Tears are the medium of our most pr

Tears are the medium of our most primal language in moments as unrelenting as death, as basic as hunger, and as complex as a rite of passage. They are the evidence of our inner life overflowing its boundaries, spilling over into consciousness. Wordless and spontaneous, they release us to the possibility of realignment, reunion, catharsis: shedding tears, shedding old skin. It’s as though each one of our tears carries a microcosm of the collective human experience, like one drop of an ocean.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

น้ำตาจะสื่อภาษาปฐมสุดในช่วงเวลาที่ยึดมั่นเป็นความตาย เป็นพื้นฐานเป็นความหิว ความซับซ้อนเช่นทางเดินของพิธี มีหลักฐานของชีวิตของเราภายในล้นขอบเขตของ เช่าเข้ามาในจิตสำนึก Wordless และธรรมชาติ พวกเขาปล่อยเราให้โอกาสเองก็ เรอูนียง catharsis: ไหลน้ำตา ส่องผิวเก่า ก็ตามแม้ว่าดำเนินการพิภพของประสบการณ์มนุษย์รวม เช่นมหาสมุทรหนึ่งหยดน้ำตาของเราแต่ละคน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

น้ำตากลางของภาษาปฐมที่สุดของเราในช่วงเวลาที่เป็นยึดมั่นเป็นความตายเป็นพื้นฐานเป็นความหิวและซับซ้อนเป็นพิธีของทางเดิน พวกเขาจะเป็นหลักฐานของชีวิตภายในของเราล้นเขตแดนทะลักเข้ามาในจิตสำนึก พูดไม่ออกและเกิดขึ้นเองพวกเขาปล่อยให้เราเป็นไปได้ของการปรับเปลี่ยนเรอูนียง, ท้องนี้: ส่องน้ำตาไหลผิวเก่า มันเหมือนกับว่าทุกคนน้ำตาของเราดำเนินพิภพเล็ก ๆ ของประสบการณ์ของมนุษย์โดยรวมเช่นหนึ่งหยดมหาสมุทร

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตาเป็นสื่อภาษาดั้งเดิมมากที่สุดของเราในช่วงเวลาที่ยึดมั่น เป็นตาย เป็นขั้นพื้นฐาน เช่น ความหิว และซับซ้อน เป็นพิธีของทาง . พวกเขามีหลักฐานของชีวิตภายในของเราล้นขอบเขต , spilling เป็นสติ พูดไม่ออกและธรรมชาติ พวกเขาปล่อยเรากับความเป็นไปได้ของการปรับเปลี่ยน , เรอูนียง , Catharsis : น้ำตาไหล shedding ผิวหนังเก่า มันเหมือนแต่ละคนน้ำตาของเรามีพิภพเล็ก ๆของประสบการณ์ของมนุษย์รวม เหมือนหนึ่งหยดของมหาสมุทร