จากบทเรียนมาทั้งหมด มีหลายบทเรียนที

จากบทเรียนมาทั้งหมด มีหลายบทเรียนที่มีประโยชน์และนำไปใช้กับชีวิตของฉันได้ ยกตัวอย่าง Zen Terminology Video "Chop Wood, Carry Water" , Who are you? เป็นบทเรียนที่ฉันคิดว่ามีประโยชน์ มันสอนให้ฉันเข้าใจเกี่ยวกับตัวเอง ปล่อยวางความคิดที่ไม่ดีกับตัวเอง ทำให้ตัวฉันสามารถมีความคิดที่ดีเกี่ยวกับตัวเอง ใช้ชีวิตประจำได้ดียิ่งขึ้น ในบทเรียนนั้นสอนให้เราไม่ยึดติดกับความสวยงาม หรือสิ่งที่เราปรารถนา สอนให้เราคิดว่าทุกสิ่งที่อย่างล้วนกลับสู่จุดเดิมที่มันเป็น ทุกอย่างมีเกิด และก็มีดับ ทำให้เรารู้แจ้ง ชีวิตตามธรรมดาๆ แต่ก็ไม่ใช่ธรรมดาตามธรรมดาที่เราเข้าใจกันอยู่โดยปกติทั่วไป
ทำให้รู้ว่ากิจวัตรประจำวันของเรานั้นให้มีความสุขที่แท้จริง ทุกอย่างเป็นธรรมชาติ ปาฏิหาริย์ที่แท้ อยู่ในชีวิตประจำวันธรรมดาๆ นี่เอง ให้กิจวัตรประจำวันดำเนินไปตามครรลองของมันอย่างเป็นธรรมชาติ ชีวิตคุณมีอยู่เพียงขณะเดียว อดีตก็ละไปแล้ว อนาคตก็ยังมาไม่ถึง ทำปัจจุบันให้ดีที่สุด คนเราสามารถมีชีวิตอยู่ได้ ก็แต่ในขณะปัจจุบันเท่านั้น อะไรคือความจริง อะไรคือสิ่งที่ถูกต้อง เราไม่สามารถระบุได้แน่นอน ทุกสิ่งทุกอย่างมีความหมายในต้วของมันเอง หากเราเฝ้าถามยึดติดก็จะทำให้ไม่สามารถหาคำตอบได้ และไม่เข้าใจกับสิ่งนั้นๆ ในบทเรียน The Five Aggregates ให้สอนฉันว่า
(1) ความจริงสูงสุดเป็นสิ่งที่ไม่สามารถแสดงได้ด้วยคำพูด ความจริงสูงสุดของเซนเป็นสิ่งที่ไม่สามารถแสดงออกได้ด้วยคำพูดหรือตัวหนังสือ

(2) การฝึกฝนในทางธรรม เป็นสิ่งที่ไม่อาจฝึกได้ (ด้วยความพยายามที่เกิดจากการปรุงแต่ง) ในความคิดปรุงแต่งใดๆก็ตาม จะมีความรู้สึกที่มีตัวตนประสมอยู่ด้วยเสมอ ทำให้เกิดการแบ่งแยกระหว่างสิ่งที่เป็นภายในกับสิ่งที่เป็นภายนอก และทำให้เกิดความยึดมั่นผูกพันกับวัตถุภายนอก ความพยายามที่เกิดจากการปรุงแต่ง ไม่ว่าจะเป็นการฟังคำสอนของพระพุทธเจ้า การท่องพระสูตร การบูชาพระพุทธรูปโดยแท้จริงแล้วเป็นสิ่งที่ไม่มีประโยชน์ ตรงข้าม บุคคลควรปล่อยจิตใจให้เป็นอิสระ เฝ้าดูและขจัดกระแสแห่งความคิดปรุงแต่ง และจะต้องเข้าถึงธรรมชาติของความเป็นเอง การปฎิบัติธรรมที่แท้จริงจึงเกิดขึ้นได้

(3) ผลบั้นปลายสุดท้าย ไม่มีอะไรที่ใหม่ ประสบการณ์ของความตื่น ความรู้สึกตัวถึงเอกภาพอันแบ่งแยกมิได้ของสรรพสิ่งทั้งมวล การเห็นแจ้งธรรมชาติแห่งความเป็นพุทธะภายในของตน เหล่านี้ไม่ได้หมายความว่า ได้อะไรมาใหม่ เพียงแต่เป็นการรู้แจ้งบางสิ่งบางอย่างที่มีอยู่ในตัวเองตลอดเวลาเท่านั้น

(4) "ไม่มีอะไรมากในคำสอนทางพุทธศาสนา" แท้จริงแล้วนั้น ส่งที่เรียกว่าความคิด ลัทธิ และคำพูด ไม่มีความหมายแต่อย่างใด สิ่งสำคัญที่สุดเพียงประการเดียวคือ ประสบการณ์ของความตื่นเท่านั้น ไม่มีสิ่งที่เรียกว่าพระพุทธเจ้า ไม่มีสิ่งที่เรียกว่าชาวพุทธ และไม่มีแม้กระทั่งสิ่งที่เรียกว่าพุทธศาสนา เพราะตราบใดที่ยังยึดติดในสิ่งเหล่านี้ก็ยังไม่อาจรู้แจ้งความเป็นจริงในสิ่งทั้งหลายอยู่ตราบนั้น

(5) ในขณะที่กำลังหาบน้ำ ผ่าฟืน นั่นแหละ เป็นขณะแห่งการสัมผัสกับชีวิตทางธรรม การตรัสรู้นั้นไม่จำกัดอยู่ในรูปแบบใด ในขณะแห่งการทำงาน ในชีวิตประจำวันก็อาจเป็นขณะแห่งการตรัสรู้ได้ ธรรมชาติแห่งความเป็นพุทธะเป็นสิ่งสากล เราอาจพบมันได้ในทุกหนทุกแห่ง ดังบทเพลงจีนบทหนึ่งที่ว่า
ทั้ง 5 ข้อนี้ฉันได้นำไปประยุกต์เข้ากับชีวิตประจำวัน ให้ฉันนำไปคิด นำไปใช้เข้ากับตัวเอง ฉันคิดว่ามันมีประโยชน์อย่างมาก ในบทเรียนนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จากบทเรียนมาทั้งหมดมีหลายบทเรียนที่มีประโยชน์และนำไปใช้กับชีวิตของฉันได้ยกตัวอย่างวิดีโอศัพท์เซน "สับไม้ น้ำพก" คุณเป็นใคร เป็นบทเรียนที่ฉันคิดว่ามีประโยชน์มันสอนให้ฉันเข้าใจเกี่ยวกับตัวเองปล่อยวางความคิดที่ไม่ดีกับตัวเองทำให้ตัวฉันสามารถมีความคิดที่ดีเกี่ยวกับตัวเองใช้ชีวิตประจำได้ดียิ่งขึ้นในบทเรียนนั้นสอนให้เราไม่ยึดติดกับความสวยงามหรือสิ่งที่เราปรารถนาสอนให้เราคิดว่าทุกสิ่งที่อย่างล้วนกลับสู่จุดเดิมที่มันเป็นทุกอย่างมีเกิดและก็มีดับทำให้เรารู้แจ้งชีวิตตามธรรมดา ๆ แต่ก็ไม่ใช่ธรรมดาตามธรรมดาที่เราเข้าใจกันอยู่โดยปกติทั่วไปรวมทำให้รู้ว่ากิจวัตรประจำวันของเรานั้นให้มีความสุขที่แท้จริงทุกอย่างเป็นธรรมชาติปาฏิหาริย์ที่แท้อยู่ในชีวิตประจำวันธรรมดา ๆ นี่เองให้กิจวัตรประจำวันดำเนินไปตามครรลองของมันอย่างเป็นธรรมชาติชีวิตคุณมีอยู่เพียงขณะเดียวอดีตก็ละไปแล้วอนาคตก็ยังมาไม่ถึงทำปัจจุบันให้ดีที่สุดคนเราสามารถมีชีวิตอยู่ได้ก็แต่ในขณะปัจจุบันเท่านั้นอะไรคือความจริงอะไรคือสิ่งที่ถูกต้องเราไม่สามารถระบุได้แน่นอนทุกสิ่งทุกอย่างมีความหมายในต้วของมันเองหากเราเฝ้าถามยึดติดก็จะทำให้ไม่สามารถหาคำตอบได้และไม่เข้าใจกับสิ่งนั้น ๆ ในบทเรียนห้าให้สอนฉันว่า(1) ความจริงสูงสุดเป็นสิ่งที่ไม่สามารถแสดงได้ด้วยคำพูดความจริงสูงสุดของเซนเป็นสิ่งที่ไม่สามารถแสดงออกได้ด้วยคำพูดหรือตัวหนังสือ (2) การฝึกฝนในทางธรรมเป็นสิ่งที่ไม่อาจฝึกได้ (ด้วยความพยายามที่เกิดจากการปรุงแต่ง) ในความคิดปรุงแต่งใดๆก็ตามจะมีความรู้สึกที่มีตัวตนประสมอยู่ด้วยเสมอทำให้เกิดการแบ่งแยกระหว่างสิ่งที่เป็นภายในกับสิ่งที่เป็นภายนอกและทำให้เกิดความยึดมั่นผูกพันกับวัตถุภายนอกความพยายามที่เกิดจากการปรุงแต่งไม่ว่าจะเป็นการฟังคำสอนของพระพุทธเจ้าการท่องพระสูตรการบูชาพระพุทธรูปโดยแท้จริงแล้วเป็นสิ่งที่ไม่มีประโยชน์ตรงข้ามบุคคลควรปล่อยจิตใจให้เป็นอิสระเฝ้าดูและขจัดกระแสแห่งความคิดปรุงแต่งและจะต้องเข้าถึงธรรมชาติของความเป็นเองการปฎิบัติธรรมที่แท้จริงจึงเกิดขึ้นได้(3) ผลบั้นปลายสุดท้ายไม่มีอะไรที่ใหม่ประสบการณ์ของความตื่นความรู้สึกตัวถึงเอกภาพอันแบ่งแยกมิได้ของสรรพสิ่งทั้งมวลการเห็นแจ้งธรรมชาติแห่งความเป็นพุทธะภายในของตนเหล่านี้ไม่ได้หมายความว่าได้อะไรมาใหม่เพียงแต่เป็นการรู้แจ้งบางสิ่งบางอย่างที่มีอยู่ในตัวเองตลอดเวลาเท่านั้น(4) "ไม่มีอะไรมากในคำสอนทางพุทธศาสนา" แท้จริงแล้วนั้นส่งที่เรียกว่าความคิดลัทธิและคำพูดไม่มีความหมายแต่อย่างใดสิ่งสำคัญที่สุดเพียงประการเดียวคือประสบการณ์ของความตื่นเท่านั้นไม่มีสิ่งที่เรียกว่าพระพุทธเจ้าไม่มีสิ่งที่เรียกว่าชาวพุทธและไม่มีแม้กระทั่งสิ่งที่เรียกว่าพุทธศาสนาเพราะตราบใดที่ยังยึดติดในสิ่งเหล่านี้ก็ยังไม่อาจรู้แจ้งความเป็นจริงในสิ่งทั้งหลายอยู่ตราบนั้น(5) ในขณะที่กำลังหาบน้ำผ่าฟืนนั่นแหละเป็นขณะแห่งการสัมผัสกับชีวิตทางธรรมการตรัสรู้นั้นไม่จำกัดอยู่ในรูปแบบใดในขณะแห่งการทำงานในชีวิตประจำวันก็อาจเป็นขณะแห่งการตรัสรู้ได้ธรรมชาติแห่งความเป็นพุทธะเป็นสิ่งสากลเราอาจพบมันได้ในทุกหนทุกแห่งดังบทเพลงจีนบทหนึ่งที่ว่าทั้ง 5 ข้อนี้ฉันได้นำไปประยุกต์เข้ากับชีวิตประจำวันให้ฉันนำไปคิดนำไปใช้เข้ากับตัวเองฉันคิดว่ามันมีประโยชน์อย่างมากในบทเรียนนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

จากบทเรียนมาทั้งหมด ยกตัวอย่างคำศัพท์เซนวีดีโอ "สับไม้, พกน้ำ" คุณเป็นใคร? เป็นบทเรียนที่ฉันคิดว่ามีประโยชน์ มันสอนให้ฉันเข้าใจเกี่ยวกับตัวเองปล่อยวางความคิดที่ไม่ดีกับตัวเอง ใช้ชีวิตประจำได้ดียิ่งขึ้น หรือสิ่งที่เราปรารถนา ทุกอย่างมีเกิดและก็มีดับ ทำให้เรารู้แจ้งชีวิตตามธรรมดา ๆ
ทุกอย่างเป็นธรรมชาติปาฏิหาริย์ที่แท้อยู่ใน ชีวิตประจำวันธรรมดา ๆ นี่เอง ชีวิตคุณมีอยู่เพียงขณะเดียวอดีต ก็ละไปแล้วอนาคตก็ยังมาไม่ถึงทำปัจจุบันให้ดีที่สุดคนเราสามารถมีชีวิตอยู่ได้ก็ แต่ในขณะปัจจุบันเท่านั้นอะไรคือความจริงอะไรคือสิ่งที่ถูกต้องเราไม่สามารถระบุ ได้แน่นอน และไม่เข้าใจกับสิ่งนั้น ๆ ใน บทเรียน ห้าขันธ์ให้สอนฉันว่า
(1) การฝึกฝนในทางธรรมเป็นสิ่งที่ ไม่อาจฝึกได้ ในความคิดปรุงแต่งใด ๆ ก็ตาม ความพยายามที่เกิดจากการปรุงแต่ง การท่องพระสูตร ตรงข้ามบุคคลควรปล่อยจิตใจให้เป็น อิสระ ผลบั้นปลายสุดท้ายไม่มีอะไรที่ใหม่ประสบการณ์ ของความตื่น เหล่านี้ไม่ได้หมายความว่าได้อะไร มาใหม่ "ไม่มีอะไรมากในคำสอนทางพุทธ ศาสนา " แท้จริงแล้วนั้นส่งที่เรียกว่าความคิด ลัทธิและคำพูดไม่มีความหมาย แต่อย่างใด ประสบการณ์ของความตื่นเท่านั้นไม่มีสิ่งที่ เรียกว่าพระพุทธเจ้าไม่มีสิ่งที่เรียกว่าชาวพุทธ ในขณะที่กำลังหาบน้ำผ่า ฟืนนั่นแหละ ในขณะแห่งการทำงาน อาจพบเรามันได้ในห้างหุ้นส่วนจำกัดทุกหนทุกแห่งดังเพลงบทเพลงจีนบทคุณหนึ่งที่ว่าได้ทั้ง 5 ให้ฉันนำไปคิดนำไปใช้ เข้ากับตัวเองฉันคิดว่ามันมีประโยชน์อย่างมากในบทเรียนนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

จากบทเรียนมาทั้งหมดมีหลายบทเรียนที่มีประโยชน์และนำไปใช้กับชีวิตของฉันได้ยกตัวอย่างเซนคำศัพท์วิดีโอ " ตัดไม้ แบกน้ำ " นายเป็นใคร ? เป็นบทเรียนที่ฉันคิดว่ามีประโยชน์มันสอนให้ฉันเข้าใจเกี่ยวกับตัวเองปล่อยวางความคิดที่ไม่ดีกับตัวเองทำให้ตัวฉันสามารถมีความคิดที่ดีเกี่ยวกับตัวเองใช้ชีวิตประจำได้ดียิ่งขึ้นในบทเรียนนั้นสอนให้เราไม่ยึดติดกับความสวยงามหรือสิ่งที่เราปรารถนาสอนให้เราคิด ว่าทุกสิ่งที่อย่างล้วนกลับสู่จุดเดิมที่มันเป็นทุกอย่างมีเกิดและก็มีดับทำให้เรารู้แจ้งชีวิตตามธรรมดาๆแต่ก็ไม่ใช่ธรรมดาตามธรรมดาที่เราเข้าใจกันอยู่โดยปกติทั่วไปทำให้รู้ว่ากิจวัตรประจำวันของเรานั้นให้มีความสุขที่แท้จริงทุกอย่างเป็นธรรมชาติปาฏิหาริย์ที่แท้อยู่ในชีวิตประจำวันธรรมดาๆนี่เองให้กิจวัตรประจำวันดำเนินไปตามครรลองของมันอย่างเป็นธรรมชาติชีวิตคุณมีอยู่เพียงขณะเดียวอดีตก็ละไปแล้วอนาคตก็ยังมาไม่ถึงทำป ัจจุบันให้ดีที่สุดคนเราสามารถมีชีวิตอยู่ได้ก็แต่ในขณะปัจจุบันเท่านั้นอะไรคือความจริงอะไรคือสิ่งที่ถูกต้องเราไม่สามารถระบุได้แน่นอนทุกสิ่งทุกอย่างมีความหมายในต้วของมันเองหากเราเฝ้าถามยึดติดก็จะทำให้ไม่สามารถหาคำตอบได้และไม่เข้าใจกับสิ่งนั้นๆในบทเร ียนเบญจขันธ์ให้สอนฉันว่า( 1 ) ความจริงสูงสุดเป็นสิ่งที่ไม่สามารถแสดงได้ด้วยคำพูดความจริงสูงสุดของเซนเป็นสิ่งที่ไม่สามารถแสดงออกได้ด้วยคำพูดหรือตัวหนังสือ( 2 ) การฝึกฝนในทางธรรมเป็นสิ่งที่ไม่อาจฝึกได้ ( ด้วยความพยายามที่เกิดจากการปรุงแต่ง ) ในความคิดปรุงแต่งใดๆก็ตามจะมีความรู้สึกที่มีตัวตนประสมอยู่ด้วยเสมอทำให้เกิดการแบ่งแยกระหว่างสิ่งที่เป็นภายในกับสิ่งที่เป็นภายนอกและทำให้เกิดความยึดมั่นผูกพันกับวัตถุภายนอ แล้วความพยายามที่เกิดจากการปรุงแต่งไม่ว่าจะเป็นการฟังคำสอนของพระพุทธเจ้าการท่องพระสูตรการบูชาพระพุทธรูปโดยแท้จริงแล้วเป็นสิ่งที่ไม่มีประโยชน์ตรงข้ามบุคคลควรปล่อยจิตใจให้เป็นอิสระเฝ้าดูและขจัดกระแสแห่งความคิดปรุงแต่งและจะต้องเข้าถึงธรรมชาติของความเป็น เองการปฎ