze of flowers, and even beautiful buildings along with the plazas.

“Hajime-san, Hajime-san! Let’s go to Meerstat first! I have never seen a marine creature before!”

With a guide book in hand, Shia’s rabbit ears moved as though to express, “Let’s go! Let’s go!” She seemed to have never seen any marine creature because she lived in «Haltina Sea of Trees», so she wanted to go to Meerstat, a famous aquarium in Fhuren’s Sightseeing Ward.

Incidentally, she was used to seeing freshwater fishes because there were lakes and rivers in the Sea of Trees. However, she felt they weren’t the same even though the marine creatures were shaped similar to those fishes. Though Hajime thought them as only fish… he didn’t say anything since he read the mood. Hajime was going to be nice to Shia today.

“Hee~, for marine creatures to be inland… that’s the point. Though the management, maintenance, and transportation must be troublesome…”

Though Hajime wasn’t interested at all, he didn’t reject it since he didn’t have any reason to refuse her. Furthermore, Shia was happily smiling as she pulled Hajime’s hand.

On the way in street performers avenue, their eyes were caught by people who did acrobatic as they challenged the human’s limit, when they finally reached the big facility of Meerstat. Maybe as to represent the sea, the whole building was painted in blue and there were crowds of people in there.

The interior was extremely similar to the aquarium in the Earth. However, maybe because they didn’t have the technology to make transparent water tanks that could endure the water pressure like the ones on Earth, bulky glass tiles were buried in the fence made of crystal-like metal, and it only somewhat visible.

However, Shia didn’t mind it. Her eyes sparkled from seeing the marine creatures for the first time, and she spoke to Hajime while pointing her finger. Right next to them, was a little girl with her family who also pointing with sparkling eyes. Unexpectedly, his gaze met the father-like person’s gaze and because Hajime noticed he looked at him with warm gaze. Hajime, who felt awkward, took Shia’s hand and moved elsewhere. Shia was surprised by Hajime’s action but she was happy he took her hand, and needless to say she returned his grasp while blushing.

After this and that, they enjoyed the aquarium for one hour, when Shia suddenly became wide-eyed when she looked at a certain water tank again, and began to stare at it.

Inside was… a Seaman. It was human-faced fish very similar to the one from the game Hajime knew.

“… Wh-why is he here…”

Shia backed away and trembled. Maybe because the Seaman noticed Shia, it turned to watch her with the same lazy expression from inside the water tank. The tension raised for some unknown reason. Because of two people, Hajime looked at the explanation placed beside the water tank.

According to it, this Seaman was an aquatic demonic beast, and it capable of using peculiar magic called “Telepathy.” It seemed to be able to speak fluently though it rarely spoke, and he confirmed from the description that it was famous as a demonic beast one could converse with.

However, even if it was possible to talk to, it would only answer with an unmotivated voice as though the talk was very troublesome for it. Also, caution was necessary because the person it spoke to would become depressed as a side effect. It like alcohol and becomes talkative as it drinks. However, it wouldn’t be called a conversation as a person would one-sidedly continued to preach to the conversation partner… Incidentally, it was named Lehman.

Since Hajime didn’t know whether Shia was simply staring or if she was having at argument with it. However, when sweat lines started to appear on her face and she didn’t reply to him, or when he talked to it in the normal way, he used “Telepathy” instead.

“You, can you really use telepathy? Can you really converse? Can you understand my words?”

Because of the sudden telepathy, Lehman’s eyes twitched for a moment in response. It followed by shifting its gaze from Shia to slowly looking at Hajime. Shia whose expression expressed, Somehow I won!, was ignored.

“… Tch, this should be our first meeting. First, introduce yourself. That is how you show your manner. Good grief, this is why the young people these days…”

He was taught about manners by the fish with a face of an old man. He regretted his mistake. With cramped cheeks, Hajime tried to talk again.

“… My bad. I am Hajime. Looks like you really can converse. Just what is Lehman?”

“… You know. Just what is human? How can you answer that? That’s why, how would I know the answer. Well, I only can say I am me. No more no less. Also, call me by my name or whatever you like.”

Hajime had thought, “Just how does it think…” But somehow it spoke about common sense, moreover it was rather cool. That was completely unexpected. Wasn’t it written that it was unmotivated?, he wanted to complaint to the aquarium’s staff. Hajime was slightly looking at the distance in escapism, but this time a question came from the Lehman.

“I also want to ask one thing. You, why can you use telepathy? There’s no sign of the use of human’s magic… It was as if you are the same as me.”

It was nothing but a natural question. After all, a human was using the peculiar magic, “Telepathy.” It was curious as to why he was able to casually use just like it. It might be the cause of why the rarely talkative Lehman was responding to Hajime’s conversation. Hajime explained he was able to use it by eating the demonic beast that was capable of using telepathy.

“… That’s a lot of hardships for someone so young. Okay, ask me anything you want. This old man will answer anything in my knowledge.”

He was sympathized. Apparently, it thought he was so poor that there was no choice other than eating the demonic beast. When it saw his current appearance and he was wearing good clothing, it said as it sniffled, “Looks like you’ve worked so hard, good boy! It make me want to cry.”

Hajime didn’t correct it because it was the true he had some hard times. However, for him to be sympathized by a fish… it was somewhat depressing. He somehow managed to set it aside and asked Lehman various things. For examples, Does a demonic beast have a clear will?, How were the demonic beasts born?, Are there any other demonic beasts people can communicate with?, … Lehman answered that most demonic beasts didn’t have clear will. It didn’t know any other demonic beasts that could understand human language other than its species. Moreover, it didn’t know how the demonic beasts were born.

Moderate amount of time had passed as he asked a lot of things, and they began to gather attention because it was a surreal spectacle for the onlookers to see a young man and a fish with a face of an old man staring at each other. Shia, who began to feel restless, was tugging Hajime’s sleeve, so Hajime rounded up the conversation.

Even though his conversation with Lehman was somewhat interesting, today was decided for him to go out and spend it with Shia. He would not neglect his promise. Lehman also said, “Oops, looks like I have obstructed your date,” as it rounded up the conversation by reading

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

" Fufufufu ~ n, fufufu ~ n อะไรอากาศดี ~ เป็นอากาศสวยงามวัน ~ "ในถนนสายหลักของ Fhuren กระต่าย eared สาว ฮฺ cheerfully เดินขณะข้าม เสื้อผ้าของเธอได้แตกต่างจากเสื้อผ้าสไตล์นักผจญภัยทนทานปกติของเธอ — มันเป็นเครื่องแต่งกายชิ้นเดียวสีขาวนมสวย จำกัดคอวี มีเปิดขนาดใหญ่ในการปริ และหน้าอกรวยของฮฺถูก boing, boing !, เห็นเป็นเธอเดิน เข็มขัดสีดำ สเลนเดอร์ถูกแนบอยู่บนเอวของเธอ เธอรวยปสายและโค้งผ่านมหาเสน่ห์ได้อย่างชัดเจนแล้ว ขาสเลนเดอร์ แน่น และสวยงามได้ขยายจากกระโปรง 15 ซ.ม.ด้านบนหัวเข่าของเธอ และ gazes คนถูกรวบรวมในคู่ของเขาใหญ่แต่สิ่งน่าสนใจที่สุดเกี่ยวกับเธอถูกบรรยากาศและรอยยิ้มของเธอ มี blushing แก้ม ดีใจ ดังนั้นมันไม่ช่วย!, เทียบกับจากเธอ โดยการพยายามปกปิดมัน เกี่ยวกับเธอเป็นมนุษย์สีหรือว่าเธอสวมสิ่งเหมือนคอของทาส อาจจะกล่าวเป็นสิ่งเล็กน้อยคนรอบข้างตกสำหรับเธอ นอกจากนี้ยังมี elderlies ที่ยิ้มประหนึ่งว่าเห็นดี ๆหลังฮฺสุขสันต์ ถูก Hajime ที่เดินบนทาง wry อาจ เพราะเธอนั้นร่าเริง ฮฺซ้ำ ๆ เดินไปข้างหน้าเล็กน้อย แล้วหันไปรอบ ๆ ด้วยรอยยิ้มเธอรอ Hajime ทัน เช่นเดียวกับคนรอบข้าง Hajime ตั้งใจยิ้ม"จิตวิญญาณของคุณอยู่สูงเกินไป ฮฺ คุณจะลดลงถ้าคุณไม่มองหน้า คุณรู้หรือไม่"" Fufufu ฉันจะไม่ทำพลาดเช่น ~, หลังจาก ฉันได้ผ่านการอบรมจากยูซา — ? "เนื่องจากคำเตือนของ Hajime ฮฺเปิดรอบอีก เป็นเธอตอบกลับเขา เธอเกือบล้มลง Hajime จัดเอวของเธอเพื่อสนับสนุนเธอทันที แม้ว่าจะไม่มีปัญหาพิจารณาความแข็งแรงทางกายภาพของฮฺ เธอสวมกระโปรงสั้นวันนี้ เขาจะไม่ให้คนกระหอบ ตามที่พวกเขามองฮฺเป็น perverts ลัคกี้"ฉัน-ขอ""เห็น เข้าใจ ที่เดินอยู่ข้าง ๆ ฉัน"เธอ shrunk ร่างกายของเธอเนื่องจากความลำบากใจจากการถูกจัดขึ้นโดยพุง ฮฺ demurely tugged ของ Hajime แขน และเวลานี้เธอเริ่มเดินก้าวช้าอยู่ติดกับเขา เพราะรักวิธีที่เธอมองกับ blushing แก้ม ส่วนใหญ่ของคนรอบข้างดูเหมือนจะมีแล้วโบว์ลิ่งออก บางส่วนของพวกเขาได้ เพราะหมัดจากรักเคียงข้างตนHajime และฮฺเก็บรวบรวม gazes รอบ และสุดท้ายเข้า Ward คำ มีสิ่งอำนวยความสะดวกต่าง ๆ ภายใน Ward คำ เช่น มีละคร และนักแสดงถนน avenue ละคร เพลง/จัดเลี้ยงพัก พิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำ เวที สตูดิโอเกม หอดูดาว ดอกไม้หลากสีสันกับเขาวงกตขนาดใหญ่ดอกไม้ และอาคารสวยงามแม้แต่กับพลาซ่า"Hajime ซัง Hajime ซัง ลองไปที่ Meerstat ก่อน ฉันไม่เคยเห็นสิ่งมีชีวิตทางทะเลก่อน"มีหนังสือคู่มือในมือ หูกระต่ายของฮฺย้ายเป็นแม้ว่าในการแสดง "ไปกันเหอะ ไปกันเหอะ" เธอดูเหมือนจะไม่เคยเห็นสัตว์ทะเลเนื่องจากเธออยู่ใน «Haltina ทะเลของต้นไม้», เพื่อเธออยากไป Meerstat พิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำที่มีชื่อเสียงใน Ward คำของ Fhurenบังเอิญ เธอถูกใช้เพื่อดูปลาน้ำจืดเนื่องจากมีทะเลสาบและแม่น้ำในทะเลต้นไม้ อย่างไรก็ตาม เธอรู้สึกจะไม่เหมือนกันแม้ว่าสิ่งมีชีวิตทางทะเลมีรูปคล้ายกับปลาเหล่านั้น แม้ว่า Hajime คิดว่า พวกเขาเป็นเพียงปลา...เขาไม่ได้พูดอะไร เพราะอ่านอารมณ์ Hajime เป็นไปได้ดีฮฺวันนี้"ฮี้ ~, สำหรับสิ่งมีชีวิตทางทะเลให้รื่นรมย์...ที่เป็นจุด แม้ว่า การจัดการ บำรุงรักษา และการเดินทางต้องเดิน..."แม้ว่า Hajime ไม่สนใจเลย เขาไม่ได้ปฏิเสธเนื่องจากไม่ได้มีเหตุผลใด ๆ ที่จะปฏิเสธเธอ นอกจากนี้ ฮฺได้ยิ้มอย่างมีความสุขเธอดึงมือของ Hajimeทางในอเวนิวนักแสดงถนน ตาของพวกเขาถูกจับ โดยคนทำกายกรรมเป็นพวกเขาท้าทายขีดจำกัดของมนุษย์ ในที่สุดเข้าถึงสินเชื่อขนาดใหญ่ของ Meerstat บางทีเป็นการแสดงถึงทะเล ทั้งอาคารเป็นสีเป็นสีน้ำเงิน และมีชุมชนมีภายในมีมากคล้ายกับสัตว์ในโลก อย่างไรก็ตาม อาจเนื่องจากมีเทคโนโลยีจะทำให้น้ำใสถังที่สามารถทนแรงดันน้ำเหมือนอยู่ในโลก กระเบื้องแก้วขนาดใหญ่ถูกฝังอยู่ในกรอบที่ทำจากคริสตัลเช่นโลหะ และเท่านั้นค่อนข้างเห็นอย่างไรก็ตาม ฮฺไม่จิตใจมัน Sparkled ดวงตาของเธอมองเห็นสิ่งมีชีวิตทางทะเลเป็นครั้งแรก และเธอพูดกับ Hajime ขณะชี้นิ้วของเธอ ติด พวกเขาถูกสาวน้อยกับครอบครัวของเธอที่ยัง ชี้ ด้วยประกายดวงตา คาด สายตาของเขาไปตามสายตาของบุคคลเช่นพ่อ และเนื่องจากสังเกตเห็น Hajime เขามองเขา ด้วยสายตาที่อบอุ่น Hajime ที่รู้สึกตกใจ เอามือของฮฺ และย้ายอื่น ๆ ฮฺประหลาดใจ โดยการกระทำของ Hajime แต่เธอมีความสุขเขาเอามือของเธอ และจำเป็นต้องพูดก็กลับมาเขาเข้าใจขณะ blushingหลังจากนี้และสิ่งนั้น พวกเขาชอบพิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำสำหรับหนึ่งชั่วโมง เมื่อฮฺก็กลายเป็น wide-eyed เมื่อเธอมองดูที่ถังน้ำที่แน่นอนอีกครั้ง และเริ่มมองมันภายในถูก...แบบซีแมน ก็ต้องเผชิญกับมนุษย์ปลาคล้ายกันมากกับคนจากเกม Hajime รู้“… Wh-ทำไมต้องเป็นเขาที่นี่... "ฮฺสำรองไป และ trembled อาจเนื่องจากซีแมนที่สังเกตฮฺ มันหันไปดูเธอ ด้วยเหมือนกันขี้เกียจนิพจน์จากภายในถังน้ำ ความตึงเครียดขึ้นบางอย่างไม่ทราบสาเหตุ เพราะคนที่สอง Hajime ดูที่คำอธิบายที่วางอยู่ข้างถังน้ำตาม ซีแมนนี้เป็นสัตว์อายุน้ำ และมันสามารถใช้มายากลแปลกประหลาดเรียกว่า "โทรจิต" เหมือนจะพูด fluently แม้ว่าจะไม่ค่อยพูด และเขาได้รับการยืนยันจากคำอธิบายที่มีชื่อเสียงเป็นสัตว์อายุหนึ่งได้สนทนากับอย่างไรก็ตาม แม้ว่ามันเป็นไปได้ที่จะพูดคุยกับ มันจะเท่านั้นตอบ ด้วยเสียงที่ unmotivated เหมือนพูดคุยได้ลำบากมากก็ ยัง ข้อควรระวังจำเป็น เพราะคนที่มันพูดไปจะกลายเป็นซึมเศร้าเป็นผลข้างเคียง มันชอบแอลกอฮอล์ และกลายเป็นช่างพูดเป็นเรื่องเครื่องดื่ม อย่างไรก็ตาม มันจะไม่เรียกการสนทนาเหมือนบุคคล one-sidedly ต่อเทศน์คู่สนทนา... บังเอิญ มันมีชื่อว่าเลห์แมนตั้งแต่ Hajime ไม่ทราบว่า ฮฺที่ถูกจ้องมองเพียง หรือ ถ้าเธอมีที่อาร์กิวเมนต์กับมัน อย่างไรก็ตาม เมื่อเหงื่อบรรทัดเริ่มปรากฏบนใบหน้าของเธอ และเธอไม่ได้ตอบเขา หรือเมื่อเขาจะพูดแบบปกติ เขาใช้ "โทรจิต" แทน"คุณ คุณสามารถจริง ๆ ใช้โทรจิต สามารถคุณจริง ๆ สนทนา สามารถเข้าใจคำพูดของฉันไหม"เนื่องจากโทรจิตทันที ตาของเลห์แมน twitched สำหรับช่วงเวลาในการตอบสนอง มันตามมา ด้วยการขยับของสายตาจากฮฺไปช้า ๆ มอง Hajime นิพจน์ที่แสดง ฉันชนะ Somehow ฮฺ!, ถูกละเว้น“… สำนัก ซึ่งควรจะประชุมครั้งแรกของเรา ครั้งแรก แนะนำตัวเอง นั่นคือวิธีแสดงลักษณะของคุณ ความเศร้าโศกดี นี่คือเหตุผลที่คนหนุ่มสาวเหล่านี้วัน... "เขาถูกสอนเกี่ยวกับมารยาท โดยปลากับใบหน้าของคน เขา regretted ของเขาผิด มีแก้มแคบ Hajime พยายามพูดคุยอีกครั้ง“… ด้อยของฉัน ฉัน Hajime ดูเหมือนคุณจริง ๆ สามารถสนทนา เพียงสิ่งคือเลห์แมน“… เธอรู้นี่ มนุษย์เป็นเพียงสิ่ง วิธีสามารถคุณตอบว่า จึง จะฉันรู้คำตอบ ดี ฉันเพียงสามารถบอกฉันฉัน ไม่มากไม่น้อย ยัง ติดต่อฉันชื่อหรือสิ่งที่คุณต้องการ"Hajime ได้คิด "เพียงว่าไม่ได้คิดว่า..." แต่อย่างใด จะพูดเกี่ยวกับความรู้สึกทั่วไป นอกจากนี้ ก็ค่อนข้างเย็น ที่ไม่คาดคิดโดยสิ้นเชิง ไม่ได้มันเขียนว่า เป็น unmotivated หรือไม่ จะต้องร้องเรียนกับทางเจ้าหน้าที่พิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำ Hajime ถูกมองที่ระยะทางใน escapism เล็กน้อย แต่เวลานี้คำถามมาจากเลห์แมน"ยังอยากจะขอสิ่งหนึ่ง คุณ ทำไมคุณสามารถใช้โทรจิต ไม่มีสัญญาณของการใช้เวทมนตร์ของมนุษย์อยู่ ได้ว่า คุณเป็นเหมือนกับฉัน"มันเป็นอะไรแต่ถามธรรมชาติ หลังจากที่ทุก มนุษย์ใช้แปลกประหลาดมหัศจรรย์ "โทรจิต" อยากรู้ว่าทำไมเขาไม่ตั้งใจใช้เหมือนมันได้ มันอาจเป็นสาเหตุของเหตุเลห์แมนไม่ค่อยช่างพูดได้ตอบสนองการสนทนาของ Hajime Hajime อธิบายเขาใช้ โดยการกินสัตว์อายุที่สามารถใช้โทรจิต“… ที่เป็นของลำบากสำหรับคนหนุ่มสาวดังนั้น เอาล่ะ ถามสิ่งที่คุณต้องการ คนนี้จะตอบคำถามอะไรในความรู้ของฉัน"เขาถูก sympathized เห็นได้ชัด จะคิดว่า เขายากจนเพื่อให้มีทางเลือกไม่ใช่กินสัตว์อายุ เมื่อมันเห็นพระลักษณะปัจจุบัน และเขาสวมเสื้อผ้าดี ก็กล่าวว่า เป็นเรื่อง sniffled "เหมือนคุณทำเด็กจึงยาก ดี มันทำให้ฉันต้องร้องไห้"Hajime ไม่แก้ไขมันก็จริงที่เขามีบางครั้งหนัก อย่างไรก็ตาม สำหรับเขาที่จะเป็น sympathized โดยปลา...ก็ depressing ค่อนข้าง เขาอย่างใดจัดการการตั้งค่าไว้ และถาม Lehman สิ่งต่าง ๆ ตัวอย่าง ไม่สัตว์อายุได้ชัดเจนจะหรือไม่ วิธีสัตว์อายุเกิด?, มีใด ๆ อื่น ๆ อายุสัตว์คนสามารถสื่อสารกับ?, ... เลห์แมนตอบว่า สัตว์ที่อายุมากที่สุดไม่ได้ล้างจะ มันไม่รู้ใด ๆ อื่น ๆ อายุสัตว์ที่สามารถเข้าใจภาษามนุษย์ไม่ใช่ชนิดของ นอกจากนี้ จะไม่ทราบว่าสัตว์อายุเกิดระยะเวลาปานกลางได้ผ่านเขาถามสิ่งต่าง ๆ มากมาย และพวกเขาเริ่มที่จะรวบรวมความสนใจเนื่องจากเป็นปรากฏการณ์ที่เหนือจริงสำหรับ onlookers เพื่อดูหนุ่มและปลา ด้วยใบหน้าที่มีคนจ้องกัน ฮฺ ที่เริ่มกระสับกระส่าย ถูกอีกที่แขนของ Hajime เพื่อ Hajime ปัดค่าการสนทนาถึงแม้ว่าการสนทนาของเขากับเลห์แมนได้ค่อนข้างน่าสนใจ วันนี้เป็นการตัดสินใจให้เขาออกไป และใช้กับฮฺ นอกจากนี้เขาไม่จะละเลยคำสัญญา เลห์แมนยังกล่าวว่า "Oops ดูเหมือนฉันมีพันธมิตรฯ วัน เมื่อปัดเศษขึ้นการสนทนา โดยการอ่าน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"Fufufufu ~ n, n fufufu ~! สิ่งที่อากาศดี ~ มันเป็นสภาพอากาศที่ยอดเยี่ยมสำหรับวันที่ ~. "ในถนนสายหลักFhuren ของกระต่ายหูสาวชิได้อย่างมีความสุขในขณะที่เดินข้าม เสื้อผ้าของเธอแตกต่างจากเสื้อผ้าสไตล์ผจญภัยทนทานตามปกติของเธอ - มันเป็นนมสีขาวน่ารักชุดชิ้นเดียว ด้วยคอแคบมีการเปิดขนาดใหญ่ในความแตกแยกและหน้าอกที่อุดมไปด้วยชิถูก boing, boing !, ไหวขณะที่เธอเดิน เรียว A, เข็มขัดหนังสีดำติดอยู่บนเอวของเธอ สะโพกบรรทัดที่อุดมไปด้วยของเธอและเส้นโค้งที่มีเสน่ห์อย่างคลุมเครือมีการแสดงผลได้อย่างชัดเจน เรียวแน่นและขาที่สวยงามถูกยื่นออกมาจากกระโปรง 15 เซนติเมตรเหนือหัวเข่าของเธอและอาศัยการมองตาของคนที่มารวมตัวกันในคู่ของเนินเขาใหญ่. แต่สิ่งที่น่าสนใจที่สุดเกี่ยวกับตัวเธอเป็นบรรยากาศของเธอและรอยยิ้มของเธอ ด้วยอายแก้มผมมีความสุขดังนั้นจึงไม่สามารถช่วย !, ล้นจากเธอไม่มีความพยายามที่จะปกปิดมัน ๆ เกี่ยวกับตัวเธอเป็นเดมี่มนุษย์หรือวิธีการที่เธอสวมทาสของสิ่งที่คอเหมือนจะได้รับการกล่าวว่าเป็นสิ่งที่น่ารำคาญเป็นคนรอบข้างลดลงสำหรับเธอ นอกจากนั้นยังมีผู้สูงอายุที่ยิ้มราวกับว่าพวกเขาเห็นอะไรบางอย่างที่น่าพอใจ. ที่อยู่เบื้องหลังความสุขชิเป็นฮาจิเมะที่เดินในที่มีรอยยิ้มเบี้ยว อาจจะเป็นเพราะเธอเป็นคนร่าเริงเช่นนั้นซ้ำ ๆ ชิเดินเล็ก ๆ น้อย ๆ ไปข้างหน้าแล้วหันไปรอบ ๆ ด้วยความที่เธอเป็นรอยยิ้มที่รอคอยสำหรับฮาจิเมะที่จะจับขึ้น เช่นเดียวกับคนที่อยู่รอบ ๆ ฮาจิเมะยิ้มโดยไม่ได้ตั้งใจ. "จิตวิญญาณของคุณสูงเกินไปชิ คุณจะล้มลงถ้าคุณไม่ได้ดูในหน้าคุณรู้หรือไม่ "" Fufufu ผมจะไม่ทำให้ความผิดพลาดดังกล่าว ~ หลังจากที่ทั้งหมดที่ฉันได้รับการฝึกอบรมโดย Yue-SA- !? "เพราะคำเตือนของฮาจิเมะชิหันรอบอีกครั้งเมื่อเธอตอบเขาเธอเกือบจะล้มลง ฮาจิเมะทันทีเอวของเธอที่จัดขึ้นเพื่อสนับสนุนเธอ แม้ว่าจะไม่มีปัญหาใด ๆ พิจารณาความแข็งแรงทางกายภาพของชิเธอสวมกระโปรงสั้นในวันนี้ เขาจะไม่ปล่อยให้คนที่กางเกงที่พวกเขามองไปที่ชิจะกลายเป็นพวกนิสัยเสียโชคดี. "ครั้งที่สองขอโทษ." "ดูตอนนี้คุณเข้าใจเดินเคียงข้างฉัน." ขณะที่เธอหดร่างกายของเธอเพราะความลำบากใจจากการถูกจัดขึ้น โดยเอวชิเอียงอายดึงแขนของฮาจิเมะและเวลานี้เธอเริ่มที่จะเดินไปในอัตราที่ชะลอลงไปกับเขา เนื่องจากวิธีการที่น่ารักเธอดูมีแก้มแดงส่วนใหญ่ของคนที่อยู่รอบ ๆ ดูเหมือนจะได้รับการเคาะออกมา บางส่วนของพวกเขาเพราะหมัดจากคนรักของพวกเขาอยู่เคียงข้าง. ฮาจิเมะชิและเก็บรวบรวมเก็บไว้ gazes โดยรอบและในที่สุดพวกเขาเข้ามาในวอร์ดเดินทางท่องเที่ยว มีสิ่งอำนวยความสะดวกต่าง ๆ ภายในวอร์ดเดินทางท่องเที่ยว ตัวอย่างเช่นมีโรงละครและสถานที่ถนนนักแสดงละครสัตว์, สถาบันดนตรี, พิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำ, สนามกีฬา, เกมสตูดิโอ, หอดูดาว, สวนดอกไม้ที่มีสีสันพร้อมกับเขาวงกตขนาดใหญ่ของดอกไม้และแม้กระทั่งอาคารที่สวยงามพร้อมกับพลาซ่าได้. "ฮาจิเมะซังฮาจิเมะซัง ! ลองไป Meerstat แรก! ฉันไม่เคยเห็นสิ่งมีชีวิตทางทะเลมาก่อน! "ด้วยหนังสือคู่มือในมือของชิหูกระต่ายย้ายราวกับว่าในการแสดง" Let 's go! Let 's go! "เธอดูเหมือนจะไม่เคยเห็นสิ่งมีชีวิตทางทะเลใด ๆ เพราะเธออาศัยอยู่ใน« Haltina ทะเลต้นไม้»ดังนั้นเธอจึงอยากจะไป Meerstat, พิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำที่มีชื่อเสียงใน Fhuren ของการเที่ยวชมวอร์ด. บังเอิญเธอได้เคยเห็นปลาน้ำจืดเพราะ มีทะเลสาบและแม่น้ำในทะเลต้นไม้ แต่เธอรู้สึกว่าไม่เหมือนกันถึงแม้ว่าสิ่งมีชีวิตทางทะเลมีรูปร่างคล้ายกับปลาเหล่านั้น แม้ว่าฮาจิเมะคิดว่าพวกเขาเป็นเพียงปลา ... เขาไม่ได้พูดอะไรเพราะเขาอ่านอารมณ์ ฮาจิเมะเป็นไปได้ที่จะมีความสุขในวันนี้ชิ. "ฮี ~ สำหรับสิ่งมีชีวิตทางทะเลให้เป็นน้ำจืด ... ที่จุด แม้ว่าการจัดการการบำรุงรักษาและการขนส่งจะต้องลำบาก ... "แม้ว่าฮาจิเมะไม่ได้สนใจที่ทุกคนเขาไม่ได้ปฏิเสธมันเพราะเขาไม่ได้มีเหตุผลที่จะปฏิเสธเธอ นอกจากนี้ได้อย่างมีความสุขชิยิ้มขณะที่เธอดึงมือของฮาจิเมะ. ระหว่างทางในถนนถนนนักแสดงสายตาของพวกเขาถูกจับโดยคนที่ไม่ได้ทำตามที่พวกเขาโลดโผนท้าทายขีด จำกัด ของมนุษย์เมื่อในที่สุดพวกเขามาถึงสถานที่ใหญ่ของ Meerstat อาจจะเป็นจะเป็นตัวแทนของทะเลทั้งอาคารเป็นสีฟ้าและมีฝูงชนของผู้คนในมี. การตกแต่งภายในเป็นอย่างมากคล้ายกับพิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำในโลก แต่อาจจะเป็นเพราะพวกเขาไม่ได้มีเทคโนโลยีที่จะทำให้ถังเก็บน้ำใสที่สามารถทนแรงดันน้ำเช่นคนบนโลกกระเบื้องแก้วขนาดใหญ่ที่ถูกฝังอยู่ในรั้วที่ทำจากโลหะผลึกเหมือนและมันสามารถมองเห็นได้บ้าง. อย่างไรก็ตาม ชิไม่ได้ใจมัน ดวงตาของเธอเป็นประกายจากการได้เห็นสิ่งมีชีวิตทางทะเลเป็นครั้งแรกและเธอพูดกับฮาจิเมะในขณะที่ชี้นิ้วของเธอ ขวาถัดไปที่พวกเขาเป็นสาวน้อยกับครอบครัวของเธอที่ยังชี้ให้เห็นกับตาเป็นประกาย โดยไม่คาดคิดจ้องมองเขาได้พบกับคนที่จ้องมองพ่อเหมือนและฮาจิเมะเพราะสังเกตเห็นเขามองมาที่เขาด้วยสายตาที่อบอุ่น ฮาจิเมะซึ่งรู้สึกอึดอัดเอามือของชิและย้ายไปที่อื่น ชิรู้สึกประหลาดใจโดยการกระทำของฮาจิเมะ แต่เธอก็มีความสุขที่เขาเอามือของเธอและไม่มีความจำเป็นที่จะบอกว่าเธอกลับเข้าใจเขาในขณะที่แดง. หลังจากนี้และว่าพวกเขาสนุกกับพิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำเป็นเวลาหนึ่งชั่วโมงเมื่อชิก็กลายเป็นกว้างตาเมื่อเธอมองไปที่ ถังน้ำบางอีกครั้งและเริ่มที่จะจ้องมองไปที่มัน. ภายในเป็นนักเดินเรือ ... มันเป็นปลาที่มนุษย์ต้องเผชิญกับความคล้ายกันมากกับหนึ่งจากเกมฮาจิเมะรู้ว่า. "... Wh-ทำไมเขาที่นี่ ... " ชิถอยห่างและโคลงเคลง อาจจะเพราะสังเกตเห็นนาวินชิก็หันไปดูเธอกับการแสดงออกขี้เกียจเหมือนกันจากภายในถังเก็บน้ำ ความตึงเครียดที่เกิดขึ้นด้วยเหตุผลบางอย่างที่ไม่รู้จัก เพราะคนสองคนฮาจิเมะมองที่คำอธิบายที่วางอยู่ข้างถังน้ำ. ตามที่มันนาวินนี้เป็นสัตว์ปีศาจน้ำและความสามารถในการใช้เวทมนตร์ที่แปลกประหลาดที่เรียกว่า "กระแสจิต." มันดูเหมือนจะสามารถที่จะพูดได้อย่างคล่องแคล่วแม้ว่ามัน ไม่ค่อยพูดและเขาได้รับการยืนยันจากคำอธิบายที่ว่ามันเป็นที่มีชื่อเสียงเป็นสัตว์ปีศาจใครสามารถพูดคุยกับ. อย่างไรก็ตามถึงแม้ว่ามันจะเป็นไปได้ที่จะพูดคุยกับมันเท่านั้นที่จะตอบด้วยเสียง unmotivated ราวกับว่าการพูดคุยเป็นที่ลำบากมากสำหรับมัน . นอกจากนี้ยังมีความระมัดระวังเป็นสิ่งจำเป็นเพราะคนที่พูดกับมันก็จะกลายเป็นความสุขเป็นผลข้างเคียง มันชอบเครื่องดื่มแอลกอฮอล์และกลายเป็นช่างพูดในขณะที่มันดื่ม แต่ก็จะไม่ได้เรียกว่าการสนทนาเป็นคนหนึ่งจะ sidedly อย่างต่อเนื่องเพื่อหล่อหลอมให้พันธมิตรสนทนา ... บังเอิญมันเป็นชื่อของเลห์แมน. ตั้งแต่ฮาจิเมะไม่รู้ว่าชิเป็นเพียงการจ้องมองหรือถ้าเธอมีที่โต้แย้ง กับมัน แต่เมื่อสายเหงื่อเริ่มปรากฏให้เห็นบนใบหน้าของเธอและเธอไม่ตอบเขาหรือเมื่อเขาได้พูดคุยกับมันในทางที่ปกติเขาใช้ "กระแสจิต" แทน. "คุณจริงๆคุณสามารถใช้กระแสจิต? จริงๆคุณสามารถพูดคุย? คุณสามารถเข้าใจคำพูดของฉัน? "เพราะกระแสจิตฉับพลันสายตาของเลห์แมนกระตุกสำหรับช่วงเวลาในการตอบสนอง มันตามมาด้วยการขยับจ้องมองจากชิจะค่อยๆมองหาที่ฮาจิเมะ ชิที่มีการแสดงออกแสดงออกอย่างใดฉันได้รับรางวัล !, ก็ไม่สนใจ. "... ชินี้ควรมีการประชุมครั้งแรกของเรา ครั้งแรกที่แนะนำตัวเอง นั่นคือวิธีการที่คุณแสดงให้เห็นลักษณะของคุณ ความเศร้าโศกที่ดีนี้คือเหตุผลที่คนหนุ่มสาววันนี้ ... "เขาได้รับการสอนเกี่ยวกับมารยาทโดยปลาที่มีใบหน้าของชายชรา เขารู้สึกเสียใจที่ผิดพลาดของเขา ด้วยแก้มแคบฮาจิเมะพยายามที่จะพูดคุยอีกครั้ง. "... ที่ไม่ดีของฉัน ผมฮาจิเมะ ดูเหมือนว่าจริงๆคุณสามารถพูดคุย เพียงแค่สิ่งที่เป็นเลห์แมน? "" ... คุณจะรู้ว่า เพียงแค่สิ่งที่เป็นมนุษย์? วิธีที่คุณสามารถตอบว่า? นั่นเป็นเหตุผลที่ว่าฉันจะรู้คำตอบ ดีฉันสามารถบอกว่าผมฉัน ไม่มากไม่น้อย. นอกจากนี้โทรหาฉันตามชื่อของฉันหรือสิ่งที่คุณต้องการ. "ฮาจิเมะได้คิดว่า" เพียงแค่วิธีการที่ไม่คิดว่า ... "แต่อย่างใดมันพูดเกี่ยวกับความรู้สึกร่วมกันยิ่งไปกว่านั้นมันก็ค่อนข้างเย็น นั่นคือที่ไม่คาดคิดได้อย่างสมบูรณ์ มันก็ไม่ได้เขียนไว้ว่ามันเป็น unmotivated ?, เขาอยากจะร้องเรียนไปยังเจ้าหน้าที่ของพิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำ ฮาจิเมะเล็กน้อยมองที่ระยะห่างในการหนี แต่เวลานี้คำถามมาจากเลห์แมน. "ผมยังต้องการที่จะขอให้สิ่งหนึ่ง คุณทำไมคุณสามารถใช้กระแสจิต? มีสัญญาณของการใช้เวทมนตร์ของมนุษย์ไม่ได้ ... มันเป็นเช่นถ้าคุณเป็นเช่นเดียวกับฉัน. "มันเป็นอะไรแต่เป็นคำถามที่เป็นธรรมชาติ หลังจากที่ทุกมนุษย์ใช้เวทมนตร์ที่แปลกประหลาด "กระแสจิต." มันเป็นอยากรู้ว่าทำไมเขาก็สามารถที่จะใช้เป็นทางการเช่นเดียวกับมัน มันอาจจะเป็นสาเหตุว่าทำไมช่างพูดไม่ค่อยเลห์แมนได้รับการตอบสนองในการสนทนาของฮาจิเมะ ฮาจิเมะอธิบายเขาก็สามารถที่จะใช้งานได้โดยการรับประทานอาหารสัตว์ปีศาจที่สามารถใช้กระแสจิต. "... นั่นเป็นจำนวนมากของความยากลำบากสำหรับคนหนุ่มสาวเพื่อ เอาล่ะถามฉันสิ่งที่คุณต้องการ ชายชราคนนี้จะตอบอะไรในความรู้ของฉัน. "เขาเป็นคนที่น่าเห็นใจ เห็นได้ชัดว่ามันคิดว่าเขาเป็นคนยากจนเพื่อให้ไม่มีทางเลือกอื่น ๆ กว่าการรับประทานอาหารสัตว์ปีศาจ เมื่อเห็นการปรากฏตัวในปัจจุบันของเขาและเขาก็สวมเสื้อผ้าที่ดีก็กล่าวว่าในขณะที่มัน sniffled "ดูเหมือนว่าคุณได้ทำงานอย่างหนักเพื่อให้เด็กดี! มันทำให้ผมอยากจะร้องไห้. "ฮาจิเมะไม่ได้แก้ไขให้ถูกต้องเพราะมันเป็นความจริงที่เขามีบางเวลาที่ยากลำบาก แต่สำหรับเขาที่จะได้รับการเห็นใจจากปลา ... มันค่อนข้างตกต่ำ เขาจัดการอย่างใดที่จะตั้งกันและขอให้เลห์แมนสิ่งต่างๆ สำหรับตัวอย่างไม่เป็นสัตว์ปีศาจมีความชัดเจนจะ ?, วิธีเป็นสัตว์ปีศาจเกิด ?, มีสัตว์ปีศาจอื่น ๆ ที่ผู้คนสามารถติดต่อสื่อสารกับเลห์แมน ?, ... ตอบว่าสัตว์ปีศาจส่วนใหญ่ไม่ได้มีความประสงค์ที่ชัดเจน มันไม่ได้รู้ว่าสัตว์ปีศาจอื่น ๆ ที่สามารถเข้าใจภาษามนุษย์สายพันธุ์อื่นที่ไม่ใช่ของตน นอกจากนี้ยังไม่ทราบว่าสัตว์ปีศาจเกิด. ปริมาณปานกลางของเวลาที่ผ่านมาในขณะที่เขาถามสิ่งต่างๆมากมายและพวกเขาก็เริ่มที่จะรวบรวมความสนใจเพราะมันเป็นภาพที่น่าตื่นเต้นสำหรับผู้เข้าชมที่จะเห็นชายหนุ่มคนหนึ่งและ ปลาที่มีใบหน้าของชายชราคนหนึ่งจ้องมองที่แต่ละอื่น ๆ ชิที่เริ่มรู้สึกกระสับกระส่ายถูกดึงแขนฮาจิเมะดังนั้นฮาจิเมะปัดเศษขึ้นสนทนา. แม้ว่าการสนทนาของเขากับเลห์แมนค่อนข้างเป็นที่น่าสนใจในวันนี้ได้มีการตัดสินใจสำหรับเขาที่จะออกไปและการใช้จ่ายกับชิ เขาจะไม่ละเลยสัญญาของเขา เลห์แมนยังกล่าวว่า "โอ๊ะดูเหมือนว่าฉันได้บดบังวันของคุณ" ในขณะที่มันโค้งขึ้นการสนทนาโดยการอ่าน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" fufufufu ~ N , fufufu ~ N ! แล้วปรับอากาศ ~ มันเป็นสภาพอากาศที่สวยงามเดท ~ "

ใน fhuren เป็นหลักถนน กระต่ายหูสาว , ชิ , บาคาร่าเดินไปข้าม เสื้อผ้าของเธอ แตกต่างจากเสื้อผ้าของเธอ - สไตล์นักผจญภัยทนทานปกติมันน่ารักขาวนม one-piece เครื่องแต่งกาย กับคอดคอมีงานเปิดตัวอย่างยิ่งใหญ่ในตัวชิและรวยหน้าอกถูกบรึ้น บรึ้น ! โยกที่เธอเดิน เรียว เข็มขัดสีดำติดอยู่ที่เอว สายสะโพกเธอรวยเสน่ห์อย่างคลุมเครือและเส้นโค้งถูกแสดงอย่างชัดเจน เรียวขาสวยแน่น และถูกขยายจากกระโปรง 15 เซนติเมตร เหนือเข่า และชื่นชอบของคนชุมนุมบนคู่ของภูเขาใหญ่

แต่ที่น่าสนใจที่สุดของเธอคือ บรรยากาศ และรอยยิ้มของเธอ กับหน้าแดงแก้ม ผมมีความสุข มันไม่สามารถช่วยอะไรได้ คือเอ่อล้นของเธอ โดยไม่มีความพยายามใด ๆที่จะปิดบังมัน เรื่องเธอถูกครึ่งมนุษย์หรืออย่างไร เธอใส่เสื้อเหมือนทาสของสิ่งที่อาจจะกล่าวอะไรเล็กน้อยที่คนรอบข้างตกหลุมรักเธอมีผู้สูงอายุที่ยิ้มเหมือนเห็นอะไรถูกใจ

หลังชิปลาบปลื้มยินดี , ฮาจิเมะ ที่เดินเข้ามาด้วยรอยยิ้มบอกบุญไม่รับ . อาจเป็นเพราะว่าเธอยินดี ชิ ๆเดินกันเล็กน้อย แล้วหันกลับมาด้วยรอยยิ้มที่เธอรอคอย ฮาจิเมะที่จะจับขึ้น เหมือนคนรอบข้างฮาจิเมะตั้งใจยิ้ม

" จิตวิญญาณของคุณจะสูงเกินไป ชิ .คุณจะล้มลงถ้าคุณไม่ได้มองหน้า รู้มั้ย "

" fufufu ฉันจะไม่ทำพลาด ~ หลังจากทั้งหมดผมได้รับการอบรมจากเยี่ยซา - ! ? "

เพราะฮาจิเมะก็เตือน ไชอา หันกลับไปอีกครั้ง เธอตอบเขา เธอเกือบจะล้ม ฮาจิเมะทันทีจับเอวของเธอเพื่อสนับสนุนเธอ แต่ไม่น่าจะมีปัญหาใด ๆ พิจารณาชิทางกาย ความแข็งแกร่งเธอใส่กระโปรงสั้นวันนี้ เขาจะไม่ปล่อยให้คนที่หอบเช่นที่พวกเขามองที่ชิเป็นพวกโชคดี

" ฉันขอโทษ "

" ดู ตอนนี้เจ้าเข้าใจ เดินข้างๆฉัน "

เธอหดร่างของเธอเพราะความอับอายจากการถูกจัดขึ้นโดยเอว ไชอา เอียงอาย tugged ฮาจิเมะ ของแขน และเวลานี้เธอเริ่มเดินช้าลง ข้างๆ เขาเพราะวิธีการที่น่ารัก เธอมองด้วยความเขิน แก้ม ส่วนใหญ่ของคนรอบข้างดูเหมือนจะได้รับการเคาะออกมา บางส่วนเป็นเพราะหมัดจากคนรักข้างกาย

ฮาจิเมะชิและเก็บรวบรวมโดยสายการบิน และในที่สุดพวกเขาก็เข้าชม วอร์ด มีสิ่งอำนวยความสะดวกต่างๆภายในเมืองวอร์ดตัวอย่างเช่นมีโรงละครและนักแสดงถนน Avenue , ละคร , ฟังเพลงหอพัก , พิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำ , เวที , เกมสตูดิโอ , หอดูดาว , ดอกไม้สวนพร้อมกับเขาวงกตขนาดใหญ่ของดอกไม้และสวยงามแม้แต่อาคารพร้อมกับ plazas

" ฮาจิเมะซัง ฮาจิเมะซัง ! ไป meerstat ครั้งแรก ! ผมไม่เคยเห็นสิ่งมีชีวิตในทะเลก่อน "

กับคู่มือหนังสือในมือ