community and administration with t

community and administration with the help of professional and non-professional
organisations like NGOs, NPOs and CBOs. Since this scheme generates its own
resources within itself, the process is found to be sustainable. The association is also
found to be effective in collective decision-making, and to represent the voice of the
community. During the disaster events, this scheme is found to be useful, as
exemplified by experience from other areas with different disasters in Japan, including
flood and typhoon (Atsumi and Suzuki, 2003; Sugiman et al., 2003).
In the process of creating the Kobe Action Plan, a very important problem is
left unsolved, which is ‘who’ and ‘how’ to implement the action plan. This is related
not only to ‘leadership’ and ‘responsibility’ but also to ‘support systems’. In addition,
in the changing world, the relevance of the action plan will be changed, and needs to be
updated. It is when a whole chain of systems with clear initiatives and updated
functions are in place, that the challenge of achieving a sustainable civil society will
progress. To realise a safer society, it is essential that more people share fundamental
ideas in common.
Naidoo and Tandon (1999) in their book on civil society remind us that
current society evolved from civil society. Long ago, in most parts of the world, power
was with the people, and governance was with the community. It was a time when
social organisations depended on a very deep sense of community, and responsibilities
were shared with community members. As time has passed, the scenario has changed,
the state came to existence, the government was formed and argument over the role of
civil society has emerged. Clearly, it is not possible to turn back the clock, but it is
possible to remind ourselves about its origin, and perceive the values of humanity and
sustainable civil society.
Acknowledgements
The authors are grateful for the support of the UN Centre for Regional Development
(UNCRD) throughout this study. Discussions with colleagues in UNCRD (Y.
Nakagawa and Y. Tsunehiro) and NGOs Kobe (M. Murai) were valuable. The authors
also thank S. Sato of the Tsukimiyama residents’ association of Nishi Suma for sharing
useful data and information.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ชุมชนและการจัดการ ด้วยความช่วยเหลือของมืออาชีพและมืออาชีพไม่ใช่
องค์กรเช่น Ngo, Npo และ CBOs เนื่องจากโครงร่างนี้สร้างตัวเอง
ทรัพยากรภายในตัวเอง อยู่การจะยั่งยืน สมาคมก็
พบมีประสิทธิภาพในการตัดสินใจรวม การแสดงเสียงของการ
ชุมชน ระหว่างเหตุการณ์ภัยพิบัติ โครงร่างนี้อยู่ให้เป็นประโยชน์ เป็น
exemplified โดยประสบการณ์จากพื้นที่อื่น ๆ ด้วยภัยต่าง ๆ ในประเทศญี่ปุ่น รวม
น้ำท่วมและลม (Atsumi และซูซูกิ 2003 Sugiman และ al., 2003) .
ในกระบวนการสร้างแผนการดำเนินโกเบ ปัญหาสำคัญมากคือ
ซ้ายมาก ซึ่งเป็น 'คน' และ 'วิธี' การใช้แผนการดำเนิน การ นี้เกี่ยวข้อง
ไม่เพียง 'ผู้นำ' และ 'ความรับผิดชอบ' แต่ 'สนับสนุนระบบ' นอกจากนี้,
ในโลกเปลี่ยนแปลง ความสำคัญของแผนการดำเนินการจะถูกเปลี่ยนแปลง และต้อง
ปรับปรุง มันเป็นลูกโซ่ทั้งระบบมีแผนงานที่ชัดเจน และปรับปรุง
เพลส ที่ท้าทายของการบรรลุเป้าหมายอย่างยั่งยืนภาคประชาสังคมจะ มีฟังก์ชัน
ความคืบหน้า ตระหนักถึงสังคมปลอดภัย มันเป็นสิ่งสำคัญที่ผู้ใช้เพิ่มเติมร่วมพื้นฐาน
คิดในทั่วไป
Naidoo และ Tandon (1999) ในหนังสือของพวกเขาในสังคมเตือนเราที่
ปัจจุบันสังคมพัฒนาจากสังคม นาน ในส่วนใหญ่ของโลก พลังงาน
ถูกกับคน และบรรษัทภิบาลได้กับชุมชน เป็นเวลาเมื่อ
องค์กรทางสังคมขึ้นอยู่กับความลึกมากชุมชน ความรับผิดชอบ
ได้ร่วมกับสมาชิกในชุมชน เป็นเวลาผ่านไป มีการเปลี่ยนแปลงสถานการณ์,
รัฐมาดำรงอยู่ ก่อตั้งรัฐบาล และอาร์กิวเมนต์มากกว่าบทบาทของ
ภาคประชาสังคมได้ผงาดขึ้น ชัดเจน ไม่สามารถกลับนาฬิกา แต่ก็
สามารถเตือนตนเองเกี่ยวกับการกำเนิด และสังเกตค่าของมนุษยชาติ และ
ยั่งยืนภาคประชาสังคมได้
ถาม-ตอบ
ขอบคุณสำหรับการสนับสนุนของศูนย์สหประชาชาติในภูมิภาค Development
(UNCRD) ตลอดการศึกษานี้ผู้เขียนได้ สนทนากับเพื่อนร่วมงานใน UNCRD (Y.
นาคางาวะและ Y. Tsunehiro) และองค์กรพัฒนาเอกชนโกเบ (M. Murai) มีคุณค่า ผู้เขียน
ยัง ขอบคุณซาโต้ S. สมาคม Tsukimiyama อาศัยของนิชิสุมาร่วม
ข้อมูลที่เป็นประโยชน์และข้อมูลการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ชุมชนและการบริหารงานด้วยความช่วยเหลือของมืออาชีพและไม่ใช่มืออาชีพ
องค์กรเช่นเอ็นจีโอและองค์กรชุมชน NPOs เนื่องจากโครงการนี้สร้างของตัวเอง
ทรัพยากรภายในตัวเองกระบวนการที่จะพบว่ามีการพัฒนาอย่างยั่งยืน สมาคมนี้ยัง
พบว่ามีประสิทธิภาพในการร่วมกันตัดสินใจและจะเป็นตัวแทนของเสียงของ
ชุมชน ในช่วงเหตุการณ์ภัยพิบัติโครงการนี้จะพบว่ามีประโยชน์เป็น
แบบสุดขั้วจากประสบการณ์จากพื้นที่อื่น ๆ ที่มีภัยพิบัติที่แตกต่างกันในประเทศญี่ปุ่นรวมทั้ง
น้ำท่วมและพายุไต้ฝุ่น (Atsumi และซูซูกิ 2003; Sugiman et al, 2003).
ในขั้นตอนของการสร้าง โกเบแผนปฏิบัติการเป็นปัญหาที่สำคัญมากคือการ
แก้ที่เหลือซึ่งเป็น 'ที่' และ 'วิธีการ' ที่จะดำเนินการจัดทำแผนปฏิบัติการ นี้เป็นที่เกี่ยวข้อง
ไม่เพียง แต่จะเป็นผู้นำ 'และ' ความรับผิดชอบ 'แต่ยัง' ระบบสนับสนุน ' นอกจากนี้
ในโลกที่เปลี่ยนแปลงความเกี่ยวข้องของแผนปฏิบัติการจะได้รับการเปลี่ยนแปลงและจะต้องมีการ
ปรับปรุง มันคือเมื่อห่วงโซ่ทั้งหมดของระบบที่มีความคิดริเริ่มที่ชัดเจนและมีการปรับปรุง
การทำงานอยู่ในสถานที่ที่ท้าทายของการประสบความสำเร็จในภาคประชาสังคมที่ยั่งยืนจะ
คืบหน้า ตระหนักถึงสังคมที่ปลอดภัยก็เป็นสิ่งสำคัญที่ผู้คนจำนวนมากร่วมกันเป็นพื้นฐาน
ความคิดในการร่วมกัน
Naidoo และ Tandon (1999) ในหนังสือของพวกเขาในภาคประชาสังคมเตือนเราว่า
สังคมปัจจุบันวิวัฒนาการมาจากภาคประชาสังคม นานมาแล้วในพื้นที่ส่วนใหญ่ของโลกที่มีอำนาจ
อยู่กับคนและการกำกับดูแลอยู่กับชุมชน มันเป็นช่วงเวลาที่
องค์กรทางสังคมขึ้นอยู่กับความรู้สึกที่ลึกมากของชุมชนและความรับผิดชอบ
ร่วมกันกับสมาชิกในชุมชน เมื่อเวลาผ่านไปสถานการณ์มีการเปลี่ยนแปลง
รัฐมาถึงการดำรงอยู่ของรัฐบาลที่ถูกสร้างขึ้นและโต้แย้งกว่าบทบาทของ
ภาคประชาสังคมได้เกิด เห็นได้ชัดว่ามันเป็นไปไม่ได้ที่จะหันหลังกลับนาฬิกา แต่มันก็เป็น
ไปได้ที่จะเตือนตัวเองเกี่ยวกับต้นกำเนิดของตนและรับรู้ค่าของความเป็นมนุษย์และ
การพัฒนาอย่างยั่งยืนของภาคประชาสังคม
ขอบคุณ
ผู้เขียนขอขอบคุณสำหรับการสนับสนุนของสหประชาชาติศูนย์เพื่อการพัฒนาภูมิภาค
( UNCRD) ตลอดการศึกษานี้ พูดคุยกับเพื่อนร่วมงานใน UNCRD (วาย
นาคากาวาและวาย Tsunehiro) และเอ็นจีโอโกเบ (M. Murai) เป็นที่มีคุณค่า ผู้เขียน
ยังขอขอบคุณเอสซาโตของสมาคมชาว Tsukimiyama ของ Nishi Suma สำหรับการแบ่งปัน
ข้อมูลที่เป็นประโยชน์และข้อมูล

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ชุมชนและการบริหารงานด้วยความช่วยเหลือของมืออาชีพ และไม่ใช่องค์กรมืออาชีพ
เหมือนเอ็นจีโอ NPOs และ cbos . เนื่องจากโครงการนี้สร้างทรัพยากรของตัวเอง
ภายในตัวเอง , กระบวนการพบว่า ยั่งยืน เป็น สมาคมยัง
พบว่ามีประสิทธิภาพในการตัดสินใจร่วมกัน และเป็นตัวแทนเสียงของ
ชุมชน ในระหว่างเกิดภัยพิบัติต่างๆโครงการนี้พบว่าเป็นประโยชน์ เป็น
exemplified โดยประสบการณ์จากพื้นที่อื่น ๆ กับภัยพิบัติต่าง ๆในประเทศญี่ปุ่น รวมถึงอุทกภัยพายุไต้ฝุ่น ( ซึมิ
และ ซูซูกิ , 2003 ; sugiman et al . , 2003 ) .
ในกระบวนการของการสร้างแผนปฏิบัติการที่โกเบ ซึ่งเป็นปัญหาที่สำคัญมากคือ
ซ้ายเท่านั้น ซึ่งเป็น ' ใคร ' และ ' วิธีการ ' เพื่อดำเนินการตามแผนปฏิบัติการ นี้จะเกี่ยวข้องกับ
ไม่เพียง แต่จะ ' ภาวะผู้นำ ' และ ' ความรับผิดชอบ ' แต่ยัง ' ระบบ ' นอกจากนี้
ในการเปลี่ยนแปลงโลก ความสัมพันธ์ของแผนปฏิบัติงานจะเปลี่ยนไป และต้องถูก
ปรับปรุง มันคือเมื่อห่วงโซ่ทั้งหมดของระบบด้วยโครงการที่ชัดเจน และปรับปรุง
การทำงานอยู่ในสถานที่ที่ความท้าทายของขบวนการประชาสังคมจะยั่งยืน
ความคืบหน้า ให้ตระหนักถึงสังคมที่ปลอดภัยมันเป็นสิ่งจำเป็นที่คนแชร์พื้นฐานความคิดเหมือนกัน
.
และ ไนดูแทนเดิ่น ( 1999 ) ในหนังสือของพวกเขาในสังคม เตือนเราว่า
สังคมปัจจุบันมีวิวัฒนาการมาจากภาคประชาสังคม นานมาแล้ว ในส่วนมากที่สุดของโลก , พลังงาน
อยู่กับประชาชนและธรรมาภิบาลกับสังคม มันเป็นช่วงเวลาเมื่อ
องค์กรทางสังคมขึ้นอยู่กับความรู้สึกลึก ๆของชุมชน และความรับผิดชอบ
ใช้ร่วมกันกับสมาชิกในชุมชน เมื่อเวลาผ่านไป สถานการณ์เปลี่ยนไป
รัฐมาอยู่ รัฐบาลได้ถูกจัดตั้งขึ้นและอาร์กิวเมนต์มากกว่าบทบาทของ
ประชาสังคมก็โผล่แล้ว เห็นได้ชัดว่ามันไม่สามารถย้อนเวลากลับไปได้ แต่มันเป็น
เป็นไปได้ที่จะเตือนตัวเองเกี่ยวกับกำเนิดของตนและเห็นคุณค่าของความเป็นมนุษย์ และสังคมพลเรือนที่ยั่งยืน

ขอบคุณ
.ผู้เขียนขอขอบคุณสำหรับการสนับสนุนของสหประชาชาติสำหรับศูนย์การพัฒนาระดับภูมิภาค ( uncrd ) ตลอดการศึกษา การสนทนากับเพื่อนร่วมงานใน uncrd ( Y
Y tsunehiro และนากา ) และองค์กรพัฒนาเอกชน โกเบ ( ม. มุราอิ ) ที่มีคุณค่า ผู้เขียน
ขอบคุณเอส ซาโต้ สมาคม tsukimiyama อยู่อาศัยของนิชิ ซูม่า สําหรับการแบ่งปัน
ข้อมูลที่มีประโยชน์และข้อมูล