THE BOY WHO LIVED mr. and Mrs. Durs

THE BOY WHO LIVED
mr. and Mrs. Dursley, of number four, Privet Drive, were
proud to say that they were perfectly normal, thank you very much. They were the last people you’d expect to be involved in anything strange or mysterious, because they just didn’t hold with such nonsense. Mr. Dursley was the director of a firm called Grunnings, which made drills. He was a big, beefy man with hardly any neck, although he did have a very large mustache. Mrs. Dursley was thin
and blonde and had nearly twice the usual amount of neck, which came in very useful as she spent so much of her time craning over garden fences, spying on the neighbors. The Dursleys had a small son called Dudley and in their opinion there was no finer boy anywhere. The Dursleys had everything they wanted, but they also had a secret, and their greatest fear was that somebody would discover it.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เด็กชายที่อาศัยอยู่ นายและนาง Dursley หมายเลข 4 ไดรฟ์ Privet ความภูมิใจที่จะบอกว่า พวกเขาอย่างปกติ ขอบคุณมาก พวกคนสุดท้ายที่คุณคาดหวังว่าจะมีส่วนร่วมในสิ่งที่แปลก หรือ ลึกลับ เนื่องจากพวกเขาเพียงไม่ถือกับเหลวไหลเช่น นาย Dursley กรรมการบริษัทเรียกว่า Grunnings ที่ทำการฝึกซ้อมได้ เขาเป็นชายใหญ่ beefy กับคอยัง แม้ว่าเขาไม่มี mustache มาก นาง Dursley บาง และสีบลอนด์และเกือบสองปกติจำนวนคอ ที่มามีประโยชน์มากเธอใช้เวลามากของ craning เธอเวลาผ่านรั้วสวน การสอดแนมในบ้าน Dursleys ที่มีลูกชายเล็ก ๆ เรียกว่า Dudley และในความคิดของพวกเขา มีเด็กปลีกย่อยไม่ได้ Dursleys จะมีทุกอย่างที่พวกเขาต้องการ แต่พวกเขายังมีความลับ และความกลัวของพวกเขามากที่สุดใครจะค้นพบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

BOY ที่อาศัยอยู่
mr และนาง Dursley ของบ้านเลขที่สี่ซอยพรีเว็มี
ความภูมิใจที่จะบอกว่าพวกเขาเป็นปกติอย่างสมบูรณ์แบบขอบคุณมาก พวกเขาเป็นคนสุดท้ายที่คุณคาดหวังที่จะมีส่วนร่วมในสิ่งที่แปลกหรือลึกลับเพราะพวกเขาก็ไม่ได้ถือกับเรื่องไร้สาระดังกล่าว นาย Dursley เป็นผู้อำนวยการของ บริษัท ที่เรียกว่า Grunnings ซึ่งทำให้การฝึกซ้อม เขาเป็นใหญ่คนอ้วนที่มีแทบจะไม่คอใด ๆ แม้ว่าเขาจะมีหนวดมีขนาดใหญ่มาก นาง Dursley ผอม
และสีบลอนด์และมีเกือบสองเท่าของจำนวนเงินที่ปกติของคอซึ่งมาในที่มีประโยชน์มากในขณะที่เธอใช้เวลามากของเวลาที่เธอ craning ข้ามรั้วสวน, สอดแนมเพื่อนบ้าน อนีย์มีลูกชายคนเล็กที่เรียกว่าดัดลีย์และในความคิดของพวกเขาไม่มีเด็กปลีกย่อยที่ใดก็ได้ อนีย์มีทุกอย่างที่พวกเขาต้องการ แต่พวกเขายังมีความลับและความกลัวที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของพวกเขาคือการที่ใครสักคนจะค้นพบมัน