An epidemiological study was conduc

An epidemiological study was conducted at Benisuef district to determine the current situation and associated determinants of tick infestations in ruminants and to assess the efficacy of three different types of insecticides against tick infestation under field condi- tions. Total of (1082) animals of different species (540 cattle, 230 buffaloes, 108 of each sheep & goats and 96 camels) were selected randomly and examined carefully for tick infestation. About (30.1%) of total observed animals were found tick infested with highest rate in cattle (60.5%) followed by goats (25.9%), buffaloes (17.8%), sheep (14.8%) while no tick infestation recorded in camels. The most prevalent tick’s species affecting ruminants was Boophilus annulatus (26.5%) followed by Hyalomma anatolicum (6.1%) then Rhipicephalus tur- anicus (3.4%). Regarding the associated risk factors, tick infestation was found statistically significant (P < 0.05), as the highest infestation rates were recorded in Friesian cow’s breed (77.5%), older ages, >3 years (78.8%) followed by at age, 2 months (57.8%) and during summer months were found highly significant (P < 0.01) in cattle ( 76.5%) followed by goats and sheep (33.3% & 22.9% resp.,) comparing with results in winter. The preferred sites of ticks’ attachment to infested animals were udders and external genitalia (70.7% of each) then Neck & chest (63.0% of each), inner thighs (61.1%), perineum (41.7%), ears (14.6%), around eyes (11.7%). The obtained results revealed that poor husbandry practices of small holder farmers be a determinant making the animals more prone to tick infestation in this district. Improving the hygienic conditions associated with treatment of infested cattle with Ivermectin (0.2 mg/kg b.wt, S/C) and spraying of Deltamethrin (1%) for surrounding environment twice every 14 days are recommended for control of tick infestation under field condition.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การศึกษาระบาดวิทยาดำเนินการที่เขต Benisuef เพื่อตรวจสอบสถานการณ์ปัจจุบัน และดีเทอร์มิแนนต์ของเห็บระบาด ในสัตว์เคี้ยวเอื้อง และ เพื่อประเมินประสิทธิภาพของสามชนิดของยาฆ่าแมลงกับเห็บรบกวนภายใต้ฟิลด์ condi ทุกระดับที่เกี่ยวข้อง เลือกโดยการสุ่ม และตรวจสอบอย่างระมัดระวังสำหรับเห็บรบกวนสัตว์จำนวน (1082) สายพันธุ์ (540 วัว ควาย 230, 108 ละแกะแพะ และอูฐ 96) เกี่ยวกับ (30.1%) รวมสังเกตสัตว์พบเห็บรบกวน ด้วยอัตราสูงสุดในวัว (60.5%) ตาม ด้วยแกะ (14.8%) แพะ (25.9%), ควาย (17.8%) ไม่รบกวนเลือกบันทึกในอูฐ ส่งผลกระทบต่อสัตว์เคี้ยวเอื้องชนิดของขีดสุดถูก annulatus Boophilus (26.5%) ตาม ด้วย Hyalomma anatolicum (6.1%) แล้วเห็บ tur-anicus (3.4%) เกี่ยวกับปัจจัยเสี่ยงที่เกี่ยวข้อง เห็บรบกวนพบนัยสำคัญทางสถิติ (P < 0.05), เช่นราคารบกวนสูงสุดถูกบันทึกในสายพันธุ์ Friesian วัว (77.5%), ยุคเก่า > 3 ปี (78.8%) ตามด้วย อายุ เดือน 2 (57.8%) และช่วงฤดูร้อนพบมากอย่างมีนัยสำคัญ (P < 0.01) ในวัว (76.5%) ตาม ด้วยแพะและแกะ (ชอบ 33.3% และร้อยละ 22.9 ,) เปรียบเทียบกับผลในฤดูหนาว ที่ต้องการสิ่งที่แนบมาของเห็บรบกวนสัตว์ถูกเต้านม และอวัยวะเพศภายนอก (70.7% ของแต่ละ) แล้วคอ และหน้าอก (63.0% ของแต่ละ), ต้นขาด้านใน (61.1%), perineum (41.7%) หู (14.6%), บริเวณรอบดวงตา (11.7%) ได้รับผลเปิดเผยว่า เลี้ยงยากจนของเกษตรกรขนาดเล็กถือเป็นปัจจัยทำให้สัตว์โอกาสขีดรบกวนในย่านนี้ ปรับปรุงสภาพสุขอนามัยเกี่ยวข้องกับการรักษาวัวรบกวนด้วย Ivermectin (0.2 มิลลิกรัมกิโลกรัม b.wt, S/C) และฉีดพ่นสารเคมี Deltamethrin (1%) สำหรับสภาพแวดล้อมโดยรอบสองทุก 14 วันขอแนะนำสำหรับการควบคุมเห็บรบกวนภายใต้เงื่อนไขของฟิลด์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การศึกษาทางระบาดวิทยาได้ดำเนินการที่อำเภอ BENISUEF เพื่อตรวจสอบสถานการณ์ในปัจจุบันและปัจจัยของการระบาดเห็บที่เกี่ยวข้องในสัตว์เคี้ยวเอื้องและเพื่อประเมินประสิทธิภาพของสามประเภทที่แตกต่างกันของยาฆ่าแมลงกับเห็บรบกวนภายใต้ข้อมูลสภาวะ ทั้งหมด (1082) สัตว์สายพันธุ์ที่แตกต่างกัน (540 โคกระบือ 230, 108 ของแต่ละแกะและแพะและอูฐ 96) ได้รับการสุ่มเลือกและตรวจสอบอย่างรอบคอบสำหรับเห็บรบกวน เกี่ยวกับ (30.1%) ของสัตว์ป่าที่พบทั้งหมดถูกพบเห็บรบกวนด้วยอัตราที่สูงที่สุดในวัว (60.5%) ตามด้วยแพะ (25.9%) กระบือ (17.8%) แกะ (14.8%) ในขณะที่ไม่มีการรบกวนเห็บบันทึกไว้ในอูฐ สายพันธุ์ที่แพร่หลายมากที่สุดเห็บมีผลกระทบต่อสัตว์เคี้ยวเอื้องเป็น Boophilus annulatus (26.5%) ตามด้วย Hyalomma anatolicum (6.1%) แล้ว Rhipicephalus tur- anicus (3.4%) เกี่ยวกับปัจจัยเสี่ยงที่เกี่ยวข้องติ๊กรบกวนก็พบว่ามีนัยสำคัญทางสถิติ (p <0.05) ขณะที่อัตราการรบกวนสูงสุดถูกบันทึกไว้ในสายพันธุ์วัว Friesian ของ (77.5%) ทุกเพศทุกวัยที่มีอายุมากกว่า> 3 ปี (78.8%) ตามด้วยตอนอายุ 2 เดือน (57.8%) และในช่วงฤดู​​ร้อนของเขาถูกพบอย่างมีนัยสำคัญ (p <0.01) ในวัว (76.5%) ตามด้วยแพะและแกะ (33.3% และ 22.9% resp.) เมื่อเปรียบเทียบกับผลในช่วงฤดู​​หนาว เว็บไซต์แนะนำของสิ่งที่แนบเห็บ 'สัตว์รบกวนเป็นเต้านมและอวัยวะเพศภายนอก (70.7% ของแต่ละคน) แล้วคอและหน้าอก (63.0% ในแต่ละ), ต้นขาด้านใน (61.1%) perineum (41.7%) หู (14.6%) , รอบดวงตา (11.7%) ผลที่ได้รับการเปิดเผยว่าการปฏิบัติที่ไม่ดีการเลี้ยงของเกษตรกรผู้ถือขนาดเล็กจะเป็นปัจจัยที่ทำให้สัตว์มีแนวโน้มที่จะติ๊กรบกวนในเขตนี้ การปรับปรุงสภาพสุขอนามัยที่เกี่ยวข้องกับการรักษาของวัวรบกวนกับ Ivermectin (0.2 mg / kg b.wt, S / C) และการฉีดพ่นของ Deltamethrin (1%) สำหรับสภาพแวดล้อมโดยรอบสองครั้งทุก 14 วันมีการแนะนำสำหรับการควบคุมของเห็บรบกวนในสภาพไร่ .

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การศึกษาทางระบาดวิทยา benisuef ดำเนินการที่อำเภอเพื่อตรวจสอบสถานการณ์ และปัจจัยที่เกี่ยวข้องของติ๊ก infestations ในสัตว์เคี้ยวเอื้องและประเมินประสิทธิภาพสามประเภทแตกต่างกันของยาฆ่าแมลงกับติ๊กมาภายใต้สนาม condi - ยินดีด้วย . ทั้งหมด ( ใน ) สัตว์ชนิดต่าง ๆ ( ที่โค กระบือ 230 , 108 ในแกะและแพะและ 96 อูฐ ) ถูกเลือกแบบสุ่มและตรวจสอบอย่างรอบคอบสำหรับเห็บระบาด เกี่ยวกับ ( 30.1 % ) รวมสังเกตสัตว์พบเห็บรบกวนด้วยคะแนนสูงสุดในโค ( 60.5 ) รองลงมา คือ แพะ ( 25.9 % ) , ควาย ( 17.8 % ) แกะ ( 14.8% ) ในขณะที่ไม่ติ๊กมาบันทึกไว้ในอูฐ ชนิดที่แพร่หลายมากที่สุดที่มีผลต่อสัตว์เคี้ยวเอื้องเป็นเห็บ boophilus annulatus ( ร้อยละ 26.5 ) รองลงมา คือ hyalomma anatolicum ( 6.1% ) แล้ว rhipicephalus ยัย anicus ( 3.4% ) เรื่องที่เกี่ยวข้อง ปัจจัยความเสี่ยง ติ๊กมา พบว่าแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( p < 0.05 ) ขณะที่อัตราสูงสุดมาบันทึกจำนวนวัวพันธุ์ ( 77.5 % ) อายุเก่า > 3 ปี ( ร้อยละ 78.8 ) รองลงมา คือ อายุ 2 เดือน ( 57.8 เปอร์เซ็นต์ ) และในช่วงเดือนฤดูร้อน พบสูงอย่างมีนัยสำคัญ ( P < 0.01 ) ในโค ( 76.5 ) รองลงมา คือ แพะและแกะ ( 33.3 % & ร้อยละ 22.9 resp . ) เมื่อเปรียบเทียบกับผลในฤดูหนาว เว็บไซต์ที่ต้องการของเห็บ " แนบมารบกวนสัตว์นมและภายนอกอวัยวะเพศ ( 70.7% ของแต่ละคน ) แล้วคอและหน้าอก ( 63.0 % ของแต่ละ ) , ต้นขาด้านใน ( 61.1 % ) ฝีเย็บ ( ร้อยละ 41.7 ) หู ( ร้อยละ 14.6 ) , รอบดวงตา ( 11.7 % ) ผลการทดลองพบว่า การเลี้ยงและการปฏิบัติของเกษตรกรผู้ยากจน เป็นปัจจัยที่ทำให้สัตว์เล็ก มีแนวโน้มที่จะ เห็บระบาดในเขตนี้ การปรับปรุงสุขลักษณะ เกี่ยวข้องกับการ infested วัวกับไอเวอร์เมคติน ( 0.2 mg / kg b.wt , S / C ) และพ่นของเดลต้าเมทริน ( 1 ) สำหรับสภาพแวดล้อมโดยรอบ 2 ครั้ง ทุก 14 วัน จะแนะนำสำหรับการควบคุมเห็บระบาดในแปลงทดลอง