ConclusionsThe study of economic cr

Conclusions

The study of economic crime has had an uneven history. Over the last few centuries, writers have offered a variety of definitions of economic offenses and theories that use an economic approach to crime. Throughout this period, interest in economic crime and the economic approach to offending has ebbed and flowed. Its most recent revival begin at the end of the 1960s with Gary Becker's seminal work on a neoclassical approach to crime and more than thirty years later, economists, sociologists, and criminologists continue to use, revise, and argue about this perspective.

The debate over the economic approach to crime will undoubtedly continue as we learn more about the ways in which people interpret the costs and benefits of crime and how they use this information when choosing criminal behaviors over noncriminal ones. The relationships between crime rates, punishment patterns, and economic changes in the United States in the 1990s offer one example of this debate's longevity. From the mid-1970s until the early 1990s imprisonment rates expanded while the income disparity between rich and poor widened. Neoclassical theory suggests that these two trends would have opposite effects, with increasing imprisonment discouraging crime and increasing income inequality encouraging it. The latter effect may have been greater, as crime rates rose throughout much of this period. Moreover, some criminologists (see Fagan and Freeman) argue that the increase in imprisonment actually contributed to the increasing crime rate by diminishing its subjective costs (e.g., its perceived reputational and loss of income costs) even though its objective cost increased (e.g., actual certainty and severity of imprisonment rates). However, in the early 1990s crime in the United States began a long decline, a trend that began in an economic recession. To further complicate matters, the U.S. economic recovery of the midand late 1990s occurred in a period of continually expanding punishment. Only time will tell if the crime trends of ensuing decades support or refute the economic approach to offending.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทสรุปการศึกษาอาชญากรรมทางเศรษฐกิจได้มีประวัติไม่สม่ำเสมอ ผ่านไม่กี่ศตวรรษ นักเขียนได้นำเสนอคำนิยามของผิดฐานเศรษฐกิจและทฤษฎีที่ใช้แนวทางอาชญากรรมทางเศรษฐกิจที่หลากหลาย ตลอดช่วงเวลานี้ สนใจในอาชญากรรมทางเศรษฐกิจและวิธีการเศรษฐกิจการ offending ลด และไหล ฟื้นฟูที่ล่าสุดเริ่มต้นที่จุดสิ้นสุดของทศวรรษ 1960 Gary Becker วิธีนีโอคลาสสิอาชญากรรมและมากกว่าสามสิบปีหลังจากทำงาน เศรษฐศาสตร์ พูด และปราบไปใช้ แก้ไข และทะเลาะกันเรื่องมุมมองนี้การอภิปรายผ่านวิธีการทางเศรษฐกิจให้อาชญากรรมจะไม่ต้องสงสัย ตามที่เราศึกษาเพิ่มเติมเกี่ยวกับวิธีที่คนแปลความหมายค่าใช้จ่ายและประโยชน์ของอาชญากรรมและวิธีการที่พวกเขาใช้ข้อมูลนี้เมื่อเลือกพฤติกรรมอาชญากรรมมากกว่า noncriminal คน ความสัมพันธ์ระหว่างอาชญากรรม ลงโทษ และการเปลี่ยนแปลงทางเศรษฐกิจในสหรัฐอเมริกาในปี 1990 มีตัวอย่างหนึ่งของการอภิปรายนี้ยืนยาว จากในกลางทศวรรษ 1970 จนถึงช่วงปี 1990 อัตราจำคุกขยายในขณะที่ความเหลื่อมล้ำของรายได้ระหว่างรวยและจน widened ทฤษฎีนีโอคลาสสิแนะนำว่า จะมีแนวโน้มเหล่านี้สองตรงข้ามผล เพิ่มคุกท้อใจอาชญากรรมและความไม่เท่าเทียมกันเพิ่มรายได้ส่งเสริมมัน ผลหลังอาจได้ข้อมูลมากขึ้น เป็นอาชญากรรมกุหลาบมากเวลานี้ตลอด นอกจากนี้ ปราบบาง (ดู Fagan และฟรีแมน) โต้แย้งว่า การเพิ่มโทษจำคุกจริงส่วนอัตราอาชญากรรมที่เพิ่มขึ้น โดยการลดลงของค่าใช้จ่ายเรื่อง (เช่น การรับรู้ธนกิจ และสูญเสียรายได้ค่าใช้จ่าย) แม้ว่าการเพิ่มขึ้นของต้นทุนวัตถุประสงค์ (เช่น จริงแน่นอนและความรุนแรงของอัตราโทษจำคุก) อย่างไรก็ตาม ในช่วงปี 1990 อาชญากรรมในสหรัฐอเมริกาเริ่มปฏิเสธยาว มีแนวโน้มที่เริ่มต้นในการถดถอยทางเศรษฐกิจ การเพิ่มเติม ซับซ้อน การฟื้นตัวทางเศรษฐกิจสหรัฐของ midand ปลายปี 1990 เกิดขึ้นในระยะต่อเนื่องขยายลงโทษ เวลาจะบอกว่า แนวโน้มอาชญากรรมของทศวรรษถัดมาสนับสนุน หรือยุคเศรษฐกิจวิธีการ offending

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สรุปผลการวิจัยการศึกษาอาชญากรรมทางเศรษฐกิจมีประวัติที่ไม่สม่ำเสมอ ในช่วงไม่กี่ศตวรรษที่ผ่านมาผู้เขียนได้นำเสนอความหลากหลายของคำจำกัดความของการกระทำผิดทางเศรษฐกิจและทฤษฎีที่ใช้วิธีการทางเศรษฐกิจกับอาชญากรรม ตลอดช่วงเวลานี้ที่น่าสนใจในการก่ออาชญากรรมทางเศรษฐกิจและวิธีการทางเศรษฐกิจที่กระทำผิดได้ ebbed และไหล ฟื้นฟูล่าสุดเริ่มในช่วงปลายปี 1960 ด้วยงานที่แกรี่เบกเกอร์ในวิธีการที่นีโอคลาสสิอาชญากรรมและอื่น ๆ อีกกว่าสามสิบปีต่อมานักเศรษฐศาสตร์สังคมวิทยาและอาชญาวิทยายังคงใช้แก้ไขและโต้แย้งเกี่ยวกับมุมมองนี้. the อภิปรายมากกว่า วิธีการทางเศรษฐกิจกับอาชญากรรมไม่ต้องสงสัยจะยังคงเป็นเราเรียนรู้เพิ่มเติมเกี่ยวกับวิธีการที่คนตีความค่าใช้จ่ายและผลประโยชน์ของอาชญากรรมและวิธีที่พวกเขาใช้ข้อมูลนี้เมื่อมีการเลือกพฤติกรรมทางอาญากว่าคน noncriminal ความสัมพันธ์ระหว่างอัตราการเกิดอาชญากรรมรูปแบบการลงโทษและการเปลี่ยนแปลงทางเศรษฐกิจในประเทศสหรัฐอเมริกาในปี 1990 มีตัวอย่างหนึ่งของการมีอายุยืนยาวของการอภิปรายครั้งนี้ จากช่วงกลางทศวรรษ 1970 จนถึงต้นปี 1990 อัตราการขยายตัวจำคุกในขณะที่ความเหลื่อมล้ำทางรายได้ระหว่างคนรวยและคนจนกว้างขึ้น ทฤษฎีนีโอคลาสสิแสดงให้เห็นว่าทั้งสองแนวโน้มจะมีผลตรงข้ามกับที่เพิ่มขึ้นจำคุกอาชญากรรมท้อใจและเพิ่มความไม่เท่าเทียมกันของรายได้ส่งเสริมให้มัน ผลกระทบหลังอาจจะมีมากขึ้นในขณะที่อัตราการเกิดอาชญากรรมเพิ่มขึ้นมากตลอดช่วงเวลานี้ นอกจากนี้บางอาชญาวิทยา (ดู Fagan และฟรีแมน) ยืนยันว่าการเพิ่มขึ้นในการจำคุกมีส่วนจริงอัตราการเกิดอาชญากรรมเพิ่มขึ้นลดลงค่าใช้จ่ายอัตนัย (เช่นมันรับรู้ชื่อเสียงและการสูญเสียค่าใช้จ่ายรายได้) แม้ว่าค่าใช้จ่ายวัตถุประสงค์เพิ่มขึ้น (เช่นที่เกิดขึ้นจริง ความเชื่อมั่นและความรุนแรงของอัตราโทษจำคุก) อย่างไรก็ตามในช่วงต้นทศวรรษ 1990 การเกิดอาชญากรรมในประเทศสหรัฐอเมริกาเริ่มลดลงยาวมีแนวโน้มที่เริ่มขึ้นในภาวะเศรษฐกิจถดถอย ที่จะไปยุ่งเรื่องการฟื้นตัวของเศรษฐกิจสหรัฐปลายปี 1990 midand ที่เกิดขึ้นในช่วงเวลาของการขยายอย่างต่อเนื่องการลงโทษ เวลาเท่านั้นที่จะบอกได้ว่าแนวโน้มของการเกิดอาชญากรรมตามมาสนับสนุนหรือหักล้างทศวรรษที่ผ่านมาวิธีการทางเศรษฐกิจที่จะกระทำผิด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สรุปการศึกษาประวัติอาชญากรรมทางเศรษฐกิจมีไม่เท่ากัน กว่าไม่กี่ศตวรรษ ผู้เขียนได้เสนอความหลากหลายของคำจำกัดความของความผิดทางเศรษฐกิจและทฤษฎีที่ใช้แนวทางเศรษฐกิจ อาชญากรรม ตลอดระยะเวลานี้ ความสนใจในอาชญากรรมทางเศรษฐกิจ และแนวทางเศรษฐกิจที่จะรุกรานได้ ebbed และไหล ล่าสุดของการฟื้นฟูเริ่มต้นที่จุดสิ้นสุดของยุค 60 กับแกรี่ เบคเกอร์งานอสุจิในวิธีการต่างๆที่จะก่ออาชญากรรม และมากกว่า 30 ปีต่อมา นักเศรษฐศาสตร์ นักสังคมวิทยา และ criminologists ยังคงใช้ แก้ไข และให้เหตุผลเกี่ยวกับมุมมองนี้การอภิปรายแนวทางเศรษฐกิจ คดีไม่ต้องสงสัยจะยังคงเป็นเราได้เรียนรู้เพิ่มเติมเกี่ยวกับวิธีการที่คนแปลต้นทุนและประโยชน์ของอาชญากรรมและวิธีการที่พวกเขาใช้ข้อมูลนี้เมื่อเลือก noncriminal พฤติกรรมทางอาญาเหนือคน ความสัมพันธ์ระหว่างอัตราอาชญากรรม รูปแบบการลงโทษ และการเปลี่ยนแปลงทางเศรษฐกิจในสหรัฐอเมริกาในปี 1990 มีตัวอย่างหนึ่งของการมีอายุยืนยาว จาก 1970 จนถึงต้นยุค 90 จำคุกอัตราขยายในขณะที่รายได้ของช่องว่างระหว่างคนรวยและคนจนกว้างขึ้น ทฤษฎีนีโอคลาสสิกแสดงให้เห็นว่าสองคนนี้แนวโน้มจะได้ผลตรงข้ามกับการจำคุกท้อใจ อาชญากรรม และความไม่เท่าเทียมกันของรายได้ที่เพิ่มขึ้นให้มัน ผลหลังอาจมีมากขึ้น ขณะที่อัตราอาชญากรรมเพิ่มขึ้นตลอดเลยช่วงนี้ นอกจากนี้ criminologists ( ดูที่ตั้งและ ฟรีแมน ) ยืนยันว่าเพิ่มในเรือนจำจริง ส่วนการเพิ่มอัตราอาชญากรรมลดลงของค่าใช้จ่ายส่วนตัว ( เช่น การรับรู้ด้านชื่อเสียงและการสูญเสียค่าใช้จ่ายรายได้ ) แม้ว่าวัตถุประสงค์ของต้นทุนที่เพิ่มขึ้น ( เช่นจริงแน่นอน และความรุนแรงของอัตราการจำคุก ) อย่างไรก็ตาม ในช่วงต้นทศวรรษ 1990 อาชญากรรมในสหรัฐอเมริกาเริ่มต้นลดลงนาน แนวโน้มที่เริ่มต้นในภาวะถดถอยทางเศรษฐกิจ เพื่อเพิ่มเติม complicate เรื่อง เศรษฐกิจสหรัฐฟื้นตัวของ midand เกิดขึ้นในช่วงปลายปี 1990 อย่างต่อเนื่องขยายการลงโทษ เวลาเท่านั้นจะบอกได้ว่าแนวโน้มของอาชญากรรมตามมาทศวรรษสนับสนุนหรือหักล้าง โดยวิธีการทางเศรษฐศาสตร์ 6 .