Sighing, Jungah finished breakfast

Sighing, Jungah finished breakfast and got up to clean the bowl and the spoon. When she finished, she went to her room, opened the closet, pulled out two towels and walked briskly to the bathroom.

After 10 minutes Jungah left the bathroom, with a towel wrapped around her spectacular body while she was drying her hair with the other. When it was finally dried, Jungah went to the nightstand and opened the drawer of underwear. Jungah pulled out her bra and panties and put them on and then she went to close the drawer, but before closing it, Jungah saw a picture at the bottom of the drawer.

The same photo that 17 years ago she had in her desk, the same photo that she stroked the day thet Jiyoung went to tell her that she was leaving, the last day she saw Jiyoung, the day when Jiyoung kissed her lips.

Jungah touched her lips and dropped to her knees on the floor, watching carefully Jiyoung's face and tears fell from her eyes.

"Jiyoung-ah, I want to see you... Jiyoung-unnie..." Jungah said embracing the photography, while she stood up and wiped her tears. Jungah stretched her little finger and she touched Jiyoung's face in the photo. "I still remember our promise."

Sighing, Jungah grabbed an empty box that was under the nightstand and put the picture on it. Looking at the box one last time, Jungah put it under the bed and, sighing again, she put on clothes for work.

Before leaving her apartment, Jungah approached at a door and gently knocked it with her knuckles.

"Kim Uee?" Jungah said.

"Tell me Jungah." Uee said from inside the room.

"I'm going to school." Jungah said. "Don't forget that today I will take Raina and Lizzy to lunch with me to the restaurant."

"I won't forget, don't worry. Go now or you'll be late." Uee said.

"See you later, Uee." Jungah said smiling.

"Goodbye unnie!" Exclaimed Uee.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Sighing, Jungah อาหารเช้าเสร็จ และได้ขึ้นไปทำความสะอาดถ้วยและช้อน เมื่อเธอ เธอไปห้องของเธอ เปิดตู้เสื้อผ้า ผ้าขนหนูสองดึง และเดิน briskly ห้องน้ำ หลังจาก 10 นาที Jungah ซ้ายห้องน้ำ ผ้าเช็ดตัวที่ห่อหุ้มร่างกายของเธองดงามในขณะที่เธอถูกทำให้แห้งผมกับอีก เมื่อมันไม่แห้ง Jungah ไป nightstand และเปิดลิ้นชักของชุดชั้นใน Jungah ดึงเสื้อชั้นในและกางเกงในของเธอ และใส่พวกเขา และเธอไปปิดลิ้นชัก ได้ก่อนปิด Jungah เห็นรูปที่ด้านล่างของลิ้นชัก ภาพเดียวกันที่ผ่านมา 17 ปีเธอมีโต๊ะของเธอ ภาพเดียวกันที่เธอแบบ thet วัน Jiyoung ขีดลงไปบอกเธอว่า เธอถูกทิ้ง วันสุดท้ายที่เธอเห็น Jiyoung วันเมื่อ Jiyoung รั้งริมฝีปากของเธอ Jungah สัมผัสริมฝีปากของเธอ และทิ้งให้หัวเข่าของเธอบนชั้น เฝ้าดูอย่างระมัดระวังของ Jiyoung หน้า และน้ำตาตกจากตาของเธอ "Jiyoung-ah ฉันอยากจะเห็น... Jiyoung-unnie..." Jungah กล่าวว่า บรรดาถ่ายภาพ ในขณะที่เธอยืนขึ้น และเช็ดน้ำตาของเธอ Jungah ยืดนิ้วมือน้อย ๆ ของเธอ และเธอสัมผัสใบหน้าของ Jiyoung ในภาพ "ฉันยังจำสัญญาของเรา" Sighing, Jungah คว้าช่องว่างที่อยู่ใต้ nightstand และใส่รูปภาพบน มองที่กล่องหนึ่งครั้ง Jungah ใส่ไว้ใต้นอน ก sighing อีกครั้ง เธอใส่เสื้อผ้าทำงาน ก่อนที่จะออกจากอพาร์ทเมนท์ของเธอ Jungah เวลาที่ประตู และเบา ๆ โบว์ลิ่งกับขาของเธอ "คิม Uee" Jungah กล่าวว่า "บอก Jungah" Uee กล่าวจากภายในห้อง "ฉันจะไปโรงเรียน" Jungah กล่าวว่า "อย่าลืมว่า วันนี้จะพา Raina และ Lizzy ไปกินข้าวกับฉันไป" "ฉันจะไม่ลืม เถอะ ไป หรือคุณจะสาย" Uee กล่าว "เห็นคุณในภายหลัง Uee" Jungah กล่าวว่า ยิ้ม "ลา unnie" ทางหลุดรอด Uee

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ถอนหายใจ, Jungah เสร็จเช้าและลุกขึ้นไปทำความสะอาดชามและช้อน เมื่อเธอเสร็จแล้วเธอก็เดินไปที่ห้องของเธอเปิดตู้เสื้อผ้าดึงออกมาสองผ้าขนหนูและเดินเหยงไปห้องน้ำ. หลังจาก 10 นาที Jungah ซ้ายห้องน้ำด้วยผ้าขนหนูพันรอบร่างกายที่งดงามของเธอในขณะที่เธอได้รับการอบแห้งผมของเธอกับคนอื่น ๆ . เมื่อมันถูกทำให้แห้งในที่สุด Jungah ไปที่เตียงและเปิดลิ้นชักของชุดชั้นใน Jungah ดึงออกมาจากชุดชั้นในและกางเกงชั้นในของเธอและทำให้พวกเขาและแล้วเธอก็เดินไปปิดลิ้นชัก แต่ก่อนที่จะปิดมัน Jungah เห็นภาพที่ด้านล่างของลิ้นชักได้. ภาพเดียวกับที่ 17 ปีที่ผ่านมาเธอมีอยู่ในโต๊ะทำงานของเธอที่ ภาพเดียวกับที่เธอลูบวันเทศจียองไปบอกเธอว่าเธอกำลังจะออกในวันสุดท้ายที่เธอเห็นจียอง, วันที่จียองจูบริมฝีปากของเธอ. Jungah สัมผัสริมฝีปากของเธอและลดลงไปที่หัวเข่าของเธอบนพื้นดูอย่างรอบคอบใบหน้าจียองของ และน้ำตาตกจากตาของเธอ. "จียองอาผมต้องการที่จะเห็นคุณ ... จียอง-พี่ ... " กอด Jungah กล่าวว่าการถ่ายภาพในขณะที่เธอยืนขึ้นและเช็ดน้ำตาของเธอ Jungah ยืดนิ้วก้อยของเธอและเธอสัมผัสใบหน้าของจียองในภาพ "ผมยังจำคำสัญญาของเรา." ถอนหายใจ Jungah คว้าช่องว่างที่อยู่ภายใต้การ nightstand และวางภาพบนมัน มองไปที่กล่องเป็นครั้งสุดท้ายที่ Jungah วางไว้ใต้เตียงและถอนหายใจอีกครั้งเธอใส่เสื้อผ้าสำหรับการทำงาน. ก่อนออกจากอพาร์ตเมนต์ของเธอที่ Jungah เข้าหาประตูและค่อยๆเคาะมันด้วยนิ้วของเธอ. "คิม Uee?" Jungah กล่าวว่า. "บอก Jungah." Uee กล่าวว่าจากภายในห้องพัก. "ฉันจะไปโรงเรียน." Jungah กล่าวว่า "อย่าลืมว่าวันนี้ผมจะใช้เวลา Raina และลิซซี่ไปรับประทานอาหารกลางวันกับผมไปที่ร้านอาหาร." "ผมจะไม่ลืมไม่ต้องกังวล. ไปตอนนี้หรือคุณจะเป็นช่วงปลายปี." Uee กล่าวว่า. "เห็นคุณในภายหลัง Uee." Jungah ยิ้มกล่าวว่า. "ลาก่อนพี่!" อุทาน Uee

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ถอนหายใจ , จองอา เสร็จอาหารเช้า และได้ขึ้นไปทำความสะอาดชามและช้อน เมื่อเธอเสร็จ เธอไปที่ห้องของเธอ เปิดตู้เสื้อผ้า ดึงผ้าขนหนูสองผืน และเดิน ไปเข้าห้องน้ำ

หลังจาก 10 นาที จุงอา ออกจากห้องน้ำ มีผ้าขนหนูพันรอบร่างกายที่งดงามของเธอ ในขณะที่เธอกำลังแห้งผมของเธอกับอื่น ๆ เมื่อมันก็แห้งจุงอาไปด้วย และเปิดลิ้นชักของชุดชั้นใน จองอาดึงออกมาเธอยกทรงและกางเกงในใส่ไว้แล้วก็ไปปิดลิ้นชัก แต่ก่อนที่จะปิดมัน จุงอา เห็นภาพที่ด้านล่างของลิ้นชัก

ภาพเดียวกันที่ 17 ปีที่ผ่านมาเธอมีโต๊ะของเธอ ภาพเดียวกันที่เธอลูบเทศจียองไปบอกวัน เธอว่าเธอจะไปเป็นวันสุดท้ายที่เธอเห็น จียอง วัน เมื่อ จียองจูบที่ริมฝีปากของเธอ สัมผัสริมฝีปากของเธอ

จองอา และลดลงถึงเข่าของเธอบนพื้น ดูอย่างรอบคอบของจียองหน้าแล้วน้ำตาก็ไหลออกมาจากตาของเธอ . . . . .

" จียองอา ผมอยากเจอคุณ . . . . . . . จียอง พี่ . . . . . . . " จองอาพูดเกี่ยวการถ่ายภาพ เธอลุกขึ้นและเช็ดน้ำตาของเธอจองอายื่นนิ้วก้อยของเธอ เธอจับหน้าจียองอยู่ในรูป " ฉันยังคงจำสัญญาของเรา . "

ทอดถอนใจ จุงอา คว้ากล่องว่างเปล่าอยู่ใต้โต๊ะ และใส่รูปได้ ดูที่กล่องครั้งสุดท้าย จุงอา วางไว้ใต้เตียงและถอนหายใจอีกครั้ง เธอใส่เสื้อผ้าทำงาน

ก่อนออกจากห้องเธอจุงอา มาหาที่ประตูและเคาะนิ้วเบาๆกับเธอ

" คิมยูอี ? จองอาพูด

" บอกจุงอา " ยูอีพูด ภายในห้อง

" ฉันจะไปโรงเรียน " จองอากล่าว อย่าลืมว่า วันนี้ผมจะพาเรน่าและลิซซี่ไปทานข้าวกับผมที่ร้าน "

" ฉันไม่ลืมหรอก ไม่ต้องห่วง ไปตอนนี้ เดี๋ยวไปสายนะ " ยูอีพูด

" แล้วเจอกัน ยูอี จุงอา กล่าว "

ยิ้มๆ" พี่ค่ะ ! อุทานยูอี