After the failure of Pioneer 0 in A

After the failure of Pioneer 0 in August due to a turbopump failure, the Air Force Ballistic Missile Division quickly moved to replace all of the turbopumps in their stock of missiles. Pioneer 1 lifted off smoothly and performance of the first and second stage were normal, but the third stage underperformed and so the probe could not attain sufficient velocity to escape Earth orbit. The vernier engines on the third stage were fired to make up for the thrust deficit, but proved insufficient. As a last resort, ground controllers decided that if they could not get Pioneer 1 to the Moon, they would place it in a high Earth orbit by firing the attached solid rocket motor. However, low internal temperatures prevented the igniter circuit from operating. Pioneer 1 reached a total distance of 71,100 miles (114,400 km) before beginning its descent back to Earth.[5]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หลังจากความล้มเหลวของผู้บุกเบิก 0 ในเดือนสิงหาคมเนื่องจาก turbopump ส่วนขีปนาวุธของกองทัพอากาศได้อย่างรวดเร็วย้ายไปแทนทั้งหมดของ turbopumps ในการสต็อกของจรวด ไพโอเนียร์ 1 ยกออกได้อย่างราบรื่น และประสิทธิภาพของขั้นตอนหนึ่ง และสองได้ปกติ แต่ระยะที่ 3 underperformed และดังนั้น โพรบไม่สามารถบรรลุความเร็วพอจะหลบหนีวงโคจรโลก เครื่องยนต์ต่าง ๆ บนเวทีที่สามถูกยิงเพื่อให้ค่าดุลกระตุก ได้พิสูจน์ไม่เพียงพอ สุดท้าย ตัวล่างตัดสินใจว่า ถ้าพวกเขาไม่สามารถรับ 1 ผู้บุกเบิกจันทร์ พวกเขาจะวางไว้ในวงโคจรของโลกสูง โดยยิงมอเตอร์จรวดแข็งแนบ อย่างไรก็ตาม อุณหภูมิภายในต่ำป้องกันวงจรปืนจุดปฏิบัติการ ไพโอเนียร์ 1 ถึง 71,100 ไมล์ (114,400 กิโลเมตร) ระยะก่อนที่จะเริ่มโคตรของโลกไป [5]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หลังจากความล้มเหลวของไพโอเนียร์ 0 ในเดือนสิงหาคมเนื่องจากความล้มเหลว turbopump ที่กองทัพอากาศขีปนาวุธกองย้ายได้อย่างรวดเร็วเพื่อแทนที่ทั้งหมดของ turbopumps ในสต็อกของพวกเขาจากขีปนาวุธ ไพโอเนียร์ 1 ยกออกได้อย่างราบรื่นและประสิทธิภาพการทำงานของขั้นตอนแรกและครั้งที่สองเป็นปกติ แต่ขั้นตอนที่สาม underperformed และเพื่อให้การสอบสวนไม่สามารถบรรลุความเร็วเพียงพอที่จะหลบหนีวงโคจรของโลก เครื่องมือ vernier ในขั้นตอนที่สามถูกยิงจะทำขึ้นสำหรับการขาดดุลแรงผลักดัน แต่พิสูจน์แล้วว่าไม่เพียงพอ เป็นทางเลือกสุดท้ายควบคุมพื้นดินตัดสินใจว่าถ้าพวกเขาไม่สามารถได้รับ Pioneer 1 ไปยังดวงจันทร์ก็จะวางไว้ในวงโคจรของโลกสูงโดยการยิงจรวดแข็งแนบมอเตอร์ แต่อุณหภูมิภายในต่ำวงจรป้องกันไม่ให้ลุกไหม้จากการดำเนินงาน ไพโอเนียร์ถึง 1 รวมระยะทาง 71,100 ไมล์ (114,400 กิโลเมตร) ก่อนที่จะเริ่มการสืบเชื้อสายของตนกลับมาสู่โลก. [5]