shamenoun1.the painful feeling aris

shame

noun
1.the painful feeling arising from the consciousness of something dishonorable, improper, ridiculous, etc., done by oneself or another:
She was overcome with shame.
2.susceptibility to this feeling:
to be without shame.
3.disgrace; ignominy:
His actions brought shame upon his parents.
4.a fact or circumstance bringing disgrace or regret:
The bankruptcy of the business was a shame. It was a shame you couldn't come with us.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ละอายใจคำนาม1.รู้สึกเจ็บปวดที่เกิดจากสติ dishonorable บางสิ่งบางอย่าง ไม่เหมาะ สม ขบขัน ฯลฯ โดยตัว:เธอถูกเอาชนะ ด้วยความอัปยศ2.ความรู้สึกนี้ง่าย:จะได้ไม่อับอาย3.disgrace ignominy:การกระทำของพระองค์นำความอัปยศตามพ่อ4.a จริงหรือสถานการณ์นำกระจาย หรือเสียใจ:ล้มละลายของธุรกิจคือ ความอัปยศ มันเป็นความอัปยศไม่มากับเรา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความอัปยศคำนาม1. ความรู้สึกเจ็บปวดที่เกิดจากจิตสำนึกของสิ่งที่ไม่น่าเชื่อถือ, ไม่เหมาะสมไร้สาระอื่น ๆ ทำด้วยตัวเองหรืออื่น: เธอเป็นคนที่เอาชนะด้วยความอับอาย. 2.susceptibility กับความรู้สึกนี้จะไม่มีความละอาย. 3.disgrace; ความอัปยศอดสู: การกระทำของเขานำความอับอายเมื่อพ่อแม่ของเขา. 4.A จริงหรือพฤติการณ์นำความอับอายขายหน้าหรือเสียใจ: การล้มละลายของธุรกิจที่เป็นความอัปยศ มันเป็นความอัปยศที่คุณไม่ได้มากับเรา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อาย


สุขนาม ความรู้สึกเจ็บปวดที่เกิดจากจิตสำนึกของสิ่งที่ทำให้เสียชื่อเสียง , ไม่เหมาะสม ไร้สาระ ฯลฯ กระทำด้วยตนเองหรืออื่น :
เธอเอาชนะด้วยความอาย 2.susceptibility ความรู้สึกนี้

ไม่มีความละอาย 3.disgrace น่าอับอาย :

; การกระทำของเขาทำให้เมื่อพ่อแม่ของเขา .
4 ข้อเท็จจริงหรือพฤติการณ์นำความเสื่อมเสีย หรือเสียใจ :
การล้มละลายของธุรกิจคือความอับอายมันเป็นความอัปยศที่คุณมากับเราไม่ได้