The Shoemaker's DaughterChapter 2:W

The Shoemaker's Daughter

Chapter 2:

When they arrived back at the castle, Amber took off for her room, worrying about not having enough time to do her hair and makeup. James helped Sofia out of the coach and offered to walk her back to her room, but Sofia refused. She was still a little embarrassed about what had happened earlier, and thought if she spent too much time around James, the rest of the castle would catch on to what had happened. Not to mention she had to calm herself down too, which would take some privacy.

"Sorry James, but I don't want to take up any more of your time. I'm sure you have other things that you have to do, right?"

"Well, I do have to take Rex for a walk, but…"

"Great! Well, I'll see you at the party. Bye!" Sofia blurted out and ran off towards her room, leaving a confused James standing by the coach.

Sofia made her way quickly to her room and shut the door behind her. Exhausted, she slid to floor and tried to make sense of everything that had happened at the village. She had kissed James. That did happen, didn't it? She put her fingers to her lips and blushed crimson red as she remembered the sweet sensation of his lips on hers. Yep, thatdefinitely happened. But, what would her friends and family think about her kissing her step-brother? They would disapprove for sure! Was it bad to have feelings like this for someone who was supposed to be nothing but a family member?

"Hey, princess! How was the festival?"

"Ahh!" Sofia screamed, bolting from her seat on the floor and landing onto her feet. She looked to where she heard the voice and noticed that it was just her pet rabbit. "Oh, Clover. It's just you."

"You okay Sofia?" Clover asked worriedly. "Why are you so jumpy?"

"Clover… I think I did something bad."

Clover looked at her in disbelief, "You? Something bad? Come on, kid, why would you think that? The amulet didn't curse you again, did it?"

Sofia shock her head. "No, it didn't…"

"Okay, then whatever you did must not have been that bad. What did you do?" Clover asked while chewing on a carrot.

"….I kissed James."

Clover spit out the carrot all over the floor, "Wait a minute, you did what now?!"

"Yes, Clover, I kissed James. What should I do?" Sofia asked him pleadingly.

Clover thought for a while, "Well, is it really that big of a deal?"

"What?" Sofia stared at him with a confused look on her face. "Of course it is! People are bound to think it's wrong if we like each other. I mean, we're related."

"Not by blood though, you just happened to have parents who got married." Clover argued, "Besides Sofia, do you love James? I mean, really love him?"

Sofia blushed, "I do…"

"And how does he feel about you?"

"He loves me, I think." Sofia answered, thinking back to how James acts around her. "He always does nice things for me like holding the door for me or pulling out my chair. And he's always telling me how pretty I am and that he loves hanging out with me. He asked me to dance with him, and today he kissed me too…"

"Then it shouldn't matter what anyone else thinks," Clover stated, shoving another carrot in his mouth. "If you guys like each other, than I say go for it."

Sofia smiled. "You're right Clover. If other people don't want to support us, that's their problem. I mean, I really hope that they'll support us, but I'm not going to force myself to love someone else just because they can't accept our relationship."

"Yeah, you go princess!" Clover nodded approvingly.

"Besides," Sofia continued, "the amulet hasn't cursed me since it happened, so it must not think I've done anything wrong! I'm going to go talk to James!"

Sofia headed for the door with a new found confidence, but when she opened it there was someone already there about to knock. Unfortunately, it wasn't who Sofia was hoping for. Instead, Princess Amber was waiting out in the hallway holding two different dresses in her hands.

"Sofia! Oh, I'm glad you're still here! I can't decide which dress I should wear tonight for Hildy's party. What do you think?"

"Um….this one." Sofia said, pointing to a sparkly, gold ball gown with blue curly cue designs printed on it.

"Yes, I think that one will be perfect too!" Amber nodded in approval. Then she looked down at Sofia's dress and frowned. "Sofia, why haven't you changed yet?"

"What do you mean? I was planning on wearing this to the engagement party too."

"Oh, Sofia, you can't do that!"

"Why not?" Sofia asked innocently, looking down at her gown. It looked fine to her.

Amber nearly fainted. "It's filthy! There's dirt from the village all over it! Not to mention you already wore it out in public! No, no, you must change. Here I'll help you!"

Before Sofia could protest, Amber had dragged her back into the room and straight to the closet. She rummaged through the clothes hanging up and eyed each potential dress thoroughly. According to Amber, the dress had to be 'Perfect, but not too perfect'. Sofia just sat at her vanity, waiting for Amber to finis

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ลูกสาวของชูเมกเกอร์บทที่ 2:เมื่อไปถึงที่ปราสาท อำพันเอาออกสำหรับห้องของเธอ กังวลเกี่ยวกับการไม่มีเวลาพอที่จะทำผมและแต่งหน้าของเธอ James ช่วยโซเฟียจากโค้ช และให้เดินเธอกลับไปห้องของเธอ แต่ปฏิเสธโซเฟีย เธอยังคงน้อยอายอะไรได้เกิดขึ้นก่อนหน้านี้ และความคิดถ้าเธอใช้เวลามากเกินไปทั่ว James ส่วนเหลือของปราสาทจับบนเพื่ออะไรมีอะไรเกิดขึ้น ไม่ต้องพูดถึงเธอสงบใจตัวเองเกินไป ซึ่งจะใช้เวลาส่วน"James ขออภัย แต่ไม่ต้องการใช้อีกของเวลาของคุณ ฉันแน่ใจว่า คุณมีสิ่งอื่น ๆ ที่ต้องทำ ขวา""ดี ฉันมีการเดิน Rex แต่...""ดี ดี ฉันจะดูที่งานปาร์ตี้ ลาก่อน" โซเฟียโพล่งออกมา และวิ่งออกไปที่ห้องของเธอ ออกจาก James สับสนพร้อมโค้ชโซเฟียทำทางของเธอไปที่ห้องของเธออย่างรวดเร็ว และปิดประตูหลังเธอ หมด เธอฝ่อชั้น และพยายามทำความเข้าใจในทุกอย่างที่เกิดที่หมู่บ้าน เธอได้จูบ James ที่เกิดขึ้น ไม่มัน เธอใส่นิ้วของเธอริมฝีปากของเธอ และขวยเขินแดงสีแดงสดเธอจำความรู้สึกหวานของริมฝีปากของเขาบนเธอ ฮ่ะ thatdefinitely เกิดขึ้น แต่ สิ่งที่เพื่อนและครอบครัวของเธอคิดว่า เกี่ยวกับเธอจูบพี่ขั้นตอน พวกเขาจะปกติแน่ คือไม่มีความรู้สึกเช่นนี้สำหรับคนที่ควรจะเป็นอะไรแต่สมาชิกในครอบครัว"เฮ้ เจ้าหญิง วิธีมีเทศกาลหรือไม่""ปรบมือ" โซเฟียกรีดร้อง bolting จากนั่งบนพื้น และลงบนเท้าของเธอ เธอมองไปที่เธอได้ยินเสียง และเห็นว่า มันเป็นของเธอเพียงไม่กระต่าย "โอ้ โคลเวอร์ มันเป็นเพียงแค่คุณ""คุณโอเคโซเฟีย" โคลเวอร์ขอ worriedly "ทำไมมีกระตุกดังนั้น""โคลเวอร์... ผมคิดว่า ผมทำสิ่งเลวร้าย"ดูที่เธอศรัทธา โคลเวอร์ "ของคุณ สิ่งที่เลวร้าย มา เด็ก ทำไมคุณคิดว่า พระเครื่องไม่สาปแช่งคุณอีก ไม่ได้"โซเฟียช็อตหัวของเธอ "ไม่มี ไม่ได้...""ตกลง แล้วสิ่งที่คุณไม่ต้องไม่ได้รับที่เลว คุณทำอะไร" โคลเวอร์ถามขณะเคี้ยวแครอท".. .I จูบ James "โคลเวอร์คายออกแครอททั่วชั้น "รอสักครู่ คุณทำตอนนี้!""ใช่ โคลเวอร์ ไอคิสด์อะ James อะไรบ้าง" โซเฟียถามเขา pleadinglyโคลคิดสัก ความดี คือเรื่องใหญ่ของการจัดการ"อะไร" โซเฟียจ้องมองที่เขา ด้วยดูสับสนบนใบหน้า "แน่นอนมันเป็น คนที่ถูกผูกไว้กับคิดว่า มันจะผิดถ้าเราชอบกัน ผมหมายถึง เรากำลังเกี่ยวข้องกัน""โดยเลือดไม่ ว่า คุณเพียงเกิดขึ้นกับบิดามารดาได้แต่งงาน" โคลเวอร์โต้เถียง "นอกจากโซเฟีย คุณรัก James ผมหมายถึง รักเขา"โซเฟียขวยเขิน, "ทำ... ""และว่าเขาไม่รู้สึกเกี่ยวกับคุณ""เขารักฉัน ผมคิด โซเฟียคำตอบ คิดกลับไปว่า James ทำหน้าที่รอบเธอ "เขาเสมอไม่สิ่งที่ดีสำหรับฉันถือประตูฉัน หรือดึงเก้าอี้ของฉัน และเขามักจะบอกว่า ฉันสวย:และที่เขารักเวลาอยู่กับฉัน เขาถามฉันจะเต้นรำกับเขา และวันนี้เขาจูบฉันเกินไป... ""แล้วมันไม่สำคัญว่าใครคิดอย่างไร โคลเวอร์ระบุ ร้ายแครอทอื่นในปากของเขา "ถ้าพวกคุณชอบ กว่าที่ฉันพูดไปมัน"โซเฟียยิ้ม "คุณโคลขวา ถ้าคนอื่น ๆ ไม่ต้องการสนับสนุนเรา ที่อยู่ปัญหาของพวกเขา ผมหมายถึง ผมหวังว่าพวกเขาจะสนับสนุนเรา แต่ฉันจะไม่บังคับตัวเองให้รักใครเพียง เพราะเขาไม่ยอมรับความสัมพันธ์ของเรา""ใช่ คุณไปเจ้า" โคลเวอร์พยักหน้า approvingly"นอกเหนือจาก โซเฟียยังคง "พระเครื่องยังไม่สาปแช่งฉันตั้งแต่มันเกิดขึ้น ดังนั้นมันต้องคิดว่า ฉันได้ทำอะไรผิด ผมจะไปพูดคุยกับ James "โซเฟียหัวบานประตูอย่างมั่นใจพบใหม่ แต่เมื่อเธอเปิดมัน มีคนอยู่แล้วมีจะเคาะ อับ มันไม่ได้ที่ถูกหวังโซเฟีย แทน เจ้าหญิงสีเหลืองอำพันที่กำลังรอออกในห้องโถงไว้สองชุดที่แตกต่างกันในมือของเธอ"โซเฟีย โอ้ ฉันดีใจที่คุณยังคงที่นี่ ฉันไม่สามารถเลือกชุดที่ผมควรใส่คืนนี้สำหรับงานเลี้ยงของ Hildy คุณคิดอย่างไร""อืมม...คนนี้" โซเฟียกล่าว ชี้ไปที่ประกาย ชุดบอลทองสัญลักษณ์เกลียวสีน้ำเงินลายที่พิมพ์บนมัน"ใช่ ผมคิดว่า จะสมบูรณ์แบบเกินไป" แอมเบอร์พยักหน้าในการอนุมัติ เธอมองลงไปที่เสื้อของโซเฟีย แล้ว frowned "โซเฟีย ทำไมการที่คุณไม่ได้เปลี่ยนแปลงได้หรือไม่""คุณไร ฉันวางแผนที่บนใส่นี้เพื่อฉลองการหมั้นด้วยกัน""โอ้ โซเฟีย คุณไม่สามารถทำได้! ""ทำไมไม่" โซเฟียถาม innocently มองลงที่ชุดของเธอ มันดูดีกับเธออำพันเป็นเกือบ "ก็สกปรก มีหมู่บ้านทั่วมันสกปรก ไม่ต้องพูดถึงคุณแล้วสวมมันออกในที่สาธารณะ ไม่มี ไม่มี คุณต้องเปลี่ยนงาน นี่ฉันจะช่วยคุณ"ก่อนโซเฟียอาจประท้วง อำพันมีลากเธอกลับ ในห้อง และตรงไปยังตู้เสื้อผ้า เธอ rummaged เมาเสื้อผ้าที่แขวนขึ้น และตาแต่ละชุดอาจเกิดขึ้นอย่างละเอียด ตามอำพัน การแต่งกายก็จะเป็น 'ที่สมบูรณ์แบบ แต่ไม่สมบูรณ์' โซเฟียเพียงแค่นั่งที่โต๊ะเครื่องแป้งของเธอ รออำพันไปเอย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ลูกสาวเท้าของบทที่ 2: เมื่อพวกเขากลับมาที่ปราสาทอำพันเอาออกสำหรับห้องของเธอกังวลเกี่ยวกับการไม่ได้มีเวลาพอที่จะทำผมและการแต่งหน้าของเธอ เจมส์ช่วยโซเฟียจากโค้ชและเสนอที่จะเดินกลับไปที่ห้องของเธอ แต่ปฏิเสธที่โซเฟีย เธอยังคงเป็นอายเล็กน้อยเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้และคิดว่าถ้าเธอใช้เวลามากเกินไปรอบเจมส์ส่วนที่เหลือของปราสาทจะจับในสิ่งที่เกิดขึ้น ไม่ต้องพูดถึงเธอต้องสงบสติอารมณ์ตัวเองลงไปด้วยซึ่งจะใช้เวลาเป็นส่วนตัวบางอย่าง. "ขอโทษเจมส์ แต่ฉันไม่ต้องการที่จะใช้ใด ๆ มากขึ้นเวลา. ฉันแน่ใจว่าคุณมีสิ่งอื่น ๆ ที่คุณต้องทำ ใช่มั้ย? "" ดีฉันไม่ต้องใช้เร็กซ์เดินเล่น แต่ ... "" Great! ดีฉันจะเห็นคุณในงานปาร์ตี้. ลาก่อน! " โซเฟียโพล่งออกมาและวิ่งออกไปที่ห้องของเธอออกจากความสับสนเจมส์ยืนอยู่โค้ช. โซเฟียทำทางของเธอได้อย่างรวดเร็วที่ห้องของเธอและปิดประตูอยู่ด้านหลังของเธอ หมดเธอลดลงไปกองกับพื้นและพยายามที่จะทำให้ความรู้สึกของทุกอย่างที่เคยเกิดขึ้นในหมู่บ้าน เธอได้จูบเจมส์ ที่ไม่ได้เกิดขึ้นไม่ได้มันได้หรือไม่ เธอใส่นิ้วมือของเธอไปที่ริมฝีปากของเธอและเขินสีแดงเข้มสีแดงขณะที่เธอจำความรู้สึกหวานที่ริมฝีปากของเขาเกี่ยวกับเธอ อ้างเกิดขึ้น thatdefinitely แต่สิ่งที่เพื่อนของเธอและครอบครัวจะคิดเกี่ยวกับเธอจูบขั้นตอนพี่ชายของเธอ? พวกเขาจะไม่อนุมัติแน่นอน! มันเป็นที่ดีที่จะมีความรู้สึกเช่นนี้สำหรับคนที่ควรจะเป็นอะไร แต่สมาชิกในครอบครัวหรือไม่? "เฮ้เจ้าหญิง! วิธีการคือเทศกาล?" "อ่า!" โซเฟียกรีดร้อง bolting จากที่นั่งของเธออยู่บนพื้นและเชื่อมโยงไปถึงบนเท้าของเธอ เธอมองไปที่เธอได้ยินเสียงและสังเกตเห็นว่ามันเป็นเพียงแค่กระต่ายสัตว์เลี้ยงของเธอ "โอ้ Clover. เพียงคุณ." "คุณโอเคโซเฟีย?" Clover ถามกังวล "ทำไมคุณน่ากลัวเหรอ?" "โคลเวอร์ ... ฉันคิดว่าฉันทำอะไรบางอย่างที่ไม่ดี." โคลเวอร์มองที่เธอเชื่อว่า "คุณ? บางสิ่งบางอย่างที่ไม่ดี? Come on, เด็กเหตุผลที่คุณจะคิดว่า? พระเครื่องไม่สาปแช่งท่าน อีกครั้งได้หรือไม่ "โซเฟียกระแทกศีรษะของเธอ "ไม่มันไม่ได้ ... " "โอเคแล้วสิ่งที่คุณไม่ต้องไม่ได้รับที่ไม่ดี. คุณทำอะไร?" Clover ถามในขณะที่เคี้ยวแครอท. "... .I จูบเจมส์." โคลเวอร์คายแครอททั่วพื้น "รอนาทีที่คุณทำในสิ่งที่ตอนนี้ ?!" "ใช่ Clover ผมจูบเจมส์. ฉันควรอะไร ทำ?" โซเฟียถามเขาอ้อนวอน. โคลคิดว่าในขณะที่ "ดีจะเป็นเรื่องที่ใหญ่ของการจัดการ?" "คืออะไร" โซเฟียจ้องมองมาที่เขาด้วยรูปลักษณ์ที่สับสนบนใบหน้าของเธอ "แน่นอนมันเป็น! คนจะผูกพันที่จะคิดว่ามันไม่ถูกต้องถ้าเราเหมือนกันอีก. ผมหมายถึงเราที่เกี่ยวข้องกับ." "ไม่ได้ด้วยเลือดแม้ว่าคุณเพิ่งเกิดขึ้นจะมีพ่อแม่ที่แต่งงานกัน." Clover แย้ง "นอกจากโซเฟียทำคุณรักเจมส์ผมหมายถึงรักเขา?" โซเฟียเขิน "ผมทำ ... " "และวิธีการที่ไม่เขารู้สึกเกี่ยวกับคุณ?" "เขารักฉันฉันคิดว่า." โซเฟียตอบคิดกลับไปว่าเจมส์ทำหน้าที่อยู่รอบตัวเธอ "เขามักจะทำสิ่งที่ดีสำหรับฉันเหมือนถือประตูสำหรับฉันหรือดึงออกมาจากเก้าอี้ของฉัน. และเขามักจะบอกฉันว่าสวยผมและบอกว่าเขารักที่แขวนอยู่กับฉัน. เขาถามฉันจะเต้นรำกับเขาและวันนี้เขาจูบ ฉันเกินไป ... "" แล้วก็ไม่ควรสำคัญว่าสิ่งที่คนอื่นคิดว่า "โคลกล่าวผลักแครอทในปากของเขาอีก "ถ้าพวกคุณเหมือนกันกว่าที่ฉันพูดไปมัน." โซเฟียยิ้ม "คุณสิทธิ Clover. ถ้าคนอื่น ๆ ไม่ได้ต้องการที่จะสนับสนุนเราว่าเป็นปัญหาของพวกเขา. ผมหมายถึงผมหวังว่าพวกเขาจะสนับสนุนเรา แต่ฉันไม่ได้ไปบังคับตัวเองที่จะรักคนอื่นเพียงเพราะ พวกเขาไม่สามารถยอมรับความสัมพันธ์ของเรา. "" ใช่เจ้าหญิงที่คุณไป! " พยักหน้าเห็นด้วย Clover. "นอกจากนี้" โซเฟียกล่าวต่อว่า "พระเครื่องไม่ได้สาปแช่งฉันตั้งแต่มันเกิดขึ้นดังนั้นจึงต้องไม่คิดว่าฉันได้ทำอะไรผิด! ฉันจะไปพูดคุยกับเจมส์" โซเฟียมุ่งหน้าไปยัง ประตูที่มีความเชื่อมั่นพบใหม่ แต่เมื่อเธอเปิดมันมีใครบางคนอยู่แล้วเกี่ยวกับการเคาะ แต่น่าเสียดายที่มันไม่ได้เป็นที่โซเฟียหวัง แต่เจ้าหญิงสีเหลืองอำพันกำลังรออยู่ในห้องโถงถือสองชุดที่แตกต่างกันอยู่ในมือของเธอ. "โซเฟียโอ้ฉันดีใจที่คุณยังคงอยู่ที่นี่! ฉันไม่สามารถตัดสินใจได้ว่าชุดที่ฉันควรสวมใส่สำหรับงานเลี้ยงคืนนี้ของฮิลดี้. สิ่งที่ทำ คุณคิดว่า? "" อืม ... ประเภทนี้อย่างใดอย่างหนึ่ง. " โซเฟียกล่าวว่าชี้ไปที่ใสกิ๊ง, ชุดลูกทองที่มีการออกแบบคิวหยิกสีฟ้าพิมพ์บนมัน. "ใช่ผมคิดว่าใครจะสมบูรณ์แบบเกินไป!" อำพันพยักหน้าในการอนุมัติ จากนั้นเธอก็มองลงไปที่ชุดของโซเฟียและขมวดคิ้ว "โซเฟียทำไมคุณยังไม่ได้เปลี่ยนหรือยัง" "คุณหมายถึงอะไร? ผมได้วางแผนในการสวมใส่ไปงานปาร์ตี้นี้หมั้นเกินไป." "โอ้โซเฟียคุณไม่สามารถทำอย่างนั้น!" "ทำไมไม่?" โซเฟียถามบริสุทธิ์ใจมองลงมาที่ชุดของเธอ มันดูดีกับเธอ. อำพันเกือบเป็นลม "มันเป็นเรื่องสกปรก! มีสิ่งสกปรกออกจากหมู่บ้านไปทั่วมัน! ไม่ต้องพูดถึงคุณสวมมันออกมาในที่สาธารณะ! ไม่มีคุณต้องเปลี่ยน. ที่นี่ฉันจะช่วยให้คุณ!" ก่อนที่โซเฟียจะประท้วงแอมเบอร์ได้ลากเธอกลับมา เข้าไปในห้องและตรงไปที่ตู้เสื้อผ้า เธอ rummaged ผ่านเสื้อผ้าที่แขวนขึ้นและตาแต่ละชุดที่อาจเกิดขึ้นอย่างละเอียด ตามที่แอมเบอร์, การแต่งกายจะต้องมี 'ที่สมบูรณ์แบบ แต่ไม่สมบูรณ์แบบเกินไป โซเฟียเพียงแค่นั่งอยู่ที่โต๊ะเครื่องแป้งของเธอรออำพันอวสาน