There was no getting around it – he

There was no getting around it – he’d been careless. If he’d done his utmost to keep his senses about him, he’d have heard it coming.

“I guess when your spirits are low, your ability to concentrate is as well…”

Entering the labyrinth earlier in the day, his hopes had been high. God only knew he needed it – recently, his luck had been abysmally poor. Forget Reliquia, he had failed even to find any hint of either the medicinal herbs or ores that he usually sold.

Given the rapidly fading condition of his light stone, he estimated he’d been in the labyrinth for roughly six hours; it would soon be midday.

If he didn’t head back now, it’d wreck his other plans for the day. He had other work scheduled for the afternoon. The wages weren’t bad, so there was no way he could afford to put it off.

“That said, I can’t just return home empty-handed. I at least need something…”

Muttering to himself as he scanned the area, he caught sight of something ahead of him.

Lifting his light stone for a better angle, he continued forward.

“Cloth…?”

Perhaps the victim of a Void Beast, it was now nothing but ragged, tattered junk.

Or maybe not… a Reliquia which held Wisdivine energy, even if it was really just high-quality fabric, was still valuable.

Gently lifting the piece of fabric, Yuuki saw luxurious, golden hair laying beneath.

“…Not cloth then. A robe?”

It was the kind of loose-fitting robe that a cleric or priest might wear. The part he held now looked to be the hood.

Where there were clothes, there was, of course, a person wearing them.

“——It looks like she lost consciousness and collapsed here…”

He took her small body in his arms.

She groaned softly. She still lived.

She looked to be in her early teens. In the weak light of his light stone, and through the dirt smearing her face, he caught sight of delicate, beautiful features. The impression he felt from her was almost sacred.

Checking quickly, he was reassured to see that her condition was nearly the opposite of her ragged clothing – there was no evidence of grievous injury that he could see.

Looking ahead, he noted the single path of footprints. She’d likely stumbled along, before finally collapsing here as her strength gave out. That seemed to make sense.

“That said… What on Earth is a girl doing here all by herself?” Yuuki asked himself, head skewed in thought.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มีไม่เดินมัน – ได้สะเพร่า ถ้าเขาทำของเขาอย่างเต็มที่ให้ความรู้สึกของเขาเกี่ยวกับเขา เขาจะได้ยินมันมา"ผมคิดว่า เมื่อจิตวิญญาณต่ำ ความสามารถในการจดจ่อได้เช่น..."ป้อนเขาวงกตในวันก่อนหน้า ความหวังของเขาได้สูง พระเจ้าเท่านั้นรู้ว่าเขาต้อง – ล่า โชคของเขาได้ดี abysmally ลืม Reliquia เขาได้ล้มเหลวแม้ในการค้นหาคำแนะนำใด ๆ ของยาสมุนไพรหรือแร่ที่มักจะขายให้ซีดจางอย่างรวดเร็วสภาพหินอ่อนของเขา เขาประเมินเขาได้ในเขาวงกตสำหรับประมาณ 6 ชั่วโมง เร็ว ๆ นี้จะกลางวันถ้าเขาไม่หัวกลับตอนนี้ มันจะก่อวินาศกรรมแผนของเขาสำหรับวัน เขามีงานอื่น ๆ สำหรับช่วงบ่าย ค่าจ้างไม่ดี ดังนั้นมีวิธีที่ไม่สามารถนำออก"ที่กล่าวว่า ฉันไม่เพียงกลับบ้านมือเปล่า น้อยต้องอะไร..."เขา muttering พระองค์เขาสแกนพื้นที่ จับสายตาของสิ่งที่อยู่ข้างหน้าของเขายกเขาหินแสงในมุมที่ดีกว่า เขาต่อไปข้างหน้า"ผ้า..."อาจเป็นเหยื่อของสัตว์โมฆะ ได้ตอนนี้แต่ลอง หลุดลุ่ยขยะหรือบางทีไม่... Reliquia ซึ่งจัดขึ้นที่พลังงาน Wisdivine แม้ว่ามันเป็นแค่คุณภาพสูงผ้า ได้ยังคงมีคุณค่าค่อย ๆ ยกชิ้นส่วนของผ้า ยูกิเห็นวางใต้ผมหรูหรา โกลเด้น“… ไม่ผ้าแล้ว เป็นเสื้อคลุมหรือไม่"ชนิดของเสื้อคลุมหลวมกระชับที่ cleric หรือปุโรหิตอาจสวมใส่ได้ ส่วนที่เขาจัดตอนนี้ดูเป็น กระโปรงหน้ารถWhere there were clothes, there was, of course, a person wearing them.“——It looks like she lost consciousness and collapsed here…”He took her small body in his arms.She groaned softly. She still lived.She looked to be in her early teens. In the weak light of his light stone, and through the dirt smearing her face, he caught sight of delicate, beautiful features. The impression he felt from her was almost sacred.Checking quickly, he was reassured to see that her condition was nearly the opposite of her ragged clothing – there was no evidence of grievous injury that he could see.Looking ahead, he noted the single path of footprints. She’d likely stumbled along, before finally collapsing here as her strength gave out. That seemed to make sense.“That said… What on Earth is a girl doing here all by herself?” Yuuki asked himself, head skewed in thought.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ไม่มีการรับรอบมันถูก - เขาต้องการได้รับความประมาท ถ้าเขาจะทำของเขาอย่างเต็มที่เพื่อให้ความรู้สึกของเขาเกี่ยวกับเขาเขาจะเคยได้ยินมันมา. "ผมคิดว่าเมื่อวิญญาณของคุณอยู่ในระดับต่ำ, ความสามารถของคุณที่จะมีสมาธิเป็นเช่นกัน ... " เข้าสู่เขาวงกตก่อนหน้านี้ในวันที่ความหวังของเขา ได้รับสูง พระเจ้าเท่านั้นที่รู้ว่าเขาจำเป็นต้องใช้มัน - เมื่อเร็ว ๆ นี้โชคของเขาได้รับไม่ดี abysmally . ลืม Reliquia เขาไม่เคยแม้แต่จะหาคำใบ้ของทั้งสมุนไพรหรือแร่ใด ๆ ที่เขามักจะขายได้รับสภาพซีดจางอย่างรวดเร็วจากหินแสงของเขาเขาคาดว่าเขาต้องการอยู่ในเขาวงกตประมาณหกชั่วโมง; ไม่นานมันก็จะเที่ยง. ถ้าเขาไม่ได้มุ่งหน้ากลับตอนนี้มันจะทำลายแผนการอื่น ๆ ของเขาในวันนั้น เขาได้งานอื่น ๆ ที่กำหนดไว้สำหรับช่วงบ่าย ค่าจ้างที่ไม่ได้ไม่ดีจึงมีวิธีการที่เขาสามารถที่จะนำมันออก no. "ที่กล่าวว่าฉันก็ไม่สามารถกลับบ้านมือเปล่า อย่างน้อยฉันต้องการสิ่งที่ ... " พึมพำกับตัวเองในขณะที่เขาสแกนพื้นที่เขาจับสายตาของบางสิ่งบางอย่างข้างหน้าของเขา. ยกหินแสงของเขาสำหรับมุมที่ดีกว่าเขาไปข้างหน้าอย่างต่อเนื่อง. "ผ้า ... ?" บางทีอาจจะตกเป็นเหยื่อของสัตว์เป็นโมฆะ มันก็ไม่มีอะไร แต่ตอนนี้มอมแมมขยะขาดรุ่งริ่ง. หรืออาจจะไม่ได้ ... Reliquia ซึ่งถือพลังงาน Wisdivine ถึงแม้ว่ามันจะเป็นจริงเพียงแค่ผ้าที่มีคุณภาพสูงก็ยังคงมีคุณค่า. ค่อยๆยกชิ้นส่วนของผ้า, ยูกิเห็นหรูหราผมสีทอง วางอยู่ใต้. "... ไม่ผ้าแล้ว เสื้อคลุม? " มันเป็นชนิดของเสื้อคลุมหลวมที่พระหรือนักบวชอาจจะสวมใส่ ส่วนหนึ่งที่เขาจัดขึ้นในขณะนี้ดูเหมือนจะเป็นเครื่องดูดค. ในกรณีที่มีเสื้อผ้าอยู่มีแน่นอนเป็นคนที่สวมใส่พวกเขา. "--It ดูเหมือนว่าเธอจะหมดสติและทรุดตัวลงที่นี่ ... " เขาเอาร่างเล็ก ๆ ของเธอในอ้อมแขนของเขาเธอครางเบา ๆ เธอยังคงมีชีวิตอยู่. เธอมองว่าจะอยู่ในช่วงวัยรุ่นของเธอ ในที่มีแสงที่อ่อนแอของหินแสงของเขาและผ่านสิ่งสกปรกละเลงใบหน้าของเธอเขาจับสายตาของละเอียดอ่อนคุณลักษณะที่สวยงาม ความประทับใจที่เขารู้สึกว่าเธอเป็นสิ่งศักดิ์สิทธิ์เกือบ. ตรวจสอบได้อย่างรวดเร็วเขาก็มั่นใจที่จะเห็นว่าสภาพของเธอเกือบตรงข้ามของเสื้อผ้ามอมแมมของเธอ -. มีหลักฐานการได้รับบาดเจ็บสาหัสที่เขาจะได้เห็นมองไปข้างหน้าเขาตั้งข้อสังเกตเส้นทางเดียว รอยเท้า เธอมีแนวโน้มที่จะสะดุดพร้อมก่อนที่จะยุบตัวลงที่นี่เช่นความแข็งแรงของเธอให้ออก ที่ดูเหมือนจะทำให้ความรู้สึก. "ที่กล่าวว่า ... สิ่งบนโลกเป็นผู้หญิงทำอะไรที่นี่ทั้งหมดด้วยตัวเองหรือไม่?" ยูกิถามตัวเองหัวเบ้ในความคิด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ไม่มีรับรอบมัน และเขาก็ไม่สนใจ ถ้าเขาจะทำของเขาอย่างเต็มที่เพื่อให้ความรู้สึกของเขาเกี่ยวกับเขา เขาอาจจะได้ยินมาแล้ว

" ผมเดาว่า เมื่อวิญญาณของคุณจะต่ำ ความสามารถของคุณที่จะมีสมาธิเช่นกัน . . . . . . . "

เข้าเขาวงกตก่อนหน้านี้ในวันที่ความหวังของเขามีสูง พระเจ้าเท่านั้นที่จะรู้ว่า เขาต้องการมัน – เมื่อเร็ว ๆนี้ โชคดีได้ abysmally ที่น่าสงสาร reliquia ลืม ,เขาได้ล้มเหลวแม้แต่หาคำใบ้ของทั้งสมุนไพร หรือแร่ที่เขามักจะขาย

ให้จางลงอย่างรวดเร็ว สภาพของหินแสงของเขา เขาคาดว่าเขาจะได้รับในเขาวงกตประมาณ 6 ชั่วโมง มันก็จะเที่ยงแล้ว

ถ้าเขาไม่กลับไปตอนนี้ มันก็ พินาศ แผนการของเขาสำหรับวันที่ เขามีงานอื่นที่กำหนดในช่วงบ่าย ค่าจ้างไม่แย่ดังนั้น ไม่มีทางที่เขาจะสามารถใส่มันออกไป

" ที่กล่าวว่า ฉันไม่สามารถที่จะกลับบ้านมือเปล่า อย่างน้อยฉันต้องการอะไร . . . . . . . "

พูดพึมพำกับตัวเองขณะที่เขาสแกนพื้นที่ เขาเห็นอะไรข้างหน้าของเค้า

ยกศิลาแสงของเขาสำหรับมุมมองที่ดีขึ้น เขายังคงรอคอย

" ผ้า . . . . . . . ? "

บางทีเหยื่อของความว่างเปล่านั้น ตอนนี้ไม่มีอะไร แต่ขาดรุ่งริ่ง

, ขยะหรืออาจจะไม่ . . . . . . . reliquia ซึ่งจัดขึ้น wisdivine พลังงาน แม้ว่ามันจะเป็นแค่คุณภาพสูงผ้าก็มีค่า

ค่อยๆยกชิ้นส่วนของผ้า ยูกิเห็นหรูหรา ผมสีทองที่วางอยู่ใต้ .

" . . . . . . . ไม่มีผ้าแล้ว เสื้อคลุม ? "

มันเป็นชนิดที่หลวมกระชับเสื้อคลุมที่เป็นสมณะ หรือนักบวชอาจจะใส่ ส่วนที่เขาถือแล้วดูเป็นกระโปรง

ซึ่งมีเสื้อผ้ามีแน่นอน คนที่ใส่

" . . . มันดูเหมือนเธอจะหมดสติ และล้มลงตรงนี้ . . . . . . . "

เขาเอาเธอเล็ก ร่างในอ้อมแขน

เธอครางเบาๆ เธอยังคงมีชีวิตอยู่

เธอดูเหมือนจะอยู่ในช่วงวัยรุ่นของเธอ ในแสงที่อ่อนแอของหินแสงของเขาและผ่านดินละเลงใบหน้าของเธอ เขาเห็นประณีต คุณลักษณะสวยงาม ความประทับใจ เขารู้สึกว่าเธอเกือบจะศักดิ์สิทธิ์ .

ตรวจสอบอย่างรวดเร็ว เขาก็อุ่นใจที่เห็นสภาพของเธอแทบจะตรงข้ามกับเธอ เสื้อผ้าขาดวิ่น และไม่มีหลักฐานของการบาดเจ็บสาหัสที่เขามองเห็น

มองไปข้างหน้า เขาสังเกตเส้นทางเดียวของรอยเท้า เธอจะต้องสะดุดไปด้วย ก่อนที่ในที่สุดก็ยุบมาเป็นพลังของเธอให้หมด ที่ดูเหมือนจะทำให้ความรู้สึก

" ที่บอกว่า . . . . . . . ผู้หญิงมาทำอะไรที่นี่คนเดียวจะเกิดอะไรขึ้น " ยูกิถามตัวเอง หัวเอียงในความคิด