“General,” Calling out to Lin Rui E

“General,” Calling out to Lin Rui En’s leaving figure, the scholar seems slightly angered, “Does General knows what is for public affairs, what is for personal affairs?”

Lin Rui En stops in his steps, but does not turn around, standing within the courtyard.

“If General is giving up on greater justice for a bit of personal feelings, it will definitely be a disgrace for future generations, obsessing with something that does not belong to oneself, in the end it is just emptily grasping onto the flower in the mirror, the moon in the water, hope that General is able to rein in the horse from the edge of the cliff in time.”

Without looking back, Lin Rui En tightly knits his brows together, the teaching he has grown accustomed to since young, entering his ears in this moment is like a needle stabbing into him, the words flower in the mirror, moon in the water is even more startling by each word, feet no longer rooted to the ground, he immediately strides forth, the literary man remains behind, sincere feelings beyond words, only he knows, the feelings of friends and mentor-student between the two, in this silent turn of the back moment, has faded……

******

Deep night, Prime Minister Estate.

Moon bright, stars scattered, night cool like water.

Beyond the veiled curtains, the splendour of spring limitless, occasional shallow breathing, occasional rain of loving words, as though hidden as though revealed, suddenly bright suddenly dark, such seduction charming to the point that even the moon seems to be a few points dimmer, sinking into the darkness.

“Gui Wan……” Breathing mixing with vague words.

With a gentle turn of the body, clothing slipping down, skin that defeats frost and triumphs snow revealing brilliance of dripping jade under this enchanting night, caught in Lou Che’s eyes, naturally difficult to resist. Laying over the body, kissing onto her back, hand reaching into the thin layer of clothing, fondling her exquisitely tender body.

“Mm……” A sound of bird-like mewling, Gui Wan mistily opens her closed eyes, intoxication still evident in those orbs revealing slight helplessness, extending a jade arm, pulling at Lou Che’s reprehensible hand, she turns her body around, leaning against his chest, softly calling out: “Husband……”

A sweet tone carrying a coquettish manner, Lou Che’s heart felt tipsy, stroking her hair, seeing her half-closed eyes, he knew she is tired. A night like this, her beautiful soul like a gnawing charm has made him sink in again, up till this moment, he also knows she cannot go through clouds and rain and again (making love), he sounds a melodic laughter, holding her in his arms, finding a comfortable position to sleep with her.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ทั่วไป ออกมาเรียกหลิน Rui En ออกคิด นักวิชาการดูเหมือนโกรธเล็กน้อย, "ไม่ทั่วไปรู้สิ่งที่เป็นสาธารณะ กิจการส่วนตัวคืออะไร? "Lin Rui En หยุดในขั้นตอนของเขา แต่ไม่เปิดรอบ ยืนอยู่ภายในลาน"ถ้าทั่วไปจะให้ขึ้น บน ยุติธรรมมากกว่าความรู้สึกส่วนบุคคล แน่นอนมันจะเป็นการเสียราศีสำหรับคนรุ่นอนาคต obsessing กับสิ่งที่ไม่ได้เป็นของตัวเอง ในสุด มันเป็นเพียง emptily จับลงบนดอกไม้ในกระจก ดวงจันทร์ในน้ำ หวังว่า ทั่วไปไม่สามารถบังเหียนในม้าจากขอบของหน้าผาในเวลานี้"โดยไม่มองกลับ Lin Rui En แน่น knits คิ้วของเขาโดด สอนตั้งแต่หนุ่มสาว ใส่หูของเขาในขณะนี้จึงเติบโตคุ้นเคยกับการถูกเข็มแทงลงเขา ดอกไม้คำในกระจก ดวงจันทร์ในน้ำจะยิ่งน่าประทับใจ โดยแต่ละคำ ฟุตรากไม่ถึงพื้นดิน เขาทันทีก้าวมา คนวรรณกรรมยังคงอยู่เบื้องหลัง ความรู้สึกจริงใจกว่าคำ รู้ ความรู้สึกของเพื่อน และที่ปรึกษานักศึกษาระหว่าง ในนี้เงียบเปิดช่วงเวลาหลัง ได้จางหายไป...******คืนลึก อสังหาริมทรัพย์นายกรัฐมนตรีดวงจันทร์สว่าง กระจัดกระจาย ดาวคืนเย็นเหมือนน้ำนอกเหนือจากผ้าม่านถูกปกคลุม ความงดงามของฤดูใบไม้ผลิที่ไร้ขีดจำกัด เป็นครั้งคราวตื้นหายใจ ฝนของรักว่าซ่อนประหนึ่งเปิดเผย สดใสจู่ๆ ก็ มืด เช่นเกลี้ยกล่อมบางจุดที่ดวงจันทร์น่าจะ กี่จุดหรี่ คำ จมในความมืด"หว่าน Gui..." หายใจผสมกับคำที่คลุมเครือหมุนเบา ๆ ของร่างกาย เสื้อผ้าลื่นไถลลง ผิวที่พ่ายแพ้น้ำแข็งและชัยชนะหิมะเปิดเผยของหยดหยกภายใต้คืนนี้เสน่ห์ จับตาลู Che ธรรมชาติยากที่จะต้านทาน วางร่างกาย จูบลงบนหลังของเธอ มือถึงเป็นชั้นบาง ๆ ของร่างกายของเธออ่อนโยนประณีต fondling เสื้อ"มม... เสียงของนกเหมือน mewling, Gui Wan mistily เปิดเธอปิดตา มึนเมายังคงชัดเจนในเทวทูตเหล่านั้นเปิดเผยเล็กน้อยทำอะไรไม่ถูก ยืดแขนเป็นหยก ดึงที่ Lou Che reprehensible มือ เธอเปลี่ยนร่างกายของเธอทั่ว พิงหน้าอกเขา นวลโทรออก: "สามี..."เสียงหวานพกพาลักษณะตุ้งติ้ง Lou Che หัวใจรู้สึกมึนเมา ลูบผมของเธอ เห็นครึ่งปิดดวงตาของเธอ เขารู้ว่า เธอจะเหนื่อย คืนนี้ ชีวิตของเธอสวยงามเหมือนเสน่ห์เป็น gnawing ทำให้เขาจมลงในอีกครั้ง จนถึงขณะนี้ เขายังรู้ว่า เธอไม่สามารถไปผ่านเมฆและฝน และอีกครั้ง (ทำให้ความรัก), เสียงของเขาเป็นเสียงหัวเราะอันไพเราะ จับเธอในอ้อมแขนของเขา ค้นหาตำแหน่งที่สะดวกสบายไปกับเธอ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"นายพล" โทรออกไปร่างออกจากหลิน Rui En ของนักวิชาการดูเหมือนโกรธเล็กน้อย "ไม่ทั่วไปรู้ว่าสิ่งที่เป็นกิจการของรัฐคืออะไรสำหรับกิจการส่วนตัว?" หลิน Rui En หยุดในขั้นตอนของเขา แต่ไม่ได้หันไปรอบ ๆ ยืนอยู่ภายในลาน. "ถ้าทั่วไปจะให้ขึ้นบนความยุติธรรมมากขึ้นสำหรับบิตของความรู้สึกส่วนบุคคลแน่นอนมันจะอับอายขายหน้าสำหรับคนรุ่นอนาคตที่หลงใหลกับสิ่งที่ไม่ได้อยู่กับตัวเองในที่สุดก็เป็นเพียง emptily โลภบน ดอกไม้ในกระจกดวงจันทร์ในน้ำหวังว่าทั่วไปสามารถที่จะบังเหียนในม้าจากขอบหน้าผาในเวลา. " โดยไม่หันกลับมามองหลิน Rui En แน่นถักคิ้วของเขาด้วยกันการเรียนการสอนที่เขาได้เติบโตขึ้น คุ้นเคยกับการมาตั้งแต่เด็กเข้าหูของเขาในช่วงเวลานี้เป็นเหมือนเข็มแทงเข้าไปในตัวเขาดอกไม้คำในกระจกที่ดวงจันทร์อยู่ในน้ำก็ยิ่งตกใจมากขึ้นโดยแต่ละคำเท้าไม่ได้หยั่งรากลึกลงไปที่พื้นทันทีที่เขาก้าวออกมา ชายวรรณกรรมยังคงอยู่เบื้องหลังความรู้สึกจริงใจเกินคำเดียวที่เขารู้, ความรู้สึกของเพื่อน ๆ และให้คำปรึกษานักเรียนระหว่างคนทั้งสองในการเปิดนี้เงียบของช่วงเวลาหลังได้จางหายไป ...... ****** คืนลึก นายกรัฐมนตรีเอสเตท. ดวงจันทร์สว่างดาวฤกษ์กระจัดกระจายคืนเย็นเช่นน้ำ. นอกเหนือจากผ้าม่านหน้ากากงดงามของฤดูใบไม้ผลิที่ไร้ขีด จำกัด , หายใจตื้นบางครั้งฝนตกของคำรักราวกับว่าซ่อนราวกับว่าเปิดเผยสดใสจู่ ๆ ก็มืดอย่างกระทันหันล่อลวงดังกล่าว มีเสน่ห์ไปยังจุดที่ว่าแม้ดวงจันทร์ดูเหมือนว่าจะมีไม่กี่จุดหรี่จมลงไปในความมืด. "กุย Wan ...... " หายใจผสมกับคำพูดที่คลุมเครือ. ด้วยการเปิดอ่อนโยนของร่างกายเสื้อผ้าลื่นไถลลงผิวที่เอาชนะและน้ำค้างแข็ง ชัยชนะหิมะเผยให้เห็นความสามารถของหยดหยกภายใต้คืนนี้มีเสน่ห์ติดอยู่ในตาลูเจ๊ยากที่จะต้านทานตามธรรมชาติ วางทั่วร่างกายจูบลงบนหลังของเธอมือเอื้อมมือลงไปในชั้นบาง ๆ ของเสื้อผ้า fondling ร่างกายอ่อนโยนของเธออย่างประณีต. "อืม ...... " เสียงนกเหมือน mewling, กุย Wan อย่างพร่ามัวเปิดปิดตาของเธอมึนเมายังคงเห็นได้ชัดใน ลูกกลมเหล่านั้นเผยให้เห็นทำอะไรไม่ถูกเล็กน้อยยื่นแขนหยกดึงมือเลวทรามลูเจ๊เธอเปลี่ยนร่างกายของเธอรอบพิงกับหน้าอกของเขาเบา ๆ เรียกว่า "สามี ...... " โทนหวานแบกลักษณะตุ้งติ้งหัวใจลูเจ๊รู้สึก เมาลูบผมของเธอเห็นดวงตาที่ปิดครึ่งของเธอเขารู้ว่าเธอเหนื่อย คืนเช่นนี้จิตใจที่งดงามของเธอเหมือนเสน่ห์แทะได้ทำให้เขาจมอยู่ในอีกครั้งจนถึงขณะนี้เขายังรู้ว่าเธอไม่สามารถไปผ่านเมฆฝนและอีกครั้ง (ทำให้ความรัก) เขาเสียงหัวเราะไพเราะถือในตัวเธอ อ้อมแขนของเขาหาตำแหน่งที่สะดวกสบายไปนอนกับเธอ