Although the making of papyrus as a

Although the making of papyrus as a writing support is almost 5,000 years old, not a single written description by the Egyptians exist to explain their process.

blog1_image1.jpg

Pictorial displays in tomb murals and carvings never reveal the process of sheet formation, though often depict the papyrus plant. Only one document by Pliny the Elder, Natural History, XIII, written in the 1st c. A.D. attempts to describe the process of papyrus making. Unfortunately, this description is ambiguous and so lacking in details it has led many to believe Pliny never actually saw the process first hand. By the 10th c. AD papyrus making becomes extinct and the secret of its fabrication appeared to be lost.

blog1_image2.jpg

Papyrus is made from the sedge plant, Cyperus papyrus which grows in shallow water and was so abundant in ancient Egypt it was the source not only for the manufacture of flexible writing supports but for many everyday items such as shoes, coverings, boats, and food. Ironically, by the 20th century this plant no longer existed in Egypt though it has since been imported and cultivated. We don’t know whether the ancient Egyptians used wild or cultivated Cyperus papyrus plants of which there are many sub-species. Any one of these sub-species could have affected the quality and finish of a papyrus sheet. Nor do we know the tools and equipment which might have been used by the workshops producing the papyrus sheets. Thanks in large part to scientific analysis, conservation examinations and modern attempts at papyrus making by researchers, curators and conservators we have unlocked some of the basic secrets ancient Egyptian papyrus making.

The Egyptians cut the triangular green stalk close to the waterline and eliminated the flowering head.

blog1_image3.jpg

When the outer green rind is removed a soft white triangular pith is exposed (above). The pith was cut into strips either along the triangular faces of the stalk or straight through the triangle. At times the pith was unwrapped down to its core (below).

blog1_image4.jpg

Scanning electron microscopy (extremely high magnification) can distinguish between the strip or peel method and indicates that both were used in antiquity. The strips or peeled papyrus were soaked in water to swell the fibers and cells. While wet the white pith yellows and darkens. Individual strips were laid upon a smooth surface, side by side and slightly overlapping. Then a second set of strips were laid onto the first, perpendicular to it. The two layered sheet is then hammered, rolled or beaten flat and then pressed while still moist. If the pith was peeled, two layers with fibers perpendicular to each other were pressed together.

blog1_image5.jpg

The Egyptians always made papyrus sheets with this two layered laminate structure easily identified in transmitted light by a characteristic grid pattern. The criss-cross dark lines are the fiber bundles which run parallel to the stalk and which transported water and nutrients. Because of the perpendicular laminate structure, the fibers run horizontally on one side and vertically on the opposite side. The fibers give the sheet its strength. The lighter material in between the dark lines are the plant (parenchyma) cells also called the ground tissue they fill and give body to the framework.

There is still debate over whether the Egyptians added a glueing agent to adhere the two perpendicular layers of papyrus together. It is possible they did so in certain periods and not in others. Analysis and a variety of modern experiments repeatedly show that papyrus could have been made without any extraneous adhesive. The explanation for adhesion of the two layers to form a sheet is a physical and mechanical one. The parenchyma cells or ground tissue are stacked in a honeycomb like network running the length of the stem. These cells (red arrow) surround large hollow air ducts (green arrow) and look like this at very high magnification.

blog1_image6.jpg

When pressure is applied to overlapping strips of papyrus and to the perpendicular layers (press, rolling, hammering etc) the air ducts collapse causing the plant cells to merge into each other filling the hollow spaces and forming a dove-tail like join. Upon drying the merged cells lock causing complete and long term adherence between the layers and creating a sheet of papyrus.

—-

This post is part of a series by Conservators and Curators on papyrus and in particular the Book of the Dead of the Goldworker of Amun, Sebekmose, a 24 foot long papyrus in the Brooklyn Museum’s collection. This unique papyrus currently in 8 large sections has never been exhibited due to condition. Thanks to a generous grant from the Leon Levy Foundation, the entire papyrus is now undergoing conservation treatment. The conservation work is expected to last until fall 2011 when all 8 sections will be exhibited together for the first time in the Mummy Chamber. As each section is conserved, it will join those already on exhibition until eventually the public will see the Book of the Dead in its entirety.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แม้ว่าการทำกระดาษพาไพรัสเขียนขณะมีอายุเกือบ 5000 ปี ไม่คำเดียวเขียนอธิบาย โดยชาวอียิปต์มีการอธิบายกระบวนการblog1_image1.jpgการใช้ภาพประกอบแสดงจิตรกรรมสุสาน และแกะไม่เคยเปิดเผยขั้นตอนการก่อตัวของแผ่น แต่ มักจะพรรณนาพืชกระดาษพาไพรัส เอกสารเดียว โดย Pliny ผู้อาวุโส ประวัติ XIII เขียนใน c. 1 ฝนพยายามอธิบายขั้นตอนการทำกระดาษพาไพรัส อับ คำอธิบายไม่ชัดเจน และให้ขาดรายละเอียดจะนำคนมากมายเชื่อว่า Pliny ก็เห็นกระบวนการมือแรก โดย c. 10 AD ทำกระดาษพาไพรัสเป็นสูญ และความลับของการประดิษฐ์ปรากฏ ว่าหายไปblog1_image2.jpgกระดาษพาไพรัสที่ทำจากพืช sedge ทรอปิคอสมุนไพรที่เติบโตในน้ำตื้น และมีชุกชุมมากในอียิปต์โบราณเป็นแหล่งไม่เพียงแต่สำหรับการผลิตแบบยืดหยุ่นเขียนสนับสนุน แต่สำหรับในชีวิตประจำวันสินค้าดังกล่าว เป็นรองเท้า ปู เรือ และอาหาร แดกดัน โดยศตวรรษ นี้ไม่อยู่ในอียิปต์ว่ามีตั้งแต่การนำเข้า และ cultivated เราไม่รู้ว่า ชาวอียิปต์โบราณใช้พืชกระดาษพาไพรัสป่า หรือปลูกสมุนไพรที่ที่มีสายพันธุ์ย่อยมากมาย หนึ่งของสปีชีส์ย่อยเหล่านี้อาจได้ผลกระทบมีคุณภาพและเสร็จสิ้นของแผ่นพาไพรัส หรือเรารู้เครื่องมือและอุปกรณ์ซึ่งอาจใช้การประชุมเชิงปฏิบัติการผลิตแผ่นพาไพรัส ขอบคุณส่วนใหญ่เพื่อการวิเคราะห์ทางวิทยาศาสตร์ อนุรักษ์ตรวจสอบและพยายามพักที่ทรอปิคอทำ โดยนักวิจัย curators และ conservators เราได้ปลดล็อคทำกระดาษพาไพรัสอียิปต์โบราณเคล็ดลับพื้นฐานบางอย่างอียิปต์ตัดสายสีเขียวสามเหลี่ยมใกล้กับ waterline และตัดหัวดอกblog1_image3.jpgเมื่อมีเอาแคบสีเขียวด้านนอก ใสสามเหลี่ยมสีขาวที่นุ่มจะถูกเปิดเผย (เหนือ) ขุดถูกตัดเป็นแถบทั้ง ตามใบหน้าสามเหลี่ยม ของสาย หรือตรงสามเหลี่ยม บางครั้งขุดมี unwrapped เพื่อเป็นหลัก (ด้านล่าง)blog1_image4.jpgแกนอิเล็กตรอน microscopy (อัตราขยายสูงมาก) สามารถแยกแยะความแตกต่างระหว่างวิธีสตริปหรือเปลือก และบ่งชี้ว่า ทั้งสองถูกใช้ในสมัย แถบหรือทรอปิคอ peeled ถูกนำไปแช่ในน้ำพองตัวเส้นใยและเซลล์ ในขณะที่เปียก ขุดสีขาวออก แล้วมืด แต่ละแผ่นถูกวางตามพื้นผิวเรียบ เคียงข้างกัน และเหลื่อมกันเล็กน้อย แล้ว ชุดที่สองของแผ่นที่วางบนเส้นตั้งฉากแรก ไป แผ่นชั้นสองมือแล้ว สะสม หรือตีแบน และกดในขณะที่ยังชุ่มชื่น ถ้าขุดถูกปอกเปลือก ชั้นสองกับตั้งฉากกันเส้นใยถูกกดเข้าด้วยกันblog1_image5.jpgชาวอียิปต์ทำแผ่นพาไพรัส มีสองชั้นลามิเนตโครงสร้างนี้ได้ระบุแสงนำส่งตามรูปแบบตารางลักษณะเสมอ บรรทัดเข้มขนคริสแอจะรวมกลุ่มเส้นใยที่ทำงานขนานไปสาย และที่ลำเลียงน้ำและสารอาหาร เนื่องจากเส้นตั้งฉากลามิเนตโครงสร้าง เส้นใยที่ทำงานในแนวนอนด้านหนึ่ง และแนวตั้งฝั่งตรงข้าม เส้นใยให้ความแข็งแรงของแผ่นงาน เซลล์พืช (พาเรงไคมา) ที่เรียกว่าเนื้อเยื่อพื้นพวกเขากรอก และให้เนื้อกรอบวัสดุเบาระหว่างบรรทัดมืดได้ยังมีอภิปรายมากกว่าว่าอียิปต์เพิ่มตัวแทน glueing ไปสองเส้นชั้นของกระดาษพาไพรัสร่วมกัน เป็นไปไม่ได้ ในช่วงเวลา และ ในผู้อื่นไม่ได้ วิเคราะห์และทดลองทันสมัยหลากหลายซ้ำ ๆ แสดงว่า กระดาษพาไพรัสสามารถถูกทำ โดยไม่มีกาวใด ๆ ไม่เกี่ยวข้องกัน คำอธิบายสำหรับยึดติดของชั้นสองเพื่อแผ่นเป็นหนึ่งในทางกายภาพ และทางกล เซลล์พาเรงไคมาหรือดินเนื้อเยื่อซ้อนกันอยู่ในรังผึ้งเช่นเครือข่ายที่ใช้ความยาวของก้าน (ลูกศรสีแดง) เซลล์เหล่านี้อยู่รอบ ๆ ท่อกลวงอากาศขนาดใหญ่ (ลูกศรสีเขียว) และลักษณะที่อัตราขยายสูงมากเช่นนี้blog1_image6.jpgเมื่อความดันกับแผ่นพาไพรัสที่ทับซ้อน และการเลเยอร์เส้น (กด กลิ้ง ตอกฯลฯ) อากาศท่อยุบทำให้เซลล์พืชให้ผสานกันเติมช่องกลวง และขึ้นรูปนกพิราบหางเช่นรวม เมื่อแห้ง เซลล์ผสานล็อคทำให้เสร็จสมบูรณ์ และ ระยะยาวต่าง ๆ ระหว่างชั้น และสร้างแผ่นงานของกระดาษพาไพรัส—-บทความนี้เป็นส่วนหนึ่งของชุด Conservators และ Curators บนกระดาษพาไพรัส และโดยเฉพาะคัมภีร์มรณะของการ Goldworker ของอมุ Sebekmose ทรอปิคอยาว 24 ฟุตในคอลเลกชันของพิพิธภัณฑ์บรู๊คลิน กระดาษพาไพรัสนี้เฉพาะในส่วนใหญ่ 8 ไม่มีการจัดแสดงเนื่องจากเงื่อนไข ด้วยให้ใจดีจากมูลนิธิเกณฑ์ลีออน ทรอปิคอทั้งเป็นตอนนี้ผ่าตัดรักษาอนุรักษ์ อนุรักษ์งานคาดว่าจะสุดท้ายจนถึงฤดูใบไม้ร่วง 2011 เมื่อ 8 ส่วนทั้งหมดจะถูกจัดแสดงกันเป็นครั้งแรกในห้องมัมมี่ เป็นอยู่แต่ละส่วน มันจะเข้าที่แล้วในนิทรรศการ จนในที่สุด ประชาชนจะเห็นหนังสือของคนตายทั้งหมด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แม้ว่าการทำกระดาษปาปิรุสเป็นเขียนสนับสนุนเกือบ 5 , 000 ปี ไม่ได้เป็นคนเดียวที่เขียนอธิบายโดยอียิปต์ที่มีอยู่เพื่ออธิบายกระบวนการของพวกเขา .

blog1_image1 . jpg

ภาพแสดงในสุสานจิตรกรรมฝาผนัง และงานแกะสลัก ไม่เคยเปิดเผยกระบวนการแผ่นการก่อตัว แต่มักจะพรรณนากกพืช เพียงหนึ่งในเอกสารโดยพลินิผู้อาวุโสธรรมชาติ , ประวัติ , 13 , ที่เขียนในค.ศ. 1 Cความพยายามที่จะอธิบายกระบวนการของมาทำ แต่รายละเอียดไม่ชัดเจนและขาดในรายละเอียด มันทำให้หลายคนเชื่อไพลนี่ไม่เคยเห็นกระบวนการมือแรก โดย 10 C โฆษณากกทำให้กลายเป็นสูญพันธุ์ และความลับของการปรากฏจะหายไป

blog1_image2 . jpg

กกกกทำจากพืชคอมมอนส์ซึ่งเติบโตในน้ำตื้น และเป็นดังนั้นมากในอียิปต์โบราณเป็นแหล่งที่ไม่เพียง แต่ในการผลิตมีความยืดหยุ่นเขียนสนับสนุนแต่สินค้าทุกวัน มากมาย เช่น รองเท้า , ปู , เรือ , และอาหาร แดกดันโดยศตวรรษที่ 20 โรงงานนี้ไม่มีตัวตนในอียิปต์ แต่มันมีตั้งแต่นำเข้าและเพาะปลูกเราไม่รู้ว่า ชาวอียิปต์โบราณใช้ในป่า หรือปลูกต้นกกอียิปต์ ซึ่งมีชนิดย่อยมากมาย หนึ่งในสายพันธุ์ย่อยเหล่านี้อาจมีผลต่อคุณภาพและเสร็จสิ้นในกระดาษปาปิรัสแผ่น หรือเรารู้จักเครื่องมือและอุปกรณ์ที่อาจจะถูกใช้โดยการประชุมเชิงปฏิบัติการการผลิตแผ่นปาปิรุส . ขอบคุณในส่วนใหญ่เพื่อการวิเคราะห์ทางวิทยาศาสตร์สอบการอนุรักษ์และความพยายามที่ทันสมัยมาทำโดยนักวิจัย และภัณฑารักษ์อนุรักษ์เราได้ปลดล็อคความลับอียิปต์โบราณบางส่วนของพื้นฐานมาทำ

คนอียิปต์ตัดเป็นรูปสามเหลี่ยมสีเขียวก้านชิดตลิ่งและตัดดอกหัว

blog1_image3 . jpg

เมื่อสีเขียวเปลือกนอกออกนุ่มสีขาวรูปสามเหลี่ยม บริเวณสัมผัส ( ข้างบน )ภายในถูกตัดเป็นแผ่นให้ตามใบหน้ารูปสามเหลี่ยมของก้าน หรือตรงผ่านสามเหลี่ยม ในเวลาที่สารถูกใส่ลงไปเป็นหลัก ( ด้านล่าง ) .

blog1_image4 . jpg

การสแกนกล้องจุลทรรศน์อิเล็กตรอน ( ขยายสูงมาก ) สามารถแยกความแตกต่างระหว่างแถบ หรือลอกวิธีและพบว่าทั้งสองถูกใช้ในสมัยโบราณ .แถบหรือปอกเปลือกกระดาษปาปิรุสถูกแช่อยู่ในน้ำบวมเส้นใยและเซลล์ ในขณะที่เปียกขาวสารสีเหลืองและมืดลง . แถบแต่ละถูกวางไว้บนพื้นผิวเรียบ ด้านข้างเล็กน้อยและทับซ้อนกัน แล้วชุดสองแผ่นถูกลงก่อน ตั้งฉากกับมัน 2 ชั้นแผ่นแล้วใช้ค้อนทุบ รีดหรือตีแบนแล้วกดในขณะที่ยังคงชื้นถ้าภายในก็ถลอก สองชั้น ด้วยไฟเบอร์ตั้งฉากกับแต่ละอื่น ๆถูกกดเข้าด้วยกัน

blog1_image5 . jpg

ชาวอียิปต์มักจะทำให้แผ่นปาปิรุสสองนี้ชั้นลามิเนตโครงสร้างได้อย่างชัดเจนในแสงโดยลักษณะรูปแบบตาราง การไขว้สายมืดเป็นเส้นใยมัดซึ่งวิ่งขนานกับลำที่ขนส่งสารอาหารน้ำและเพราะเส้นตั้งฉาก ลามิเนต โครงสร้างเส้นใยที่วิ่งตามแนวนอนและแนวตั้ง ด้านหนึ่งของฝั่งตรงข้าม แผ่นเส้นใยที่ให้ความแข็งแรงของ เบาวัสดุระหว่างสายมืดเป็นพืช ( วาเลนไทน์ ) เซลล์เนื้อเยื่อที่เรียกว่าพื้นดินพวกเขากรอกข้อมูลและให้ร่างกายกรอบ