Locals to this day still plant rice

Locals to this day still plant rice and vegetables on the terraces, although more and more younger Ifugaos do not find farming appealing, often opting for the more lucrative hospitality industry generated by the terraces[citation needed]. The result is the gradual erosion of the characteristic "steps", which need constant reconstruction and care. In 2010, a further problem was drought, with the terraces drying up completely in March of that year.[5]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ชาวบ้านนี้ยังปลูกข้าวและผักบนระเบียง แม้อายุมาก Ifugaos ไม่พบนาน่าสนใจ มักเลือกสำหรับร่ำรวยมากขึ้นอุตสาหกรรมสร้างระเบียง [ต้องการอ้างอิง] ผลคือ พังทลายสมดุลของลักษณะ "ขั้นตอน" ซึ่งจำเป็นต้องคงที่ฟื้นฟูและดูแล ในปี 2553 ปัญหาการถูกภัยแล้ง มีระเบียงที่แห้งอย่างสมบูรณ์ในเดือนมีนาคมของปี[5]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ชาวบ้านจนถึงวันนี้ยังคงปลูกข้าวและผักบนระเบียงแม้ว่ามากขึ้นและมากขึ้น Ifugaos น้องไม่พบการทำการเกษตรที่น่าสนใจมักจะเลือกสำหรับอุตสาหกรรมการบริการมีกำไรมากขึ้นเกิดจากระเบียง [อ้างจำเป็น] ผลที่ได้คือการพังทลายทีละน้อยของ "ขั้นตอน" ลักษณะที่ต้องฟื้นฟูอย่างต่อเนื่องและการดูแล ในปี 2010 ปัญหาที่เกิดขึ้นต่อไปก็คือภัยแล้งพร้อมกับระเบียงแห้งขึ้นอย่างสมบูรณ์ในเดือนมีนาคมของปีที่. [5]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ไอเดียวันนี้ยังปลูกข้าวและพืชผักบนระเบียง , แม้ว่ามากขึ้นและน้องฟูเกาไม่พบการดูด มักจะเลือกสำหรับเพิ่มเติม lucrative อุตสาหกรรมการบริการที่สร้างขึ้นโดยระเบียง [ อ้างอิงที่จำเป็น ] ผลคือ ค่อยๆ เซาะ ลักษณะ " ขั้นตอน " ซึ่งต้องการการฟื้นฟูคงที่และการดูแล ใน 2010 , ปัญหาต่อไปคือความแห้งแล้งกับระเบียงแห้งขึ้นอย่างสมบูรณ์ในเดือนมีนาคมของปีนั้น . [ 5 ]