Su Luo suddenly felt helpless, she

Su Luo suddenly felt helpless, she placed her hand between her eyebrows, as though shielding from the sun, and gazed in all four directions.

This was a desolate island.

Their current position was at a sandy beach, a few kilometers past this was an area of continuous, unending, mountainous forest. The mountainous forest was tree-lined, appearing full of vitality. Presumably, there would be at least some bird-like creatures, right?

“I’ll go into the woods to look and see if I can find some food to bring back.” Su Luo said softly.

“This king will follow along with you.” Nangong Liuyun stood up, but was somewhat unsteady on his feet.

Su Luo, with one move, supported him: “Don’t randomly move about, your body is still weak. It’s best that you rest here.”

Nangong Liuyun rather anxiously watched her. and said wretchedly and pitifully: “At anytime, a wild animal could appear here. Can it be that you want to toss this king aside to stay here and perish on his own? Aren’t you going to protect this king?”

Su Luo was simply speechless? In the end, who was protecting whom?

“Who would dare to protect you, a seventh rank expert.” Su Luo exasperatedly rolled her eyes, turned around and was about to leave.

Nangong Liuyun faintly said to her back: “What if this king is not at seventh rank?”

His voice was very low, his mood seemed to be very gloomy and downcast.

But Su Luo heard it very clearly.

Not a seventh rank?

Su Luo immediately turned around and looked at him with deep concern, while her mouth repeated: “Not a seventh rank? What does this mean?”

Nangong Liuyun’s eyelid lowered slightly, and in a low voice, he said: “Just the literal meaning of the words, therefore, this king now needs your protection. You can’t cast aside and not take care of this king.”

Was he using an excuse to hang on to her?

Sure enough, while speaking, Nangong Liuyun also grabbed hold of the corner of her clothing. His entire person was leaning on her shoulder, giving off an appearance of being completely dependent on her. He was moving to put his shamelessness in action.

She couldn’t very well push an injured him away, right? Simply a master that was too difficult to serve!

Su Luo had no choice but to support him as they walked in the direction of the mountainous forest.

Along the way, she talked to Nangong Liuyun while carefully observing his bearing. Afterwards, she couldn’t help but frown.

At this point of time, Nangong Liuyun’s footsteps were weak and unstable, not to speak of a seventh rank, he couldn’t even be compared to her, a third rank, okay?

This… Su Luo thought about it, finally, she still had to ask: “Last night, in the end, what really happened?”

Nangong Liuyun puffed up and gave a snort: “Finally you want to ask? This king was under the impression that you would still endure it for a long while.” Not even a little curious, not even a little bit concerned about him! She was also not that least bit interested in asking him about being locked in the Joyous Conjugal Room with another woman!

This bastard had already known earlier that she was curious, and deliberately waited until she asked.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ซู Luo ก็รู้สึกหมดหนทางเธอวางมือของเธอระหว่างคิ้วของเธอราวกับว่าการป้องกันจากดวงอาทิตย์และจ้องมองในทุกสี่ทิศทาง. นี้เป็นเกาะที่รกร้าง. ตำแหน่งปัจจุบันของพวกเขาอยู่ที่หาดทรายไม่กี่กิโลเมตรที่ผ่านมานี้เป็น พื้นที่อย่างต่อเนื่องไม่มีที่สิ้นสุด, ป่าภูเขา ป่าภูเขาเป็นต้นไม้เรียงรายปรากฏเต็มไปด้วยพลัง สันนิษฐานว่าจะมีอย่างน้อยบางส่วนสิ่งมีชีวิตเหมือนนกใช่มั้ย? "ฉันจะไปเข้าไปในป่าเพื่อมองและดูว่าฉันสามารถหาอาหารบางอย่างที่จะนำกลับ." ซู Luo พูดเบา ๆ . "ราชานี้จะทำตามพร้อมกับ . คุณ "Nangong Liuyun ลุกขึ้นยืน แต่ก็ค่อนข้างมั่นคงบนเท้าของเขา. ซู Luo กับหนึ่งย้ายสนับสนุนเขา" อย่าสุ่มย้ายเกี่ยวกับร่างกายของคุณยังคงอ่อนแอ มันเป็นเรื่องที่ดีที่สุดที่คุณพักผ่อนที่นี่. " Nangong Liuyun ค่อนข้างใจจดใจจ่อเฝ้าดูเธอ และบอกว่า wretchedly และน่าสมเพช "ในทุกที่ทุกเวลาสัตว์ป่าจะปรากฏที่นี่ มันสามารถเป็นไปได้ว่าคุณต้องการที่จะโยนกษัตริย์กันไปอยู่ที่นี่และพินาศของตัวเอง? คุณไม่ไปปกป้องกษัตริย์นี้ " ซู Luo เป็นเพียงพูด? ? ในท้ายที่สุดผู้ที่ได้รับการปกป้องคน". ใครจะกล้าที่จะปกป้องคุณเป็นผู้เชี่ยวชาญด้านการจัดอันดับที่เจ็ด" ซู Luo exasperatedly รีดดวงตาของเธอหันไปรอบ ๆ และกำลังจะออกจาก. Nangong Liuyun แผ่วเบาบอกว่าจะกลับมาของเธอ: "สิ่งที่ว่านี้ พระมหากษัตริย์ไม่ได้อยู่ที่อันดับที่เจ็ด? " เสียงของเขาอยู่ในระดับต่ำมากอารมณ์ของเขาดูเหมือนจะมากมืดมนและเศร้าใจ. แต่ซู Luo ได้ยินมันอย่างชัดเจน. ไม่ได้เป็นอันดับที่เจ็ด? ซู Luo หันทันทีไปรอบ ๆ และมองไปที่เขาด้วยความกังวลลึก ในขณะที่ปากของเธอซ้ำแล้วซ้ำอีก "ไม่ได้เป็นอันดับที่เจ็ด? ? สิ่งนี้หมายความว่า " เปลือกตา Nangong Liuyun ของลดลงเล็กน้อยและเสียงต่ำ, เขากล่าวว่า" เพียงแค่ความหมายที่แท้จริงของคำจึงกษัตริย์นี้ในขณะนี้ความต้องการความปลอดภัยของคุณ คุณไม่สามารถโยนกันและไม่ได้อยู่ในการดูแลของพระมหากษัตริย์นี้. " เขาใช้ข้ออ้างที่จะแขวนเพื่อเธอ? พอแน่ใจว่าในขณะที่พูด Nangong Liuyun ยังคว้าถือของมุมของเสื้อผ้าของเธอ คนทั้งหมดของเขาพิงไหล่ของเธอให้ออกลักษณะของการสมบูรณ์ขึ้นอยู่กับเธอ เขากำลังจะย้ายไปที่จะนำไร้ยางอายของเขาในการดำเนินการ. เธอไม่สามารถผลักดันได้เป็นอย่างดีได้รับบาดเจ็บเขาออกไปใช่ไหม? เพียงแค่หลักที่เป็นเรื่องยากเกินไปที่จะให้บริการ! ซู Luo ก็ไม่มีทางเลือกที่จะสนับสนุนเขาในฐานะที่พวกเขาเดินไปในทิศทางของป่าภูเขา. ไปตามทางที่เธอได้พูดคุยกับ Nangong Liuyun ขณะเฝ้าระวังแบริ่งของเขา หลังจากนั้นเธอก็ไม่สามารถช่วย แต่ขมวด. ณ จุดเวลานี้เสียงฝีเท้า Nangong Liuyun ของคนอ่อนแอและไม่มั่นคงไม่ได้ที่จะพูดถึงอันดับที่เจ็ดเขาไม่สามารถที่จะนำมาเปรียบเทียบกับเธออันดับที่สามได้ไหมนี่ ... ซู Luo คิดเกี่ยวกับมันในที่สุดเธอก็ยังต้องถาม: "คืนสุดท้ายในท้ายที่สุดแล้วสิ่งที่เกิดขึ้นจริงๆ" Nangong Liuyun ผยองและให้ Snort A: "ในที่สุดคุณต้องการที่จะถาม? กษัตริย์อยู่ภายใต้ความประทับใจที่คุณจะยังคงทนได้นานในขณะ. "ไม่แม้แต่น้อยอยากรู้อยากเห็นไม่ได้นิด ๆ หน่อย ๆ ความกังวลเกี่ยวกับเขา! เธอยังไม่ได้ว่าบิตอย่างน้อยที่สนใจในการขอให้เขาเกี่ยวกับการถูกขังอยู่ในห้อง Joyous สมรสกับผู้หญิงอีกคน! ไอ้นี้ได้รู้จักกันอยู่แล้วก่อนหน้านี้ว่าเธอเป็นคนอยากรู้อยากเห็นและจงใจรอจนกว่าเธอถาม