Rohit Narang joined Apex Computers

Rohit Narang joined Apex Computers (Apex) in November after a
successful stint at Zen Computers (Zen), where he had worked as an assistant
programmer. Rohit felt that Apex offered better career prospects, as it was
growing much faster than Zen, which was a relatively small company. Although
Rohit had enjoyed working there, he realized that to grow further in his field, he
would have to join a bigger company, and preferable one that handled
international projects. He was sure he would excel in his position at Apex, just as
he had done in his old job at Zen.
Rohit joined as a Senior Programmer at Apex, with a handsome pay hike.
Apex had international operations and there was more than a slim chance that
he would be sent to USA or the UK on a project. Knowing that this would give
him a lot of exposure, besides looking good on his resume, Rohit was quite
excited about his new job.
Rohit joined Aparna Mehta’s five-member team at Apex. He had met
Aparna during the orientation sessions, and was looking forward to working
under her. His team members seemed warm and friendly, and comfortable with
their work. He introduced himself to the team members and got to know more
about each of them.
Wanting to know more about his boss, he casually asked Dipti, one of the
team members, about Aparna. Dipti said, “Aparna does not interfere with our
work. In fact, you could even say that she tries to ignore us as much as she can.”
Rohit was surprised by the comment but decided that Aparna was
probably leaving them alone to do their work without any guidance, in order to
allow them to realize their full potential.
At Zen, Rohit had worked under Suresh Reddy and had looked up to him
as a guide and mentor – always guiding, but never interfering. Suresh had let
Rohit make his own mistakes and learn from them. He had always encouraged
individual ideas, and let the team dicover the flaws, if any, through discussion
and experience.
He rarely held an individual member of his team responsible if the team as
a whole failed to deliver – for him the responsibility for any failure was collective.
Rohit remembered telling his colleagues at Zen that the ideal boss would be
someone who did not interfere with his/her subordinate’s work.
Rohit wanted to believe that Aparna too was the non-interfering type. It
that was the case, surely her non-interference would only help him t grow.
In his first week at work, Rohit found the atmosphere at the office a bit
dull. However, he was quite excited. His team had been assigned a new project
and was facing a few glitches with the new software. He had thought about the
problem till late in the night and had come up with several possible solutions.
He could not wait to discuss them with his team and Aparna. He smiled to
himself when he thought of how Aparna would react when he told her that he
had come up with several possible solutions to the problem. He was sure she
would be happy with his having put in so much effort into the project, right from
day one.
He was daydreaming about all the praise that he was going to get when
Aparna walked into the office. Rohit waited for her to go into her cabin, and
after five minutes, called her up, asking to see her.
She asked him to come in after tem minutes. When he went in, she looked
at him blankly and asked, “Yes?” Not sure whether she had recognized him,
Rohit introduced himself. She said, “Ok, but why did you want to meet me?”
Rohit started to tell her about the problems they were having with the
software. But before he could even finish, she told him that she was busy with
other things, and that she would send an email with the solution to all the
members of the team by the end of the day, and that they could then
implement it immediately.
Rohit was somewhat taken aback. However, ever the optimist, he thought
that she had perhaps already discussed the matter with the team.
Rohit came out of Aparna’s cabin and went straight to where his team
members sat. he thought it would still be nice to bounce ideas off them and also
to see what solutions others might come up with. He told them of all the solutions
he had in mind.
He waited for the others to come up with their suggestions but not one of
them spoke up. He was surprised, and asked them point-blank why they were so
disinterested.
Sanjay, one of the team members, said, “What is the point in our
discussing these things? Aparna is not going to have time to listen to us on
discuss anything. She will just give us the solution she thinks is best, and we will just
do what she tells us to do; why waste everyone’s time?”
Rohit felt his heart sink. Was this the way things worked over here?
However, he refused to lose heart and thought that maybe, he could change
things a little.
But as the days went by, Rohit realized that Aparna was the complete
opposite of his old boss. While she was efficient at what she did and extremely
intelligent, she had neither the time nor the inclination to groom her
subordinates.
Her solutions to problem were always correct, but she was not willing to
discuss or debate the merits of any other ideas that her team might have. She
did not hold the team down to their deadlines not did she ever interfere.
In fact, she rarely said anything at all! If work did not get finished on time,
she would just blame her team, and totally disassociate herself from them.
Time and again, Rohit found himself thinking of Sureshm his old boss, and
of how he had been such a positive influence. Aparan, on the other hand, even
without actively doing anything, had managed to significantly lower his
motivation levels.
Rohit gradually began to lose interest in his work – it had become too
mechanical for his taste. He didn’t really need to think; his boss had all the
answers.
He was learning nothing new, and he felt his career was going nowhere.
As he became more and more discouraged, his performance suffered. From
being someone with immense promise and potential Rohit was now in danger
of becoming just another mediocre techie.
Questions for Discussion
1. What, according to you, were the reasons for Rohit’s
disillusionment? Answer the question using Maslow’s Hierarchy of
Needs.
2. What should Rohit do to resolve his situation? What can a team
leader do to ensure high levels of motivation among his/her team
members?

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Narang น่าเข้าร่วมคอมพิวเตอร์เอเพ็กซ์ (Apex) ในเดือนพฤศจิกายนหลังจาก stint ประสบความสำเร็จที่คอมพิวเตอร์เซน (Zen), ซึ่งเขาได้ทำงานเป็นผู้ช่วย โปรแกรมเมอร์ ไม่น่ารู้สึกว่า Apex ให้ดีก้าวหน้าในอาชีพ ก็ เจริญเติบโตได้เร็วมากกว่าเซน ซึ่งเป็นบริษัทที่ค่อนข้างเล็ก ถึงแม้ว่า ไม่น่ามีความสุขทำงานมี เขารู้ที่จะเติบโตต่อไปในเขตข้อมูลของเขา เขา ต้องเข้าบริษัทใหญ่ และหนึ่งกว่าที่จัดการ โครงการนานาชาติ เขาแน่ใจว่า เขาจะ excel ในตำแหน่งของเขาที่ Apex ก็ เขาได้ทำในงานของเขาเก่าที่เซนน่าร่วมเป็นโปรแกรมเมอร์อาวุโสที่ Apex กับธุดงค์จ้างหล่อApex มีการดำเนินงานระหว่างประเทศ และมีโอกาสมากกว่าบางตัวที่ เขาจะถูกส่งไปยังสหรัฐอเมริกาหรือสหราชอาณาจักรในโครงการ ไม่ทราบว่า นี้จะให้เขามากแสง นอกจากมองความดีของเขาเริ่มทำงานใหม่ น่าถูกมาก ตื่นเต้นเกี่ยวกับงานของเขาใหม่ไม่น่าเข้าร่วม Aparna Mehta ห้าสมาชิกทีมที่ Apex เขาได้พบ Aparna ระหว่างรอบเวลาการวางแนว และกำลังรอการทำงาน ภายใต้เธอ สมาชิกในทีมของเขาดูอบอุ่น และเป็นกันเอง และสะดวกในการ งานของพวกเขา เขาแนะนำตัวเองกับสมาชิกของทีม และมีการทราบเพิ่มเติม เกี่ยวกับแต่ละของพวกเขาต้องการทราบข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับเจ้านายของเขา เขาตั้งใจถาม Dipti หนึ่ง สมาชิกทีม เกี่ยวกับ Aparna กล่าวว่า Dipti " Aparna ไม่รบกวนเรา ทำงาน ในความเป็นจริง คุณอาจถึงกับพูดว่า เธอพยายามละเว้นเรามากเท่าที่เธอสามารถ" Rohit was surprised by the comment but decided that Aparna was probably leaving them alone to do their work without any guidance, in order to allow them to realize their full potential.At Zen, Rohit had worked under Suresh Reddy and had looked up to him as a guide and mentor – always guiding, but never interfering. Suresh had let Rohit make his own mistakes and learn from them. He had always encouraged individual ideas, and let the team dicover the flaws, if any, through discussion and experience.He rarely held an individual member of his team responsible if the team as a whole failed to deliver – for him the responsibility for any failure was collective.Rohit remembered telling his colleagues at Zen that the ideal boss would be someone who did not interfere with his/her subordinate’s work.Rohit wanted to believe that Aparna too was the non-interfering type. Itthat was the case, surely her non-interference would only help him t grow.In his first week at work, Rohit found the atmosphere at the office a bit dull. However, he was quite excited. His team had been assigned a new project and was facing a few glitches with the new software. He had thought about the problem till late in the night and had come up with several possible solutions.He could not wait to discuss them with his team and Aparna. He smiled to himself when he thought of how Aparna would react when he told her that he ได้มา มีปัญหาหลายปัญหา กำลังใจเธอ จะมีความสุขกับเขาวางในความพยายามมากเป็นโครงการ จาก วันหนึ่งเขาถูก daydreaming เกี่ยวกับสรรเสริญเขากำลังจะได้รับเมื่อ Aparna เดินเข้าไปในสำนักงาน ไม่น่ารอเธอเข้าในห้องโดยสารของเธอ และ หลังจากห้านาที เรียกเธอขึ้น ขอดูเธอเธอขอให้เขามาหลังจากนาทียการ เมื่อเขาอยู่ใน เธอดู ที่เขา blankly และถาม "ใช่หรือไม่" ไม่แน่ใจว่าเธอก็รู้จักเขาน่าแนะนำตัวเอง เธอกล่าวว่า, "โอเค แต่ทำไมคุณไม่ต้องการพบผม? " น่าเริ่มบอกเธอเกี่ยวกับปัญหาที่พวกเขาได้พบกับการ ซอฟต์แวร์ แต่ก่อนที่เขาจะเสร็จ เธอบอกว่า เธอยุ่งอยู่กับ สิ่งอื่น ๆ และว่า เธอจะส่งอีเมล์กับการแก้ปัญหาทั้งหมด สมาชิกของทีมโดยวัน และพวกเขาได้แล้ว ใช้ได้ทันทีไม่น่าถูกค่อนข้างตะลึง อย่างไรก็ตาม เคย optimist เขาคิด ว่า เธอมีทีแล้วพูดถึงเรื่องกับทีมไม่น่าออกมาจากห้องโดยสารของ Aparna และตรงไปทีมงานของเขา สมาชิกที่นั่ง เขาคิดว่า มันยังจะเด้งกลับคิดออกได้ดี และยัง จะเห็นว่าโซลูชั่น อื่น ๆ อาจเกิดขึ้นกับ เขาบอกว่า โซลูชั่นทั้งหมด เขาอยู่ในใจเขารอคนอื่นมา ด้วยคำแนะนำของพวกเขาแต่ไม่ไม่ พวกเขาพูดขึ้น เขามาก และถามพวกเขา point-blank ทำไมพวกนั้น disinterested.Sanjay, one of the team members, said, “What is the point in ourdiscussing these things? Aparna is not going to have time to listen to us on discuss anything. She will just give us the solution she thinks is best, and we will just do what she tells us to do; why waste everyone’s time?”Rohit felt his heart sink. Was this the way things worked over here? However, he refused to lose heart and thought that maybe, he could change things a little.But as the days went by, Rohit realized that Aparna was the complete opposite of his old boss. While she was efficient at what she did and extremely intelligent, she had neither the time nor the inclination to groom her subordinates.Her solutions to problem were always correct, but she was not willing to discuss or debate the merits of any other ideas that her team might have. She did not hold the team down to their deadlines not did she ever interfere.In fact, she rarely said anything at all! If work did not get finished on time,she would just blame her team, and totally disassociate herself from them.Time and again, Rohit found himself thinking of Sureshm his old boss, and of how he had been such a positive influence. Aparan, on the other hand, even without actively doing anything, had managed to significantly lower his motivation levels.Rohit gradually began to lose interest in his work – it had become too mechanical for his taste. He didn’t really need to think; his boss had all the answers.He was learning nothing new, and he felt his career was going nowhere.As he became more and more discouraged, his performance suffered. From being someone with immense promise and potential Rohit was now in danger of becoming just another mediocre techie.Questions for Discussion 1. What, according to you, were the reasons for Rohit’s disillusionment? Answer the question using Maslow’s Hierarchy of Needs.2. What should Rohit do to resolve his situation? What can a team leader do to ensure high levels of motivation among his/her team members?

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Rohit Narang เข้าร่วมคอมพิวเตอร์เอเพ็กซ์ (Apex)
ในเดือนพฤศจิกายนหลังจากการจำกัด ประสบความสำเร็จในคอมพิวเตอร์เซน (Zen)
ซึ่งเขาได้ทำงานเป็นผู้ช่วยโปรแกรมเมอร์ Rohit
รู้สึกว่าเอเพ็กซ์นำเสนอความก้าวหน้าในอาชีพที่ดีกว่าขณะที่มันกำลังเจริญเติบโตเร็วกว่าเซนซึ่งเป็นบริษัท ที่มีขนาดค่อนข้างเล็ก แม้ว่า
Rohit
ได้สนุกกับการทำงานอยู่ที่นั่นเขาตระหนักว่าจะเติบโตต่อไปในด้านของเขาเขาจะต้องเข้าร่วมเป็นบริษัท
ที่ใหญ่กว่าและดีกว่าที่การจัดการโครงการระหว่างประเทศ เขาแน่ใจว่าเขาจะเก่งในตำแหน่งของเขาที่เอเพ็กซ์เช่นเดียวกับที่เขาเคยทำในงานเก่าของเขาที่เซน. Rohit เข้าร่วมเป็นโปรแกรมเมอร์อาวุโสที่เอเพ็กซ์ที่มีการปรับขึ้นค่าใช้จ่ายหล่อ. เอเพ็กซ์มีการดำเนินงานระหว่างประเทศและมีมากกว่าที่บางเฉียบ โอกาสที่เขาจะถูกส่งไปยังประเทศสหรัฐอเมริกาหรือสหราชอาณาจักรในโครงการ รู้ว่าเรื่องนี้จะให้เขามากของการเปิดรับนอกเหนือมองที่ดีในการกลับมาของเขา, Rohit ก็ค่อนข้างตื่นเต้นเกี่ยวกับงานใหม่ของเขา. Rohit เข้าร่วม Aparna เมธาทีมห้าของสมาชิกที่เอเพ็กซ์ เขาได้พบกับAparna ในระหว่างการประชุมปฐมนิเทศและรอคอยที่จะทำงานภายใต้ของเธอ สมาชิกในทีมของเขาดูเหมือนอบอุ่นและเป็นมิตรและสะดวกสบายกับการทำงานของพวกเขา เขาแนะนำตัวเองกับสมาชิกในทีมและได้รับทราบข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับแต่ละของพวกเขา. อยากทราบข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับเจ้านายของเขาเขาตั้งใจถาม Dipti ซึ่งเป็นหนึ่งในสมาชิกของทีมเกี่ยวกับAparna Dipti กล่าวว่า "Aparna ไม่ยุ่งเกี่ยวกับของเราทำงาน ในความเป็นจริงคุณยังอาจกล่าวได้ว่าเธอพยายามที่จะไม่สนใจเราเท่าที่เธอสามารถ. "Rohit รู้สึกประหลาดใจโดยการแสดงความคิดเห็น แต่ตัดสินใจว่า Aparna ถูกอาจจะปล่อยให้พวกเขาคนเดียวที่จะทำผลงานของพวกเขาโดยไม่มีคำแนะนำใดๆ ในการที่จะช่วยให้พวกเขาที่จะตระหนักถึง. ศักยภาพของพวกเขาที่เซนRohit ได้ทำงานภายใต้ Suresh เรดดี้และได้มองขึ้นไปยังเขาเป็นคู่มือและให้คำปรึกษา- เสมอแนวทาง แต่ไม่เคยเข้าไปแทรกแซง Suresh มีให้Rohit ทำผิดพลาดของตัวเองและเรียนรู้จากพวกเขา เขาได้รับการสนับสนุนเสมอความคิดของแต่ละบุคคลและปล่อยให้ทีม dicover ข้อบกพร่องในกรณีใด ๆ ผ่านการอภิปรายและประสบการณ์. เขาไม่ค่อยจัดขึ้นเป็นสมาชิกของแต่ละทีมงานของเขารับผิดชอบหากทีมทั้งล้มเหลวในการส่งมอบ - สำหรับเขารับผิดชอบสำหรับความล้มเหลวใด ๆ เป็นกลุ่ม. Rohit จำได้บอกเพื่อนร่วมงานของเขาที่เซนว่าเจ้านายที่เหมาะจะเป็นคนที่ไม่ยุ่งเกี่ยวกับการ/ ทำงานของผู้ใต้บังคับบัญชาของเธอของเขา. Rohit อยากจะเชื่อว่า Aparna เกินไปเป็นชนิดที่ไม่รบกวน มันว่ากรณีที่เกิดขึ้นแน่นอนรบกวนที่ไม่ใช่ของเธอเท่านั้นที่จะช่วยให้เขาเติบโตที. ในสัปดาห์แรกของเขาในที่ทำงาน Rohit พบบรรยากาศที่สำนักงานบิตน่าเบื่อ แต่เขารู้สึกตื่นเต้นมากทีเดียว ทีมงานของเขาได้รับมอบหมายให้โครงการใหม่และกำลังเผชิญบกพร่องน้อยกับซอฟต์แวร์ใหม่ เขามีความคิดเกี่ยวกับปัญหาที่เกิดขึ้นจนดึกในเวลากลางคืนและได้เกิดขึ้นกับการแก้ปัญหาที่เป็นไปได้หลาย. เขาไม่สามารถรอที่จะหารือเกี่ยวกับพวกเขากับทีมของเขาและ Aparna เขายิ้มให้กับตัวเองเมื่อเขาคิดวิธีการที่จะตอบสนอง Aparna เมื่อเขาบอกเธอว่าเขาได้เกิดขึ้นกับการแก้ปัญหาที่เป็นไปได้หลายปัญหา เขาเป็นคนที่แน่ใจว่าเธอจะมีความสุขกับการมีเขาใส่ในความพยายามมากในโครงการได้ทันทีจากวันหนึ่ง. เขาได้รับการฝันกลางวันเกี่ยวกับการสรรเสริญว่าเขาจะได้รับเมื่อAparna เดินเข้าไปในสำนักงาน Rohit รอให้เธอเข้าไปในห้องโดยสารของเธอและหลังจากห้านาทีเรียกว่าเธอขอที่จะเห็นเธอ. เธอถามเขาว่าจะมาในนาทีหลังจาก TEM เมื่อเขาไปในที่เธอมองมาที่เขา blankly และถามว่า "ใช่" ไม่แน่ใจว่าเธอได้รับการยอมรับเขา Rohit แนะนำตัวเอง เธอกล่าวว่า "โอเค แต่ทำไมคุณต้องการที่จะพบฉัน" Rohit เริ่มที่จะบอกเธอเกี่ยวกับปัญหาที่พวกเขามีกับซอฟแวร์ แต่ก่อนที่เขาจะสามารถจบเธอบอกเขาว่าเธอกำลังยุ่งอยู่กับสิ่งอื่น ๆ และว่าเธอจะส่งอีเมลที่มีวิธีการแก้ทุกสมาชิกของทีมในตอนท้ายของวันและพวกเขาก็สามารถดำเนินการได้ทันที. Rohit ถูกนำตัวค่อนข้างประหลาดใจ แต่ที่เคยมองโลกในแง่ที่เขาคิดว่าเธออาจจะกล่าวแล้วเรื่องนี้กับทีม. Rohit ออกมาจากห้องโดยสาร Aparna และเดินตรงไปที่ทีมงานของเขาสมาชิกนั่ง เขาคิดว่ามันจะยังคงมีความสุขที่จะตีกลับความคิดออกจากพวกเขาและเพื่อดูว่าการแก้ปัญหาที่คนอื่นอาจจะเกิดขึ้นกับ เขาบอกว่าพวกเขาของการแก้ปัญหาทั้งหมดที่เขามีอยู่ในใจ. เขารอสำหรับคนอื่น ๆ ที่จะเกิดขึ้นกับข้อเสนอแนะของพวกเขา แต่ไม่ได้หนึ่งของพวกเขาพูดขึ้น เขารู้สึกประหลาดใจและถามพวกเขาจุดที่ว่างเปล่าว่าทำไมพวกเขาจึงไม่สนใจ. แซนเจย์ซึ่งเป็นหนึ่งในสมาชิกของทีมกล่าวว่า "อะไรคือจุดในของเราอภิปรายสิ่งเหล่านี้หรือไม่ Aparna จะไม่ได้มีเวลาที่จะฟังเราได้ที่หารือเกี่ยวกับอะไร เธอก็จะทำให้เรามีวิธีการแก้ปัญหาที่เธอคิดว่าเป็นสิ่งที่ดีที่สุดและเราก็จะทำในสิ่งที่เธอบอกให้เราทำ; ทำไมเสียเวลาของทุกคน? "Rohit รู้สึกว่าหัวใจของเขาอ่างล้างจาน เป็นอย่างนี้สิ่งที่ทางทำงานที่นี่? อย่างไรก็ตามเขาปฏิเสธที่จะสูญเสียหัวใจและคิดว่าบางทีเขาอาจจะเปลี่ยนสิ่งเล็ก ๆ น้อย ๆ . แต่เป็นวันที่ไปโดย Rohit ตระหนักว่า Aparna เป็นสมบูรณ์ตรงข้ามของเจ้านายเก่าของเขา ขณะที่เธอกำลังที่มีประสิทธิภาพในสิ่งที่เธอทำและมากอัจฉริยะเธอมีไม่เวลาหรือความโน้มเอียงที่จะเจ้าบ่าวของเธอผู้ใต้บังคับบัญชา. การแก้ปัญหาของเธอที่จะแก้ไขปัญหาได้ถูกต้องเสมอ แต่เธอก็ไม่เต็มใจที่จะหารือหรืออภิปรายคุณธรรมของความคิดอื่นๆ ที่เธอ ทีมงานอาจจะมี เธอไม่ได้ถือทีมลงไปกำหนดเวลาของพวกเขาไม่ได้เธอไม่เคยยุ่ง. ในความเป็นจริงเธอไม่ค่อยพูดอะไรที่ทุกคน! ถ้าทำงานไม่ได้รับการดำเนินการเสร็จสิ้นในเวลาที่เธอเพิ่งจะตำหนิทีมงานของเธอและทั้งหมดยกเลิกการเชื่อมโยงตัวเองจากพวกเขา. เวลาและอีกครั้ง Rohit พบว่าตัวเองคิดว่าการ Sureshm เจ้านายเก่าของเขาและวิธีการที่เขาได้รับการดังกล่าวมีอิทธิพลเชิงบวก Aparan ในมืออื่น ๆ แม้โดยไม่ต้องทำอะไรอย่างแข็งขัน, มีการจัดการอย่างมีนัยสำคัญของเขาลดระดับแรงจูงใจ. Rohit ค่อยๆเริ่มหมดความสนใจในการทำงานของเขา - มันได้กลายเป็นเกินไปกลสำหรับรสชาติของเขา เขาไม่ได้จริงๆต้องคิด; เจ้านายของเขามีทุกคำตอบ. เขาได้เรียนรู้อะไรใหม่ ๆ และเขารู้สึกว่าอาชีพของเขากำลังจะไปที่ไหน. ในขณะที่เขากลายเป็นมากขึ้นและมีกำลังใจมากขึ้นการทำงานของได้รับความเดือดร้อน จากการเป็นคนที่มีสัญญาอันยิ่งใหญ่และมีศักยภาพ Rohit ตอนนี้ตกอยู่ในอันตรายของการเป็นเพียงอีกหนึ่งเทคนิคปานกลาง. คำถามสำหรับการอภิปราย1 อะไรตามที่คุณเป็นสาเหตุของการ Rohit ของท้อแท้? ตอบคำถามโดยใช้ลำดับชั้น Maslow ของความต้องการ. 2 Rohit อะไรควรทำเพื่อแก้ไขสถานการณ์ของเขา? สิ่งที่ทีมงานจะได้ผู้นำที่ทำเพื่อให้แน่ใจในระดับสูงของแรงจูงใจในหมู่ทีมงานของเขา / เธอเป็นสมาชิก?

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

rohit นารังเข้าร่วมปลายคอมพิวเตอร์ ( APEX ) ในเดือนพฤศจิกายนหลังจากที่
จำกัดประสบความสำเร็จในคอมพิวเตอร์ เซน ( Zen ) ที่ซึ่งเขาได้ทำงานเป็นผู้ช่วย
โปรแกรมเมอร์ rohit รู้สึกว่าปลายเสนอที่ดีกว่าโอกาสของอาชีพ ขณะที่มันเติบโตเร็วกว่า
เซน ซึ่งเป็น บริษัท ขนาดเล็ก แม้ว่า
rohit ได้มีความสุขกับการทำงานนั้น เขาก็ตระหนักได้ว่า จะเติบโตต่อไปในเขตของเขา เขา
จะต้องเข้าร่วมเป็น บริษัท ที่ใหญ่กว่าและดีกว่าที่จัดการ
โครงการระหว่างประเทศ เขามั่นใจว่าเขาจะเก่งในตำแหน่งที่ปลายเช่นเดียวกับ
เขาทำในงานเก่าของเขาที่เซน .
rohit เข้าร่วมเป็นโปรแกรมเมอร์อาวุโสที่ Apex กับธุดงค์จ่ายหล่อ
APEX มีการดำเนินงานระหว่างประเทศและมีมากกว่าเบาบางโอกาสที่เขาจะถูกส่งไปสหรัฐอเมริกา
หรือ สหราชอาณาจักรในโครงการทราบว่า นี้จะให้
เขามากของแสง นอกจากดูดีในประวัติของเขา rohit ค่อนข้าง
ตื่นเต้นกับงานใหม่ของเขา .
rohit เข้าร่วมเป็นสมาชิกในทีมที่สามารถอัป เมห์ตา 5 . เขาได้พบกับ
อัประหว่างการปฐมนิเทศครั้ง และมองไปข้างหน้าเพื่อทำงาน
ภายใต้เธอ สมาชิกในทีมงานของเขาดูอบอุ่นและเป็นกันเองและสะดวกสบายกับ
ทำงานของพวกเขาเขาแนะนำตัวกับสมาชิกในทีม และต้องรู้เกี่ยวกับแต่ละของพวกเขามากกว่า
.
อยากทราบเพิ่มเติมเกี่ยวกับเจ้านายของเขา เขาก็ถาม dipti หนึ่ง
ทีมสมาชิก เรื่องอัป . dipti กล่าวว่า " อัปไม่ก้าวก่ายงานของเรา

ในความเป็นจริง คุณอาจจะบอกว่าเธอพยายามที่จะไม่สนใจเราเท่าที่เธอสามารถ . "
rohit ประหลาดใจโดยแสดงความคิดเห็น แต่ตัดสินใจถูก
อัปอาจจะออกจากพวกเขาคนเดียวที่จะทำงานของพวกเขาโดยไม่มีคำแนะนำเพื่อ
ช่วยให้พวกเขาตระหนักถึงศักยภาพของพวกเขา .
ที่ เซน rohit ทำงานภายใต้ Suresh Reddy และได้เห็นเขา
เป็นแนวทางและ–อาจารย์เสมอแนะ แต่ไม่ยุ่ง ก่อนหน้านี้ได้ปล่อยให้
rohit ผิดพลาดของเขาเอง และเรียนรู้จากพวกเขา เขาก็สนับสนุนเสมอ
ความคิดส่วนบุคคลและปล่อยให้ทีม dicover ข้อบกพร่องใด ๆ ถ้าผ่านการอภิปราย

เขาไม่ค่อยจัด ประสบการณ์ และสมาชิกของแต่ละทีมรับผิดชอบของเขา ถ้าทีม
ทั้งหมดล้มเหลวในการส่งมอบและให้เขารับผิดชอบสำหรับความล้มเหลวรวมหมู่
rohit จำได้บอกเพื่อนร่วมงานของเขาที่เซนที่เจ้านายเหมาะจะ
ใครที่ยังไม่ไปยุ่งกับเขา / เธอทำงานผู้ใต้บังคับบัญชา .
rohit อยากจะเชื่อว่าอัปมากเกินไปคือไม่ยุ่งชนิด มัน
อย่างนี้ ย่อมไม่แทรกแซงของเธอจะช่วยให้เขาไม่เติบโต .
ในสัปดาห์แรกของเขาในการทำงาน rohit พบบรรยากาศที่ออฟฟิศนิดหน่อย
ทึบ อย่างไรก็ตาม เขาก็ค่อนข้างตื่นเต้น ทีมของเขาได้รับมอบหมาย
โครงการใหม่ และเผชิญหน้ากับบกพร่องน้อยกับซอฟต์แวร์ใหม่ เขามีความคิดเกี่ยวกับ
ปัญหาจนถึงปลายในเวลากลางคืนและมีมากับโซลูชันเป็นไปได้หลาย
เขาไม่สามารถรอที่จะปรึกษากับทีมงานของเขาและอัป . เขายิ้มกับตัวเองเมื่อเขาคิดอย่างไร
อัปจะตอบสนองเมื่อเขาบอกเธอว่าเขา
มีมากับหลาย ๆ การแก้ไขปัญหา เขาแน่ใจว่าเธอจะมีความสุขกับเขา
ต้องใส่ในความพยายามอย่างมากในโครงการ จาก

วันนึง