The Role of Technology in Early Chi

The Role of Technology in Early Childhood Programs
By Francis Wardle, Ph.D.

We are always looking for the magic bullet, something that will solve all our problems. And, today this magic bullet for education is technology. It will solve all our problems! It will increase academic skills, reduce dropout rates, eliminate the racial divide in academic performance, and increase SAT scores. And it will make the lives of teachers easier. Well, it may not accomplish all of these goals, but educational technology does have a place in early childhood. Right? It depends on an early childhood program’s overall program goals and objectives, and the program’s goals and objectives for each student. And it depends on how computers are incorporated into the early childhood curriculum (Haugland, 2000).

Are Computers Developmentally Appropriate?
Most experts believe computers are not developmentally appropriate for children under the age of three (Elkind, 1998; Haugland, 1999; NAEYC, 1996). However, these same experts believe children three years old and older can begin to effectively explore and use computers. Surely, many of the factors that make computers developmentally inappropriate for children under age three are also present in older children: active learners busily manipulating a wide variety of objects…and in the process of learning about themselves and their environment” (Haugland, 1999, p. 26).

To evaluate whether computers are developmentally appropriate for children over age three, we need to determine the developmental needs of these children. Children this age are developmentally within Piaget’s preoperational stage. This means they are concrete learners who are very interested in using newly learned symbolic representation - speaking, writing, drawing (including maps and geometric figures) and using numbers. Further, children this age are extremely active and mobile. They often have difficulty sitting still; they need frequent changes in learning modalities; and they want a variety of physical experiences involving dance, physical play, climbing and sports. Preoperational children are also are continuing their mastery of language, and exploring various facets of social behavior.

Howard Gardner has shown that young children exhibit a diversity of learning styles, and that the optimum way for many children to learn is not the traditional teacher-directed, verbal approach (Gardner, 1987). We must be sensitive to these different learning approaches, especially as we serve an ever larger diversity of children.

Clearly many of these developmental needs match up well with appropriate use of technology in the classroom, especially exploration, manipulation of symbolic representation, matching alternative learning styles, and quickly changing learning modalities that individual students can control and pace to meet their individual needs. It is also a very powerful tool for students with specific learning disabilities.

The danger, however, is that computers will be used only to reinforce the national trend toward earlier and more academic skill acquisition, and that other important developmental needs will be ignored. Further, there is a danger that developmental needs not met through technology will be ignored or radically compromised: physical play, outdoor exploration of the community and of nature; art, music and dance; learning specific social skills and moral values, and experiencing diversity in a myriad of ways. Some also believe the easy access of information through computers will prevent our children from developing the persistence, ingenuity, tenacity, social adeptness and hard work needed to survive in the world (D. Wardle, nd). These are all realistic fears, based on the pressure of politicians and most parents, and the ever-present reality of very limited resources in most early childhood programs and elementary schools. And, finally, there is the reality that, all too often, computers are used in ways that are simply developmentally inappropriate - most often used for drill and practice purposes (Haugland, 1999). So, how can we implement computers into the curriculum in a positive way?

Integrating Technology Into the Overall Curriculum
Use of technology in the early childhood program must not be a goal unto itself: the purpose is not to teach children how to use computers; they can do this as they get older, just as they can learn to drive a car later in their lives (Wardle, 1999). Appropriate use of technology in the classroom is to expand, enrich, implement, individualize, differentiate, and extend the overall curriculum. And, obviously, curricula goals change with age, and differ from program to program. If a goal of the literacy curricula for a certain age child is to learn to write personal journals, then the computer can naturally support that through writing software, digital cameras, and other methods. A science goal that requires learning the habitat of different zoo animals can be augmented by using specific CD ROMS and accessing zoo web sites. Similarly, studying extinct and endangered animals becomes more real and educational through the use of specific software and websites.

If computers are not fully integrated into the overall curriculum, they can actually negatively impact children’s creativity (Haugland, 1982). To integrate computers effectively, these steps must occur:

1. Create a support team that includes people knowledgeable of technology, and people who understand developmentally appropriate practice;
2. Select developmentally appropriate software;
3. Select developmentally appropriate web sites;
4. Select computers that can run the software selected, and that can be easily upgraded
5. Provide adequate and periodic staff training, both on the use of computers, and on ways of integrating the computers into the curriculum:
6. Integrate computer resources in the classroom.
Computers in the Classroom
“In developmentally appropriate settings children make many choices regarding when and how long they use learning resources. Computers should be no different (Haugland, 2000, p. 17). Preschool and kindergarten children should first be introduced to computers one at a time, or in small groups. Every child should have an opportunity to experience ample hands-on opportunity to explore 4-5 different software programs. Once each child has had this hands-on experience, the computer center becomes one of many equally important learning centers. It should have several chairs close by, to encourage children to work together, and to encourage the more advanced students to act as peer tutors. This also develops cooperative learning activities. Teachers and other adults should resist interfering or helping the children. The maximum number allowed for the center should be determined, and a waiting list established. Children should place their name - or name tag if they can’t write - on the list.

This approach cannot be implemented with only one computer in the classroom. Haugland suggests a ratio of one computer to seven students, the best situation being one to five. If there are not enough computers to go around, it’s better to have two or three in one classroom for a month or two, and then move them into another classroom, than to have one in each classroom all the time (Haugland, 1999).

To fully integrate computers into the curriculum teachers should take the goals of the curriculum and find ways these can be implemented. Further, since it takes time and effort to this, it is advisable to start with one curriculum area, such as language art, or social studies, and adapt that curriculum to include computer integration, before moving one to another.

The use of computers in a fully integrated classroom is endless. Software can be used to create books, with dictated tests and illustrations; photos of children and the community can be taken with digital cameras and then combined with text and pictures to create journals, biographies, wall newspapers, school/home communications, and neighborhood documents. Older children can use scanners, font selection, and various graphics application, to develop power-point presentations to show the rest of the class and parent gatherings. And, of course, Internet sites can be accessed to do research on almost all topics. There are also wonderful opportunities for correspondence activities with children throughout the world.

Conclusion
In most early childhood programs and schools, technology will be part of the learning landscape of the future. To make sure this new technology is used effectively, we must assure that teachers are fully trained and supported, and that the programs and Internet sites used are developmentally appropriate, nonsexist, nonracist, non-biased against people with disabilities, and respect religious differences. Further, the technology must be fully integrated with the program’s educational goals and objectives. And, it is critical that computers do not drain critical resources from other essential instruction - both material and staff training - and that they don’t become an agent or excuse for the early childhood field to retreat from our commitment to educate the whole child in developmentally appropriate ways. Finally, we must continually strive to use technology in ways where it is particularly powerful: individualizing, addressing learning disabilities and different learning styles, and bringing the world into the classroom.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทบาทของเทคโนโลยีในโปรแกรมปฐมวัยโดย Francis Wardle ปรดเรามักจะมองสำหรับกระสุนวิเศษ สิ่งที่จะแก้ปัญหาของเรา และ กระสุนวิเศษนี้ศึกษา เทคโนโลยี มันจะแก้ปัญหาของเรา มันจะเพิ่มทักษะทางวิชาการ ลดราคาเป็นถอน ตัดแบ่งเชื้อชาติในผลการศึกษา และเพิ่มคะแนน SAT และมันจะทำให้ชีวิตของครูได้ง่าย ดี มันอาจไม่บรรลุเป้าหมายเหล่านี้ทั้งหมด แต่เทคโนโลยีการศึกษามีในปฐมวัย ขวาหรือไม่ ขึ้นอยู่กับโปรแกรมของโปรแกรมปฐมวัยรวมเป้าหมาย และวัตถุ ประสงค์ และของโปรแกรมเป้าหมาย และวัตถุประสงค์สำหรับนักเรียน และขึ้นอยู่กับวิธีรวมคอมพิวเตอร์ในหลักสูตรปฐมวัย (Haugland, 2000)คอมพิวเตอร์คือ Developmentally ที่เหมาะสมผู้เชี่ยวชาญส่วนใหญ่เชื่อว่า คอมพิวเตอร์จะไม่ developmentally ที่เหมาะสมสำหรับเด็กอายุ 3 (Elkind, 1998 Haugland, 1999 NAEYC, 1996) อย่างไรก็ตาม ผู้เชี่ยวชาญเหล่านี้เดียวกันเชื่อว่าเด็กปีสาม และรุ่นเก่าสามารถเริ่มต้นการสำรวจ และใช้คอมพิวเตอร์ได้อย่างมีประสิทธิภาพ แน่นอน หลายปัจจัยที่ทำให้คอมพิวเตอร์ developmentally ไม่เหมาะสมสำหรับเด็กอายุ 3 อยู่นอกจากนี้ในเด็ก: เรียนงานยุ่งจัดการหลากหลายวัตถุ... และใน กระบวนการเรียนรู้เกี่ยวกับตนเองและสภาพแวดล้อมของพวกเขา " (Haugland, 1999, p. 26)เราต้องการกำหนดความต้องการพัฒนาของเด็กเหล่านี้ประเมินว่าคอมพิวเตอร์เหมาะสมสำหรับเด็ก developmentally ผ่านอายุ 3 เด็กยุคนี้ได้ developmentally ภายในขั้น preoperational ของปียาแฌ ซึ่งหมายความว่าจะเรียนคอนกรีตที่มีความสนใจในการใช้ใหม่เรียนรู้สัญลักษณ์แสดง - พูด เขียน วาดรูป (รวมทั้งแผนที่และรูปทรงเรขาคณิต) และใช้ตัวเลข เพิ่มเติม เด็กยุคนี้ได้ใช้งานมาก และมือถือ พวกเขามักจะมีความยากลำบากที่นั่งยังคง พวกเขาต้องเปลี่ยนแปลงบ่อยเรียน modalities และพวกเขาต้องการความหลากหลายของประสบการณ์ทางกายภาพที่เกี่ยวข้องกับการเต้นรำ เล่นจริง ปีนเขา และกีฬา เด็ก preoperational มีต่อความสามารถของภาษา และสำรวจแง่มุมต่าง ๆ ของพฤติกรรมทางสังคมการ์ดเนอร์ Howard ได้แสดงว่า เด็กแสดงความหลากหลายของรูปแบบการเรียนรู้ และว่า วิธีที่เหมาะสมสำหรับเด็กในการเรียนไม่แบบดั้งเดิมโดย ตรงครู วาจาวิธีที่ (การ์ดเนอร์ 1987) เราต้องมีความไวต่อแนวทางการเรียนแตกต่างกันเหล่านี้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับเราให้บริการหลากหลายเด็กที่เคยใหญ่ชัดเจนมากมายพัฒนาเหล่านี้ต้องตรงกับการดีกับการใช้งานเทคโนโลยีในห้องเรียน สำรวจ การจัดการสัญลักษณ์แสดง จับคู่เรียนรู้ทางเลือก และเปลี่ยน modalities ที่สามารถควบคุมการเรียนรู้และก้าวให้ตรงกับความต้องการต่าง ๆ ในการเรียนรู้อย่างรวดเร็วโดยเฉพาะอย่างยิ่ง นอกจากนี้ยังเป็นเครื่องมือที่มีประสิทธิภาพมากสำหรับนักเรียนพิการเรียนเฉพาะอันตราย อย่างไรก็ตาม ไม่ว่า คอมพิวเตอร์จะใช้เพียงเสริมโน้มมาก่อน และศึกษาเพิ่มเติมทักษะของชาติ และที่ต้องการพัฒนาที่สำคัญอื่น ๆ จะถูกละเว้น เพิ่มเติม มีอันตรายที่พบไม่ผ่านเทคโนโลยีต้องพัฒนาจะละเว้น หรือก็โจมตี: เล่นจริง สำรวจกลางแจ้ง ของชุมชน และ ของ ธรรมชาติ ศิลปะ ดนตรี และเต้น รำ เรียนรู้ทักษะทางสังคมและค่านิยมทางศีลธรรม และพบความหลากหลายในวิธีการหลากหลาย บางคนยังเชื่อสะดวกข้อมูลผ่านคอมพิวเตอร์จะป้องกันเด็ก ๆ จากการพัฒนามีอยู่ ประดิษฐ์คิดค้น tenacity, adeptness สังคม และการทำงานที่จำเป็นเพื่อความอยู่รอดในโลก (D. Wardle, nd) นี่คือความกลัวทั้งหมดเป็นจริง ตามแรงกดดันของนักการเมือง และผู้ปกครองส่วนใหญ่ ความเป็นจริง ever-present ทรัพยากรจำกัดมากในโปรแกรมปฐมวัยและโรงเรียนประถมศึกษาส่วนใหญ่ และ สุดท้าย มีความเป็นจริงว่า ทั้งหมดบ่อยเกินไป ใช้คอมพิวเตอร์ที่มีเพียงแค่ developmentally ไม่เหมาะสม - มักใช้สำหรับการเจาะและการปฏิบัติ (Haugland, 1999) ดังนั้น อย่างไรสามารถเราสามารถใช้คอมพิวเตอร์เป็นหลักสูตรในทางบวกหรือไม่การบูรณาการเทคโนโลยีในหลักสูตรโดยรวมใช้เทคโนโลยีในโปรแกรมปฐมวัยไม่ต้องเป้าหมายว่าตัวเอง: วัตถุประสงค์จะไม่สอนวิธีการใช้คอมพิวเตอร์ พวกเขาสามารถทำสิ่งนี้เก่า เหมือนพวกเขาสามารถเรียนรู้การขับรถในชีวิต (Wardle, 1999) ใช้เทคโนโลยีในห้องเรียนที่เหมาะสมคือการ ขยาย บริการ นำ individualize แตกต่าง และขยายหลักสูตรโดยรวม และ แน่นอน หลักสูตรเป้าหมายเปลี่ยนอายุ แตกต่างจากโปรแกรม หากเป้าหมายของหลักสูตรสำหรับเด็กอายุที่แน่นอนสามารถจะเรียนรู้การเขียนสมุดรายวันส่วนบุคคล จากนั้นคอมพิวเตอร์สามารถธรรมชาติสนับสนุนที่ผ่านการเขียนซอฟแวร์ กล้องดิจิตอล และวิธีการอื่น ๆ เป้าหมายของวิทยาศาสตร์ที่ต้องการเรียนรู้ของสัตว์สวนสัตว์ที่แตกต่างกันสามารถถูกขยาย โดยใช้ส่านซีดีเฉพาะ และการเข้าถึงเว็บไซต์ของสวนสัตว์ ในทำนองเดียวกัน ศึกษาสัตว์ใกล้สูญพันธุ์ และสูญกลายเป็นจริงขึ้น และการศึกษาโดยใช้ซอฟต์แวร์เฉพาะและเว็บไซต์ถ้าคอมพิวเตอร์ไม่ครบรวมเข้ากับหลักสูตรโดยรวม สามารถส่งจริงมีผลกระทบความคิดสร้างสรรค์ของเด็ก (Haugland, 1982) การบูรณาการคอมพิวเตอร์ได้อย่างมีประสิทธิภาพ ขั้นตอนเหล่านี้ต้องเกิด:1. สร้างทีมสนับสนุนที่มีคนความรู้เทคโนโลยี คนที่เข้าใจแนวทางปฏิบัติที่เหมาะสม developmentally2. เลือกซอฟต์แวร์ที่เหมาะสม developmentally3. เลือกที่เหมาะสม developmentally เว็บไซต์4. เลือกเครื่องคอมพิวเตอร์ที่สามารถรันซอฟต์แวร์ที่เลือก และที่สามารถได้รับการอัพเกรดได้ง่าย5. ให้การฝึกอบรมเพียงพอ และเป็นครั้งคราว ทั้ง ในการใช้คอมพิวเตอร์ และวิธีการรวมคอมพิวเตอร์ในหลักสูตร:6. บูรณาการทรัพยากรคอมพิวเตอร์ในห้องเรียนคอมพิวเตอร์ในห้องเรียน"ในการตั้งค่าที่เหมาะสม developmentally เด็กได้หลากหลายเกี่ยวกับระยะ และเมื่อมีใช้แหล่งการเรียนรู้ คอมพิวเตอร์ควรจะไม่แตกต่าง (Haugland, 2000, p. 17) เด็กก่อนวัยเรียนเด็กและโรงเรียนอนุบาลควรจะรู้จักคอมพิวเตอร์หนึ่งครั้ง หรือ ในกลุ่มเล็ก ๆ เด็กทุกคนควรมีโอกาสมีโอกาสอีกมากมายให้บริการโปรแกรมต่าง ๆ 4-5 เมื่อเด็กแต่ละคนมีประสบการณ์นี้อีก ศูนย์คอมพิวเตอร์กลายเป็นศูนย์การเรียนรู้สิ่งสำคัญมากอย่างหนึ่ง ควรมีเก้าอี้ที่หลายปิด ด้วย เพื่อส่งเสริมให้เด็กทำงานร่วมกัน และยิ่งส่งเสริมนักเรียนเป็นเพื่อนสอนขั้นสูง นี้ยังพัฒนากิจกรรมการเรียนรู้แบบมีส่วนร่วม ครูและผู้ใหญ่อื่น ๆ ควรต่อต้านการแทรกแซง หรือช่วยเหลือเด็ก ๆ จำนวนสูงสุดที่อนุญาตสำหรับตัวควรกำหนด และรายการรอก่อตั้งขึ้น เด็กควรทำหรือของพวกเขาชื่อ -แท็กชื่อถ้าพวกเขาไม่สามารถเขียน - ในรายการวิธีการนี้ไม่สามารถนำมาใช้ได้กับคอมพิวเตอร์เพียงเครื่องเดียวในห้องเรียน Haugland แนะนำอัตราส่วนของตัวนักเรียน 7 สถานการณ์ที่ดีที่สุดที่หนึ่งถึงห้า ถ้าไม่มีเพียงพอสำหรับคอมพิวเตอร์ทั่วไป มัน เป็นได้สองหรือสามในห้องเรียนหนึ่งเดือนหรือสอง ย้ายเข้าห้องเรียนอื่น กว่าจะได้ในแต่ละห้องเรียนตลอดเวลา (Haugland, 1999)ให้เต็มรวมคอมพิวเตอร์ไว้ในหลักสูตรครูควรใช้เป้าหมายของหลักสูตร และหาวิธีการเหล่านี้สามารถนำมาใช้ เพิ่มเติม เพราะต้องใช้เวลาและความพยายามนี้ มันเป็นหลักสูตรหนึ่งจะเริ่มต้นด้วยแนะนำ เช่นศิลปะภาษา สังคมศึกษา และปรับหลักสูตรที่รวมรวมคอมพิวเตอร์ ก่อนที่จะย้ายหนึ่งไปยังอีกการใช้คอมพิวเตอร์ในห้องเรียนครบวงจรไม่สิ้นสุด สามารถใช้ซอฟต์แวร์เพื่อสร้างหนังสือ ภาพประกอบ และทดสอบบอก ภาพของเด็กและชุมชนสามารถถ่าย ด้วยกล้องดิจิตอล และรวมแล้ว มีข้อความและรูปภาพเพื่อสร้างสมุดรายวัน ชีวประวัติ หนังสือพิมพ์กำแพง โรงเรียนบ้านสื่อสาร และเอกสารย่าน เด็กสามารถใช้สแกนเนอร์ เลือกแบบอักษร และ โปรแกรมกราฟิกต่าง ๆ นำเสนอไฟที่จุดเพื่อแสดงส่วนเหลือของการประชุมชั้นเรียนและหลักการพัฒนา และ แน่นอน เว็บไซต์อินเทอร์เน็ตสามารถเข้าถึงค้นคว้าหัวข้อเกือบทั้งหมด นอกจากนี้ยังมีโอกาสสำหรับกิจกรรมโต้ตอบกับเด็กทั่วโลกบทสรุปในโปรแกรมปฐมวัยและโรงเรียนมากที่สุด เทคโนโลยีจะเป็นส่วนหนึ่งของภูมิทัศน์การเรียนรู้ในอนาคต ให้แน่ใจว่ามีใช้เทคโนโลยีใหม่นี้ ได้อย่างมีประสิทธิภาพ เราต้องมั่นใจว่า ครูเต็มฝึก และสนับสนุน และโปรแกรมและเว็บไซต์อินเทอร์เน็ตที่ใช้เหมาะสม developmentally, nonsexist, nonracist ไม่ลำเอียงกับคนพิการ และเคารพความแตกต่างทางศาสนา เพิ่มเติม เทคโนโลยีต้องมีครบวงจร มีเป้าหมายทางการศึกษาและวัตถุประสงค์ของโปรแกรม ก มันเป็นสิ่งสำคัญที่คอมพิวเตอร์ไม่ระบายน้ำทรัพยากรสำคัญจากคำสำคัญอื่น ๆ -ทั้งวัสดุและการฝึกอบรมพนักงาน - และว่า จะไม่กลายเป็นตัวแทนการแก้ตัวสำหรับฟิลด์ปฐมวัยเพื่อหนีจากความมุ่งมั่นของเราเพื่อใหเด็กทั้งในรูปแบบที่เหมาะสม developmentally สุดท้าย เราต้องอย่างต่อเนื่องมุ่งมั่นในการใช้เทคโนโลยีด้วยวิธีการที่จะมีประสิทธิภาพอย่างยิ่ง: individualizing พิการทางการเรียนและการเรียนรู้ต่าง ๆ ในการแก้ปัญหา และนำโลกเข้าไปในห้องเรียน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทบาทของเทคโนโลยีในช่วงต้นของโปรแกรมในวัยเด็กโดยฟรานซิสเดิ้ล, Ph.D. เรามักจะมองหา bullet มายากลบางสิ่งบางอย่างที่จะแก้ปัญหาของเราทั้งหมด และในวันนี้นี้ bullet มายากลเพื่อการศึกษาเป็นเทคโนโลยี มันจะแก้ปัญหาของเราทุกคน! มันจะเพิ่มทักษะทางวิชาการในการลดอัตราการออกกลางคันกำจัดแบ่งเชื้อชาติในการปฏิบัติงานทางวิชาการและเพิ่มคะแนน SAT และมันจะทำให้ชีวิตของครูผู้สอนได้ง่ายขึ้น ดีก็อาจจะไม่ประสบความสำเร็จในเป้าหมายทั้งหมดเหล่านี้ แต่เทคโนโลยีการศึกษาจะมีขึ้นในวัยเด็ก ใช่มั้ย? มันขึ้นอยู่กับโปรแกรมปฐมวัยเป้าหมายของโครงการโดยรวมและวัตถุประสงค์และเป้าหมายของโครงการและวัตถุประสงค์สำหรับนักเรียนแต่ละคน . และมันขึ้นอยู่กับว่าคอมพิวเตอร์จะรวมอยู่ในหลักสูตรปฐมวัย (ฮอกแลนด์, 2000) มีคอมพิวเตอร์ Developmentally เหมาะสม? ผู้เชี่ยวชาญส่วนใหญ่เชื่อว่าคอมพิวเตอร์ไม่เหมาะสมการพัฒนาสำหรับเด็กอายุต่ำกว่าสาม (Elkind, 1998; ฮอกแลนด์ 1999; NAEYC, 1996) อย่างไรก็ตามผู้เชี่ยวชาญเหล่านี้เหมือนกันเชื่อว่าเด็กสามขวบและผู้สูงอายุสามารถเริ่มต้นการสำรวจอย่างมีประสิทธิภาพและใช้คอมพิวเตอร์ แน่นอนหลายปัจจัยที่ทำให้คอมพิวเตอร์การพัฒนาที่ไม่เหมาะสมสำหรับเด็กอายุต่ำกว่าสามยังอยู่ในเด็ก: การเรียนรู้การใช้งานยุ่งการจัดการความหลากหลายของวัตถุ ... และในกระบวนการของการเรียนรู้เกี่ยวกับตัวเองและสภาพแวดล้อมของพวกเขา "(ฮอกแลนด์ 1999 พี. 26). เพื่อประเมินว่าคอมพิวเตอร์มีพัฒนาการที่เหมาะสมสำหรับเด็กที่มีอายุเกินกว่าสามเราต้องกำหนดความต้องการการพัฒนาของเด็กเหล่านี้ เด็กวัยนี้มีการพัฒนาที่อยู่ในขั้นตอนของเพียเจต์ preoperational ซึ่งหมายความว่าพวกเขาจะเรียนคอนกรีตที่มีความสนใจในการเรียนรู้โดยใช้สัญลักษณ์แทนใหม่ - การพูดการเขียนการวาดภาพ (รวมถึงแผนที่และรูปทรงเรขาคณิต) และการใช้ตัวเลข นอกจากนี้เด็กวัยนี้มีการใช้งานมากและโทรศัพท์มือถือ พวกเขามักจะมีปัญหาในการนั่งนิ่ง ๆ ; พวกเขาต้องการที่เปลี่ยนแปลงบ่อยในการเรียนรู้รังสี; และพวกเขาต้องการความหลากหลายของประสบการณ์ทางกายภาพที่เกี่ยวข้องกับการเต้นรำเล่นทางกายภาพ, ปีนเขาและกีฬา เด็ก Preoperational นอกจากนี้ยังจะดำเนินการต่อการเรียนรู้ของภาษาของพวกเขาและการสำรวจแง่มุมต่างๆของพฤติกรรมทางสังคม. โฮเวิร์ดการ์ดเนอร์ได้แสดงให้เห็นว่าเด็กหนุ่มที่แสดงความหลากหลายของการเรียนรู้รูปแบบและวิธีการที่เหมาะสมสำหรับเด็กจำนวนมากที่จะเรียนรู้ไม่ได้เป็นแบบดั้งเดิมครูกำกับ วิธีการทางวาจา (การ์ดเนอร์, 1987) เราจะต้องมีความไวต่อเหล่านี้วิธีการเรียนรู้ที่แตกต่างกันโดยเฉพาะอย่างยิ่งเราให้บริการความหลากหลายขนาดใหญ่ขึ้นของเด็ก. เห็นได้ชัดมากของความต้องการการพัฒนาเหล่านี้ตรงกับได้ดีกับการใช้งานที่เหมาะสมของเทคโนโลยีในห้องเรียนการสำรวจโดยเฉพาะอย่างยิ่งการจัดการของการแสดงสัญลักษณ์ที่ตรงกับการเรียนรู้ทางเลือก ลักษณะและการเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็วรังสีการเรียนรู้ที่นักเรียนแต่ละคนสามารถควบคุมและก้าวเพื่อตอบสนองความต้องการของตน นอกจากนี้ยังเป็นเครื่องมือที่มีประสิทธิภาพมากสำหรับนักเรียนที่มีความบกพร่องทางการเรียนรู้ที่เฉพาะเจาะจง. อันตราย แต่เป็นว่าคอมพิวเตอร์จะถูกใช้เพียงเพื่อเสริมสร้างแนวโน้มของชาติต่อก่อนหน้านี้และการเข้าซื้อกิจการเพิ่มเติมทักษะทางวิชาการและความต้องการการพัฒนาอื่น ๆ ที่สำคัญจะถูกละเว้น นอกจากนี้ยังมีอันตรายที่ตอบสนองความต้องการการพัฒนาที่ไม่ได้พบกันผ่านทางเทคโนโลยีจะถูกละเลยหรือถูกบุกรุกอย่างรุนแรง: การเล่นทางกายภาพสำรวจกลางแจ้งของชุมชนและธรรมชาติ ศิลปะดนตรีและการเต้นรำ; การเรียนรู้ทักษะทางสังคมที่เฉพาะเจาะจงและค่านิยมทางศีลธรรมและประสบความหลากหลายในมากมายหลายวิธี บางคนยังเชื่อว่าง่ายต่อการเข้าถึงข้อมูลผ่านคอมพิวเตอร์จะป้องกันไม่ให้ลูกหลานของเราจากการพัฒนาคงอยู่ที่ความฉลาด, ความดื้อรั้นสังคม adeptness และการทำงานหนักที่จำเป็นเพื่อความอยู่รอดในโลก (ดีเดิ้ล, ND) เหล่านี้ล้วนเป็นความกลัวจริงขึ้นอยู่กับความดันของนักการเมืองและผู้ปกครองส่วนใหญ่และความเป็นจริงตลอดปัจจุบันของทรัพยากรที่ จำกัด มากในโปรแกรมวัยเด็กมากที่สุดและโรงเรียนประถมศึกษา และในที่สุดก็มีคือความเป็นจริงที่ว่าทั้งหมดก็มักจะมีการใช้คอมพิวเตอร์ในรูปแบบที่เป็นเพียงการพัฒนาที่ไม่เหมาะสม - ส่วนใหญ่มักจะใช้สำหรับการเจาะและวัตถุประสงค์ในการปฏิบัติ (ฮอกแลนด์, 1999) ดังนั้นวิธีการที่เราสามารถใช้คอมพิวเตอร์ในหลักสูตรในทางบวกหรือไม่การบูรณาการเทคโนโลยีเข้าไปในหลักสูตรโดยรวมการใช้เทคโนโลยีในโปรแกรมวัยเด็กจะต้องไม่เป็นเป้าหมายแก่ตัวเองจุดประสงค์ไม่ได้ที่จะสอนเด็กวิธีการใช้เครื่องคอมพิวเตอร์ พวกเขาสามารถทำเช่นนี้ขณะที่พวกเขาได้รับเก่าเช่นเดียวกับที่พวกเขาสามารถเรียนรู้ที่จะขับรถต่อไปในชีวิตของพวกเขา (เดิ้ล, 1999) การใช้งานที่เหมาะสมของเทคโนโลยีในห้องเรียนคือการขยายประเทืองนำไปใช้ต่างกัน, ความแตกต่างและขยายหลักสูตรโดยรวม และเห็นได้ชัดว่าเป้าหมายของหลักสูตรการเปลี่ยนแปลงกับอายุและแตกต่างจากโปรแกรมในการเขียนโปรแกรม ถ้าเป้าหมายของหลักสูตรความรู้สำหรับเด็กอายุบางอย่างคือการเรียนรู้การเขียนวารสารส่วนบุคคลแล้วคอมพิวเตอร์สามารถรองรับตามธรรมชาติที่ผ่านการเขียนซอฟแวร์, กล้องดิจิตอลและวิธีการอื่น ๆ เป้าหมายทางวิทยาศาสตร์ที่ต้องเรียนรู้แหล่งที่อยู่อาศัยของสัตว์ที่สวนสัตว์ที่แตกต่างกันสามารถเติมโดยใช้ซีดีรอมที่เฉพาะเจาะจงและการเข้าถึงเว็บไซต์ที่สวนสัตว์ ในทำนองเดียวกันการศึกษาสัตว์สูญพันธุ์ที่ใกล้สูญพันธุ์กลายเป็นและจริงมากขึ้นและการศึกษาผ่านการใช้ซอฟแวร์ที่เฉพาะเจาะจงและเว็บไซต์. หากคอมพิวเตอร์ไม่ได้แบบครบวงจรในหลักสูตรโดยรวมของพวกเขาสามารถจริงส่งผลเสียต่อความคิดสร้างสรรค์ของเด็ก (ฮอกแลนด์, 1982) เพื่อบูรณาการคอมพิวเตอร์ได้อย่างมีประสิทธิภาพขั้นตอนเหล่านี้จะต้องเกิดขึ้น: 1 สร้างทีมสนับสนุนที่มีคนที่มีความรู้เทคโนโลยีและคนที่เข้าใจการปฏิบัติที่เหมาะสมในการพัฒนา; 2 เลือกซอฟต์แวร์ที่เหมาะสมการพัฒนา; 3 เลือกเว็บไซต์ที่เหมาะสมการพัฒนา; 4 เลือกคอมพิวเตอร์ที่สามารถใช้ซอฟแวร์ที่เลือกและที่สามารถอัพเกรดได้อย่างง่ายดาย5 ให้เพียงพอและมีการฝึกอบรมพนักงานเป็นระยะ ๆ ทั้งในการใช้คอมพิวเตอร์และในรูปแบบของการบูรณาการคอมพิวเตอร์ในหลักสูตรนี้: 6 บูรณาการทรัพยากรของเครื่องคอมพิวเตอร์ในห้องเรียน. คอมพิวเตอร์ในห้องเรียน"ในการตั้งค่าที่เหมาะสมการพัฒนาเด็กให้เลือกมากมายเกี่ยวกับเวลาและวิธีการที่พวกเขาใช้เวลานานในการเรียนรู้ทรัพยากร คอมพิวเตอร์ควรจะไม่แตกต่างกัน (ฮอกแลนด์ 2000, น. 17) ก่อนวัยเรียนและเด็กอนุบาลแรกที่ควรจะนำไปยังคอมพิวเตอร์เครื่องหนึ่งที่เวลาหรือในกลุ่มเล็ก ๆ เด็กทุกคนควรมีโอกาสที่จะได้สัมผัสกับโอกาสบนมือเพียงพอที่จะสำรวจ 4-5 โปรแกรมที่แตกต่างกัน เมื่อเด็กแต่ละคนมีนี้ประสบการณ์ศูนย์คอมพิวเตอร์จะกลายเป็นหนึ่งในหลาย ๆ ศูนย์การเรียนรู้ที่สำคัญเท่าเทียมกัน มันควรจะมีหลายเก้าอี้ใกล้ ๆ เพื่อส่งเสริมให้เด็กที่จะทำงานร่วมกันและเพื่อส่งเสริมให้นักเรียนที่สูงขึ้นเพื่อทำหน้าที่เป็นครูเพียร์ นอกจากนี้ยังมีการพัฒนากิจกรรมการเรียนรู้แบบมีส่วนร่วม ครูและผู้ใหญ่คนอื่น ๆ ควรต่อต้านการแทรกแซงหรือการช่วยให้เด็ก ๆ จำนวนสูงสุดที่อนุญาตสำหรับศูนย์ควรจะถูกกำหนดและรายการรอที่จัดตั้งขึ้น เด็กควรจะใส่ชื่อของพวกเขา - ป้ายชื่อหรือถ้าพวกเขาไม่สามารถเขียน -. ในรายการวิธีการนี้ไม่สามารถนำมาใช้กับคอมพิวเตอร์เครื่องเดียวในห้องเรียน ฮอกแลนด์แสดงให้เห็นอัตราส่วนของคอมพิวเตอร์เครื่องหนึ่งถึงเจ็ดนักเรียนสถานการณ์ที่ดีที่สุดเป็น 1-5 ถ้ามีไม่คอมพิวเตอร์พอที่จะไปรอบ ๆ มันจะดีกว่าที่จะมีสองหรือสามในหนึ่งห้องเรียนสำหรับหนึ่งหรือสองเดือนและจากนั้นย้ายพวกเขาเข้าไปในห้องเรียนอื่นมากกว่าที่จะมีหนึ่งในแต่ละห้องเรียนตลอดเวลา (ฮอกแลนด์, 1999) เพื่อบูรณาการคอมพิวเตอร์เข้าไปในหลักสูตรครูควรใช้เป้าหมายของหลักสูตรและหาวิธีการเหล่านี้สามารถดำเนินการได้ นอกจากนี้เพราะมันต้องใช้เวลาและความพยายามที่จะนี้จะแนะนำให้เริ่มต้นด้วยหนึ่งในพื้นที่หลักสูตรเช่นศิลปะภาษาหรือการศึกษาสังคมและการปรับตัวเข้ากับหลักสูตรที่จะรวมถึงการรวมเครื่องคอมพิวเตอร์ก่อนที่จะย้ายหนึ่งไปยังอีก. การใช้คอมพิวเตอร์ใน ห้องเรียนแบบครบวงจรเป็นที่สิ้นสุด ซอฟแวร์สามารถนำมาใช้ในการสร้างหนังสือที่มีการทดสอบเขียนและภาพประกอบ; ภาพถ่ายของเด็กและชุมชนสามารถนำมากับกล้องดิจิตอลและจากนั้นรวมกับข้อความและรูปภาพในการสร้างวารสารชีวประวัติหนังสือพิมพ์ผนังสื่อสารโรงเรียน / บ้านใกล้เรือนเคียงและเอกสาร เด็กสามารถใช้สแกนเนอร์, การเลือกตัวอักษรและการประยุกต์ใช้กราฟิกต่าง ๆ ในการพัฒนาการนำเสนอพลังงานจุดที่จะแสดงส่วนที่เหลือของการเรียนและการชุมนุมของผู้ปกครอง และแน่นอนเว็บไซต์อินเทอร์เน็ตสามารถเข้าถึงได้ในการทำวิจัยในเกือบทุกหัวข้อ นอกจากนี้ยังมีโอกาสที่ยอดเยี่ยมสำหรับกิจกรรมการติดต่อกับเด็กทั่วโลก. สรุปในโปรแกรมส่วนใหญ่ในวัยเด็กและโรงเรียนเทคโนโลยีจะเป็นส่วนหนึ่งของภูมิทัศน์การเรียนรู้ในอนาคต เพื่อให้แน่ใจว่าเทคโนโลยีใหม่นี้ถูกนำมาใช้อย่างมีประสิทธิภาพเราจะต้องมั่นใจได้ว่าครูได้รับการฝึกฝนอย่างเต็มที่และได้รับการสนับสนุนและที่โปรแกรมและเว็บไซต์อินเทอร์เน็ตที่ใช้มีความเหมาะสมการพัฒนา, nonsexist, nonracist ไม่ลำเอียงกับคนที่มีความพิการและเคารพความแตกต่างทางศาสนา นอกจากนี้เทคโนโลยีที่จะต้องบูรณาการอย่างเต็มที่กับเป้าหมายการศึกษาของโปรแกรมและวัตถุประสงค์ และมันเป็นสิ่งสำคัญที่คอมพิวเตอร์ไม่ระบายน้ำทรัพยากรที่สำคัญจากการเรียนการสอนที่จำเป็นอื่น ๆ - ทั้งวัสดุและการฝึกอบรมพนักงาน - และที่พวกเขาไม่ได้เป็นตัวแทนหรือข้อแก้ตัวสำหรับสนามเด็กปฐมวัยที่จะหนีจากความมุ่งมั่นของเราที่จะให้ความรู้แก่เด็กทั้งใน วิธีการพัฒนาที่เหมาะสม สุดท้ายเราจะต้องมุ่งมั่นอย่างต่อเนื่องที่จะใช้เทคโนโลยีในรูปแบบที่มันเป็นโดยเฉพาะอย่างยิ่งที่มีประสิทธิภาพ: individualizing, ที่อยู่บกพร่องทางการเรียนรู้และการเรียนรู้ที่แตกต่างกันรูปแบบและนำโลกในห้องเรียน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทบาทของเทคโนโลยีในโปรแกรมปฐมวัย
โดย วอร์เดิล , Ph.D .

เรามักจะมองหากระสุนเวทย์ สิ่งที่จะช่วยแก้ปัญหาของเรา และวันนี้กระสุนเวทมนตร์สำหรับการศึกษาเทคโนโลยี มันจะแก้ปัญหาทั้งหมดของเรา ! มันจะเพิ่มทักษะทางวิชาการ ลดอัตรา dropout ขจัดความแตกแยกทางเชื้อชาติในงานวิชาการ และเพิ่มคะแนน SAT .และมันก็จะทำให้ชีวิตของครูได้ง่ายขึ้น มันอาจไม่บรรลุทั้งหมดของเป้าหมายเหล่านี้ แต่เทคโนโลยีทางการศึกษามีสถานที่ในเด็กปฐมวัย ใช่มั้ย ? ขึ้นอยู่กับวัยเด็กของโปรแกรมเป้าหมายโปรแกรมโดยรวมและวัตถุประสงค์ และเป้าหมายของโครงการและวัตถุประสงค์สำหรับนักเรียนแต่ละคนและมันขึ้นอยู่กับว่าคอมพิวเตอร์จะรวมอยู่ในหลักสูตรการศึกษาปฐมวัย ( ฮ็อกเลินด์ , 2000 )

มีคอมพิวเตอร์ที่เหมาะสมกับพัฒนาการ ?
ผู้เชี่ยวชาญส่วนใหญ่เชื่อว่าคอมพิวเตอร์ไม่เหมาะสมกับพัฒนาการเด็กอายุต่ำกว่า 3 ( อิลไคน์ด , 1998 ; ฮ็อกเลินด์ , 1999 ; โดย , 1996 ) อย่างไรก็ตามผู้เชี่ยวชาญเหล่านี้เชื่อว่า เด็ก 3 ขวบขึ้นไป สามารถเริ่มต้นได้อย่างมีประสิทธิภาพสำรวจและใช้คอมพิวเตอร์ แน่นอน หลายปัจจัย ที่ทำให้คอมพิวเตอร์ได้รับไม่เหมาะสมสำหรับเด็กอายุ 3 ยังมีอยู่ในเด็ก :ผู้เรียนงานขวนขวายจัดการความหลากหลายของวัตถุ . . . . . . . และในกระบวนการของการเรียนรู้เกี่ยวกับตัวเองและสภาพแวดล้อม " ( ฮ็อกเลินด์ , 2542 , 26 หน้า ) .

เพื่อประเมินว่าคอมพิวเตอร์ที่เหมาะสมกับพัฒนาการเด็กอายุ สาม เราต้องศึกษาความต้องการการพัฒนาของเด็กเหล่านี้ เด็กวัยนี้มีพัฒนาการของ Piaget preoperational ภายในระยะนี้หมายความว่า พวกเขาเรียนคอนกรีตที่สนใจมากในการใช้สัญลักษณ์แทนใหม่เรียนรู้การพูด การเขียน การวาดภาพ ( รวมถึงแผนที่และรูปเรขาคณิต ) และการใช้ตัวเลข เพิ่มเติม เด็กวัยนี้มีมากที่ใช้งานและโทรศัพท์มือถือ พวกเขามักจะมีปัญหายังคงนั่งอยู่ พวกเขาต้องการการเปลี่ยนแปลงบ่อยในการเรียนรู้ modalities ;และพวกเขาต้องการความหลากหลายของประสบการณ์ทางกายภาพที่เกี่ยวข้องกับการเต้นรำ เล่นทางกายภาพ , ปีนเขาและกีฬา เด็ก preoperational ยังมีอย่างต่อเนื่องการเรียนรู้ของพวกเขาของภาษา และสำรวจแง่มุมต่างๆ ของพฤติกรรมทางสังคม

Howard Gardner ได้แสดงให้เห็นว่าเด็กหนุ่มแสดงความหลากหลายของรูปแบบการเรียนรู้และนั่นเป็นวิธีที่เหมาะสมสำหรับเด็กมากมายให้เรียนรู้ ไม่ใช่แบบดั้งเดิมครูโดยตรง ด้วยวิธี ( การ์ดเนอร์ , 1987 ) เราต้องไวแนวทางการเรียนรู้ที่แตกต่างกันเหล่านี้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเราให้บริการหลากหลายที่เคยมีขนาดใหญ่ของเด็ก

อย่างชัดเจนหลายความต้องการพัฒนาการเหล่านี้เข้ากันได้ดีกับการใช้ที่เหมาะสมของเทคโนโลยีในชั้นเรียน โดยเฉพาะอย่างยิ่งการสำรวจการจัดการของการแสดงสัญลักษณ์ จับคู่ ทางเลือก รูปแบบการเรียน และรูปแบบการเรียนรู้ที่เปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็วที่นักเรียนสามารถควบคุมจังหวะและเพื่อตอบสนองความต้องการส่วนบุคคลของพวกเขา นอกจากนี้ยังเป็นเครื่องมือที่มีประสิทธิภาพมากสำหรับนักเรียนที่เรียนเฉพาะความพิการ .

อันตราย อย่างไรก็ตามคือคอมพิวเตอร์จะใช้เฉพาะเพื่อเสริมสร้างชาติมีแนวโน้มมากขึ้นก่อนหน้านี้และวิชาการ ซึ่งทักษะ และพัฒนาการที่สำคัญอื่น ๆที่จำเป็นจะถูกละเว้น นอกจากนี้ยังมีอันตรายที่ต้องเจอ ผ่านการพัฒนาเทคโนโลยีจะถูกละเลยหรือละเมิดทางกายภาพอย่างรุนแรง : เล่นกลางแจ้ง การสำรวจชุมชน และธรรมชาติ ศิลปะ ดนตรี และเต้นการเรียนรู้ทักษะทางสังคมที่เฉพาะเจาะจงและคุณค่าทางจริยธรรม และพบความหลากหลายในมากมายหลายวิธี บางคนยังเชื่อว่า การเข้าถึงข้อมูลผ่านคอมพิวเตอร์จะป้องกันลูกหลานของเราจากการพัฒนาการติดตา , ความฉลาด , ดื้อรั้น , adeptness ทางสังคมและงานหนักต้องเอาตัวรอดในโลก ( D . วอร์เดิล , ND ) เหล่านี้มีความกลัวมีเหตุผลทั้งหมด