UOE – Side Story SevenSide Story Se

UOE – Side Story Seven

Side Story Seven

‘Daddy,’ Zhen San Tian said.

Zhen San Tian’s round doll eyes lit up when he saw his daddy walked through the front door of their home.

‘San Tian is a good boy,’ Zhen Lang praised.

After Zhen San Tian welcomed his daddy home, he continued to piece together the puzzle on the coffee table.

Zhen San Tian looked like his daddy. He heard his mummy held him for three days after his birth, because she wanted to see if he inherited any of her features. His mummy turned him left and right for three days, but she didn’t see any of her features on him.

Most parents hoped their children were like Zhen San Tian. Zhen San Tian was a handsome and an obedient child.

Unlike most parents, Gu Jing hoped for a lively, strong and an energetic son. But she gave birth to a quiet and gentle son instead of a quiet and gentle daughter she desired. She didn’t expect she would give birth to a miniature Zhen Lang.

Zhen Lang looked at his beautiful wife who slept on the sofa. He saw the rosy complexion on her face and he knew his wife had a good dream. But the specks of ash on her cheeks and her messy hair made him suspicious.

Zhen Lang sat next to his son and he watched his son struggled to finish the puzzle. ‘What did mummy do today?’

‘Mummy said take away food is unhealthy so she wanted to cook me a loving lunch,’ Zhen San Tian said.

Zhen Lang glanced at the kitchen. The stove was burnt, water residue on the kitchen bench and there were dirty pots and pans in the kitchen sink.

Zhen Lang lifted his son onto his lap. ‘You can’t refuse your mum’s love.’

‘Mummy and I ate lunch at a restaurant,’ Zhen San Tian said.

Zhen San Tian held a puzzle piece in his hand, but he didn’t know where the right spot to put the puzzle piece was.

‘San Tian, there is no need to force yourself to think of a solution,’ Zhen Lang said. He took the puzzle piece from his son’s hand and he put it on the coffee table. ‘Let’s play something else together, ok?’

Zhen San Tian smiled at his daddy. ‘Today mummy didn’t train with me.’

Zhen Lang looked at his lovable wife who slept peacefully on the sofa for a while then he silently carried their son outside. He wanted to spend time with their son whilst she slept.

Outside on the lawn Zhen Lang waited for his son to attack him. His son punched him and he blocked the punch. Then his son kicked him and he stepped back to avoid the punch.

Zhen San Tian wasn’t satisfied he couldn’t hit his daddy. He punched and kicked faster, but his daddy was always faster.

Zhen Lang saw his son’s flushed face and sweat on his son’s forehead. His son breathed heavily, but he saw the tenacity in his son’s eyes and he smiled. Although his son had his eyes, but his son inherited his wife’s tenacity.

Zhen Lang thought it was a pity his wife only saw their son’s looks resembled him. If his wife looked closer then she would see their son’s personality resembled her.

Gu Jing slept on the sofa but she recognised the gentle sounds of her husband’s breathing the moment he walked through the front door. She didn’t allow herself to sleep deeply until her husband came home. No matter how tired she felt she wouldn’t leave their son unsupervised. But recently she felt increasingly tired and sleepy.

‘Mummy…’ Zhen San Tian called.

Zhen San Tian hugged his daddy’s leg and he waited for his mummy to wake up.

Gu Jing opened her eyes and she smiled at her loveable husband and son. Each time she saw how much her son looked like her husband she would reminisce about the past.

Since Gu Jing and Zhen Lang’s son was born, their son was loved and doted on by their son’s grandparents. Gu Jing remembered her dad and dad-in-law wracked their brains and looked through many baby name books to find a suitable name for their first grandson.

Gu Jing inadvertently thought of her son’s name when she first held her son in her arms. ‘This little boy is worth a lot of money.’

Gu Jing smiled brightly at her son who she named Zhen San Tian, because his name sounded like a lot of money.

Zhen San Tian was three years old, but many times he recognised the way his mummy smiled at him looked suspicious.

Gu Jing thought regardless of how much her husband and son looked like each other or how smart her son was, he was still her son. She couldn’t defeat her husband but she could tease her son.

Gu Jing thought if she and her husband had a second child perhaps she would name their second child Zhen Du Bian, which sounded like plenty of money. She smiled like a demoness. Of course if her second child was a sweet and an obedient girl then she would think of a different name for her daughter. She hoped her daughter would be beautiful and gentle.

Gu Jing’s son ran to her and he rubbed his sweaty head on her chest. ‘Mummy, hug me.’

Zhen Lang laughed at his son who tried to escape a bath. He lifted and carried his son toward the bathroom. ‘That part of your mummy’s body exclusively belongs to your daddy. That year your daddy

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

UOE - ฝั่งเจ็ดฝั่งเซเว่น'พ่อ' Zhen ซานเทียนกล่าวว่า. Zhen ซานเทียนตาตุ๊กตารอบสว่างขึ้นเมื่อเขาเห็นพ่อของเขาเดินผ่านประตูด้านหน้าของบ้านของพวกเขา. 'ซานเทียนเป็นเด็กดี' Zhen หรั่ง ยกย่อง. หลังจาก Zhen ซานเทียนยินดีที่บ้านพ่อของเขาเขายังคงปะติดปะต่อปริศนาบนโต๊ะกาแฟ. Zhen ซานเทียนดูเหมือนพ่อของเขา เขาได้ยินเสียงแม่ของเขากอดเขาไว้เป็นเวลาสามวันหลังจากที่เขาเกิดเพราะเธออยากจะดูว่าเขาได้รับมรดกใด ๆ ของคุณสมบัติของเธอ แม่ของเขาเขาหันซ้ายและขวาเป็นเวลาสามวัน แต่เธอไม่เห็นใด ๆ ของคุณสมบัติของเธอกับเขา. ผู้ปกครองส่วนใหญ่หวังว่าเด็กของพวกเขาเป็นเหมือน Zhen ซานเทียน Zhen ซานเทียนเป็นรูปหล่อและเด็กที่อ่อนน้อม. ซึ่งแตกต่างจากผู้ปกครองส่วนใหญ่, Gu จิงหวังที่มีชีวิตชีวาที่แข็งแกร่งและมีลูกชายที่มีพลัง แต่เธอให้กำเนิดลูกชายคนที่เงียบสงบและอ่อนโยนแทนลูกสาวที่เงียบสงบและอ่อนโยนที่เธอต้องการ เธอไม่ได้คาดหวังว่าเธอจะให้กำเนิดขนาดเล็ก Zhen Lang. Zhen แลงมองที่ภรรยาคนสวยของเขาที่หลับอยู่บนโซฟา เขาเห็นผิวสีดอกกุหลาบบนใบหน้าของเธอและเขารู้ว่าภรรยาของเขามีความฝันที่ดี แต่จุดของเถ้าบนแก้มและเส้นผมยุ่งของเธอทำให้เขาน่าสงสัย. Zhen แลงนั่งถัดจากลูกชายของเขาและเขาเฝ้ามองลูกชายของเขาพยายามที่จะเสร็จสิ้นปริศนา 'อะไรแม่ทำในวันนี้' 'แม่บอกว่าเอาออกอาหารเป็นโรคดังนั้นเธอจึงต้องการที่จะปรุงอาหารกลางวันฉันรัก' Zhen ซานเทียนกล่าวว่า. Zhen Lang เหลือบมองไปที่ห้องครัว เตาเผากากน้ำบนม้านั่งห้องครัวและมีหม้อและกระทะสกปรกในอ่างครัว. Zhen Lang ยกลูกชายของเขาลงบนตักของเขา 'คุณไม่สามารถปฏิเสธความรักของคุณแม่.' 'คุณแม่และฉันกินอาหารกลางวันที่ร้านอาหาร,' Zhen ซานเทียนกล่าวว่า. Zhen ซาน Tian จัดชิ้นส่วนปริศนาที่อยู่ในมือของเขา แต่เขาไม่ทราบว่าจุดที่เหมาะสมที่จะนำ ชิ้นส่วนจิ๊กซอว์เป็น. 'ซานเทียนมีไม่จำเป็นต้องบังคับตัวเองให้คิดว่าการแก้ปัญหา' Zhen หรั่งกล่าวว่า เขาเอาชิ้นส่วนจิ๊กซอว์จากมือของลูกชายของเขาและเขาวางไว้บนโต๊ะกาแฟ 'Let' s เล่นอย่างอื่นร่วมกัน OK? ' Zhen ซานเทียนยิ้มให้พ่อของเขา 'วันนี้แม่ไม่ได้ฝึกกับฉัน.' Zhen แลงมองที่น่ารักภรรยาของเขาที่หลับอย่างสงบบนโซฟาในขณะที่แล้วเขาก็เงียบดำเนินลูกชายของพวกเขาออกไปข้างนอก เขาอยากจะใช้เวลากับลูกชายของพวกเขาในขณะที่เธอนอนหลับ. นอกบนสนามหญ้า Zhen หรั่งรอให้ลูกชายของเขาจะโจมตีเขา ลูกชายของเขาชกเขาและเขาบล็อกหมัด จากนั้นลูกชายของเขาเตะเขาและเขาก็เดินกลับเพื่อหลีกเลี่ยงการชก. Zhen ซานเทียนก็ยังไม่พอใจที่เขาไม่สามารถตีพ่อของเขา เขาชกและเตะเร็วขึ้น แต่พ่อของเขาก็มักจะได้เร็วขึ้น. Zhen Lang เห็นหน้าล้างลูกชายของเขาและเหงื่อบนหน้าผากของลูกชายของเขา ลูกชายของเขาสูดลมหายใจอย่างหนัก แต่เขาเห็นความดื้อรั้นในสายตาของลูกชายของเขาและเขายิ้ม แม้ว่าลูกชายของเขามีตาของเขา แต่ลูกชายของเขาได้รับการถ่ายทอดความดื้อรั้นของภรรยาของเขา. Zhen Lang คิดว่ามันเป็นความสงสารภรรยาของเขาเห็นเพียงรูปลักษณ์ที่ลูกชายของพวกเขาคล้ายเขา หากภรรยาของเขามองอย่างใกล้ชิดแล้วเธอจะได้เห็นบุคลิกของลูกชายของพวกเขาคล้ายกับเธอ. Gu Jing นอนหลับอยู่บนโซฟา แต่เธอได้รับการยอมรับเสียงอ่อนโยนของสามีของเธอหายใจขณะที่เขาเดินผ่านประตูด้านหน้า เธอไม่ยอมให้ตัวเองเพื่อการนอนหลับลึกจนสามีของเธอกลับมาถึงบ้าน ไม่ว่าเหนื่อยเธอรู้สึกว่าเธอจะไม่ปล่อยให้ลูกชายของพวกเขาใกล้ชิด แต่เมื่อเร็ว ๆ นี้เธอรู้สึกเหนื่อยมากขึ้นและง่วงนอน. 'มัมมี่ ... Zhen ซานเทียนเรียกว่า. Zhen ซานเทียนกอดขาพ่อของเขาและเขารอให้แม่ของเขาที่จะตื่นขึ้นมา. Gu Jing เปิดตาของเธอและเธอก็ยิ้มให้สามีน่ารักของเธอและลูกชาย ทุกครั้งที่เธอเห็นเท่าใดลูกชายของเธอดูเหมือนสามีของเธอเธอจะระลึกถึงเกี่ยวกับอดีตที่ผ่านมา. ตั้งแต่ลูกชาย Gu จิงและ Zhen หลังสวนเกิดลูกชายของพวกเขาเป็นที่รักและลุ่มหลงโดยปู่ย่าตายายลูกชายของพวกเขา Gu Jing จำพ่อของเธอและพ่อในกฎหมายทำลายสมองของพวกเขาและมองผ่านหนังสือชื่อของทารกจำนวนมากที่จะหาชื่อที่เหมาะสมสำหรับหลานชายแรกของพวกเขา. Gu Jing คิดโดยไม่ได้ตั้งใจชื่อของลูกชายของเธอในตอนแรกที่เธอถือลูกชายของเธอในอ้อมแขนของเธอ 'เด็กผู้ชายคนนี้เป็นมูลค่าเงินเป็นจำนวนมาก.' Gu Jing ยิ้มสดใสที่ลูกชายของเธอที่เธอตั้งชื่อ Zhen ซานเทียนเพราะชื่อของเขาฟังเหมือนเงินเป็นจำนวนมาก. Zhen ซานเทียนอายุได้สามขวบ แต่หลายครั้งที่เขาได้รับการยอมรับ วิธีที่แม่ของเขายิ้มให้เขามองที่น่าสงสัย. Gu Jing คิดโดยไม่คำนึงถึงวิธีการมากที่สามีและลูกชายของเธอดูเหมือนแต่ละอื่น ๆ หรือวิธีการที่สมาร์ทลูกชายของเธอเป็นที่เขายังเป็นลูกชายของเธอ เธอไม่สามารถเอาชนะสามีของเธอ แต่เธอจะแซวลูกชายของเธอ. Gu Jing คิดว่าถ้าเธอและสามีของเธอมีลูกคนที่สองบางทีเธออาจจะตั้งชื่อลูกคนที่สองของพวกเขา Zhen Du เบียนซึ่งฟังเหมือนเงินมากมาย เธอยิ้มเหมือน demoness แน่นอนถ้าลูกคนที่สองของเธอเป็นหวานและสาวเชื่อฟังแล้วเธอจะคิดชื่ออื่นสำหรับลูกสาวของเธอ เธอหวังว่าลูกสาวของเธอจะสวยงามและอ่อนโยน. ลูกชาย Gu จิงวิ่งไปที่เธอและเขาลูบหัวขับเหงื่อของเขาบนหน้าอกของเธอ 'The Mummy, กอดฉัน. Zhen Lang หัวเราะเยาะลูกชายของเขาที่พยายามที่จะหลบหนีอาบน้ำ เขายกและดำเนินลูกชายของเขาไปยังห้องน้ำ 'ส่วนหนึ่งของร่างกายของคุณแม่ที่เฉพาะเป็นพ่อของคุณ ว่าปีพ่อของคุณ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

uoe –เรื่องราวด้านเจ็ดเรื่องราวเจ็ดข้าง" พ่อ " เจินซานเทียน กล่าวของจินซานเทียนรอบตุ๊กตาดวงตาสว่างขึ้นเมื่อเขาเห็นพ่อของเขาเดินผ่านประตูด้านหน้าของบ้านของพวกเขา" ซานเทียนเป็นเด็กดี " เจินแลงระหลังจากที่จินซานเทียนรับพ่อที่บ้าน เขายังคงที่จะชิ้นด้วยกันปริศนาบนโต๊ะกาแฟจินซานเทียน เหมือนพ่อของเขา เขาได้ยินเสียงแม่ของเขาขึ้นเขา 3 วันหลังจากที่เขาเกิด เพราะอยากจะดูว่าเขาได้รับการถ่ายทอดคุณสมบัติใดคุณสมบัติของเธอ แม่ของเขา เขาหันซ้ายและขวา 3 วัน แต่เธอไม่เห็นคุณสมบัติของเธอให้เขาผู้ปกครองส่วนใหญ่หวังลูกเป็นเหมือนจินซานเทียน จินซานเทียน คือ หล่อ และเป็นเด็กหัวอ่อนซึ่งแตกต่างจากพ่อแม่มากที่สุด กูจิงหวังสดชื่น แข็งแรง และลูกแข็งแรง แต่เธอให้กำเนิดลูกชายที่เงียบ และนุ่มนวล แทนที่จะเงียบ และนุ่มนวล ลูกสาวที่เธอต้องการ เธอไม่ได้คาดหวังว่าเธอจะคลอดลูก จิ๋ว เจิน แลงจินหลางมองภรรยาคนสวยของเขา คนที่นอนอยู่บนโซฟา เขาเห็นผิวเลือดฝาดบนใบหน้าของเธอและเขารู้ว่าภรรยาของเขามีความฝันที่ดี แต่ specks ของเถ้าบนแก้มและผมยุ่งเหยิงของเธอ ทำให้เขาสงสัยจินหลางนั่งข้างๆลูกชายของเขาและเขาเฝ้าดูลูกชายของเขาพยายามที่จะเสร็จสิ้นปริศนา " อะไรที่แม่ทำในวันนี้ ? "" แม่บอกว่าเอาอาหาร unhealthy ดังนั้นเธอต้องการที่จะทำกล่องข้าวกลางวันรัก " เจินซานเทียน กล่าวจินหลางมองในครัว เตาไหม้ น้ำที่ตกค้างอยู่บนม้านั่งห้องครัวและมีหม้อและกระทะที่สกปรกในอ่างครัวจินหลางยกลูกชายของเขาลงบนตักของเขา คุณไม่สามารถปฏิเสธความรักของแม่เธอ . . ." แม่ฉันกินอาหารกลางวันที่ร้านอาหาร " เจินซานเทียน กล่าวจินซานเทียนจัดปริศนาชิ้นในมือของเขา แต่เขาไม่รู้ว่าจุดที่เหมาะสมจะใส่ปริศนาชิ้น ." ซานเทียน ไม่ต้องบังคับตัวเองให้คิดแก้ปัญหา " จินหลางกล่าว เขาเอาปริศนาชิ้นจากมือของลูกชายของเขาและเขาวางไว้บนโต๊ะกาแฟ " ไปเล่นอย่างอื่นกัน โอเค ? "จินซานเทียนยิ้มให้พ่อ วันนี้แม่ไม่ได้ฝึกกับผม’จินหลางมองภรรยาที่น่ารัก คนที่นอนอย่างสงบบนโซฟา สักพักเขาก็เงียบ อุ้มลูกชายของตนอยู่ข้างนอก เขาต้องการที่จะใช้เวลากับลูกชายของพวกเขาขณะที่เธอหลับนอกบนสนามหญ้า จิ้นหลางรอลูกของเขาจะโจมตีเขา ลูกชายของเขาชกเขาและเขาถูกชก แล้วลูกชายของเขาไล่เขา และ เขาก้าวถอยหลังเพื่อหลบหมัดจินซานเถียนไม่พอใจเขาไม่สามารถตีพ่อเขา เขาต่อยและเตะเร็วขึ้น แต่พ่อก็มักจะได้เร็วขึ้นจินหลางเห็นบุตรชายของเขาหน้าแดงกล่ำ และเหงื่อบนหน้าผากของลูกชายของเขา ลูกชายของเขาหายใจอย่างหนัก แต่เขาเห็นความดื้อรั้นในสายตาของลูกชายของเขา และเขาก็ยิ้ม แม้ว่าลูกชายของเขา ดวงตาของเขา แต่ลูกชายสืบทอดความดื้อรั้นของภรรยาจินหลางคิดว่าน่าเสียดายที่ภรรยาของเขาเห็นลูกชายหน้าตาเหมือนเขา ถ้าภรรยาของเขาดูใกล้ๆแล้วเธอจะเห็นลูกชายนิสัยเหมือนเธอกูจิง นอนบนโซฟา แต่เธอก็จำเสียงที่อ่อนโยนของสามีเธอหายใจ ขณะที่เขาเดินผ่านประตูด้านหน้า เธอไม่ได้ช่วยให้ตัวเองหลับลึกจนสามีเธอกลับมาบ้าน ไม่ว่าจะเหนื่อยแค่ไหน เธอ รู้สึกเธอจะไม่ปล่อยให้ลูกชายคนเดียว . แต่เธอเพิ่งขึ้นว่าเหนื่อยและง่วง" " แม่ . . . . . . . จินซานเทียน เรียกว่าจินซานเทียนกอดขาพ่อ และเขารอเขาให้แม่ตื่นกูจิงเปิดสายตาเธอ เธอยิ้มให้สามีที่น่ารักของเธอ และลูกชาย ทุกครั้งที่เธอเห็นเท่าไหร่ที่ลูกชายของเธอเหมือนสามีของเธอ เธอจะหวนรำลึกอดีตตั้งแต่กูจิงและจินหลาง ลูกชายเกิด ลูกชายของพวกเขารัก และหลงโดยปู่ของลูกชายของพวกเขา กูจิง จำได้ว่าพ่อของเธอและพ่อในกฎหมาย wracked สมองของพวกเขาและมองผ่านหนังสือชื่อทารกหลายคนเพื่อหาชื่อที่เหมาะสมกับหลานชายคนแรกของพวกเขากูจิงตั้งใจคิดชื่อลูกชายของเธอเมื่อเธอกอดลูกชายไว้ในอ้อมอก " เด็กนี้มีมูลค่าเงินเป็นจำนวนมาก .กูจิงยิ้มสดใสให้ลูกชายของเธอที่เธอชื่อจินซานเทียน เพราะชื่อของเขา เสียงเหมือนมากของเงินจินซานเทียน สามปี แต่หลายๆ ครั้ง เขาจำที่แม่ของเขายิ้มให้เขาดูน่าสงสัยกูจิงคิดว่า ไม่ว่ายังไง สามี และลูกเหมือนกัน หรือ สมาร์ท ลูกชายของเธอเป็นยังไง เขาก็ยังเป็นลูกชายของเธอ เธอไม่สามารถเอาชนะสามีของเธอ แต่เธอสามารถแกล้งลูกชายของเธอกูจิงคิดว่าถ้าเธอและสามีของเธอมีเด็กสองเธออาจจะชื่อ 2 ลูก จินดูเปียน ซึ่งฟังดูเหมือนเงินอีกเยอะ เธอยิ้มเหมือนปีศาจร้าย . แน่นอนถ้าลูกคนที่สองของเธอเป็นหวานและสาวหัวอ่อน แล้วเธอจะคิดชื่ออื่นสำหรับลูกสาวของเธอ เธอหวังว่าลูกสาวคงจะสวยและอ่อนโยนกูจิงลูกวิ่งไปหาเธอ เขาลูบหัวชุ่มเหงื่อของเขาบนหน้าอกของเธอ " " แม่กอดผมจินหลางหัวเราะที่ลูกชายของเขาที่พยายามจะหนีไปอาบน้ำ เขายกและอุ้มลูกชายของเขา towar